he meiden sorry dat ik weer zo even kom binnen vallen maar ik moet even me ei kwijt, en jullie zijn de enige met wie ik erover kan praten. Me s-zus belde gister trots op dat ze weer het traject in gaan voor een 2e. Ik ben hardstikke blij natuurlijk want ik weet dat ze dit al heel lang wil, maar manlief twijfelde steeds. Toen vertelde ze dat haar s-zus net vertelde dat ze zwanger was, en dat ze hoopt dat ze samen zwanger zullen zijn. Heel leuk natuurlijk ik gun het ze van harte. En ineens batste ze er weer uit, nou opschieten meid dan kunnen we met zijn 3en misschien wel zwanger zijn. AUWWWW!! Ze weet dondersgoed dat het hier niet meer gebeurd, heb ik er al tig keren gezegd maar schijnbaar vind ze het toch leuk om het steeds weer in te peperen. Maar goed later vertelde ik het me man dus, hij zei je wilt toch niet meer. Ik zeg ik wil wel maar ik durf niet en weet niet of het wel slim is. Nou dan moet ik me maar niet laten helpen he zegt me man doodleuk. Na ja jullie raden het al, nu zit ik dus WEER dik in dilemma, mijn hart zegt jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!! Maar me verstand zegt nee het is goed zo. Ik word er zo moe van, ik dacht eindelijk me keuze gemaakt te hebben en nu begin ik dus WEER te twijfelen. Ik weet het niet meer. Tuurlijk zou ik heeeeeeeel graag nog 1x zwanger zijn van zo'n prachtig wondertje, tuurlijk zou ik nog 1x graag het leven in me buik voelen en me buik zien groeien. En ja die bevalling daar moeten we gewoon door heen. Maar ik durf niet. Bang dat er iets met mij gebeurd, bang dat er iets met de kleine is, redden we het wel met zijn 6en. Is de leeftijd niet te groot tussen de jongste 2 straks enz enz.......Ik weet het niet meer! sorry voor me klaagzang maar ik moest het even kwijt. Ik kan er verder met niemand over praten omdat iedereen zijn oordeel er wel over klaar heeft, ieder een ander mening en zelf weet ik het ook niet..
Meid, als je zo graag een kindje wilt..volg je hart..dat is altijd de beste oplossing en dan komt de rest ook wel weer goed!
Hier wéér na 11 dagen ongi en 4 dagen niets, 5 dagen bloed aan 't verliezen... Ik word hier zo enorm moe van en begin nu af en toe ook duizelig te worden. Dus morgen de huisarts maar even bellen of ik niet even bloed mag prikken...
Zou ik ook doen, meid. Je verliest toch bloed elke keer, dus kan me goed voorstellen dat je daar moe en duizelig van wordt. Ik hoor het wel!
Ja ik zeg zelf ook altijd volg je hart tegen iedereen, maar zelf vind ik het moeilijk haha.....Ik zou heel graag willen maar ik durf niet grrrr....
@Troelala, ik vind het heel moeilijk om je advies te geven. Jij en je man zullen het er samen over eens moeten zijn en toch uiteindelijk een besluit te nemen want deze twijfel lijkt mij ook enorm killing! Doe wat je gevoel je in geeft!! Of overleg eens met een gyneacoloog!! @mamavanjoshua, jeetje nu al weer dat is apart, goed dat je naar de huisarts gaat! Hier morgen laatste provera tabl, net als iets afscheiding verloren, dus hopelijk komt het snel los. Kan ik eindelijk weer met nieuwe ronde beginnen!!
We kunnen beide de keuze niet maken. De papieren voor de sterilisatie liggen hier nog, zeg steeds dat ie moet tekenen maar het komt er maar niet van. Heb hem naar net gesmst wat hij nou wil met die papieren. Word er wel kriegel van we lopen al jaren te dubben, en elke keer komt het ook weer terug.....Gyneacoloog kan niks voor me doen. Het is puur de angst die ik zelf heb door me hypochondrie..... Ik hoop dat het snel los komt voor je meis, en je met een nieuwe ronde kan beginnen!
Kan die jou niet wat geruststellen dat er deze zwangerschap helemaal niks verkeerd hoeft te gaan? Elke zw is anders immers! Vind het wel heel vervelend en lastig voor jullie! Maar is er niemand die jullie hier een goed antw op gaan geven, jullie zullen uiteindelijk de beslissing moeten nemen! Hopelijk komen jullie e snel uit! Sterkte ermee meid!!
Ja ik zal me verloskundige eens vragen of zij niet iets of iemand weet die mij van de angst kan helpen. Die mij kan gerust stellen of wat ook maar. Snap zelf de angst ook helemaal niet. Maar goed mijn kindjes en mijn gezin zijn me alles en dat wil ik niet op het spel zetten omdat ik iets graag wil. Daarintegen de garantie dat ik het eeuwige leven heb heb ik ook niet, de garantie dat me kinderen altijd gezond blijven en oud worden heb ik ook niet...... Ik heb me man zostraks gesmst wat hij wil met de papieren. Daarvoor was ik ook met hem aan het smsen en reageerde hij binnen een paar sec weer. En nu reageerd ie totaal niet. Merk dus wel dat hij er ook mee zit en dus niet weet wat ie aan moet. Vanavond maar eens goed praten want zo doorgaan kan ook niet. Er zal een keuze moeten komen.... dank je meid!
