Hallo, Zijn er meer mama's met een huilbaby hier? Het lijkt me wel fijn om hier over te kunnen praten,mn hart te luchten en tips te krijgen. Ons zoontje van 10 weken oud heeft 5 weken in het ziekenhuis gelegen en is sinds vandaag thuis. Hij ligt nu rustig te slapen maar ben nu alweer bang (het is niet goed dat weet ik en daarom krijg ik ook hulp van een pedagogisch en maatschappelijk medewerker).. Ik hoop dat er reacties zullen volgen.
Onze jongste is tot de 5 maanden een huilbaby geweest, puur door hele extreme krampjes. Dat was het enige waar ze last van had en dan ook heel erg veel. Heb er toen bij het cb (hier een heel behulpzaam cb) contact over gehad, ben bij een osteopaat geweest, allerlei middeltjes voor krampjes gebruikt en uiteindelijk bij een magnetiseur geweest. Dat laatste heeft echt goed geholpen. Heb in die tijd nachten gehad van amper 2 uur en dat ik zelfs midden in de nacht met de jongste auto ging rijden omdat ze gewoon niet anders stil te krijgen/te troosten was. Het was echt een hel en genieten was soms best moeilijk. Nu gaat het gelukkig goed al slaapt ze nog niet door maar ze huilt niet meer veel.
Wat vervelend voor jullie! Zijn medische oorzaken uitgesloten? Ons zoontje heeft ook heel erg veel gehuild de eerste weken, tot ruim 14 uur per dag! Hij is opgenomen geweest in het ziekenhuis met KMA en reflux. Daar zeiden ze ook dat er meestal wel iets aan de hand is als kindjes zoveel huilen. Maar als dat bij jullie allemaal uitgesloten is, dan is het gewoon heel vervelend voor jullie allemaal, ook voor jullie kindje! Misschien kun je hulp inschakelen die jullie kunnen ondersteunen? Zodat je af en toe even lucht kunt krijgen? Mijn moeder kwam hier regelmatig, dan kon ik even slapen of gewoon ff weg boodschapjes doen of naar de kapper. Ik vond het ook erg zwaar. Nu gaat het hier gelukkig beter! na een liesbreukoperatie en wat meer rust, slaapt hij sinds een weekje eindelijk van 23-7! Heel veel succes en een dikke knuf!
ow en dat je bang bent is heel herkenbaar. Hier was h et zo als Lucas huilde, dat alles in mijn lijf aanspande. Ik lag 's avonds in bed alleen maar te denken: please niet wakker worden.... Daar kun je echt niks aan doen. Fijn dat je daar van het CB begeleiding in krjgt!
hier ook een huilbaby gehad, daar bleek uiteindelijk een medische reden voor te zijn, maar wat ons hielp was af en toe de zorg aan iemand anders over te geven en even weg te gaan. Ik besefte op een bepaald moment dat de stress die je zelf ervaart je kind nog meer stress bezorgt waardoor het meer gaat huilen. Door zelf rustig bij te kunnen tanken kun je makkelijker rust overdragen. Daarbij is een ziekenhuisperiode voor moeder en kind zeker niet niets! Heel goed dat je hulp hebt gezocht! Ik voelde me ook een tijd schuldig, je hoort immers te genieten van het moederschap. Een vriendin vertelde me toen eerlijk dat zij er de eerste 6 maanden niks aan vond, heerlijk om te horen dat ik niet de enige was.
Dat schuldgevoel herken ik alleen voelde ik mij niet schuldig omdat ik niet genoot van die eerste tijd, maar omdat ik de band met mijn kindje soms niet meer voelde. Doodeng vond ik dat. Op de allermoeilijkste momenten zag ik alleen nog maar een huilend "ding" dat eens "normaal" moest doen. Kon mij nooit voorstellen waarom iemand schudt met een baby maar die wanhoop.... Gelukkig gaat het nu stukken beter maar nog steeds gaan mijn oren suizen zodra hij een keer hard moet huilen
Ja hier huilde de oudste heel veel door haar reflux. Ik vind het heel moeilijk om nu weer 'blanco' met het huilen van de jongste om te gaan maar ook zij huilt helaas veel en ik merk dat ik er erg slecht tegen kan en helemaal in de stress schiet als ze in bed ligt te huilen en alleen maar kan denken 'ga slapen!!!!'. Ik kan het veel minder goed hebben dan bij mijn oudste en daar voel ik me dan ook weer schuldig over. Ik kan eerlijk gezegd niet wachten tot ze wat ouder is .
