Ons zoontje is net 1 jaar geworden. Hij is een baby geweest die nooit veel geweend heeft, we konden overal met hem komen, alles was altijd goed. Sinds een paar maanden maakt hij al zijn willetje duidelijk, probeert hij zaken uit, enz enz.... maar dat hoort er natuurlijk bij. Maar sinds een dikke twee weken is hij echt een driftkopje geworden. Als iets niet zijn zin is begint hij enorm op te spelen en krijst zo hard dat hij er knalrood van wordt! Wij zijn dit gedrag helemaal niet gewoon omdat hij dus nooit een hullertje geweest is, maar we trachten zijn driftbuien zo goed als mogelijk te negeren. Dit is echter niet altijd simpel want het doet zich zelfs voor bij zijn verzorging. Willen we hem verversen begint hij te krijsen als gek, blijft hij niet liggen op zijn verzorgingskussen en is het een waar gevecht. Uit bad komen is nog zo'n drama, het gaat goed zolang hij erin zit (al mag het erin gaan ook niet te lang duren want dan is hij boos van ongeduld ) maar als hij merkt dat ik aanstalten maak hem eruit te halen spant hij zich op, klampt zich vast aan de rand en zet het op een oorverdovend brullen. Een paar dagen geleden sta ik met hem aan de kassa in de supermarkt. De kassierster spreekt hem aan en hij glimlacht vriendelijk en bazelt er zelfs wat bij. Terwijl ik aan het betalen ben zet hij het plots op een schreeuwen en spant zich helemaal op van woede. Ik heb zijn gedrag genegeerd maar wist toch even niet hoe best te reageren... Wat ik hier nu eigenlijk kom doen is vragen (hopen) dat iemand zich herkent in ons verhaal en me kan geruststellen dat dit van voorbijgaande aard is. Ik lees her en der wel topics maar dat zijn dan kindjes die altijd al wat moeilijker geweest zijn, maar ons zoontje was altijd zo makkelijk... Ik vraag me nu zelfs af of ik zelfs iets fout gedaan heb waardoor dit nu zo is
Nou ten eerste je hebt niks fout gedaan waardoor hij nu zo is. Dit is best normaal gedrag. Kindjes kunnen gewoon nog niet zo goed omgaan met emoties. Wat wij hier doen is het gedrag niet negeren. Ik probeer zoveel mogelijk uit te leggen, wat we gaan doen, waarom, hoe lang, consequenties etc. Dus rustig vertellen dat we nu even een schone luier gaan doen omdat die vies is. Dat moet zolang ze nog geen plasjes doet op de wc. Het gaat het snelst als ze goed mee werkt. Ik snap dat je liever met je auto's was blijven spelen maar daar kun je zo mee verder Klinkt stom maar het werkt hier..
Heel herkenbaar hoor! Hier was dat echt een Fase. Nu is hij anderhalf en weer het zonnetje in huis. Ik sluit me aan bij de tip hier boven. Vooral zelf ook proberen rustig te blijven en alles uitleggen. Al begrijpen ze misschien nog niet alles, ze pikken er toch iets van op en van het praten worden ze vaak wel rustig. Hij begint zich een beetje bewust van te worden dat hij zelf kan bepalen wat hij wel of niet doet en dat papa en mama daar dan op reageren. En dat is natuurlijk leuk ook kunnen ze op deze leeftijd hun emoties natuurlijk nog niet in bedwang houden, dus als iets niet leuk is dan laten ze dat overduidelijk merken. Als er eenmaal een driftbui is kun je echtaar een ding doen en dan is uit laten razen. Hier hielp het ook om ons begripvol op te stellen. Zo van "ja het is niet leuk als iets niet mag en je het wel wil he? Soms moet je nou eenmaal iets wat je wil toch niet doen omdat papa en mama dat zeggen" en dan pakken we hem bij ons en knuffelen we hem plat tot hij weer rustig is natuurlijk wel voet bij stuk houden dat iets wat leuk is niet mag of iets wat hij niet wil toch moet. En uitleggen uitleggen uitleggen! Klinkt misschien allemaal heel raar, maar hier werkte het wel. Soms kon ik het geduld niet opbrengen en zat het me echt helemaal tot hier. Dan werd ik boos en dan is het drama echt compleet heel menselijk en onontkoombaar, maar je schiet daar dus niks mee op. Nu hij opeens weer veel meer kan is het bij ons zoontje echt bijna helemaal over. Veel succes en weet dat ook dit een fase is die voorbij gaat.
Veel tegen hem praten en zeggen wat we gaan doen heb ik eigenlijk altijd al gedaan. Zelfs toen hij nog maar pas geboren was liep ik altijd tegen hem te praten . Hem knuffelen doen we na een woede-uitbarsting wel altijd. Tijdens is niet mogelijk, dan wordt hij vaak nog bozer. Met negeren bedoel ik dus dat we hem op het moment zelf laten doen en als dat niet kan inderdaad tegen hem blijven praten, maar dus niet op zijn driftbui ingaan. Als ik het zo lees van jullie kan ik dus nu niet veel meer doen. Bedankt voor jullie reacties. Ik hoop dat het hier ook gewoon een fase zal zijn!