Langdurige NODlijst voor vele rondes zonder succes

Fijn dat alles schoon is. Spannend nog even volgende week!

 

@Wishfull123 hoe gaat het met jullie? Ik heb zo aan je zitten denken ❤ Wij hebben het zelfde mee gemaakt met 24 weken en ik hoop dat alles goed verloopt bij je ❤❤❤ Ik had nog niet echt gereageerd omdat ik het een beetje lastig vond en er al hele goede tips gegeven werden ❤ Maar wij hebben ook foto's laten maken, en de watermethode gebruikt. We hebben ons zoontje nog 5 dagen thuis gehad voor we hem hebben laten cremeren. Dat is voor ons heel waardevol geweest, zo konden we hem veel vasthouden en leren kennen voor we verder afscheid moesten nemen. Er kwam zoveel op ons af wat betreft rouw/geboorte kaartjes, mandjes, crematie, watermethode enzo. Als je ergens vragen over hebt of gewoon wil kletsen stuur gerust een berichtje ❤ Er is ook een site die knuffels maakt op het gewicht van je overleden kindje, https://www.eensamvoorjou.nl/ Elke eerste van de maand kan je dan een knuffel reserveren/bestellen en dan worden die met de hand speciaal gemaakt. Ze kunnen er ook evt een stofje van een dekentje van je kindje in verwerken.

 

Bedankt voor je berichtje❤️
Wat was gisteren een zware dag, ik weet niet hoe maar ik was er gisteren heel rustig onder. Vandaag komt alles eruit lijkt wel.
Gelukkig zijn we echt ontzettend goed begeleid gisteren in het ziekenhuis. Ze namen echt alle tijd en allemaal zo begaan en lief.
Ze hebben ons ook geholpen met de watermethode. Zo bijzonder, klein en zo compleet. We vonden het mooi, maar ook ontzettend moeilijk. In het echt was natuurlijk ook nog duidelijker te zien dat dit defect echt niet met het leven verenigbaar was. We hebben ook foto's gemaakt om te kunnen bewaren.
We vonden het echt zo lastig om het dan daar achter te laten, maar voor ons voelde meenemen ook niet goed.
Bij 24 weken kan ik mij dat zeker wel goed voorstellen. Onverteerbaar om op dat termijn je kindje nog te moeten verliezen. Wat was bij jullie kindje de reden dat het stil is geboren?

Wat ontzettend mooi en goed dat al die initiatieven er zijn zeg. Ik kan mij voorstellen dat je daar echt veel aan hebt.
Nu ook weer gemerkt hoe ontzettend het helpt als je goed opgevangen wordt en mensen je zo begeleiden.
Voor nu zijn we gewoon ontzettend verdrietig en dat zal weer moeten slijten. Het vertrouwen in een goede zwangerschap wordt echt steeds kleiner en ook wel een beetje bang voor wat ons misschien nog meer te wachten staat. Maar dat is ook gewoon even doemdenken nu.
Ze zijn er wel zeker van dat het nu volledig was en ik hoop dat we er fysiek nu niet zo'n lange nasleep van zullen hebben.

 

Wat fijn om te horen dat jullie zo goed begeleid zijn. En dat er ook geen twijfel mogelijk was dat jullie de beste maar moeilijkste keuze hebben gemaakt in belang van de kleine. Sterkte

Gaan ze jullie kindje nu onderzoeken?

 

Ja klopt, we hebben een vlokkentest laten doen en bij ons bloedonderzoek.
De eerste uitslag is binnen en het had niet 1van de grote 3 bekende syndromen.
Nu gaan ze nog verder kijken.
Maar het schijnt dat dit meestal geen genetisch probleem is. Maar gezien het nu 2x mis is, wilden we wel meer onderzoek

 

Is niet gek hoor dat je zo rustig was, je staat in een soort overlevingmodus en alles door komen en dan daarna is er ruimte voor alle emoties. Wat fijn dat jullie foto's hebben kunnen maken, is zo waardevol ❤ Ons zoontje had meerdere afwijkingen in z'n hersenen. Zorg komende periode maar goed voor julliezelf, zowel fysiek als emotioneel is het een rollercoaster ❤❤

 

Hey meiden.

Ik loop hier al een tijdje mee rond en ga het toch eens proberen om bij jullie neer te leggen in de hoop dat iemand mischien een link kan leggen.

We zijn bijna 2 jaar bezig om een kindje te krijgen, elke maand wel licht positieve testen en vervolgens gewoon menstrueren.

Mijn ei is bijna altijd wel optijd als in tussen dag 13 en 17.
Mijn cyclus kan je gelijk zetten aan 14a15 dagen na eisprong word ik ongesteld.

Ik heb vrijwel nooit echt knallers van ovulatietesten maar wel duidelijke groeipijnen.

Precies na mijn eisprong begint meteen de vermoeidheid toe te slaan en moet ik om de 10min naar het toilet als in ik heb echt continu een volle blaas, terwijl ik niet veel drink.

