Hoi hoi! Een vraagje: zijn jullie je zwangerschap gaan missen na de bevalling? Begrijp me niet verkeerd: we zien érg uit naar onze uk, maar de hele zwangerschap is me zó snel voorbij gegaan! Ik geloof dat ik straks al die schopjes in m'n buik, m'n buik enz. echt wel even ga missen! Herkennen jullie dit?
Toen ik op de uitslaapkamer lag, na een keizersnee, voelde ik me wel ineens leeg. Ik had toen ook Fenna niet bij me, zij was al op de afdeling. Mijn buik was 'ineens' leeg. Daarna was het eigenlijk weer als normaal. Maar ik geniet nu dubbel van alle bewegingen lijkt wel, omdat ik in mijn hoofd al weet dat dit de laatste zwangerschap zal zijn.
ja, heel erg! Ik miste het zo intiem samen zijn met mijn dochter, ik miste mijn buik, ik miste de trapjes en hikjes, ik miste mijn stralende gezicht... Ik was zo gelukkig dat ik weer zwanger was (en ben)!
Ik mister er helemaal niks aan. Vind het heerlijk om straks weer helemaal mezelf te zijn, nu ben ik gewoon een regelrechte ramp.
ik heb er bij de eerste niks van gemist eigenlijk, en ook nu mag die hele zwangerschap me niet snel genoeg voorbij zijn hahahha...ik heb er gewoon niet zoveel mee..kijk heel erg uit naar ons kleintje...en ben dan blij weer lekker 'mezelf' te worden
ik miste mijn buik na alle 3 de zwangerschappen. Het getrappel en gedraai van me kindjes in de buik, me buik die alsmaar ronder en groter werd. Vond het heerlijk om zwanger te zijn ondanks alle kwaaltjes. Ik mis mijn buik nu ook heeeeeeeeel erg. Zou zo graag nog 1x zwanger willen zijn, maar ja dat zit er hier voorlopig echt niet in helaas.......
Na de eerste keer wel. Nu na mijn tweede niet. Ben blij dat ik weer gewoon bij mijn voeten kan. haha. Nou ik denk dat ik ook psychisch wel klaar ben het zwanger zijn en ben nu blij met onze twee meiden.
ik herken je gedachte helemaal! vond het ook helemaal niet erg om 9 dagen overtijd te zijn ( mijn man werd het wachten wel zat) maar ik vond het allang prima... ik was ook bang om het te gaan missen! maar ik was bevallen van mijn zoontje en ook dat vond ik helemaal prima, heb mijn buik geen moment gemist eigenlijk!! het viel mij achteraf heel erg mee, hoop dat jij het hetzelfde ervaart als ik achteraf!! groetjes riniti
ik was blij dat ik er vanaf was van die ellendige zere buik had geen ribben en blaas meer over, hield verschrikkelijk veel vocht vast en kon niet eens meer bukken , of zelf sokken aan trekken! geweldig om de kleine in m'n armen te hebben en weer mijzelf te kunnen zijn! mis het dus echt niks...
Tot een week of 37 in de zwangerschap vondt ik het heerlijk de schopjes enzo maar daarna kreeg ik gekneusde ribben en bekkeninstabiliteit.. toen was ik er redelijk klaar me haha tuurlijk genoot ik nog wel maar ik was heel blij toen Jayden geboren werd. Het gekke is dat je dan ineens zo'n verdoofd gevoel in je buik hebt.. Ik legde met mn zwangerschap automatisch mn handen erop, deed ik na de bevalling ook en dat is zo raar.. ineens heb je die mooie buik niet meer, weg istie.. Het hummeltje wat erin zat ligt naast je te slapen. Ik heb het nog best een tijd gemist dat gevoel van contact en continue je kindje bij je hebben. Maar nu ben ik zielsgelukkig met mijn boefje.
ja ik miste het ook heel erg!! dat heeft echt wel een tijdje geduurd. Daarom geniet ik heel bewust nu van de laatste weken, ondanks bi en voorweeen. van mij mag de baby nog 2-3 weken blijven zitten
Ik mis het wel eens. De dikke buik, het leven daarin, de dromen over een nieuw mensje. Ons gezin is compleet, dus het gaat hier nooit meer gebeuren. Dat besef maakt me wel eens weemoedig. Maar als ik dan denk aan de vermoeidheid, de bekkenpijn, het slechte slapen, het moeilijke bewegen, dan weet ik ook weer dat het niet alleen maar rozengeur en maneschijn was!
In het begin niet en ik kon me ook niet indenken dat ik het zou gaan missen. Toch is het wel zo, af en toe... Het was zo'n gezellig gevoel, het getrappel, gefriemel, gepor, de uitsteeksels. NooNooman die elke avond een praatje tegen m'n buik hield, het wrijven over m'n buik... Maar ondertussen besef ik me ook dat ik het allemaal wat rooskleuriger maak dan dat het was. Op het laast had ik/hadden m'n hormonen er behoorlijk last van dat NooNooman alleen maar oog voor m'n buik had en niet meer voor mij... Ik werd knettergek van de maagzuur, slapen was een drama en omdraaien? Breek me de bek niet open! Met een slakkengangetje de straat over, ik heb er zo'n hekel aan als mensen dat doen en nu liep ik er notabene zelf zo bij. Per dag minstens 30 keer naar het toilet, niet meer normaal m'n sokken of schoenen aan kunnen trekken en op het laatst kon ik helemaal geen schoenen of slippers meer aan. En dan nog die bekkeninstabiliteit, waarmee ik al vanaf de 9e week liep en tot op het laatst last van heb gehad. Moest zelfs met 24 weken helemaal stoppen met werken, ik liep tegen de muren op! Al met al denk ik dat het vooral het veilige en intieme gevoel is dat ik mis.
Ik heb het geen moment gemist, veel te blij dat ze er eindelijk uit was! Heerlijk kunnen knuffelen enzo... Nou had ik niet zo'n fijne zwangerschap, zal vast gescheeld hebben, maar toch. Je hebt dan eindelijk je kleintje in handen, dat is veel mooier dan zwanger zijn
Had dat gevoel wel heel erg...voelde me leeg en vond de zwangerschap altijd erg fijn om dat gevoel van met zn tweetjes te hebben...heerlijk die schopjes en bewegingen in mn buik!
Ik heb het nog geen minuut gemist. Ik vond die buik vreselijk! Vind zwanger zijn dan ook uberhaupt geen feestje
nee mis het echt niet ben zo blij dat ik mijn eigen lichaam weer terug heb.. geen rugpijn meer, geen maagzuur geen vocht meer vasthouden..enzovoorts
Ik mis het zwanger zijn nog steeds elke dag. Ik ben ontzettend blij met m'n jochie en zou hem voor geen goud willen missen, maar je hebt hem nu niet 24/7 bij je. Vond de bewegingen in m'n buik ook altijd leuk. En lekker pronken met m'n dikke buik.
Ik miste mijn buik in eerste instantie niet. Maar later toen ik mijn buikdrager gebruikte, had ik een beetje het gevoel dat hij er weer in mijn buik zat. Hij bewoog een beetje tegen mijn buik en het voelde bijna als toen hij in mijn buik schopte. Heel bijzonder (kan ik mezelf voor de gek houden ) Maar ja, lang leve de buikdrager. Was even een mooie substituut