succes hoor...dit zijn nu niet de dingen waar je op zit te wachten en ik vindt het ook jammer voor je dat je je nu hier mee bezig moet houden. Zwanger zijn hoort iets moois te zijn en je bevalling is het meest bijzondere wat jullie ooi tsamen gaan meemaken. Zou toch heel erg zijn als je dit laat verpesten
Normaal gesproken is het zo op de kraamafdeling dat je man ten alle tijden bij je mag en voor alle overige mensen geldt gewoon het bezoekuur.
Ja, hartstikke leuk voor je kerel dat hij z'n ouders wel op de gang wil hebben, maar JIJ bevalt, HIJ NIET! Daarbij, houd er ook even rekening mee (en dus vooral je vriend), dat het na de bevalling nog wel enkele uren duurt voor je weer een beetje toonbaar bent (bijkomen van de bevalling, eventueel hechten, douchen etc.). Vind het sowieso te belachelijk voor woorden dat je vriend nu ineens gaat lopen zeiken over beslissingen die je al hebt gemaakt.. Ik bedoel, jij moet je goed voelen bij een VK, dus logisch dat jij die keus maakt. Jij moet bevallen, dus je op je gemak voelen of dat thuis is of in het ziekenhuis. Heeft hij ook weinig mee te maken. Feit is eigenlijk: mannen zijn betrokken bij het verwekken, en daarna hebben ze eigenlijk pas weer inspraak na dat het kind geboren is. Tis en blijft jouw lichaam namelijk! Tuurlijk is het fijn als dingen in overleg gaan, maar JIJ hebt het laatste woord Ennuh, over dat een bevalling voor mannen ook zwaar is: mijn man heeft tijdens de eerste bevalling alleen maar lopen klagen dat ik hem zo'n pijn deed (kneep in z'n hand bij iedere wee), en dat HIJ zo graag wilde slapen (om 14.00 ingeleid, om 8.25 bevallen). Hier weet meneer dus dat ie bij de aankomende bevalling een STEUN voor mij moet zijn, en geen LAST, want anders wil ik hem er niet eens bij hebben!
bij ons in het ZH is de verlosafdeling naast de kraamafdeling. De hele verlosafdeling is afgesloten, hier zijn 5 kamers, receptie, kinderkamer e.d. Er is dus geen wachtkamer voor familie e.d. en er is ook geen wachtkamer bijd e kraamafdeling. Dus wachten op de gang kan bij ons niet eens. Daarnaast mag familie ook niet de verlsokamers op, na je bevalling wordt je een uur alleen gelaten met je man en pas daarna als alles goed is mag je naar huis of wordt je naar de kraamafdeling gebracht. Hier mag pas bezoek komen en het liefst tijdens bezoektijden. Want als je op een zaaltje ligt, zijn andere moeders er echt niet blij mee als er buiten bezoektijden een hele rist mensen om je heen staan. Misschien is het even goed om een rondleiding te vragen op de afdeling (doen ze bij ons elke 2 mnd), zodat je kan zien hoe het gaat, stelde mij erg gerust. Misschien goed om het ook met je VK te bespreken en dan de keer erop manlief mee te nemen naar de VK, kan die mooi even uitleggen wat de regels zijn op de verloskamer.
Meid, ik zou er zelf niet aan moeten denken dat wie dan ook al klaar zou staan om binnen te vallen als ik netbevallen ben. Ik heb in het zh aangegeven dat ik na de bevalling lekker eerst met mijn dochter op mijn buik wilde blijven liggen. Na een half uur./drie kwartier hebben ze pas de onderzoekjes bij haar gedaan en ben ik gehecht. Daarna op mijn gemakje onder de douche, iets gegeten en nog even de net aangekomen opa's en oma's laten wachten omdat ik toch nog even wilde knuffelen met mijn dochter. Toen eerst mijn moeder mijn onze oudste binnen laten komen (mijn moeder paste op haar) om haar kennis te laten maken met haar zusje en daarna pas de rest. En zelfs dat vond ik best overweldigend... Doe het zoals jij wilt want je kunt het niet over doen. Probeer je vriend te overtuigen van de achtbaan die een bevalling lichamelijk en mentaal is en dat je daar echt wel even van moet bijkomen voordat je bezoek wilt ontvangen. Ik hoop echt dat hij het een beetje gaat begrijpen...sterkte!
Ik vind het ook altijd vervelend hoe iedereen een idee heeft over andermans bevalling! Ik vind dat de dames die het zware werk moeten leveren ( de barende vrouw! ) het volledige recht hebben om te zeggen hoe de bevalling verloopt en wanneer er bezoek komt! Ik heb hetzelfde met mijn vriend een beetje. Ik ben heel duidelijk: Ik wil als ik bevallen ben even alleen zijn met mijn kersverse gezinnetje. Even kunnen genieten van elkaar en het begin van dit nieuwe leven samen. Daarna wil ik uitgebreid douchen en iets eten voor ik de opa's, oma's en tantes toelaat. Natuurlijk wil ik ze de kleine met trots showen, maar ik wil de primeur zelf hebben! Mijn vriend vind echter dat ze gelijk mogen komen als de kleine er na de laatste perswee uit is ( bij wijze van ). Dat gaat dus niet gebeuren... Ik laat het van voor tot achter in mijn bevallingsplan opnemen en een ieder die ook maar een minuut te vroeg is laat ik de deur wijzen... Mijn bevalling!
