ik ben bij allebei me kinderen zonder verdoving of wat dan ook bevallen ik ben zels de eerste keer zonder de vk bevallen ja de kraamverzorgster was erbij dat was toevalig me tante maar het kind kwam eruit en de vk kwam binnen we hadden wel gebelt maar het ging alemaal zo snel dat ik het niet meer vol hield en gewoon ben begonnen met perse en dat was het fijnste wat er was persen
Hier juist iemand met het tegenovergestelde. Ik kan wel wat pijn hebben, ben uit het verleden wel wat gewend. Wil ook heel graag thuis bevallen, wil het graag "zelf" doen, wil graag alles ervaren, vind de nadelen wat eng, wil graag... nouja, noem maar op ik wil dus NU geen pijnbestrijding. Maar je ziet het al; NU is met hoofdletters geschreven. Want hoe dichterbij het komt, hoe meer ik bang ben dat ik het niet vol zal houden. Of dat ik alsnog naar het ziekenhuis moet (met een andere reden) en ik weet niet of ik als ik eenmaal daar ben ook nog zo standvastig ben. Als ik thuis ben heb ik geen keus. Maar ik zie er tegenop om in dat ziekenhuis te zijn en te weten dat je zo makkelijk een prikje van het een of ander kan vragen. Als ik er nu over nadenk zie ik het echt als een tekortkoming van mezelf als ik pijnbestrijding zou vragen. Aan de andere kant weet ik ook dat het onzin is; je moet doen wat je op dat moment het meest prettig lijkt. En waar je je goed bij voelt. Ik probeer mezelf dus ook voor te houden dus mijn lichaam op het moment supreme zelf aangeeft wat het nodig heeft. Succes meid!
Hmm.. ik weet het nu niet meer zeker.. .ik riep altijd 'doe mij maar een ruggenprik' maar nu ik er meer over gelezen heb, en alle voor- en nadelen lees, denk ik daar toch niet meer zo positief over. Het is toch niet geheel risicovrij en ik vind het best akelig wat de bijwerkingen allemaal kunnen zijn eerlijk gezegd. Dan vraag ik me toch af, of ik dan niet liever op dat moment de pijn doorsta... Ik moet telkens denken aan wat de zw.yoga lerares zei: "Als het zo ver is, krijg je een oerkracht in je, die je nooit eerder hebt gehad, en dan kun je het gewoon!" Daar ga ik maar gewoon op vertrouwen! xxx
Tuurlijk ga ik er ook voor om het gewoon zonder te proberen maar gisteren was ik bij een voorlichting in het ziekenhuis en daar doen ze gelukkig niet moeilijk over pijn bestrijding dus dat gaf me al een heel opgelucht gevoel.
Ach ik denk ook dat we het gewoon op het moment zelf moeten bekijken. Soms lees ik wel eens over vrouwen die vantevoren (bij een 1e kind) al vastbesloten zijn een ruggeprik te willen. Alle respect hoor maar dat begrijp ik niet! Iedere bevalling is anders en je zou toch denken dat je het op zijn minst eerst even aankijkt? Maar da's mijn mening. Paracetamol etc neem je normaal toch ook pas in als je je écht waardeloos voelt? Ik iig wel.
Ik denk ook dat ik het pas zeker weet op het moment van de bevalling. Van te voren kun je het natuurlijk niet zeker weten. Tenzij je al eerder bevallen bent en zeker weet dat je het anders wilt doen. Maar voor mij is dit de eerste keer dus misschien kan ik het wel helemaal zonder pijnstilling doen... wie weet.. ik hoop er wel op!