Ik had al eerder een topic geopend over dat onze man van 23 maanden al een tijdje niet meer eet (avond eten). Eerder at hij super. Nu afgezien van het feit dat er dus niets meer in gaat, wat ik lastig vind om mee om te gaan maar probeer het maar te accepteren en er geen aandacht aan te besteden.. wat ik nog het ergste vind is dat hij ook elke keer gooit met zijn eten, zijn lepel, steeds zeuren en jengelen, bleghh zeggen tegen alles. Gewoon vervelend gedrag. We proberen het te negeren en gewoon zelf gezellig door te eten maar dat lukt niet omdat ik hem toch wil straffen wanneer hij zo doet.. maar wat is de beste manier?! Hij blijft het maar doen. Ik zeg hem dat hij dat niet mag doen, zet zijn eten weg, soms schuif ik hem helemaal van tafel weg met zijn gezicht naar de muur. Ik kan echt niet meer rustig een maaltijd eten en vind dit gedrag echt niet leuk. Het zal er vast bij horen maar wil er wel op de juiste manier mee om gaan..
Even eerst concreet op je vraag: negeren en gewoon doorgaan met wat je altijd doet is volgens mij het beste. Gooien met eten zou hier 1 waarschuwing zijn en dan haal ik het bord weg... Verder (en je mag het negeren als je er niet van gediend bent) denk ik dat je heel onzeker bent. Je opent veel topics over het gedrag van je kindje; niet eten, slecht slapen, slaan en gooien, de fles die je niet afgeleerd krijgt...wat niet erg is want iedereen is bereid advies te geven, maar ik vraag mij af of je zoontje dat misschien aanvoelt dat onzekere en het daarom probeert?
Ik ben inderdaad onzeker over of ik overal goed mee om ga. Zit denk ik gewoon in mijn karakter. Je wil het goed doen voor je kindje en niet te streng en negatief zijn maar ook niet het tegenovergestelde. Maar ik ben wel consequent en als ik iets echt niet juist vindt dan merkt hij dat ook (even in de hoek of in ieder geval zeggen dat dit niet mag). Merk gewoon dat hij soms heel dwars en lastig kan zijn en vind het soms moeilijk om dan rustig te blijven en de juiste aanpak te kiezen.
Hij heeft een pittig karakter wat ik lees. Het is zeker belangrijk dat je consequent bent en dat ze voelen dat papa en mama weten wat ze doen. Maar dat type kindjes heeft het ook nodig om het gevoel te krijgen dat ze meetellen. Ik raad je aan het boek: temperamentvolle kinderen te lezen van Eva Bronsveld.
In plaats van te straffen/te negeren etc. kan je misschien proberen achter de oorzaak te komen. Dan kan je daar mee aan de slag. Kan je zoontje zeggen of hij het niet lekker vindt? Heeft hij geen honger als hij aan tafel wordt gezet? Is zijn smaak veranderd? Wil hij ineens ook andere dingen op zijn boterham? Wil hij niet meer op de stoel zitten waar hij altijd op zit? Ik noem maar wat dwarsstraten he...
Dag Meis, ik ben van het onvoorwaardelijk opvoeden en ga er dus altijd vanuit dat er een reden is waarom de kleine doet wat hij doet. Negeren doe ik dus niet, zeker geen ongewenst gedrag. Ik beloon het ook niet. Maar ga wel onderzoeken wat maakt dat hij doet wat hij doet. Kan hij al een beetje praten? Misschien een tip om je te verplaatsen in zijn behoeftes en jezelf af te vragen vanaf wanneer het eet patroon is veranderd. Verder als hij niet wil, dan wil hij niet. Hier wordt geen ander eten aangeboden. Maar klaar is klaar. We betrekken hem gewoon bij het eten, doen gewoon gezellig. Niet eten is ook een optie hier in huis. Zolang hij maar drinkt overdag, en andere voedingstoffen binnen krijgt en niet afvalt. Dan kan je gewoon mee gaan in zijn beleving.