Nee hoor, ik hou ook van kraamvisite! Sta een uur na thuiskomst koffie en thee te zetten ook enzo! Erger nog, toen ons dochtertje was overleden vond ik het eigenlijk wel gezellig dat mijn huis de hele week vol zat! Maar ik wilde wel alleen zijn tijdens de bevalling! Met mijn man uiteraard! Wij hebben meteen na de bevalling gebeld en gezegd dat ze snel mochten komen! Ik ben om 15.05 bevallen, om 15.45 was iedereen ingelicht, ja iedereen ook goede vrienden, om 18.00 was ik thuis en om 19.00 kwamen mijn schoonouders, schoonzuster en nichtje! En ja, ik werd er wel doodziek van dat mijn schoonouders en -zusje op alle mogelijke manier hebben geprobeerd toch naar het zh te mogen komen! De eerste keer werd ik natuurlijk ineens ingeleid en we verveelden ons dood! Toen hebben ze wat vermaak langsgebracht en hebben we de hele dag visite gehad (bij hoge uitzondering mocht dat zelfs op de verloskamers, want het was heeel rustig)! De tweede keer ook trouwens! Maar nu hadden we natuurlijk zelf al vermaak mee genomen, en het ging zo supersnel, er werd om 7.45 gel ingebracht, 12.00 vliezen laten breken en 15.05 klaar, dat ik echt niet zat te wachten op bezoek! Mijn man heeft om 12.30 een updat gedaan aan de ouders, en toen gezegd dat het snel leek te gaan, maar dat het ook nog lang kon gaan duren, maar dat de telefoons uitgingen. We kregen namelijk elk kwartier een Appje van mijn schoonzuster of het goed ging, en dat we het moesten zeggen als we ze nodig hadden (schoonzuster woont bij schoonouders in) en dat ze meteen naar ons toekwamen als er iets was of als mijn man zijn pappie en mammie nodig had! Sorry, maar een man moet zich op de moment maar even groot en sterk houden! Hij was ook een vent toen hij je zwanger maakte, daar had hij toch ook zijn ouders niet voor nodig? En toen stonden ze toch ook niet buiten de kamer te wachten tot jullie klaar waren? Sorry, klinkt misschien heel hard, maar een bevalling zal echt langer duren als tegen je zin de hele familie op de gang staat! Daarbij werkt dat ook als afleiding voor mede barenden en hier in het zh zitten de douche, bad en wc op de gang, moet er niet aan denken dat er dan een hele familie op de gang staat als ik puffend naar de wc o.i.d. Loop in mijn shirt, Gewoon even het zh bellen vandaag en even vragen naar hun beleid met bezoek enzo! En desnoods vragen of ze meepraten als je jouw verhaal verteld! Denk dat e dit vast vaker meemaken!
oh en nog een tip. Mocht je bevalling uitdraaien op een KS laat dan vastleggen dat je geen bezoek wilt hebben zolang jezelf niet weer herenigd bent met de baby. er is niks ergers dan dat jij nog op de uitslaapkamer ligt en de hele familie je kindje al heeft vast gehad. Als jij dan weer boven komt zie je als eerste je kindje bij iemand anders in de armen en dat is echt niet leuk!!!!!
Lekkere vent heb jij Tja ergens vindt ik het ook weer niet zo eerlijk tegenover de man om maar te zeggen...Ik IK IK en jij hebt niks te vertellen. Hij is ook de vader ... zeker moet jij je als vrouw fijn voelen bij een vk en de bevalling maar je kunt het er toch gewoon met je man fatsoenlijk over hebben. Hij heeft ook wel iets te zeggen hoor. Je zult toch die middenweg moeten vinden
Tullip mijn moeder en broer stonden hier ook al binnen 2 uur op de stoep hoor. Ik ben bevallen om 5.45 en om 7.00 heb ik gebeld omdat ik wist dat ze toen wakker waren. Ik vind alleen dat ieder dat voor zich moet weten en als jij dat niet prettig vind dan heeft de familie zich daar maar in te vinden.
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! jeej, heftig allemaal zeg. Ik snap dat je ouders mega blij zijn maar idd wat je zegt: jullie zelf ook.. Kun je het niet in een brief schrijven en uitleggen.. hen hebben zelf 2x (zoals ik begrijp uit je verhaal) ouders mogen worden en hebben dat bijzondere al mee gemaakt.. Ze moeten eigenlijk ook beseffen hoe bijzonder dat is en jou die kans ook geven om dit met je gezin te beseffen.. Ook zou ik zeggen dat jij belt als je daar aan toe bent als je bevallen bent. Als dat 1 uur na de bevalling is of 6 uur na de bevalling; het is jullie keuze! Het lijkt me erg als je vader en moeder dit allemaal niet zouden begrijpen. Zij zijn immers ook ouders en zouden het juist wel moeten begrijpen! Heel veel succes en geniet van je zwangerschap!
