Clomid is voor het opwekken van een eisprong en provera voor het opwekken van een menstruatie. Je krijgt dan een ontrekkingsbloeding. Ik bedoel het niet verkeerd maar ik denk dat het in jou geval een kwestie is van eerst een paar kilo eraf. In het ziekenhuis is het het protocol dat je niet te ''zwaar'' mag zijn. Clomid kun je niet aanvragen bij de huisarts..je moet dan onder controle blijven de gyn want je krijgt dan echo's om te kijken of je een eisprong krijgt en zo kunnen ze kijken wanneer je het beste kunt klussen.
Zeker een leuke leeftijd. Ik heb nog 2 neefjes 1 van 5 en van 1. En nog 2 nichtjes van 2 en 3. Heel leuk. Ze komen allemaal graag hier ha ha. Wat jammer dat je die nooit ziet joh! Ik vind het juist geweldig dat ze hier zo vaak komen en het ook superleuk vinden! Echt jammer voor je. Werkse!
He dames, Wat een nare verhalen lees ik hier weer. Ik heb inderdaad nog niet een hele dramatische cyclus, maar snap zooo goed wat jullie voelen. Als je gewoon regelmatig bent weet je tenminste waar je aan toe bent en ben je ongi geweest kan je weer voor de volgende ronde. Nu wordt je de hele tijd heen en weer geslingerd tussen word ik nou ongi of ben ik misschien zwanger? Liefwondertje, wat jammer dat je zo behandelt bent bij de gyn. Maar ga niet bij de pakken neer zitten hoor meis. Anders mssn second opinion vragen in een ander ziekenhuis? Zwangerwens, zou wel bijzonder zijn als je donderdag als nog posi test! Duim voor je! Voor alle andere dames, succes met het wachten op de ongi of mssn wel een posi test! Hier nog steeds geen ongi te bekennen. Ondanks dat ik me had voorgenomen om niet te tempen, vanmorgen 36.7 gemeten. Heel mssn toch een eisprong gehad, mssn wel vant weekend? Hoop so, want we hebben zaterdag geklust...
Nou zou wel heel bijzonder zijn idd. Maar ga er echt niet van uit!! Zal wel moeten afwachten tot 16 maart, mijn bezoek aan de gyn. Er is continu wel beweging in mijn buik, krampjes etc. Hoop zo dat ik ongi wordt, maarja wacht ik al meer dan 90dgn op!
he bah dan weet je eigenlijk nog niks na je bezoek aan de gyn. maar ze konden niet zeggen waarom het zo van slag af is qua cyclus? kan me voorstellen dat je niet aan de pil wil, lijkt me ook dat je dan wel ongesteld wordt maar of je cyclus dan daarna weer goed is??? denk dat ik morgen toch maar even een belletje ga wagen naar de huisarts.. al vind ik me dan wel een zeurkous. ik bedoel, wat gaan ze dan doen? straks zit ik ook zo bij de gyn, ja mevrouw we zien niets.. probeer het nog maar even. al wordt ik er nu wel simpel van dat mn lijf niet op gang komt qua cyclus.
he meiden Hier even een ego berichtje. Me man vertelde me vanmiddag eerlijk dat ie geen 4e kindje wil Schrok er wel even van omdat ik er stellig van was overtuigd dat ie er echt voor wou gaan, want dat zei hij ook steeds. Maar toch niet, als ie het doet doet ie het alleen voor mij. En dat is wel heel lief maar daar heb ik niks aan. Ik wil dat we er samen voor kiezen, samen voor gaan. Dat zal dus niet zo zijn, dus ik zal me er maar bij moeten neerleggen dat hier geen 4e zal komen Aan de ene kant ben ik er best verdrietig van, aan de andere kant ik mag me handen al zooooooooooo dichtknijpen met me 3 kanjers die ik al heb gekregen. Waar ik enorm dankbaar voor ben. Maar er was zeker nog een plekje over in me hart voor nog een kleintje. Maar goed ik zal me er bij neer moeten leggen. Ik weet dat ik jong ben en alles nog kan, maar me jongste word ook alweer 4 jaar dus als we er nu niet voor gaan dan zal het ook niet meer gebeuren. Zo genoeg klaagzang ik zal even terug lezen want jullie hebben aardig wat geschreven!