Hier ongi geworden. YEAHHH, maar niet zo heftig als de vorige keer. Dat zal wel komen dat ik de vorige keer natuurlijk een aantal maanden niet ongi ben geweest dus dan heeft het lichaam veel meer af te stoten. Toch?? Zondag mag ik starten met clomid!! Vol goede moed de nieuwe ronde in!!!
Jeeej zwangerwens wat goed! Op na de volgende ronde!! Ik heb het er met me man nog eens overgehad en hoe graag ik ook wil, ik denk dat ik dit keer toch echt na me verstand moet luisteren. Ik zit nu al 8 jaar thuis en langzamerhand komen de muren echt op me af, ik wil weer wat om handen hebben buitenom me kinderen. De jongste gaat ook bijna na de basisschool en dan ben ik alleen thuis. Dan heb ik tijd voor werk of school Misschien dat ik ook wel een opleiding wil gaan doen. En dat in combo met zwangerschap/baby en 3 kinderen is gewoon teveel voor me. Me s-zusje is bezig voor een kleintje, me zusje zal ook vast niet lang meer duren, dus ik denk dat ik maar lekker van de baby's van een ander moet genieten. En ja ik zal het misschien soms moeilijk hebben, maar diep in me hart weet ik dat het het beste is als het bij deze 3 kanjers blijft........Mijn lichaam is ook niet meer wat het was, begin steeds meer ongemakken te krijgen heb ook fybromyalgie en dat merk ik nu steeds meer. Ik ben op koninginnendag samen met me oudste zoon op de strun geweest 5 a 6uren. En dat was te merken, ben nu alweer 4 dagen verder maar ik heb nog overal pijn, stijf en enorm moe. Terwijl ik normaal hele dagen wel op de strun kon. Me lichaam trekt het dus ook niet allemaal meer helaas. Nee het is goed, een 4e kindje is zeker welkom maar het moet wel reeel zijn. En ik denk dat het gewoon het verstandigst is als het hier bij blijft......
Dames, mijn ongi wil nog niet echt doorbreken... nu al 3-4 dagen bruin bloed aan het verliezen, rode duivels komen nog niet... dus kan ook nog niet met clomid beginnen.... Maak me beetje zorgen
idd, ff huisarts bellen morgen... Ikzelf moet woensdag naar de huisarts... Heb nog steeds spotting... Ik vind 't allemaal maar raar... Als jullie naar m'n kaartje kijken, dan zien jullie bijna alleen maar bloed op 't kaartje... (ik heb voor mezelf opgeschreven bij een aantal spottingdagen dat 't daar écht geen spotting was, maar menstruatie)
Hallo Dames. Ik ben weer so happy...Niet dat is zwanger of ongi ben, Maar ik heb eindelijk weer werk, afgelopen week al weer 2 dagen gewerkt. En we hebben een hond, yeaahh kan ik lekker buiten gaan bewegen en wat afvallen hoop ik. We hadden eerst 2 weken lang een vakantie/oppashond, maar vanwege omstandigheden was het beter voor de hond als hij gewoon bij ons zou blijven, dus we hebben nu een eigen hond al worden alle kosten gewoon vergoed door de "ouwë baasjes". Ik ben door alle drukte pas afgelopen vrijdag begonnen met de medicijnen. @ troelala, wat een moeilijke keuze heb je gemaakt. Toch goed van je dat je de juiste keuze hebt gemaakt, 3 kinderen is ook heel kostbaar. (pff kan de goede woorden niet vinden )
Misschien geeft het wat hoop.....maar toen ik stopte met de pil die ik 1 maand geslikt heb vorige maand toen kreeg ik maandags al oud bloed maar donderdagavond kwam het pas echt los met echt veel rood bloed....
Wat heerlijk dat je weer werk hebt meid!! En wat je zegt kostbaar heb je ook helemaal gelijk in. Kinderen zijn enorm kostbaar, ik heb er 3 dat is mijn rijkdom daar kan geen geld tegenop! Daar ben ik ook enorm dankbaar voor!
Hej dames, Ik lees hier al lange tijd mee en af en toe reageer ik ook wel eens. Inmiddels zit ik op CD 107, mag gelukkig dinsdag al naar de gyn. Maar nu het vreemde waarom ik hier even reageer. Sinds vrijdag heb ik eigenlijk continue al last van bandenpijn, vandaag ook weer heel de dag. Vrijdag avond had ik bij het afvegen een beetje roze/rood, de volgende dag niks meer. Voor de zekerheid zaterdagochtend maar geklust, want mssn wel eisprong bloeding. Nu twijfel ik door die bandenpijn of het misschien ook een innestelingsbloeding kan zijn geweest en als dat zo wanneer zou ik dan het beste kunnen gaan testen? Test van vandaag is helaas negatief. Snap helemaal niks meer van mijn lijf op dit moment!! Alvast bedankt voor jullie reacties!! Edit: sinds vandaag ook regelmatig steekjes in mn rechter zij/lies. Betekend dit ook iets?