Hallo allemaal, Ik hoop dat jullie mij wat opheldering kunnen geven,want ik weet niet zo goed meer wat ik er mee aan moet.Hier mijn verhaal: Al voor ik wist dat ik zwanger was heb ik dat ongestelsheidsgevoel. Afgelopen woensdag was ik precies 5 weken zwanger en 's avonds had ik wat roze afveeg en een raar gevoel op de hoogte van mijn eierstokken.Volgende dag was de afveeg verdwenen maar het buikgevoel bleef. Afgelopen vrijdag naar de gyn geweest en die zei dat het innesteling nog kon zijn en dat het waarschijnlijk bandenpijn is.Hij heeft een echo gemaakt en zag daar een vruchtzakje met een puntje er in. Nog niet helemaal gerustgesteld ben ik naar huis gegaan. Gisteravond verloor ik wat bloed en nu alleen nog af en toe wat bruinig afveeg.De ene keer als ik naar de toilet ga is het weg en de andere keer is het er weer.Maar ook dat onderbuik gevoel is er nog en dat heb ik dus eigenlijk al bijna 3 weken. Bij mijn oudste dochter heb ik 3 weken helderbloed verloren en na 12 weken zat er toch nog een frummeltje met een kloppend hartje. Tevens is een vriendin van mij er achter gekomen dat ze ook zwanger is en een dag voor mij uitgerekend is.Gisteravond belde ze en ik vind het moeilijk om daar nu mee om te gaan ,omdat ik zelf heel onzeker ben op dit moment. Mijn gevoel zegt dat het niet goed is en ik weet even niet meer wat ik hier mee aan moet. Kan ik bijv morgen de gyn bellen en kan hij dan aan de hand van een echo zien of het goed of fout zit of is het daar nog te vroeg voor? Sorry voor mijn lange verhaal.Ik hoop dat jullie mij hier wat advies in kunnen en willen geven. Groetjes, van een hele onzekere Monique
He wat rot nu. Als je de gyn belt en ze kijken met een echo naar je hummeltje. Zien ze je kleintje maar weten verder nog niks omdat ze geen hartje zien kloppen. Daar word je ook weer onzeker van. Hoe moeilijk het is kan je beter wachten tot de 6,5 / 7 weken. Je kan wel altijd bellen voor een alvast een afspraak voor die tijd. Heel veel sterkte meis met deze onzekerheid.
8 jaar geleden heb ik vlak voor de geboorte mijn zoon verloren en nu misschien een heel klein frummeltje.Ik had van mijzelf nooit verwacht dat ik daar ook zo tegen op zou zien.(hoop dat jullie snappen wat ik bedoel,misschien zeg ik het verkeerd,alvast sorry daarvoor) Ik heb vannacht slecht geslapen en terwijl ik dit zit te typen ben ik op het punt dat ik in janken uit kan barsten en zit de hele tijd te trillen.Ben al vanaf half 8 wakker en loop elk kwartier naar de toilet.Ook mijn meiden merken dat er iets is en dat is voor hun niet leuk,want mama kan niet vertellen waarom ze verdrietig is. Nu moet ik morgen weer werken en daar zie ik als een berg tegen op.Morgen zal ik de poli bellen of ik evt vrijdag ofzo terecht kan.Dan ben ik 6 weken en 2 dagen.Kunnen ze dan wel iets zien? Ben wel blij dat ik er hier over kan praten,durf het niet zo goed tegen mijn man te zeggen.Hij was zo gelukkig dat de test positief was en nu moet ik hem misschien teleurstellen. Heb een beetje een faalgevoel.Is dit normaal? Liefs, Monique
Ach meis, Dat faalgevoel heb ik ook hoor. Probeer toch je man erbij te btrekken. Ik heb dat de vorige keren niet gedaan en dit keer wel en was blij dat ik dat gedaan heb. Ik heb mijn dochter verteld dat ik verdrietig ben omdat ik wat buikpijn heb. Je kan altijd hier terrecht hoor en als je denkt dat je het niet aankan met werken gewoon eerlijk zijn tegen je werkgever en zeggen dat je het even niet aankan. Dat heb ik ook gedaan en ze zijn blij dat eerlijk ben dan dat ik me ziekmeld en niet wetend waarom. heel veel sterkte meis
Het is wel fijn te weten dat ik niet de enige ben.Maar natuurlijk ook helaas dat anderen het weten.Je hoopt allemaal op een goede zwangerschap. Ik zag aan je onderschrift dat jij al 3 zwangerschappen heb gehad met een miskraam als afloop.Wat verschrikkelijk! Mag ik jou vragen (misschien brutaal) hoe bij jou de miskramen begonnen zijn? Ik probeer wel positief te blijven maar dat is zo verrot lastig!Mijn werkgever weet dat ik zwanger ben.Heb gelukkig een goede verstandhouding met haar.Sinds 1 maart ben ik leidinggevende geworden en ik voel me tegen over haar best wel rot.Ik denk dat ik morgen gewoon ga en haar er wel van op de hoogte stel dat mocht ik het niet trekken ik naar huis ga ofzo. De gyn kan op 6wkn en 2 dgn toch wat zien op de echo?