@Troelala: Ach meis wat rot! Nou het is wel fijn dat hij zo eerlijk is en het nu toch maar zegt maar wat naar want je was wel zo enthousiast! Maar het moet van 2 kanten komen natuurlijk he. Al had hij het wel iets eerder kunnen zeggen he Hij heeft je nu een soort van aan het lijntje gehouden want hij zei dus wel dat hij het wou... Sterkte hiermee! Liefs Chila
Och meid, dat was vast erg schrikken. Vooral omdat je al zo enthousiast bezig was met van alles. Waarom wil je man nu opeens niet meer? Waarom is hij van gedachte veranderd. Misschien kunnen jullie het er nog eens over hebben? Of veranderd hij niet meer van gedachte denk je? Sterkte liefs zwangerwens
We lopen al jaren te dubben. Ik wil heeeeeeel graag maar me man stond steeds in twijfel. Het lijkt hem heel leuk, maar hij durft het niet aan met mijn lichaam. Hij vind dat ik wel genoeg op me donder heb gehad, de laatste zwangerschap was niet bepaald gezond voor me lichaam. Plus dat we al 3 gezonde kinderen hebben, bang dat we de goden verzoeken. Elk kindje is welkom bij mij maar.......ik moet nu ook rekening houden met me 3 kinderen die ik al heb. Stel dat we een nekplooimeting of wat ook maar zouden doen en het zou niet zo goed zijn, ik kan het echt niet over me hart verkrijgen om het kindje weg te laten halen. Hij is bang dat mij wat overkomt tijdens de zwangerschap of bevalling. De laatste keer hebben we al een engeltje boven ons hoofd gehad. Plus dat de jongste ook alweer 4 word, bang voor het leeftijdsverschil. Enz enz genoeg redenen dus. Aan de ene kant geef ik hem gelijk, aan de andere kant vind ik het wel moeilijk. Ik heb altijd gehoopt een 4e kindje te mogen krijgen. En dat ik nu weet dat het niet zal gebeuren is even moeilijk. Maar ik ben ook blij dat ie het eerlijk heeft gezegd want ik had ook niet gewild dat er een kindje kwam tegen zijn zin in. Als je voor een kindje gaat doe je dat samen, dan kies je er samen voor!
Mijn langste cyclus ooit was 299 dagen! Ik was gestopt met de prikpil, een maand later netjes ongesteld en daarna 299 dagen niet ongesteld geweest... Toen moest ik van de fertiliteitsarts een maandje aan de pil (waar ik achteraf hartkloppingen van kreeg) en toen werd ik op dag 29 ongesteld. Daarna had ik netjes een cyclus van 29 dagen uit mezelf en nu zit ik alweer op dag 35 en nog steeds geen tekenen van een aankomende menstruatie... Nu is wel gebleken dat ik vaak cystes heb en op dit moment zit er ook 1, wat er ook voor kan zorgen dat mijn cyclus uitblijft. Over 3 maanden moet ik weer terug naar de FEM-poli hier in Zwolle voor een nieuwe echo. Als de cyste er dan nog steeds zit, dan word hij waarschijnlijk weggehaald...
dat is ook zo! Je moet er helemaal samen voor gaan. Als het teveel medische risico's met zich mee brengt is het misschien wel een juiste keuze. Ondanks dat het gevoel van kinderwens niet zomaar weg is natuurlijk!!
wowww...299 dagen, ik dacht dat ik al recordloper was. Dat is wel heel veel, misschien dat ik toch maar aan de pil moet, voor 1 maandje, zal die dan weer notmaal zijn?? Of bij de huisarts provera vragen, dat kan toch wel bij de huisarts?