Ja ik zou ook het liefste weten wat de oorzaak is.. het is inderdaad een heel actief en levendig ventje met een pittig karaktertje (dat komt er nu steeds meer uit, als baby was hij over het algemeen heerlijk rustig en makkelijk, at alles, behalve periodes met moeilijk in slaap vallen heb ik het lastig mee gehad ook ivm Verlatingsangst). Hij kan al wat praten maar tijdens bijv het eten heb ik gewoon het idee dat hij echt geen zin heeft/geen trek. Probeer hem iig minder tussendoor te geven maar vind dat wel lastig omdat hij dan juist trek lijkt te hebben. Kan me er best bij neerleggen als hij niet wil eten, dan moeten we zelf gewoon lekker verder eten en kan hij bij ons aan tafel blijven zitten maar moet ik zijn bord weghalen. Anders wordt het meteen vervelend doen en gooien met eten of z'n bordje zelf. Ik heb hem al heel vaak nee gezegd (hoort natuurlijk bij deze fase). Maar hij trekt zich er niet zoveel van aan. En dat stoort mij wel.. niet eten prima maar gedraag je dan wel.. al is dat misschien teveel gevraagd van een kind van zijn leeftijd? Geen idee. Dat boek is een goede tip. Mijn kant van de familie is erg rustig maar papas kant wel temperamentvol dus het kan best zijn dat hij dat ook is! Ga morgen het tafelblad van de kinderstoel wegdoen zodat hij meer met ons direct aan tafel zit..
Ons zoontje heeft ook een tijd gehad dat ie haast niets wilde eten. Alles was bah, dikke tranen, eten uit z'n mond laten vallen, opstaan uit z'n stoel, ga zo maar door. M'n man werd er in eerste instantie heel pissig van, mocht ie ook geen toetje meer enz. Ik vind dat een toetje gewoon onderdeel is van de maaltijd, net als vlees, groente, aardappels. Eerst een tijdje de aanpak van m'n man geprobeerd, maar daar werd onze zoon alleen maar dwarser van, zat helemaal overstuur aan tafel. Toen andere dingen geprobeerd, rustig blijven, hem zelf laten eten of juist voeren of een grappige lepel (hier die in de vorm van een vliegtuig). De ene dag werkte het een, de andere dag het ander, gewoon wat uit proberen tijdens het eten. Soms at ie wel wat, soms niet of weinig, maar het was geen drama meer aan tafel. Sinds een paar dagen eet ie nu weer super. Misschien was het een fase, misschien kiesjes, misschien niet lekker, geen idee. Maar gewoon rustig blijven en hem zeker niet straffen was hier de oplossing. En weet je, als ie honger heeft gaat ie uiteindelijk echt wel eten lijkt mij!
Hier ook een moeilijke eter. Wij proberen hem af te leiden door zijn auto's ook een hapje te geven. Of af en toe stickers plakken als hij een hap op heeft. Ook een ipad doet wonderen. Niet helemaal verantwoord, maar als de focus puur ligt op het eten, dan gooit hij alles op de grond.
Mijn dochter is een week jonger dan jouw zoontje en het lijkt net of het verhaal over haar gaat, behalve het slechte slapen. Vanaf dat ze 1 werd eet ze niet tot zeer weinig. Ze is een levendig en actief kind en bijna nooit ziek. Daagt enorm uit en luistert slecht. Maar goed...over het eten. Ook zij gooit met haar eten, voert het aan de hond of gaat er mee smeren. Ze krijgt 1 waarschuwing en als ze het nog een keer doet gaat haar bord weg (of haar beker drinken). Ze krijgt wel altijd een toetje die soms op gaat en soms niet. Ze zit nog in de babyset van de trip trap stoel en roept vaak dat ze er uit wil. Maar wij hebben ook als regel dat ze blijft zitten tot iedereen het op heeft. We houden het wel gezellig aan tafel en ze doet ook gewoon nog mee als we haar eten wegzetten. Brood eet ze trouwens wel goed, het is puur de warme maaltijd. En het maakt geen verschil of ze 's middags veel of weinig heeft gehad. Dat boek dat hier als tip is gegeven ga ik misschien ook nog wel lezen.