Ik heb ook echt 2 van de 4 weken depressieve klachten, zo heftig dat ik gewoon niets meer doe en de bank niet af kom.

Ik heb enorme slaapproblemen, die zijn toegenomen toen de spiraal er uit is gegaan, zo erg dat ik slaaptabletten krijg maar daar ook met geluk 2 uurtjes op slaap.

Ik vraag me oprecht af of dit met hormonen te maken kan hebben.

Ik loop al vanaf januari naar een ggz ondersteuner, emdr en ik heb een tijdje anti psychoticum geslikt..

Ik ben echt op!

 

Heb je al eens je bloed laten testen op bijv. B12 of je ijzer?

 

Ja standaard door mn bypass word dit elke 6 maande geprikt.
B12 is altijd wat hoger en ijzer altijd ver onder het minimum krijg dan extra tabletten en zelfs ijzerinfuus.
Ze krijgen mijn vitamines niet op orde (inmiddels al 5 jaar geleden)

Verder hebben ze nooit verder geprikt vanuit de fertiliteitspoli dan op chlamydia

 

Dank u wel, deze vrijdag hebben we eindelijk onze afspraak fertiliteit, heb juist uitgemaakt voor mijn eigen dat ik geen icsi wil. Dus ben ik eigelijk al 99 procent zeker dat we jammer genoeg kinderloos zullen blijven

 

Wat een moeilijk maar ook een moedig besluit. Iedere keuze is goed en zeker als jullie er beiden hetzelfde in staan.
Het is heel wat om te verwerken en als de wens zo groot is zal het altijd pijnlijk blijven ❤️
Ik weet natuurlijk niet wat je afwegingen zijn om geen traject in te willen, maar gezien de intensiteit van zo'n traject kan ik mij er wel iets bij voorstellen.
Zet je vragen, je bezwaren en mogelijke angsten voor vrijdag op papier. Dat geeft je wat houvast voor het gesprek waarin veel op jullie af zal komen.
Wie weet krijgen jullie nog informatie die je toch weer anders naar de zaken doet kijken.
Heel veel sterkte❤️

 

♡♡♡♡
En ik snap het heel goed. Daar ligt mijn grens ook. Hopelijk willen ze de gok met je nemen met toch iui een kans te geven.

 

XDanielle heb je niet giga pms? Hebben ze wel geprikt of je een eisprong ook daadwerkelijk hebt?

 

Groot gelijk. Krijgen jullie ook te horen of het een jongen of meisje was? Tenminste, als ze genetisch onderzoek doen pakken ze de geslachtsgenen ook mee lijkt mij

 

Klopt, de eerste uitslagen waren vrijdag bekend. In ieder geval niet 1 van de 3 meest voorkomende syndromen. Verder onderzoek is ingezet, maar duurt langer.
We hebben inderdaad gehoord dat het een jongentje was, blij dat we dat weten.

Hoe is t nu met jou??

 

Een zoon ♡♡ dat is mooi dat jullie dat weten nu. Maakt het net even wat tastbaarder allemaal voor de verwerking ook.

Mwah gaat wel. Zonder bijsturen van de hormonen is alles van slag merk ik. Al dagen migraine, gevoel alsof ik ongesteld moet worden maar er gebeurt niet naja t is even wat van slag hormonaal. Morgen echo om te kijken of we cyclus even kunnen afbreken of dat er toch wonderlijk wat actie is daar. Maar zo te voelen gebeurt er geen bal.

 

Ja precies, dat maakt het tastbaarder en geeft een extra gevoel van identiteit.

Wat frustrerend, je had natuurlijk de hoop in de wachtmaand toch een kans te hebben.
In de mmm is er altijd een pauze maand na een miskraam, zo rot want je bent er dan zo van afhankelijk.
Als ze deze cyclus morgen afbreken mag je wel weer met de medicatie starten?

 

Hallo allemaal,

Ik zie hier wat bekende namen voorbij komen… ik wilde een nieuw forum starten met een aantal vragen maar ik kom er niet uit hoe dat werkt. Vandaar mijn reactie hieronder. Hopelijk is dit niet misplaatst.?!
@Wishfull123.. ik heb niet alles terug kunnen lezen maar aan wat steekwoorden te zien bevinden wij ons in een soortgelijke situatie? Of heb ik dat mis?

vorige week zijn wij erachter gekomen dat ons kind HLHS heeft, een zeer ernstige hartafwijking…. Wij hebben besloten om daarom de zwangerschap af te breken en moeten daarvoor morgen in het zkh zijn. Ik ben dan 15+2 zwanger. Wij zijn intens verdrietig.

Nu zal morgen ongetwijfeld een hele zware emotionele dag worden maar ik zit nog met praktische vragen … wellicht hebben jullie hier ervaring mee en kunnen jullie dit met mij delen?
- hoe was de pijn beleving?
- hebben jullie veel bloed verloren?
- moesten jullie nog voor ok omdat de placenta niet los liet? Zo ja, was dit vervelend?
- waren jullie misselijk van de medicijnen? Braken?
- diarree?
- hoe lang heeft het bij jullie geduurd?

