Eigenlijk heeft hij er altijd wel wat last van gehad, maar de laatste tijd wordt het steeds erger. Als onze zoon van 3 iets goed heeft gedaan, zegt hij: heb ik niet gedaan. Of hij wordt echt heel boos, gaat gooien of schreeuwen. Bijvoorbeeld voor de 2x een droge luier in de ochtend. Ik zei hem dat dat heel knap was, en hij begint te schreeuwen: NEEEEEEE, is niet knap!!! Stommert!!! Of als hij een puzzel heeft gemaakt: Hey, wat mooi (zeg ik dan al wat luchtig) zegt hij: heb ik niet gemaakt. Dus ik: wie heeft dat dan gemaakt: Noa heeft dat gemaakt (Noa is die ochtend niet eens thuis!). Herkennen jullie dit? En hoe ga je er mee om? Ik vind het toch belangrijk om het complimentjes te geven, maar hij moet zich er ook niet rot om voelen....
Misschien gewoon bevestigen wat hij heeft gedaan? Zo van "Ja, nu is de puzzel klaar" Of, of "Fijn hè, een droge luier? Nu heb je geen natte billen." Je bevestigd dan wel wat hij gedaan heeft, maar je hangt er verder geen oordeel aan. Misschien kun je dan in een later stadium dat verder uitbouwen naar kleine complimentjes?
als je soms teveel complimenten geeft kan dit ook avenrechts gaan werken. Zoals bluesky zou ik het ook doen.
Dank je, dat is zeker een goede tip! Het voelt soms zo naar om niet te "belonen", maar zo kan ik positief reageren, zonder het hem lastig te maken. Ga het morgen gelijk uit proberen!
Ik herken het wel een beetje hoor. Hier is het bv vaak, dan zit hij eens NETJES te eten (gebeurd niet zo vaak ) En dan zeg ik, so je zit wel netjes te eten zeg, knappe vent! En dan zegt ie : nietes, en gooit een kwak eten op de grond. Dat soort dingen. Of hij zit te tekenen en ik zeg: ooooh dat word wel mooi, en dan begint ie ineens te krassen. Ik besteed er dan ook maar meteen geen aandacht meer aan. Of ik zeg, ja kliederen/krassen kan je ook goed, dat wist ik al.
Hoi, heb het inderdaad geprobeerd, maar het is wel vreemd om te doen, haha! Ik moet er, vooral zelf erg aan wennen. Als ik nu op een positieve, maar meer neutrale manier reageer, dan praat hij snel over iets anders, maar boos woerden doet hij niet! Dat is natuurlijk heel fijn. Nu alleen zelf nog goed gevoel er bij krijgen. Bedankt voor de tip!
Het is lastig hoor, ik merk dat zelf ook. Ik moet er echt even bij nadenken, maar er komen wel de leukste gesprekjes uit. Jelle verteld nu hele verhalen bij zijn tekeningen, juist omdat ik hem niet "afkap" met een Goed zo! Ik ben zo gewend om op alles "goed zo!!" te roepen, dat je niet eens meer merkt dat je het zegt. Op dat moment vroeg ik me af wat nou de toegevoegde waarde is, als je "goed zo!" zegt en het is een automatisme. Ik probeer mijn complimenten nu te bewaren voor iets wat ik ècht goed vind, zoals de letter die Jelle gisteren nagetekend had van een voorbeeldje. Dat vond ik echt heel erg knap!