Ik zou graag mijn verhaal kwijt. Op 8 januari zou ik voor mijn 8 weken echo gaan. Maar 7 januari begon ik bloed te verliezen dus had me op het ergste voorbereid. Op de echo bleek dat ik een vruchtje had van maximaal 5 weken. Dus een missed abortion. De gynaecoloog en ik wilde het natuurlijk laten loskomen. Dit is ook gebeurd op de nacht van de 15 januari begon ik serieus veel bloed en grote stolsels te verliezen. Hierbij in het spoed beland. Daar werd ik door een gynaecoloog onderzocht en was toen schoon verklaard. Toen ik thuis was 2 dagen later begon ik terug te vloeien. Dus belde naar mijn gynaecoloog. Deze onderzocht mij en zag op de echo dat ik idd schoon was. Maar ik mocht wel elke week mijn hcg laten meten tot het 0 was. Mijn hcg verlaagde wel elke week maar ook niet zo heel veel. Maar intussentijd bleef ik wel bloed verliezen en te vloeien. ( minder als in het begin ma toch is dit niet fijn) Dus belde ik naar mijn gynaecoloog om te vragen dat dit normaal was. Ik mocht dan 20 februari terug langs gaan na mijn bloedafname. Hier op was te zien dat ik nog steeds 6 hcg heb. En wel eicellen aanmaak maar geen eisprong maak . Waarschijnlijk omdat er nog hcg in mijn bloed zit. Dan hadden ze een echo gemaakt , hierop was te zien dat ik terug een weefsel in mijn baarmoeder had zitten. Dus ze denkt dat er een klein stuk placenta uit zichzelf is gaan groeien. Nu moest ik 5 dagen een pil nemen. Dit zou voor een hormonale curettage zorgen. Op 4 maart moet ik terug mijn bloed laten nemen. Als hier dan nog steeds hcg op te vinden is zal ze het handmatig moeten gaan verwijderen. Aangezien ik nog steeds vloei. Denk ik wel dat ik op 4 maart nog steeds hcg ga hebben , jammer genoeg. Nu vroeg ik mij af heeft er nog iemand zolang bloed verloren of zoiets in de aard meegemaakt of aan het meemaken. Ik hoop natuurlijk van niet want dit wens je niemand toe.