Hoi allemaal, Onze dochter wordt over 2 weken 2 jaar. Ze kan de laatste weken af en toe lekker opstandig en bokkig zijn. Het is vreselijk lastig om haar in de kinderwagen, kinderstoel of autozitje te krijgen, ze gilt en schreeuwt alles bij elkaar. Probeer haar af te leiden maar dat werkt nu dus niet meer. Af en toe moet ik haar echt hardhandig erin zetten en daar baal ik echt van. We zijn niet van een harde aanpak maar wel consequent; regels zijn regels en ze moet gewoon luisteren. Nu hebben we alleen maar regels die echt nodig zijn om de spullen heel te houden en het gezellig te houden en het lukt ons eigenlijk altijd om in die paar regels consequent te zijn. Het helpt namelijk niets om toe te geven, daar wordt de strijd alleen maar groter van. Nu ze de regels weet is een waarschuwing bijna altijd voldoende en dus veel gezelliger. Alleen blijft het in een stoeltje zetten echt een probleem. Toch baal ik dus enorm als ik haar hardhandig in het stoeltje moet zetten, heb half het idee dat ik haar mishandel omdat ik haar echt stevig vast moet houden en haar armen door die ellendige riempjes moet wurmen terwijl ze hevig tegenstribbelt. Hoe doen jullie dat?
gewoon. zitten en meewerken. doe je dat niet? dan maar 'the hard way' hier een peuterdreumes van 15 maanden die soms echt heeeeel erg opstandig kan zijn, dit werkt het beste. ik blijf wel praten, en herhalen wat ze moet doen (handje geven, speelgoed even overpakken, blijven zitten) anders krijg ik haar soms echt de auto niet in!
Hier ook zo. Ik merk wel dat het een fase is. Het is een tijd wat minder geweest, toen kwam het weer terug. Nu lijkt het weer wat minder te zijn. Wat bij ons helpt is haar vertellen wat we gaan doen. Meestal gaan we iets leuks doen dus dat helpt ook.
proberen haar voor te bereiden, we gaan naar de auto lopen en dan gaan we naar de winkel rijden. in de auto zit mama op de stoel en jij ook...als we bij de winkel zijn mag je weer lopen. en afleiden is hier het grote woord... de ruitenkrabber doet hier wonderen en ligt nog steeds in de auto haha
Hier kon de oudste rond die tijd zelf de autostoel in klimmen. De jongste (nu 1,5) is dat nu aan het leren. En dus ook geen gedoe met erin zetten. Ik zou het haar dus zelf laten doen. En daar helpen waar nodig (riempjes vast).
Helaas het hoort erbij, de een heeft het meer dan de ander, mijn dochter had er haast geen last van maar mijn zoontje.... Hij wil vooral alles zelluf! Doen, en tsjah soms heb je daar geen tijd voor en help ik hem, maar dan is het schreeuwen, tegenwerken en brullen.
Dank voor alle reacties, denk dat ik haar inderdaad maar ga leren om er zelf in te klimmen. Haar voorbereiden op wat we gaan doen doe ik al maar op het moment dat ze dan in de autostoel moet zet ze het toch weer op een schreeuwen en tegenstribbelen... Afleiden met een boekje oid heeft een tijd gewerkt maar nu dus niet meer. Het gaat me er vooral om dat ik me schuldig voel als ik haar hardhandig op moet pakken of ergens in moet zetten. Heb niet altijd de tijd om rustig en relaxed te doen. Vanmorgen waren we klaar om naar de oppas en mijn werk te gaan, lekker op tijd. Gooit mevrouw net nog een beker melk over haar heen, alles nat en vies dus: omkleden en weer haasten, zucht... Morgen eens kijken of ze zelf ook in het autostoeltje kan klimmen. En inderdaad, alles is een faaaaaaaaaaaase