Hoi, Heel veel kinderen hebben zo'n 'ik eet niet- fase'. Wij smokkelen gewoon: tijdens het eten koken krijgt hij bij mij in de stoel vast wat rauwe groente: komkommer, paprika, worteltjes, tomaat. Dan lijkt het meer een tussendoortje en omdat ik san het koken ben en niet op hem let ligt er ook geen druk op het moeten eten. En tijdens het echte eten zie ik wil wat ie eet, hij heeft zn vitamines toch al binnen. Hij krijgt zn bord en als wij klaar zijn zet ik het weer weg. Meestal eet ie dan op den duur toch wel het een en ander. En soms als ik wil dat ie echt ff goed eet zet ik de laptop op tafel tijdens het eten, dan kijkt ie nijntje en lepel ik zo een enorm bord eten naar binnen. Tis goed hoor, soms moet je het jezelf even makkelijk maken. Dan heb ik ff de energie niet om alles verantwoord te doen
Hier kindje dat even oud is. Ze wilde pas ook een tijdje geen warm eten. Hier is ze wel dol op vlees. Dus moest ze een hapje groenten, daarna een stukje vlees. Hapje groenten, stukje vlees, enz. Dit werkte echt heel goed hier. Verder herken ik ook pittig karakter hoor. Snel gefrustreerd en boos. Niet bij je blijven in winkels maar ook absoluut niet in de wagen willen. S middags niet willen slapen... (gelukkig s avonds en s nachts zonder problemen). Ik denk dat dit echt fases zijn waarin ze duidelijk moeten weten wie de baas is. Zeker bij temperamentvolle kinderen kost dit je veel energie. Maar hou vol en bedenk steeds dat het fases zijn en ze dit niet doen om je dwars te zitten!
Haha en mijn dochter is dan weer 2 dagen jonger als jouw dochter, en ook vanaf ze een maand of 14 is een kleine heks. Eten gaat er nauwelijks in dus geef overdag dan maar wat groentjes tussen door en plakje kipfilet ofzo uit het handje dan heeft ze iig dr voedingsstoffen binnen zeg maar.
Ik las je vorige topic over het vele drinken uit de fles. Hoe gaat het daarmee nu. Kan het niet zo zijn dat hij teveel drinkt overdag, en 's avonds geen trek heeft? Zelf hebben we nooit een strijd gevoerd met de oudste (nu 6 jaar). Wilde hij niet meer eten, dan niet. Mocht hij gewoon van tafel, maar dan wel rustig blijven spelen in zicht, zodat papa en mama rustig verder konden eten. Op den duur zat hij steeds langer aan tafel, en nu totdat we met zn allen klaar zijn. Kindjes voelen spanning en stress heel goed aan bij de ouders. Zit jij goed in je vel, dan je kind ook. Probeer het los te laten is mijn advies, want echt het komt allemaal goed.
