Tja wat zal ik zeggen? ik heb ook een heel duidelijke ritme in voeden/slapen/rust gehad, en mijn zoon is ook ingebakerd geweest, maar dat boek van Ria Bloem heb ik heel hard in de prullenbak gesodimiterd. Zoals hierboven staat, is dat inderdaad een soort jaren -50 methode, toen ze zelfs geloofden dat een baby moet huilen zodat de longen zich beter ontwikkelen (zucht). Iedereen die een beetje kennis neemt van de ontwikkeling van de pasgeboren baby, de belevenis van de baby van de wereld om zich heen, en vooral: de ervaring dat de baby heeft als die in zn uppie moet huilen.. zou het zelfs nooit overwegen.. Maar terug ontopic: rust en voorspelbaarheid in combinatie met inbakeren hebben hier ook veel geholpen. Alleen hoefde mijn kind daarvoor niet te huilen en getrained te worden. We deden dat vooral om zijn lijfje rust te geven, en dat gaat niet echt met de stressverhoging.
Iedereen mag zijn mening hebben,maar ik vind jou reactie ook wel wat kort door de bocht. de babyfoon uitzetten was puur omdat we het zo ook wel hoorden of ze huilde of niet. en dat lang huilen is alleen de 1e keer geweest. nu is ze al veel snelle stil, soms huilt ze helemaal niet. daarnaast gaat ze tevreden in de inbakerdoek en is ze veel vrolijker sinds dat we hier mee zijn gestart. de situatie bij ons was zo dat onze dochter helemaal niet in haar bedje ging slapen. nu dus wel, is ook een kwestie van wennen en ff doorzetten. en vaak ben ik boven een beetje aan het rommelen als ze net in haar bedje is gelegd. dan voelt ze toch de aanwezigheid van ons. en we zijn er ook zeker voor haar als dat nodig is. maar ze heeft er zelf ook baat bij als ze leert in haar bedje te slapen en uitgerust wakker te worden ik ben met je eens dat er in het boek van Ria Blom ook dingen staan die uit de prehistorie tijd zijn,maar er staan ook zeker veel bruikbare tips en logiche dingen wat betreft de onrust en het huilen bij baby's. Dus ik vind je reactie nogal kort door de bocht, ondanks dat iedereen zijn eigen mening hierover mag hebben. gr sannie
Mijn zoontje wou zelfs helemaal nergens slapen overdag's. Bedje/box/wandelwagen/bij mij op de bank. Met als gevolg dat hij te moe wass om te drinken en te weinig binnen kreeg. Voor mijn zoontje is het daarom beter om hem eventjes te laten huilen en dat hij dan lekker in slaap valt dan dat hij de hele dag niet slaapt. Ook het cb adviserde ons om hem eventjes te laten huilen omdat sommige baby's dit gewoon nodig hebben.
Allereerst @TS: vind het vooral fijn dat je dochter t beter doet. Zoals ik t lees is de situatie nu beter voor haar dan t was. En als die 45 min. eenmalig waren is het stressvol geweest, maar echt wel te overzien. Klopt inderdaad dat baby's, net als wij overigens, een cyclus in hun slaap hebben. Die duurt 45 min (als ze kunnen zien) en begint dan weer opnieuw. Als ze dus iedere keer kort ophuilt/schreeuwt na ongeveer die tijd zou dat best een verklaring kunnen zijn. Mijn zoontje heeft t ook wel, voor ik (binnen 1 minuut)bij hem ben, slaapt hij dan al weer. Bijna iedereen wordt meerdere keren pn kort wakker. Is dus onafhankelijk van RRR en inbakeren en heeft niets te betekenen (zei ook slaap-neuroloog). Ben het met meerderen eens dat het RIVM ook niet alles weet voor ieder kind specifiek. Ze proberen alleen een handvat te bieden wat voor de meeste kindjes werkt en vooral niet schadelijk is. Als ze richtlijnen wijzigen, gebeurt dat dus niet zomaar en helemaal niet omdat het niet bij iedereen werkt. 100% werkzaamheid heb je nooit. Ze wijzigen als het toch niet goed en in sommige gevallen zelfs schadelijk blijkt te zijn. Het advies om kinderen weer alleen op de rug te laten slapen komt ook van RIVM na oz. In de jaren 70 werd geadviseerd om je kindje op de buik te laten slapen, zou goed zijn voor de ontwikkeling. Wiegendood kwam opeens heel veel vaker voor. Daarom is t een aantal jaren geleden gewijzigd. Sinds die wijziging komt wiegendood bijna niet meer voor. Dus wat t RIVM zegt, is echt wel van belang. Als iets een aantal jaren in de mode is, komt pas goed naar voren wat de negatieve kanten zijn. Mij ging t ook niet om met mate RRR toe te passen. Gaat t er meer om hoe rigide t in de praktijk gebracht wordt door t CB. En hoe weinig ruimte er daarbij is voor zelf nadenken, je gevoel volgen en goed kijken naar je kind
Hele dag niet slapen is weer wat anders als een kindje wat wel slaapt maar t alleen nog niet lukt alleen in zijn bedje. Weet ook niet wat je onder eventjes verstaat. Volgens onze CB-folder is zelfs 30-45 min eventjes....... En of ze "het gewoon nodig hebben" er is geen enkel kindje van een maand die ons dat kan vertellen.