Als ons kindje geboren is maken we gebruik van de watermethode ? Hoe is dat?
In het amc kan je gebruik maken van stichting still… een fotograaf die professionele foto’s komt maken als aandenken, iemand daar ervaring mee?

Mocht dit berichtje in het verkeerde forum zijn geplaatst, kan iemand mij dan vertellen hoe ik een nieuw forum start?

Liefs van mij.

 

Ach lieverd wat verdrietig! Allereerst je reactie hier is helemaal op de juiste plek❤️
Jeetje wat een hoop overeenkomsten, voor mij zo recent en en eigenlijk zitten we er ook nog middenin.
Ik kan mij dan ook zo goed voorstellen hoe je je nu voelt.
Wat een rollercoaster zal deze week voor je geweest zijn en nog.
Goed dat je je vragen stelt, ik zal proberen ze te beantwoorden.
In november heb ik na een missed abortion ook de medicatie moeten gebruiken en die keer was de zwangerschap minder ver gevorderd en was het thuis. Deze keer dus in het ziekenhuis.
In het ziekenhuis kreeg ik standaard paracetamol en werd mij een pca pomp aangeboden (morfine). Ik wilde alleen voor de paracetamol gaan. Bij aankomst al een zeurend gevoel in mijn buik door de orale medicatie die ik 36 uur vooraf moest nemen. Heb jij die ook gehad?
Om 11 uur gestart met de vaginale tabletten. Ik heb overigens geen enkele bijwerking gehad van de medicatie. Na ongeveer een uur begon het bloedverlies. Dit werd al snel heviger.
Vanaf half 3 werd de pijn wat heviger, maar nog redelijk te doen. Ik moest steeds naar het toilet want verloor ondertussen flinke stolsels. Schrik hier niet van, het hoort erbij.
De krampen werden vanaf half 5 heftiger en kwamen om de 2 minuten ongeveer, ze duurde ongeveer 45 seconden en zakte dan weer even af.
Om 5 uur kreeg ik weer paracetamol en om half 6 kon ik niet meer stilzitten door toch wel behoorlijke pijn.
Ik heb toen om een naproxen gevraagd en een kruik laten vullen. Die kruik was het heel fijn, dat hielp ontzettend. Echt de tip om die mee te nemen. Uiteindelijk verloor ik om 18.10 het kindje en de krampen en het hevige bloeden was direct voorbij.
De verpleegkundige en verloskundige heb ik pas om 7 uur gezien, omdat ik niet zeker wist of het al gekomen was en het even aan wilde kijken.
Ze hebben het echt heel rustig begeleidt en eerst in de vruchtzak laten zien. Toen deze opengemaakt en het kindje laten zien. Zo bijzonder en natuurlijk emotioneel.
Daarna hebben ze het naar de watermethode in een bakje water gelegd, dan kun je het echt heel goed bekijken. En echt het is al helemaal een kindje.
Dit was emotioneel, maar ik weet zeker dat je er later in de verwerking echt veel een zult hebben.
Wij hebben uiteindelijk zelf foto's gemaakt, maar ik kan mij voorstellen dat je dat bij jouw termijn wel door een fotograaf laat doen.
Het kindje laten wij via het ziekenhuis cremeren en dan wordt het uitgestrooid op een sterretjesveld op de begraafplaats. We krijgen bericht wanneer dat is.
Zelf was ik vrijdag heel rustig en die emoties kwamen bij mij de dag daarna dubbel zo hard terug.

Doordat het kindje in de vruchtzak geboren is, waren ze ervan overtuigd dat het compleet was. Bij twijfel zou ik direct een echo krijgen en voor curretage gaan.
Mede omdat ik na de keer thuis 1,5 maand met restweefsel heb gelopen (ander ziekenhuis). Overigens vond ik de curretage toen echt peanuts, terwijl die toch vrij gecompliceerd verliep. Ik keek er toen ook naar uit omdat ik het toen eindelijk af zou kunnen sluiten.
Nu 5 dagen verder is het bloedverlies bijna over, de afgelopen dagen waren als een wat heftigere menstruatie.
Mijn bloeddruk is nog wat laag en ik ben behoorlijk vermoeid en soms duizelig, maar dat zal vast snel beter gaan.
In totaal toch bijna 2 po's vol bloed verloren.
Ik ben zelf verpleegkundige dus ook wel wat gewend en vond dat niet spannend. Het hoort erbij en mocht je echt teveel verliezen dan kunnen ze daar direct actie op ondernemen.
Voor nu ben ik eigenlijk tevreden met hoe snel het herstel lichamelijk gaat. Het psychische stuk vind ik veel zwaarder.

Lees ook even de reacties terug van de andere meiden hier, die hebben mij ook veel informatie gegeven en hun eigen ervaringen gedeeld.
Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust. Je mag mij ook altijd een berichtje apart sturen.
Ik wens je ontzettend veel sterkte voor morgen en natuurlijk de tijd daarna. Hopelijk verloopt alles voorspoedig, voor zover je daarvan kunt spreken❤️