Lage buikpijn en bekkenpijn

Ja, kan helemaal geen kwaad hoor, om het weer even te bespreken.
En anders vragen naar een andere gynaecoloog?

Bij mij was het zo dat mijn huisarts het echt niet nodig vond om doorverwezen te worden naar de gynaecoloog. Omdat ze dacht dat het echt geen gynaecologisch probleem zou zijn.
Ik loop al zo lang te kwakkelen, en niet alleen met pijn hoor, ook veel moe, soms zo lusteloos en ik kan/kon mijn vinger er maar niet op leggen, dus constant naar de huisarts waar ik steevast te horen kreeg dat ze niks konden als het hormonaal zou zijn….
En ja, toen zag de gyn iets op de eierstok, en mijn verhaal deed haar vermoeden tot endometriose. En dan roept een huisarts "o, dus ze hebben toch wat gevonden?'…..

Weet je, bijna iedere dag pijn is niet goed, dat hoort niet. Simpel zat. Pijn is een teken dat er iets niet helemaal in orde is.
Wel merk ik dat, hoe langer ik er mee loop, hoe meer ik 'er mee leer omgaan'. En dus bagatelliseren…. En verleg je je grenzen steeds een stukje verder. Totdat die grens echt te ver wordt overschreden, zoals bij mij in januari. Toen kon ik echt niet meer en ik zit nog steeds in de ziektewet. De pijn heeft er mentaal en fysiek zo ingehakt, ik was zo emotioneel en mijn lijf vroeg echt om rust.

 

Bij mij voelt de pijn in de flank als een doffe pijn die bij elke stap door lijkt te dreunen. Ik heb idd ook endometriose op mijn eierstokken en eileiders ( rechter eileider is inmiddels verwijderd ) en ga er idd vanuit dat de pijn in de flank veroorzaakt wordt door de endo op de eierstok/ verkleving aan de baarmoeder.

 

Had jij ook weleens 's nachts pijn? Ik heb dat namelijk wel, en ook als ik met rechte rug voorover buig.
Maar nu is het redelijk te doen, als ik terugdenk heb ik het steeds gehad rond de menstruatie, dus ervoor, tijdens en erna.
Ook ik ga er vanuit dat het wordt veroorzaakt door de endo op de eierstok. En dat denk ik ook als ik mijn rechteronderrug voel, of mijn zij, heup enz. Dat kleine dingetje kan een hoop ellende veroorzaken zeg!
Maar besef dan meteen dat alles zo met elkaar in verbinding staat, en zo dicht bij elkaar ligt allemaal.

Ik zit nu in de fase naar eisprong. Vandaag wat meer vruchtbaar slijm gespot, maar dus ook meer pijn/kramp/steken (vooral onderbuik).
Wat ik mij afvraag, dat vruchtbare slijm (cervixslijm), waar wordt dat aangemaakt? baarmoeder toch? Is het met endometriose logisch dat dit dan ook pijnlijk kan zijn??

 

Specifiek pijn in de nacht herken ik niet zozeer, ik heb weleens pijn 'snachts, maar dan is de pijn die dag daaraan voorafgaand vaak ook al hevig geweest.
Pijn bij de eisprong kan idd in verband worden gebracht met endometriose, hoewel er natuurlijk ook vrouwen zijn die geen endo hebben, maar wel last hebben van pijn rond de ovulatie.
Bij mij begint de ellende ook altijd rond mijn eisprong en houdt aan tot na mijn menstruatie.

 

Ik heb sowieso 's nachts altijd veel last van cyclusklachten…. daarom ben ik wellicht ook zo moe overdag
Bij mij begint de ellende zo rond dag 6 of 7 van de cyclus en dan bouwt dat zich op tot een aantal dagen na de eisprong. Dan is het even rustig, totdat het zich weer opbouwt tot de menstruatie. Al was dat afgelopen keren minder heftig dan de fase naar eisprong toe. Kon ik even bijkomen

 

Herkenbaar allemaal!
Ik heb mijn hele menstruerende leven al flinke menstruatiepijn gehad, als meisje viel ik geregeld flauw en was slap en moe,moe,moe.
Het werd door mijn ouders afgedaan (ze wisten ook niet beter natuurlijk) als dat hoort er bij, het is voor gen enkele vrouw leuk om ongesteld te zijn.... Pcm er in en door meid.
Toen ik aan de pil ging werd het minder heftig.
Voor mijn zwangerschap 8mp maanden zonder pil werd het langzaam weer heftiger.
Tijdens en na de zwangerschap behoorlijke bekkenklachten gehad en eigenlijk altijd een "zwakke" plek gebleven.
Nov. 2012 met de pil gestopt om de wens voor nog een kindje in vervulling te laten gaan.....
In rap tempo werden de menstruaties heftiger en de periodes van pijn langer. Ik dacht dat ik gek aan het worden was, ik wilde zo graag zwanger worden dat ik op een gegeven moment dacht dat ik ziek werd omdat ik het psychisch niet meer trok om weer ongesteld te worden....
Uiteindelijk voelde ik me alle dagen niet goed met rond de menstruatie twee weken waarop ik amper kon functioneren door de pijn, misselijkheid, slap zijn en vermoeidheid. Allive feminax hielp me de dagen door.....
De huisarts verwees me snel door en de gyn maakte een inwendige echo waarop vocht in de eileider te zien was en ze kon maar moeilijk plaatsen waar nou welke eierstok zat....
Drie afspraken en flink veel pijn verder kwamen we tot de conclusie dat het een puinhoop was rondom mijn baarmoeder eileiders en eierstokken....
7 januari 2014 geopereerd en idd een puinhoop in mijn buik.....
Eileiders zo goed als.dicht door verklevingen en mijn eierstokken zaten door de cystes en verklevingen niet meer op hun oorspronkelijke plek, daardoor zat er ook een knik in mijn eileiders.... Zwangerschap onmogelijk
Inmiddels een jaar verder ben ik sindsdien aan de pil, ik slik hem door. Ik heb van de zomer een doorbraakbloeding gehad, die viel qua pijn gelukkig heel erg mee maar ik was zo labiel als wat, echt verschrikkelijk!!! Maar als dat een of twee, zelfs 5 keer per jaar.Zo is kan ik er mee leven..... Als ik het vergelijk met de pijn die ik voor de.Operatie had zeker.....
Na de doorbraakbloeding ben ik bij de gyn geweest voor controle, ik wilde weten of het iets had gedaan van binnen. Voor zover ze dat kunnen zien op een inwendige echo leek er niets gebeurd gelukkig.

Ik ben blij dat ik geopereerd ben en weet wat ik heb en wellicht altijd al gehad heb...... Het verdriet van het niet kunnen krijgen van nog een kindje is niet altijd makkelijk..... We weten nu wel waar we aan toe zijn dus ik hoef niet meer te denken dat ik gek ben.....en we hebben een prachtige dochter, ik functioneer weer prima, en heb geen pijn..... Dat is fijn!