Onze zoon van ruim 4 jr weigert zichzelf aan te kleden. Hij huilt, krijst en weigert bv te kijken hoe een kledingstuk in elkaar zit. Wij denken dat hij het wel kan maar er gewoon geen zin in heeft. Een paar keer hebben wij namelijk gezien dat hij, als er iets leuks staat te gebeuren, in een mum van tijd was aangekleed. Aangekleed is dan onderbroek, joggingbroek en shirt/trui. Weekendoutfit. Ik verwacht niet dat hij jeansknopen en broekriemen vastkrijgt... Verwacht ik nu teveel? Kinderen van vriendinnen konden zich al voor de 4e verjaardag zelf aankleden. Hij probeert bv zijn hoofd in het armgat te steken en krijst heel theatraal als dat niet lukt. Gaat dan op de grond liggen schreeuwen. Nu ken ik mijn zoon sowieso als een kind met veel drama en snel gefrustreerd. Als ik dan bv toch wil helpen word hij nog bozer en stribbelt hij tegen. Dan ben ik ook klaar, dan ga ik naar beneden en kan hij even afkoelen. Meestal volgt er dan een driftbui en daarna komt hij met kleren schots en scheef beneden. Wat is de leeftijd dat ik mag verwachten dat hij zichzelf eenvoudig kan aankleden?
Een kind van 4 moet zich allang zelf kunnen aankleden. (Muv de kinderen die een motorische beperking hebben natuurlijk) Maar het feit dat jullie het nu pas van hem verwachten betekend dat hij al die tijd nogal verwend is. Dan zal het nu ook wat meer moeite kosten om hem zover te krijgen. Maar ja dit moet hij met gemak kunnen.
Of er een leeftijd aan vast hangt weet ik niet maar uit ervaring kunnen de meeste kinderen zich met 3.5/4 jaar aan en uitkleden. Sokken aan, binnenste buiten mag nog. Schoenen aan, bokkepootjes mag nog maar wel bewust zijn van de bokkepootjes. Broek aan en gesloten. Schuif en druk knoop. Trui aan, t shirt aan hempje onderbroek enz. Dat er drama bij zit is normaal. Het is echt super frustrerend als je vast zit met je arm en ziet t uiteinde niet. Maar het ligt ook echt aan je kind. Ik ken kinderen die met 2.5 zich al konden aan doen en met 4 jaar die nog geen broek aan konden doen. Omdat je hebt gezien dat fender zich wel zelf de kleren aan kan doen denk ik dat t eerder zijn koppigheid en frustratie is. Maak er iets leuks van en blijf vooral zelf rustig. Zet eerst de broek op je hoofd, ja zo moet dat he fender. En dan hopen dat die lacht en t zelf beter weet Krijgt die zijn voeten er niet doorheen zeg je waar zijn je voeten nou, heee daar is er een en dan kriebel je zijn tenen. Je snapt m wel denk ik? Iets wat frustrerend is moet leuk worden. Succes
Mijn dochter van net 2 probeert nu zelf haar broeken aan te trekken. Dat lukt al heel goed. Ik vind dat je per direct moet stoppen je zoon te helpen. Hij is 4! En kan het heel goed zelf. Ga de strijd maar aan en als hij niet wil kan hij in zijn pyjama/ondergoed naar school. Dat theater ga je toch niet in mee? Daar ben ik heel hard in. De juf heeft ook geen tijd om alle kinderen te helpen.
Mijn dochter is nog geen 3 jaar en doet al aardig wat zelf. Onze zoon was wel echt onhandig ermee en dat duurde wat langer. Maar 4 en echt niet kunnen aan- of uitkleden vind ik wel heel erg laat. Hoe doet hij dat op school? Ik zou dus stoppen met hem zelf uit en aankleden en er samen een leuke activiteit van maken. Wordt het drama? Toch doorzetten. Hij moet het toch leren. De juf gaat het straks ook niet blijven doen.
Onze oudste kleedt zich nu bijna helemaal zelf aan (bijna 3,5). Ze heeft nog wat moeite met broek knopen en met sokken.
Hier ook een verwende dochter Eigenlijk hebben wij haar tot op heden altijd aangekleed, nooit ook zo over nagedacht. Nu ze op de basisschool.zit moet ze met gym zich zelf aankleden en kan ze het dus wel (oke broek en shirt zaten achterste voren). Thuis nu wel wat meer de regie uit handen gegeven, zodat ze zich thuis ook wat meer zelf aan gaat kleden, maar omdat ze zo gigantisch kan treuzelen komt het er vaak op neer dat wij haar uiteindelijk toch helpen. Ach kan er ook niet zo mee zitten, als het moet kan ze het zelf, maar thuis helpen we haar nu gewoon nog even.