Dat laatste mis ik hierbij vaak. Ook klagen veel mensen dat en baby van een paar weken oud "nu nog niet in een ritme zit" Heeft toch wel te maken met de RRR-trend. Weet dat t niet per definitie 45 min is. Maar de 45 min werden de eerste keer door TS gehaald daarom noemde ik die. En in onze op RRR-gebaseerde CB-folder staat dat 30 min en langer de normaalste zaak van de wereld is, en tussen de verschillende soorten van huilen wordt geen onderscheid gemaakt. RR betekent ook niet op de klok voeden maar TS stelde dat er "minimaal 2 uur tussen 2 voedingen moet zitten". Heb ik zelf ook te horen gekregen incl. een max aan BV ook in kader van RRR. Als je allerlei beperkingen gaat opleggen is het gewoon niet meer voeden op vzk maar in een flexibel schema. Zie niet in wat voor rust een kindje krijgt uit 15 min moeten huilen omdat de 2 uur nog niet om zijn. Voldoende rust in de dag en voorspelbare momenten heb ik ook toegepast. Maar toen hij erg jong was, volgden we ook zijn ritme. We zitten nu al tijden in een lekker ritme. Zonder dat ik hem als klein babytje heb "geleerd" op vaste tijden in zijn eigen bed in slaap te vallen.
Ik denk dat we er samen wel over eens zijn dat 30-45 minuten wel heel erg lang is. Je moet dat boekje van Blom ook niet letterlijk opvolgen, maar dat geldt voor alle soorten en maten opvoedkundige schrijfsels. Gewoon je gevoel volgen, als je kindje met 5 minuten huilen tot rust komt of met 15, je merkt vanzelf wat werkt. Ik heb dat boekje gelezen en eruit gehaald wat bruikbaar was. De oudste had gewoon 10 minuten huilen nodig voordat hij ging slapen. De jongste kan er 's avonds echt een potje van maken en anderhalf uur aan de gang zijn. Niets is dan goed, mevrouw wil niet in bed, op de arm, in de box enz. Meestal werkt in bed laten en om de haverklap naar boven lopen, troosten, speentje en weer weg het beste. Uiteindelijk valt ze dan toch in slaap. Is zwaar maar het zal wel weer over gaan als ze ouder is.