@LT20; is er ook een medische oorzaak gevonden waarom je kindje zoveel huilt? In ieder geval veel sterkte. Hier een moeder met twee huilbaby's. @Eylem; precies mijn verhaal. Ik merk dat ik het lastiger vind om met het gehuil van mijn kleine om te gaan....en ja... die stress van please ga slapen, wordt a.u.b. niet gelijk weer wakker. Misschien komt het ook dat je bij de eerste ook veel meer tijd had, ik kon gaan rusten wanneer zij eindelijke eventjes sliep. Nu kan dat hier niet wat er loopt nog een peuter rond!
Koekoet, ja dat is ook heel herkenbaar, inderdaad, je weet dat je het echt van je nachtrust moet hebben omdat overdag slapen ook niet kan. Laatst zat ik bijna mee te huilen ook uit schuldgevoel naar de oudste omdat ik overdag ook een vaatdoek ben door al dat nachtelijk gespook en nou ja, ik hang aan elkaar van schuldgevoel op het moment geloof ik, haha. Zal ook wel een combi zijn van slaaptekort en hormonen enzo. Moet wel zeggen dat ik de jongste nu meer rust en regelmaat aanbied en soms dus wel even laat huilen (met kromme tenen, maar goed) en ik moet zeggen dat ik haar vannacht voor het eerst 2 keer na de voeding zonder problemen in bed heb kunnen leggen dus ik voel me meteen een stuk meer mens....Mijn oudste had naast medicatie ook echt die rust en regelmaat nodig de eerste maanden kwamen we uiteindelijk achter (en is nu een prima slaapster) dus ik hoop dat dit bij de jongste ook gaat werken...Ik voel me in ieder geval een stuk beter nu de nacht wel een keer rustig verlopen is
Hier ook (weer) een huilbaby helaas. Ze huilde tot 2 weken geleden zo'n 14 uur per dag. Ze heeft een flinke reflux en blijkt ook nogal gefrustreerd te zijn, ze wil meer dan ze kan. In het ziekenhuis zeiden ze dat prematuren dat vaker hebben, hun leven begint vroeg maar hun lichaam is er dan nog niet klaar voor. Op het moment huilt ze nog zo'n 5 uur per dag, dus wel weer redelijk vol te houden. Bij mijn eerste stopte het huilen bij 4 maanden, ik reken daar dan maar die anderhalve maand dat mijn 2e te vroeg was bij op en ga er van uit dat ze nog wel tot 6 maanden zal huilen. Hopelijk valt het dan mee..
Oh wat fijn om jullie reacties te lezen.. Kan helaas maar erg kort reageren want mijn vriend komt zo thuis met Nick die dan zijn flesje weer wil. Hij heeft reflux en kma, krijgt Nexium voor reflux en Neocate voor kma. Maandag moet ik alweer naar de poli in het zkh voor een gesprek met een pedagogisch medewerker. Dinsdag ga ik met hem naar een osteopaat. Donderdag heb ik telefonisch contact met een maatschappelijk medewerker. Ik vind het zo heftig . Sorry voor mn ego bericht maar kom gauw terug om verder te reageren
Geeft niks joh! Zo te lezen heb je ook een lastige start!! En velen van ons herkennen het hier, dus voel je niet schuldig! Ben wel benieuwd of je wat extra ondersteuning kan krijgen!
Wat vreselijk vervelend voor jullie en wat goed dat je hulp krijgt! Hier ook een huilbaby gehad tot 10mnd, nooit een oorzaak gevonden. Slapen begint ze nu net wat beter te doen (20mnd!), hoewel ik weet dat ook dat zo weer over kan zijn helaas. Het is vreselijk moeilijk, maar wordt echt beter! Sterkte!
Het is ook heel heftig en vooral als je er middenin zit! Ik hoop dat de Nexium snel aanslaat en dat Nick wat rustiger wordt. Ik zou je wel adviseren om zoveel mogelijk regelmaat aan te bieden. Ik heb dat bij de eerste niet echt gedaan en nu met de tweede doe ik het wel en ik zie dat het wel effect heeft (het is echt geen wondermiddel, maar toch).
