Omdat ik een vorm heb van reuma, had ik gisteren een preconceptueel gesprek gehad bij de gynaecoloog om te zien wat voor mij de risico's zijn van zwanger worden en zijn en van bevallen. Uit het bloedonderzoek van vorige maand bleek dat er iets niet helemaal goed is met een van de antistoffen die mijn lijf aanmaakt. ANA heette die. Normaal is de titer ongeveer 1:40, bij mij was die 1:80, dus te hoog. Dit kan zorgen voor problemen met de ontwikkeling van het hartje van de baby, gedurende de zwangerschap. Omdat de gynaecoloog deze titeruitslag nooit eerder gezien heeft, word ik in het teamoverleg besproken komende week. Donderdag bellen ze mij hierover terug. Afijn, best schrikken dus, maar ik moest me er niet te druk om maken. Door middel van actieve controles kunnen ze eventuele problemen snel ondervangen en naar oplossingen zoeken. Geen paniek! Daarna kreeg ik een echo om mijn eierstokken en baarmoeder te bekijken. Hij kreeg mijn linkereierstok niet gevonden en is bijna 10 minuten aan het roeren geweest. Auw auw auw!! Het deed zo'n zeer! Maar 'het moest even' :'( Hij duwde met dat echo-ding echt hard tegen mijn baarmoeder aan, heb er nu nog last van... Maar mijn baarmoeder en eierstokken zien er goed uit, geen afwijkende dingen gezien. Vervolgens nog een eendenbek erin (sorry voor de details) om de baarmoedermond te bekijken. Daar zag hij regen genoeg voor een uitstrijkje... Brr!! Ook daar krijg ik volgende week de uitslag van. Na het onderzoek verloor ik veel bloed en heb vannacht wakker gelegen van de pijn aan mijn baarmoeder. We hadden deze week ontzettend actief geklust nadat ik maandag of dinsdag mijn eisprong had. Maar mochten er zaadcellen onderweg zijn geweest naar mijn ei, dan hebben die zich nu wel terug getrokken hoor! Allemachtig! Maar goed, als de uitslagen volgende week goed zijn, is de rest aan ons. Zwanger worden! De gynaecoloog gaf aan dat de kans voor ons ongeveer 20% kleiner is dan bij gezonde mensen, vanwege het constante gevecht van mijn lichaam tegen de reuma. We moeten niet raar staan te kijken als het een jaar of langer duurt voordat ik zwanger ben... (Zoveel geduld heb ik echt niet hoor) Mocht de reumapijn erger worden dan ie nu is, dan krijg ik prednison en zal ik zeker nauwlettend in de gaten gehouden gaan worden. Sowieso moet ik me met 7 weken zwangerschap melden voor de eerste echo's en onderzoeken... Pfff! Spannend allemaal hoor! Afwachten dus. En klussen (maar nu even niet! auw!!)... Duimen jullie voor me?
Hoi Sanne, Wat spannend zeg!!!! Hopelijk zijn de zaadjes van manlief erg geschrokken van het echoapparaat en zijn ze gauw door gezwommen in de juiste richting!!! Ik heb bij mijn miskraam ook een inwendige echo gehad en daar zat ze ook flink met het ding te porren om mijn ene eierstok in beeld te krijgen, kon geen kwaad, was alleen enorm pijnlijk, dus het is wel een bekende klacht, wel vervelend, die pijn! Een spannende periode, ik hoop dat jullie gauw in verwachting zullen zijn van een prachtig wondertje!!
hallo Sanne, Wat vervelend zeg dit! Misschien een beetje ego van mij maar mag ik vragen welke vorm reuma jij hebt? Ik heb fybro namelijk.. Ik hoop dat je snel goed nieuws krijgt meis! Knuff!