TS, hier ook een fan hoor! En 45 min huilen, tja, ik zou dat ook niet kunnen, maar sommige doen nou net of TS een verschrikkelijke moeder is! Hier heeft zoontje de eerste keer ook lang gehuild. 30 minuten (al bleef ik er naast zitten liedjes zingen en over hoofdje aaien) en daarna heeft hij 3,5 uur!!!! geslapen! CB zei ook dat hij de eerste keren heel erg tegen kon werken, maar dat we daar even doorheen moesten...en dat klopte! En Ria blom heeft het boek ook al wel aangepast hoor. Daar staat nu niet meer in dat je hem/haar maar moet laten huilen, zonder iets te doen! Ts, je moet doen waar je je goed bij voelt en je hebt het beste voor met je kindje! En als het werkt en jullie je er allebei beter van voelen, dan is het toch goed?! Liefs
Weet niet of ik onder "sommigen" val, vermoed van wel. Maar wat jij zegt staat bijna letterlijk in mijn 1e post. En ook in een post daarna. Ik ga niemand zomaar veroordelen. Dan mis je een beetje mijn punt. Is ook niet verwonderlijk met die lappen tekst die ik produceer
Helemaal mee eens. Bij ons kereltje is t trouwens ook veel makkelijker geworden toen hij wat ouder was, maar dat was allemaal niet te vergelijken met "normale " kindjes. Hoewel we zelfs een tijdje terug nog t advies gekregen hebben om hem de hele nacht, 3 dagen aan een stuk, te laten huilen. "gewoon even doorzetten"......Dat zou: weg veiligheid, weg hechting zijn geworden. Terwijl hij t ondanks zijn beperking juist zo goed doet door het veilige gevoel wat we hem geven.
@sannie Hoe gaat het nu bij jullie met jullie kleintje?? Heb hier het gevoel dat het met de dag beter gaat. Lees minder lang en vaak huilen en langer slapen. Ook lijkt ons zoontje nu een stuk vrolijker,kijkt een stuk rugstiger.
...nee, ik bedoelde niet per defenitie jou. Meer degene (ben haar naam kwijt) die het schokkend vond en dacht dat ts babyfoon uitzette om haar kindje niet meer te horen...terwijl dat helemaal de gedachte erachter niet was. Maar, ik vond het wel een beetje rot om te lezen dat je eerst dingen erbij haalt van de jaren '50 en zeggen dat het schadelijk kan zijn, om vervolgens te zeggen dat als ze zich er goed bij voelt, dat ze het moet doen. Dat komt denk ik vervelend over bij ts. Op een gegeven moment zie je gewoon dat je kindje doodop is, maar gewoon niet in slaap komt. En dan probeer je alles. En op het eind laat je je kindje dan ook weleens even huilen. (er is ook een verschil tussen huilen en huilen, maar dat terzijde) Als je ziet dat het dan voor lange tijd in slaap valt en vrolijk wakker wordt, dan ben je toch over die drempel gekomen. S.iem huilde eerst 30 minuten (ik was erbij) toen 15 min en hoe vaker ik het deed, hoe korter de huiltjes werden... En sommige kindjes hebben het nou eenmaal nodig om zich in slaap te jengelen, daar is niks mis mee! S.iem kan nu lekker brabbelen, dus nu brabbelt hij zichzelf in slaap. En eerder was dat mopperen. Dat wil niet zeggen dat het dan geen veilig plekje voor hem is...
Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op, "gewoon even doorzetten" ...snap dat je daar niet op in gaat hoor! Goed dat je toen je eigen gevoel hebt gevolgd!
Maar dit is (jammer genoeg) wat er wel vaak geadviseerd word door bijv. het CB. Hier hetzelfde hoor! Dochterlief kon gewoon niet uit haar zelf in slaap vallen nu ligt ze nog steeds meestal een dik uur (soms langer, soms korter) te kletsen voordat ze slaapt. CB zei doodleuk: "ach, laat haar dan maar huilen. Ze moet maar leren om in bed te slapen en dat je niet bij elk kikje naar bed staat.." Tja.. Ik heb haar bijna een jaar ingebakerd (overdag alleen, s nachts slapen ging gelukkig wel redelijk goed). En heb hier nooit spijt van gehad. Zou niet weten hoe ik dit anders had moeten aanpakken?!?!
Ik ben ook geen voorstander van heel lang laten huilen hoor. Maar er zijn kindjes die het huilen wel degelijk nodig hebben om in slaap te komen. Mijn zoontje huilt altijd 10 minuuutjes voor hij in slaap valt. Laatst was hij een dagje bij de oppas, zij vond het zielig om hem te laten huilen en haalde hem iedere keer uit bed zodra hij huilde. Gevolg: hij had over de hele dag (9 uur) maar 2 keer 15 minuutjes geslapen en was oververmoeid toen ik hem op kwam halen. Ik kan me niet voorstellen dat hij daar nou een veilig gevoel van moet krijgen.