Jeetje meid, dat is echt een klote gevoel, ik ken het, die onzekerheid! Maar zoals mimi al zegt, geef het aan op je werk, dan kunnen ze er ook rekening mee houden! Soms kunnen ze al een hartje zien kloppen met 6,2 weken, maar soms ook niet! Misschien proberen voor volgende week maandag, dan ben je toch iets verder, en daar heb je meer aan dat je straks met de onzekerheid thuis komt dat ze wel een kindje zien, maar geen hartje! Heel veel sterkte!
Dank jullie wel! Ik ga morgen gewoon even het ziekenhuis bellen en vraag wat hun advies hier over is. Wat ik wel vreemd vind is dat het roze/bruinige na vanmorgen half 8 weer weg is.Heb nog wel wat last van mijn buik,zo'n zeurderig gevoel is het nu.Kan het dan toch iets anders zijn of geef ik mijzelf valse hoop? Heb het idee dat mijn lijf momenteel een spelletje met me aan het spelen is. Het is om gek van te worden.! Ben wel blij met dit forum,dan kan ik toch mijn ei kwijt en er zijn mensen die je begrijpen.
Sorrie was niet meer thuis gisteren. Je mag het vragen hoor. Mijn eerste mk was begonnen met vloeien bij 5 weken. Op de echo was toen met bijna 6 weken te zien dat er wel wat zat maar dat het er niet goed uit zag. Met 6 weken kreeg ik een hele grote bloeding en dat was toen na de echo dat ik bijna schoon was. Mijn 2e mk. Begon met 6 weken met een bloeding. Met 7 weken kreeg ik een echo omdat ik me druk maakte. Op de echo was een kloppend hartje te zien alleen een heel traag hartje. De volgende dag heb ik een miskraam gekregen. Mijn laatste zit ik eigenlijk nog op te wachten. Mijn echo met 7 weken (bleek volgens echo 6 weken te zijn) zagen we een traag hartactie. Doordat ik eigenlijk een week later moest zijn dan de echo was de echoscopiste niet hoopvol. Ik wel maar ook omdat mijn dochter een week later uitgerekend was volgens de echo dan mijn cyclus. De echo die we 1,5 week later hadden was dat ons hummeltje wel gegroeid was tot de 7 weken maar het hartje gestopt was. Nu heb ik sinds zaterdag (klinkt rot eindelijk) Af en toe een bloeding oudbloed. Het is heel weinig het lijkt niet eens op mijn laatste dag ongi. Ik hoop dat het doorzet zodat ik verder kan. Want deze 1,5 week was een hel voor mij. Mijn hormonen gieren namenlijk nog door mijn lichaam dus dat mag wel weg nu. Je moet alleen niet hier van uit gaan he meis. Ik vertel je het omdat je het vraagt maar bloedingen zeggen niet altijd wat he. Er zijn genoeg waar het goed is gegaan. sterkte bij de dokter. Wil graag weten hoe het was. knuffel Mimi
Het kan ook innestelingbloeding zijn he dat ziet er roze uit. Ze zeggen ook dat bruin bloed goed is want dan is het oud bloed en geen vers. En de pijn kan ook het oprekkenvan je baarmoeder zijn. Of de banden. Het heeft niks te maken met het termijn dat je zwanger bent.