Maar als het achterste voren zit kan ze het nog niet zelf toch? Een kleuter moet zichzelf toch netjes aan kunnen kleden?
Hier een van bijna 6, maar wel met ADHD, heeft er altijd moeite mee gehad. Zonder hulp lukt t nog echt niet. Joggingbroek en onderbroek wel. Maar een pull of t shirt niet. Sokken zitten altijd scheef. Moet ik zeggen dat ik m vaak gewoon help hij heeft al zoveel frustratie op een dag dat ik m dat vaak wil ontnemen, want dan begint zn dag al met frustratie.
Klopt dat het achterste voren aantrekken inderdaad niet netjes is, maar ze trekt dus wel zelf haar broek en shirt aan. In mijn ogen komt het dan vanzelf wel dat ze het een van de volgende keren wel zelf goed aantrekt. We gaan er dus thuis wel iets meer op sturen, maar ik kan me er gewoon nog niet druk om maken dat het haar niet altijd goed lukt, ook al zou ze dat met 4 jaar al moeten 'kunnen'.... Dan loopt ze maar eens een halve dag met haar shirt verkeerd om aan.
Oudste was ruim 1.5. En ja dat is wel heel jong. Tweede was ongv 2.5. Jongste wordt nov 2 en probeert het ook.soms
Oudste kon het een en ander zelf met 3. Met 3,5 volledig. Jas, kleding, schoenen. Alleen met knoop en veters helpen we..
Vanaf net 3 kon onze oudste het bijna allemaal zelf. Alleen de rits vsn een jas of vest heeft hij nog moeite mee (bijna 4). Oja binnenstebuiten levert ook problemen op. Hij liet het vaak ook liever doen. Maar dan liet ik hem wachten terwijl wij iets gingen doen waar hij het liefste direct heen gaat. Bij de jongste van 2,5 geef ik het eerst aan en laat ik hem kijken hoe ver hij komt. Daarna geef ik hem tips. En als laatste ga ik pas helpen.
En dat maakt je echt niet uit? Ik vind dat dus heel slordig staan en zou mijn kinderen nooit zo rond laten lopen. Met 4 jaar kan aankleden prima, ook zonder achterstevoren.
Herkenbare strijd en ik heb in de ochtend echt geen zin om die aan te gaan; ik wil zelf ook graag op tijd op mn werk zijn en ik ga er ook echt de wekker er geen minuut eerder voor zetten. Ik wil gewoon dat mn kind ook goed aangekleed naar school gaat en niet met een shirt binnenstebuiten en achterstevoren. Ja hij is verwend.... dat realiseer ik me al te goed. Nu is onze zoon motorisch niet echt een uitblinker en hij is heel onzeker over wat ie wel en niet kan. Dus heel vaak was het huilen en lichte paniek als een shirt achter zn oren bleef hangen. Ik ben daar in meegegaan, ik wil geen gestresst kind alleen vanwege het aankleden. Ja op school moesten ze al vanaf het begin zichzelf omkleden met gym en nu er ook een keer aan de eind van de schooldag wordt gegymd zie ik de verschillen tussen de kindjes. Er zitten erbij die megasnel zijn en er zijn kindjes die echt moeite hebben met vooral shirts. En vaak krijgen we een berichtje dat er (alweer!) een kledingstuk kwijt is geraakt. Ik denk dan Why!!!? die kleuters zich laten omkleden drie keer per week! Wat een gedoe; ze zweten nog maar amper en de juf is er maar druk mee. Ik snap het niet. Zelfstandigheid en zelfredzaamheid prima, maar je kunt het ook overdrijven.
Makkelijke kleding (bv jurkje + legging, of pyjama) gingen hier met 2jr goed zelf. Moeilijkere dingen (met knopen bv) met 3jr. Ik leg hier 's avonds kleding klaar en 's ochtends trekken ze dat zelf aan, ongeveer sinds 3,5 echt verplicht zelf - daarvoor assisteerde ik vaak nog wel zodat het wat vlotter ging. Nu kan ze het vlot zelf, het is een voorwaarde voor naar beneden mogen gaan en aangezien ze dolgraag hun ontbijt willen, is het echt binnen 2 minuutjes gepiept.