Toch maar haarfijn aan je man uitleggen dat je stress van dit alles krijgt en dat jij alles zo beslist omdat JIJ je daar het fijnste bij voelt. En hoe beter jij je voelt en hoe minder druk je je maakt hoe beter de bevalling verloopt. Laat hem dan maar beslissen welke camera hij meeneemt en welke route naar het ziekenhuis het beste is. Ook fijn dat ie naar zijn mama wil rennen op hét moment, maar jij kan toch ook niet de gang oprennen, je ouders knuffelen om vervolgens weer terug je bed in te sjezen? (ik zie het helemaal voor me, in je blote kont en de navelstreng er nog achteraan wapperend, bij wijze van ) Enne, straks lig je daar dik 24 uur te bevallen (hoop het niet voor je hoor), moeten ze dan zolang wachten? Echt, gewoon uitleggen dat het voor jullie beiden zwaar wordt en dat jullie samen een tijdje nodig hebben om bij te komen, kindje bewonderen, misschien nog wat medisch gedoe, even douchen, enz. Het lijkt me trouwens ook niet dat de familie op de gang mag wachten. Dat loopt toch alleen maar in de weg? Kan me voorstellen dat het personeel dan horendol wordt, vooral als het wachten lang duurt, mensen gaan dan van alles verzinnen om de tijd door te komen.
Heel makkelijk op te lossen. Gewoon niet vertellen als de bevalling is begonnen en je naar het ziekenhuis gaat. en pas bellen dat je kindje geboren is als jij daar behoefte aan hebt. Ik zelf heb mijn ouders wel verteld dat ik naar het ziekenhuis ging, maar dat was omdat ik met de ambulance moest en ik ook in een klein dorp woon. Ik wilde niet dat ze het via iemand anders te horen kregen. Hierna heb ik ze de volgende dag pas gebeld toen mijn zoon er al was. Je zal er best wat heibel mee krijgen, maar ook voor jou is dit een unieke gebeurtenis, die misschien niet snel meer zal gebeuren. Ik vind het belangrijker dat jij je bevalling ervaart zoals jij dat wil als je ouders. Als je de moed en energie op kan brengen zou ik dit nog eens heel duidelijk tegen ze zeggen. Het zal best een teleurstelling voor ze zijn, maar zo is het nu eenmaal. Het is jou kind!! Heel veel succes ermee!
Ik herken dit gedeeltelijk van mijn ouders toen zij voor het eerst opa en oma gingen worden. Wij kregen een zoon, zij een kleinzoon. 'Hoe gaat het met MIJN kleinzoon, in plaats van gefeliciteerd met jullie zoon'. Het lijkt wel of ze zich dingen toe eigenen. Naarmate de bevalling naderde heb werd ik vanzelf scherper in mijn commentaar (hormonen?). Ik heb samen met mijn man een paar afspraken gemaakt. De baby gaat niet van hand tot hand. Na 3 kwartier kraambezoek moeten ook de ouders weer weg (ook al komen ze van ver).Als ze flesje geven of uiteindelijk gaan oppassen, gaat het volgens onze regels. De tijden zijn veranderd en de opvattingen over baby's (bijvoorbeeld dat je ze niet kunt verwennen en dat je ze gerust veel bij je mag hebben) ook. Neem de leiding is mijn advies, leg het rustig en rationeel uit. Zeg ook dat ze jullie hiermee extra spanning bezorgen en dat je niet kan voorstellen dat ze dat voor hun dochter willen. Succes en laat de regie niet overnemen!! De discussie over de bevalling zal waarschijnlijk niet het enige topic worden.
Ik heb niet alles gelezen en nu lees ik dus dat je vriend wel zijn familie er graag bij wil hebben. Kun je geen compromis sluiten. Geen familie in het ziekenhuis, maar zodra kindje eruit is mag hij bellen. Dan duurt het alsnog wel even voordat ze er zijn. En dan zal je zien dat hij ook nog moet bijkomen en dat het nog wel even duurt voordat hij gaat bellen Zorg wel dat je op een lijn zit voordat de bevalling gaat beginnnen want deze discussies wil je op het laatst niet voeren.
wij hebben netjes een bevallingsplan formulier gekregen, dus inderdaad van tevoren kun je dit soort dingen vast regelen. Ook bijvoorbeeld, wie bel je dan als eerst. Ook weer zo'n heikel punt.
helemaal mee eens, tuurlijk snap ik dat ie trots is...maar dat is ie een uur daarna ook nog wel hoor!! en JULLIE wilden toch een kindje, hij niet met zijn ouders, dan gaan JULLIE ook over de bevalling en daar zullen JULLIE een compromis in moeten vinden. zonder de meningen, behoeften van anderen