Onze dochter is eigenlijk altijd een goede eter geweest. Heb ook als baby veel aangeboden etc. Maar de laatste tijd is het vreselijk! Als ik het avondeten neerzet zegt ze meteen dat ze geen trek heeft of dat ze het niet lust. Mijn jongste is 2,5 en die heeft dus ook de leeftijd moeilijk te doen met eten, maar die proeft meestal nog wel en eet dus vaker goed (al is ze wel aan het klieren dmv knoeien en spelen maar oke) We hebben nooit druk gelegd op het eten, wilde ze niks eten jammer dan, ook niks anders aangeboden. Meestal is het eten een gezellig moment maar de laaste tijd zitten we alleen maar: "armen omlaag, niet met je handen in je eten/drinken, niet gillen, etc etc. Ze klieren alleen maar! Word er onderhand gek van dat ik elke dag voor jan joker in de keuken sta! Herkennen jullie dit op deze leeftijd en hebben jullie tips? Laten helpen met koken deed ik eerst nog wel maar is nu geen optie, ik krijg de aandacht niet verdeeld over die twee en ze gaan ruziemaken e.d.
Ik herken het niet, behalve dat ze nu wel iets meer spatjes heeft wat betreft niet lusten van bepaalde dingen. Maar ze is nog steeds een goede eter. Ook eet ze vaak wat trager. En als ze gaat spelen met eten, geef ik een waarschuwing. Wil je nog eten, dan normaal doen en anders ben je kennelijk klaar. Evt zet ik 1x het bord weg en als ze dan gaat roepen dat ze nog wil, krijgt ze nog 1 kans.
Mijn oudste van bijna 4 is de laatste tijd soms ook echt aan het piepen/zeuren bij het eten, heel veel praten en heel weinig eten. Ze moet sowieso alles proeven, dat is een regel en daarnaast wil ik tegenwoordig ook dat ze haar bord(je) leegeet, ik schep maar heel weinig voor haar op dus die paar hapjes moeten wel echt op voor er een toetje op tafel komt. Ik heb geen zin in al die aanstellerij en het helpt wel dat ze weet wat we verwachten, maar vermoeiend is het soms wel.
Mijn zoon van vier eet ook bijna niks meer. Zelfs pizza en patat laat hij staan. Momenteel eet hij alleen nog wortelen en pannenkoeken en het vlees uit de macaroni. Ik doe er niks mee, kan er ook niks mee. Hem verplicht laten proeven heeft totaal geen zin. Dan vind hij een likje voldoende en hij moet er nog van kokhalzen ook, dus ik laat het er maar bij en hoop dat hij ooit weer wel gaat eten, zoals hij dat voorheen deed (alles, behalve rode kool en rode bieten). Hij eet zijn brood en zijn fruit. Typisch, want hij eet dus wel echt al het fruit dat we hem voorzetten. Hij is ook niet meer brood gaan eten. En ook snoep lust hij niet, dus daar ligt het ook niet aan. Het frustreerd wel, want van 'oh lekker' naar 'lust ik niet' bij bijna alles in nog geen maand tijd, kan ik niet behappen.
Gewoon negeren. Om te proberen. Geen bord voor haar opscheppen. Ook benoemen waarom je dat niet doet. Jij wil niet eten, dan ook geen bord voor jou aan tafel. Of bord met klein Beetje erop. Hoe groter t bord hoe minder erop lijkt te liggen. Vervolgens weggaan , wc, nog scharrelen in de keuken. Vaak proeven: eten ze er dan wel van.
Hmm, wisselend dus. Een mini beetje opscheppen doen we al. Nu doen we vaak ook wat hapjes opzij leggen en als ze dat dan op hebben mogen ze van tafel. Libelle, weglopen van tafel is hier niet mogelijk, we eten altijd met zijn vieren en geheid dat ze samen gaan kliederen, hoe doe jij dat dan? Storm, hier ook brood en fruit (vr)eters! Maar we zijn de oudste zelfs een boterham minder gaan geven omdat ze zo slecht at in de avond...