Gisteren helemaal verder geen bloedverlies gehad en vanmorgen is het weer begonnen.Loop nu met maandverband om.(Geen buikpijn en bruin bloed) Heb het ziekenhuis gebeld(loop bij een gynae) en daar vertelde ze me dat ik moet afwachten,want ze doen toch niets. Vanmorgen wel naar mijn werk gegaan,maar kon mijn gedachte er niet bij houden en zat de hele tijd te huilen. Mijn leidinggevende was gelukkig erg lief en heeft me naar huis gestuurd en ziek gemeld. Ben nu thuis en probeer me een beetje op andere dingen te richten.(lukt niet echt,maar ok) Dank je wel dat je je verhaal wilt delen. Leef met je mee en duim voor je. Liefs, Monique
meis ik kan je helaas ook niet helpen. Ik heb een echo gehad met 6 weken en 2 dagen (volgens de echo) ik dacht zelf dat ik op 6 weken en 5 dagen al zat maar goed. Het enige wat we zagen was een vuchtzakje. Een vruchtje of hartje zagen we nog niet. Mijn misselijkheid is ook afgenomen, ik zelf heb er geen goed gevoel over, maar goed wie ben ik. Ik mag over 2 weken weer trug komen dan moet ik 9 weken zijn. We hopen dat we een kindje krijgen te zien, maar in me achterhoofd hou ik het wel een beetje voor de ogen dat het ook niet zo kan zijn. Ik kan ook niet verklaren waarom ik het denk, maar zo gevoel heb ik gewoon.... succes meid! ik hoop voor je dat er gewoon een mooi gezond kindje zit!
Ik heb zelf ook het gevoel dat het niet goed is.dus snap wat je bedoel. Het vervelende is dat bij mij het bloedverlies steeds stopt.Gek wordt ik ervan! Morgen ga ik even de vk bellen hier en vragen of hun mss volgende week een keer willen kijken,anders moet ik wachten tot 9 mei en dat duurt nog zo lang! Jij ook heel veel succes!
Morgen ga ik de vk bellen en hoop ik dat ik langs mag komen.Heb nogmaals naar de gynae gebeld maar ze blijven bij hun standpunt.Misschien ook omdat mijn vaste gynae er de aankomende 2 weken niet is. Ik snap best dat als er iets mis zou zijn, ze er nu toch niets aan kunnen doen.Wil eigenlijk gewoon weten wat ik evt kan verwachten. Meiden,jullie ook heel veel sterkte!
He meis. Wat vervelend nu. Ik begrijp wel dat ze 2 weken wachten omdat ze toch proberen tot de 7 weken te gaan omdat dan 9 van de 10 keer zeker is dat ze een hartje zien kloppen. Heel veel sterkte meis. Het is heel verveldn om niet te weten waar je aan toe bent. Hier is het bloeden meer geworden en met klontjes. Ik hoop dat het snel voorbij is want ik word hier gek van het wachten.
Staat er op de site van de vk,telefonische spreekuur van 10 tot 10.30. Krijg ik al vafaf 10 uur alleen maar de voicemail Shit zooi!
Heb weer het ziekenhuis gebeld! Nu mag ik 17 april komen ipv 9 mei.Dan ben ik 7wkn en 1 dag en dan hopen dat ze iets meer kunnen vertellen. Nog maar 9 dagen wachten.
O meis. Ik weet hoe moeilijk het is om af te wachten maar gelukkig konden ze hem vervroegen voor je. Dat verloskundige een spreekuur hebben en als je dan alsnog de voicemail krijg kan ook zijn dat of dat ze in gesprek zijn of dat ze weggeroepen zijn naar een bevalling toe. In zulke gevallen kan je beter inspreken met telefoonnummer.