Nog een keertje Off-Topic door mij. Het KAN schadelijk zijn. Zoals bij ons zoontje met een beperking. Ik had er geen goed gevoel bij omdat ons zoontje alleen maar harder ging huilen. En dan echt overstuur-huilen zonder pauze. Het lang duurde voor hij uiteindelijk in slaap viel, en hij daarna zelfs al begon met huilen voor hij het matrasje raakte. En hij ging ook zeker niet langer slapen. Ik voelde me slecht. Ben toen mijn eigen plan gaan trekken. Toen hij 1 maand was hebben er mensen opgepast. Die hebben hem wel laten huilen en de "pas- na -2 uur- weer voeden-regel" en meer RRR gehanteerd. Want zo werkt dat nu eenmaal bij baby's :xHij was meer aan t gillen dan huilen toen ik thuis kwam en had minder dan de helft bv als normaal gekregen. Met als gevolg een totaal overstuur kindje die voedingen in ging halen. Hij heeft die nacht erg veel gehuild, die week ervoor en er na helemaal niet........ Toen was t voor mij echt duidelijk: dit is niet goed voor ons. (En die figuren hoeven hier voorlopig niet meer op te passen). TS en anderen zouden aan bovenstaande situatie's hwsl ook geen goed gevoel over houden. Vandaar dus "als het goed voelt en t werkt kun je t doen". In situatie's als de onze: NIET doen. Als t van t begin dat je t probeert al zo dramatisch loopt heeft "doorzetten" echt geen zin.
Ik vind rust en regelmaat zeker weten erg belangrijk voor een kleintje, en daarmee bedoel ik voorspelbaar gedrag en niet te veel prikkels. Je kindje heel lang laten huilen vind ik een ander verhaal. Ik heb ook een mannetje wat erg prikkelgevoelig is en ik merk vooral in de avond als het te veel is geweest overdag. Dan kan hij de slaap niet vatten. Als ik hem zou laten huilen,wordt hij zo overstuur dat hij helemaal niet meer slaapt. Ik haal hem er dan lekker uit,knuffel met hem en probeer het een half uur later nog een keertje om hem te laten slapen. Ookal zegt men je kindje niet oppakken,bij ons kindje werkt oppakken juist wel en vooral lekker knuffelen en laten weten dat we er voor hem zijn.
Ja hier werkt het ook super! Ik hou er wel mijn eigen techniek/gevoel aan over zeg ik eerlijk maar het komt wel op hetzelfde neer. Hier doen we overdag ook het vaste ritueel (wakker worden, verschonen, eten, in de box, knuffelen naar bedje enz). Ik heb er echt een paar dagen volledig voor uitgetrokken om het 'aan te wennen' want ook onze kleine meid sliep overdags nouwelijks en al helemaal niet in haar eigen bedje (draagzak wel meteen, in de auto en tijdens het wandelen was het ook oke). Het inbakeren (puckababy) doe ik enkel overdag. Officieel hoort het niet maar ik ga niet iets veranderen wat ze al goed doet (de nacht 'doorslapen'). Het in bed leggen gaat verschillend, meestal is het een kleine 10 minuten huilen/jammeren. Soms ietsjes langer en ook voort steeds vaker nagenoeg meteen slapen. Ik kijk niet exact op de klok maar laat haar ook eventjes jammeren/huilen en als het niet snel genoeg stil is naar mijn idee dan ga de speen terug brengen en een knuffeltje/aai geven en dan weer weg. Als het moet loop ik 10x op en neer (uhh nee vaak ga ik dan de bovenverdieping maar poetsen/opruimen/strijken enz ) De eerste week dat ze echt nog veel huilde ging ik er naast zitten. Niet er uit halen maar liet wel blijken dat ik er voor haar was, heb zo ook geregeld in de wieg gehangen minuten lang. Al na een goede week kon ik vrijwel meteen weg. Lang alleen laten huilen kan ik niet en vind ik niet nodig maar ik ben wel zo consequent dat moe naar bed is en in bed blijven tot er geslapen is (al is dat maar 45 min prima, maar ik haal haar er niet uit als ze huilt omdat ze niet aan de slaap toe wil geven). Het bakeren ben ik inmiddels al weer aan het afbouwen (snachts dus niet en vaak overdag ook een keer niet). Gaat super. Hoop na de puckababy piep de mini niet meer te gebruiken!