Ik geef hem nu geen flesje meer overdag (alleen klein laagje water in flesje voor beide slaapjes want dat maakt hem rustig). Hij drinkt nu dus behoorlijk weinig, denk niet dat dat het kan zijn nu. Vanavond heeft ie een aantal gebakken aardappeltjes meegegeten (hebben blad van de kinderstoel gehaald zodat ie dichter aan tafel zit zegmaar en gewoon wat voor hem gelegd, twee aardappeltjes, stukje kip, worteltje..). Normaal gesproken eet ie kip wel maar nu niet. Aantal aardappeltjes en dat was het weer. Achja, dan maar dat! Hij was een stuk minder vervelend dus dat is al fijn genoeg. Daarna een toetje en die ging helemaal op. Helaas eet ie ook geen rauwkost of stukjes groente meer, niks. Dus ik denk dat ik maar groente/fruit smoothies probeer als tussendoortje? Hij moet toch iets van groente binnenkrijgen lijkt me
Hoi meis, Het kan toeval zijn hoor maar misschien het proberen waard; ons kindje wordt volgende week 2 en kent ook haar "ik weiger te eten fases" met alle driftbuien erbij. Vandaag gaven we haar eten in een zelfde bord als ons. Normaal gesproken haar eigen kinderbakje. Ze had haar eten eerder op dan wii en vroeg om meer...
Je zou overdag proberen een bord op de salontafel te leggen met verschillende stukjes rauwe groente, zoals bijvoorbeeld stukjes (snoep)tomaatjes, komkommer, paprika, augurk, blokjes kaas, rozijntjes, gehalveerd eitje, blokjes, mais, worteltjes. Je hoeft er geen heel groot bord van te maken. Maar van alles een beetje en dit op het bord doen en laten staan. Dit zijn maar voorbeelden he, je kunt variëren met van alles. Dit vinden kindjes vaak wel interessant en krijgen ze toch het een en ander binnen. En de meeste kindjes lusten graag soep. Lekker verse soep maken met verse groente mixen. Mijn zoontje wou dit niet met een lepel eten maar dronk dit zo uit een beker. Succes hoor 2 jaar is een lastige periode.
Thanks voor alle tips! Dat van een normaal bord eten heb ik nog niet geprobeerd aangezien hij nogal vaak gooit maar kan t eens doen, al heb ik t gevoel dat het niet heel veel uit zal maken hier.. heb nu wel t idee dat t zonder kinderstoel-blad iets beter gaat.. vanavond had ik een groentensoepje gemaakt en voor hem een spiesje met gehaktballetjes, ik dacht dat vindt ie vast wel wat zon stokje..nou op een gegeven moment vond ie t idd wel gaaf en begon ie er wat aan te plukken. Paar hapjes soep maar ging toen wild doen en expres de soep een beetje in t rond slingeren dus gauw weg gezet. Toen heeft ie zn drie balletjes heerlijk opgesmuld en daarna nog een paar hapjes soep. Ik zei alleen nog tegen mn man: hadden we niet beter eerst de soep kunnen geven en daarna de ballen? Nu at ie natuurlijk lekker t vlees maar de rest was niet zo boeiend meer. Dat van een hapje vlees mag pas na een hapje groente ben ik bang dat dat hier schreeuwen wordt en ben allang blij als ie iets eet dus denk dat ik dat anders nog maar even vooruit moet schuiven...
We hebben problemen gehad aan tafel wanneer het tijd was voor verandering, zelf eten, tafelblad weg, een bord in plaats van schaaltje, zelf snijden etc Je eet of je eet niet en dan is je bordje weg en weinig ruimte voor gooi en smijt werk. Gooien en bord is weg. Op welke tijd krijgt hij nog wat te eten. Als ukna 15.00 nog wat kreeg at hij heel weinig.
Ik heb hetzelfde op dit moment met mijn dochtertje van 18maanden. Ze raakt haar groente niet aan en aardappels al helemaal niet..ik laat haar zelf eten ook al word t een rommel als ze maar wat binnen krijgt. Af en toe gaat t wel beter maar dan ineens weer niet.zal vast een fase zijn maar ik vind het ook zo moeilijk! Je wilt gewoon dat je kind met een volle buik naar bed gaat. Wat ik nu ook wel doe is smiddags een smoothie maken met groente er door...krijgt ze toch wat binnen. Succes allemaal! Het is moeilijk om rustig te blijven maar denk dat dat toch het beste is. Mijn moeder zei laatst: jij at ook zo slecht en alles is goed gekomen! 😉