Me lichaam heeft een opdonder gehad, maar me vk heeft toen gezegd ik wil je niet binnen een jaar weer zwanger zien want dat trekt je lichaam niet. Ze heeft nooit gezegd dat ik niet meer zwanger mag zijn. Maar goed eerlijk is eerlijk lichamelijk heb ik zeker last van bepaalde dingen maar ik denk ook dat me gewicht daar een deel van mee te maken heeft. Als ik het niet vertrouwde zou ik er nooit aan beginnen, ik wil me leven absoluut niet op het spel zetten. Maar goed maakt ook niet uit, ik snap me man wel. Hij is gewoon bang en dat kan ik me wel een beetje indenken. Ik zal het ook zeker wel accepteren, het is alleen moeilijk om definitief te accepteren dat er hier geen baby meer in huis komt van mezelf. Ik geen zwangerschap meer zal dragen, geen getrappel meer in me buik. Daar tegenover staat dat ik het 3x heb mogen mee maken en ik 3 prachtige gezonde kindjes heb mogen krijgen waar ik ook super gelukkig mee ben! De tijd zal het leren, accepteren komt ook vast met de tijd wel.
of je man komt terug op zijn woorden.... wonderen zijn de wereld nog niet uit... en als ik naar mijn eigen vent kijk... die kan soms uit het niets 180 graden omdraaien... hopelijk ook in jullie geval..
@ Zwangerwens: Provera kun je idd bij de huisarts aanvragen, heb ik ook gehad vorig jaar, alleen vorig jaar heeft 't bij mij niet geholpen. Maar als ik volgende week nog niet ongi ben, wil ik 't wel weer aanvragen bij de huisarts ook. De pil is geen optie, aangezien ik hier hartkloppingen van krijg... @ Troelala: ik begrijp uit je laatste berichtje dat je te zwaar bent?
Ja ik ben veeeeeeeeel te zwaar. Ik ben 1.63 en weeg 96 kilo ik moet echt 30 a 35 kilo afvallen maar goed dat is het probleem niet. Ik ben bij de jongste ook te zwaar geweest en was ik zomaar zwanger en geen problemen gehad. Maar me gewicht zal nu vast wel invloed hebben op me cyclus omdat er in korte tijd aardig wat bijgekomen is!
Dat is dus al heel vaak gebeurd. Ik had nu ook gezegd beloof me niks want straks kom je er weer op terug. Maar hij beloofde me dat ie het niet zou doen. Maar nu ik elke keer bezig ben met me cyclus en zwanger raken komt ie er eerlijk vooruit dat ie het liever niet ziet gebeuren en daarom er ook vaak weer op terug komt en het dus alleen voor mij zal doen maar dat wil ik niet.....
@ Troelala: ik herken je gevoel. Ik ben 1,68 en weeg 114. Bij vorige zwangerschap moest ik ook geholpen worden (toen was ik niet te zwaar voor hulp) en nu gooien ze alles op m'n gewicht... Heel frustrerend is dat... Ik ben nu aan 't wachten op een goedkeuring van de verzekering voor een GBP. Sinds de zwangerschap/bevalling werkt mijn maagbandje niet meer. Nu blijkt dat ik dus veel cystes aanmaak en dat dit hoogstwaarschijnlijk ook de reden was dat het lastig was om zwanger te worden in het traject naar ons zoontje... Nu moet ik eerst weer 3 maanden wachten voor een vervolg echo. Als de cyste dan nog niet weg is, dan gaan ze 'm weghalen...En eventueel kijken wat er nog meer meer "live" in m'n baarmoeder te zien is, waarom van kinds af aan ik al problemen heb met m'n cyclus...
Bij mij gooien ze het ook op me gewicht, ik ben 1,75 en weeg 105 kilo. Troelala, jammer dat je mannetje niet meer voor 'n 4de wilt gaan, maar wel verstandig dat hij het nu al zegt, ipv dat je al zwanger bent...3 kinderen is al een groot wonder..waar je inderdaad heel trots op mag zijn. Wie weet veranderd hij nog van gedachten.