Wie heeft er ervaring met een klacht indienen tegen verloskundigepraktijk?

Heb je dit al zelf besproken met de vk? Dat zou altijd mijn voorkeur hebben; zelf het gesprek aan gaan en je klachten op tafel leggen, dan kunnen zij hun weerwoord geven en leren van de fouten die gemaakt zijn. Een officiele klacht zou ik pas indienen als het bespreken van de klachten met de vk niet goed verloopt (en ze bv helemaal niet open staat voor jouw verhaal).

 

Ik zou het zeker eerst met de vk bespreken, mocht je dit niet al gedaan hebben.
Ik heb zelf ook met Thijs een moment gehad waarop ik allesbehalve blij was met de praktijk, maar dit hebben ze na bespreking direct goed opgepakt, en alle misverstanden waren uit de lucht. Nu ben ik ondanks dat ik verhuisd ben, weer bij dezelfde praktijk, juist omdat ze het zo goedg oppakten.

Waar ben je precies zo boos om? Ik ken je verhaal niet precies, maar 40 uur VOORweeen en een keizersnede klinken mij nu nog niet in de oren alsof de vk iets misdaan heeft. Maar nogmaals, ik ken het verhaal niet..

 

Begin met een brief naar de vk met je verhaal en dat je graag een extra nagesprek wilt. Ga hier rustig naartoe met jouw punten van aandacht op papier met iemand die je vertrouwt, maar iets minder emotioneel betrokken. Een vriendin is misschien nu handiger dan je partner, maar dat ligt aan de persoon. Indien je na dit gesprek het gevoel hebt niet gehoord te zijn, kun je alsnog een klacht indienen.

Ik heb er geen ervaring mee bij de vk, maar wel bij de huisarts. Door het gesprek aan te gaan kun je te weten komen op welke basis zij hun beslissingen hebben genomen en of een en ander ook een leermoment voor hen is geweest. Tevens kun je afspraken maken over mogelijke toekomstige situaties. Je kan aangeven of je een mogelijk volgende keer niet meer terug zou komen of juist wel omdat men nu beter weet wat jouw voorgeschiedenis is en daarmee beter rekening met je kan houden.

Blijf er in ieder geval niet mee rondlopen. Het is belangrijk dat jij hetgeen wat er gebeurd is een plekje kan geven, en daarvoor is weten wat er gebeurd is en hoe daar mee omgegaan is vaak een goede stap. Succes

 

Lijkt me eerlijk gezegt beetje raar zie dat je kindje al bijna een jaar is. Om dan nu npg een klacht in te dienen

 

Zo gek is dat niet en aangezien jij TS haar verhaal niet kent, is het niet aan jou om daar over te oordelen.

Beetje kort door de bocht

 

Wij hebben er over nagedacht een klacht in te dienen.
Uiteindelijk hebben we besloten dit niet te doen. Het zou energie kosten en niets opleveren. Bovendien neem ik ze niets (meer) kwalijk, het is met name mijn lief die boos is. Ik vond de nazorg die zij hebben gegeven wel goed en ik heb kunnen zeggen wat ik wilde zeggen. We gaan nooit meer terug naar die praktijk, dat niet.

Ik denk dat je voor jezelf de afweging moet maken wat je er mee wilt bereiken en of je dit de investering van je tijd en energie waard vindt.

 

Hier sluit ik mij helemaal bij aan. Het lijkt mij wel zo netjes om eerst met de mensen zelf om de tafel te gaan en het te bespreken. Of heb je dat al gedaan?

Verder vraag ik me hetzelfde af als Suits. In hoeverre is het realistisch om zoiets aan een verloskundige te wijten? Maar goed, zoals al gezegd is, kennen wij het hele verhaal niet...

 

Ja ik kreeg een x een felicitatie en bij t printen van de echo was t toch een MK. Lekker prof en ook fijn om iemand dan te feliciteren.
Ik heb nu een andere en ik heb de klacht per mail gedaan en ik kreeg gelijk respons. Er ging overigens veel mis daar.

 

Ja netjes of niet, als zij een klacht wil indienen is t haar goed recht, het is niet zo dat als je het per brief doet of mail dat het onbeschoft zou zijn.
Je zult de confrontatie maar niet aankunnen of willen op dat moment.

 

Nou, laat ik het dan anders zeggen: je bent volwassen en persoonlijk verwacht ik dat soort gedrag dan ook bij een volwassen persoon. Natuurlijk is het niet altijd even makkelijk, maar dit soort lastige confrontaties horen er nou eenmaal bij (het leven). Daarnaast maak ik uit het topic op dat het om een gebeurtenis van ongeveer een jaar geleden gaat, dus het is niet "vers" meer, zeg maar.

Maar goed, zoals al eerder gezegd, de info die TS geeft is wel erg summier, dus ik houd even een slag om de arm. Misschien heeft ze dit al wel gedaan....

 

Wij hadden tijdens mijn eerste zwangerschap ook een klacht, die hebben we eerst bij de verloskundigen zelf besproken (en dat had van ons uit wat netter gekund en gelukkig snapten ze de boosheid), ze hebben er dus uiteindelijk ook wat mee gedaan en hun excuses aangeboden.
Dat wij dan niet meer terug gaan is onze keuze.
En het zh kreeg ook een klacht van ons (niet officieel maar direct van ons) en ook daarvan excuses en een uitleg hoe hun dachten op dat moment.
Scheelt toch weer een hoop energie en eventuele kosten als het officieel moet gaan.

 

Behalve dat het netjes is, is het denk ik ook een stuk nuttiger om zoiets eerst te bespreken. Daarmee krijg je (hopelijk) wederzijds begrip voor de situatie en beslissingen. Meestal speelt er veel meer dan een medische fout/vergissing en bij een klacht wordt gewoon gekeken of er medisch goed is gehandeld en verder niet.

Over al het andere krijgt vk nauwelijks feedback, ze kan er dus ook weinig van leren en/of meenemen in de toekomst. Laat staan als de uitkomst is dat ze goed heeft gehandeld...

 

Ik heb mijn klacht over een vk besproken met degene die mijn bevalling had gedaan en waar ik het nagesprek mee had (toen ook ter sprake gebracht). Hier werd goed op gereageerd en ik kreeg een excuus brief van de betreffende vk en het aanbod tot een gesprek te komen.