Heel veel sterkte meid. Het is ook heel heftig. Nexium helpt bij de meeste kinderen heel goed tegen reflux dus ik hoop dat het bij jouw zoontje ook het geval is. En inderdaad, rust en regelmaat maar dat zul je vanuit het ziekenhuis ook wel hebben meegekregen als advies. Bij mijn oudste hebben we daar te lang mee gewacht en die was dus totaal oververmoeid en kon alleen nog maar huilen op een gegeven moment. Nu met de jongste zijn we er twee dagen geleden consequent mee begonnen en het is niet altijd leuk maar het helpt echt wel. Ze heeft vanochtend na 5 minuutjes jammeren heerlijk 4 uur geslapen.
hoi meiden, hier nu de 4e huilbaby.. wel allemaal met medische oorzaak,maar dat maakt het niet minder makkelijk of moeilijk, denk ik... de jongste heeft ook reflux en waarschijnlijk een koemelkallergie, hij krijgt pepti en nu nexium, hij is over van de zantac op de nexium. het huilen is een heel stuk afgenomen ook dankzij een bezoek aan de osteopaat. hij huilt nu ipc geen 3 uur meer per dag,maar op het moment krijst hij vooral alles bij elkaar tijdens de voedingen. jullie verhalen zijn erg herkenbaar allemaal, het is ontzettend zwaar als je er middenin zit en ik ben zelf nu ook erg gestrest merk ik, ik ben zoooo bang dat hij weer gaat beginnen... terwijl het nu best goed gaat en ik daar eigenlijk van moet genieten,maar op de een of andere manier lukt dat niet... ik ben ook moe van het zoeken naar oorzaken, nu ook weer met de voedingen, gisteren hebben ze hier op de huilbaby poli meegekeken naar zijn drrinkgedrag en zowaar meneer dronk redelijk rustig zijn fles leeg, hij was teveel onder de indruk van alle nieuwe dingen, alleen op het laatst werd hij onrustig en begon te krijsen, volgens hun ligt het aan de slokdarm,maar de medicatie mag niet meer omhoog en omdat hij nu minder huilt willen ze liever niet over op een andere voeding zoals neocate.... ik weet als geen ander dat het beter wordt, ik heb het al 3 keer eerder meegemaakt,maar ik vind het zo frustrerend dat ik nooit heb kunnne genieten van mijn kraamperiode en verlof... en merk dat ik daardoor nu ook wel zelf wat in een dip zit, het is me nu allemaal gewoonweg wat teveel.... oh ja idd het rust en regelmaat is idd erg belangrijk dat heb ik bij de andere gemerkt en dat merk ik nu ook wel weer! ik hoop voor iedereen dat deze periode snel voorbij is!
@ Suze; Jij hebt het zwaar gehad met je kinderen zeg, poeh! En ik maar denken dat ik de enige ben die twee huilbaby's op de wereld heeft gezet. Ik weet ook dat het overgaat of tenminste dat het een andere vorm aanneemt (want mijn dochter van 2 is nog steeds super pittig en uit zich vooral door te huilen). Wanneer zijn jouw kinderen er over heen gegroeid? Heel veel sterkte! @ Eylem; wat goed om te horen, dat ze 4 uur achter elkaar heeft geslapen. Hopen dat deze stijgende lijn blijft en dat de nexium goed aanslaat. @ Iedereen; zijn hier ook dames waar er nooit een medische oorzaak is gevonden voor het overmatig huilen? Zo ja, hoe ga je hiermee om?
Ze hebben Nick helemaal onderzocht (schildklier, suiker, verwijde niertjes enz enz) maar niks gevonden. In het zkh zeggen ze dat dit Nick zijn karakter is, een prikkelbaar alert en onrustig manneke. Nexium krijgt hij al 6 weken maar het huilen is er niet minder van geworden. Hij heeft sinds 07.30 uur vanmorgen nu +- 6 uur gehuild, ligt nu te slapen dus ik lig even in bad bij te komen..
Als Nexium niet de gewenste werking heeft, dan kan het zijn dat hij geen reflux heeft of beter gezegd dat hij er geen last van heeft. Mijn jongste dochter heeft ook alle kenmerken van Reflux, maar de uitkomst van de ph-meting was negatief, ze heeft dus geen reflux. Ik ben dus gestopt met de medicijnen en ik zie geen verschil met daarvoor. Misschien is het een optie op dit te laten uitsluiten. Het zou zonde zijn als je zoontje medicijnen krijgt toegediend, die hij niet nodig heeft.
Vanaf welk gewicht mag er nexium gegeven worden? Wij geven nu 3 keer 1 mm zantac maar het gaat weer minder werken, ze groeit ook behoorlijk.