Deze is lastig Didi, als het bij mij niet gelukt was bloede ik door de utro heen, en de vorige vmk bloedde ik weer door de duphaston heen. Maar de cryo bijvoorbeeld, moest ik echt stoppen met de medicatie voordat ik menstrueerde. Er is werkelijk geen pijl op te trekken, maar voor nu, heb je gewoon een innestelings bloeding tot het tegendeel is bewezen! (vind ik)
@Asil dat zijn al mooie aantallen hopelijk groeien ze mooi gelijkmatig door. @M061987 wat erg voor jullie hopelijk blijft de volgende wel lekker plakken. @DangerBlonde wat jammer dat het niet gelukt is hopelijk kunnen ze jullie bij het nieuwe ziekenhuis beter helpen.
** Lange onvervulde kinderwens ** Even voorstellen * Kruimel14 (36)- 1e kindje -5x IUI, 1x IVF, 1 verse terugplaatsing, 8 cryo's totaal. Op naar terugplaatsing 4. * Betsies (39) - 1e kindje - 6x IUI, 2x ICSI, ICSI 3, nog 1 cryo * Didi5555 (30) -1e kindje -4 IUI- 1x IVF. Op naar terugplaatsing 4 * Leraje (36) - 1e kindje - evt nog onderzoek, traject in oktober van start * Asil (39) - 1e kindje - 13x IUI, 2x IVF, 1x ICSI , op naar Poging 4 * 7missme1987 (33) - 1e kindje - 3x IUI, 1x IVF, 1x ICSI nog 5 cryo's * Chrystal86 (35) - 2de kindje - 2x ICSI 8x tp, nog 3 cryo's * HerfstmeisjeB (28) - 1e kindje - 5e ronde letrozol * Saar1988 (32) - 1e kindje - 6x IUI, Start IVF Mei * Noukie88 (32) - 1e kindje - 6x IUI, Start ICSI Mei * DangerBlonde (31) - 2e kindje - 7x OI, ronde 10 rustmaand, overstap ander ziekenhuis * M061987 (33) - 1e kindje - 7x IUI - 1x IVF, 3 terugplaatsingen, 4 cryo's over *Lizze22 (27) - 1e kindje - 2 x IUI - 2x ICSI, 3 terugplaatsingen, 7 cryo's over *JH8 (27) - 1e kindje - 5 x IUI - ICSI 1e verse terugplaatsing Afspraken * 2 Juli - Asil FM 2 * 5 juli - 7missme1987- echo voor bepaling tp * 5 juli - Chrystal86 - gesprek bij C&C * 7 juli - M061987 - echo week na miskraam * 7 juli - Noukie88 echo voor 1e cryo tp * 15 juli - DangerBlonde - intake nieuwe ziekenhuis Testdatum 4 juli - HerfstmeisjeB 5 juli - Didi5555 Zwanger * 2jongensmama - ICSI 2 verse tp (tp 8) - 19-11-21 * Iemand1991 - IUI 2 - UD 30-12-21 * Emma1995 - IVF 1 - UD 8-10-21 * Lizze22 - ICSI 2 (tp 3) 24-02-2022
Hier is het helaas weer klaar, vanmorgen is mijn menstruatie gestart. Maakt het tellen bij deze cyclus wel een stuk makkelijker zo op de eerste dag van de maand.
Ja @Asil en scherp trouwens dat je dat hebt gezien. Ben nog niet ongesteld, maar alles wijst erop. Kan er maar vast staan...Ik ben -ondanks dat ik een gevoelsmens ben- heel rationeel ingesteld, kijkend naar feiten (en statistieken). De kans dat het bij ons op de natuurlijke manier gaat lukken na dik 7 jaar acht ik 0% (en doe daarom juist niks meer rond eisprong, want dan heb ik geen inieminie sprankje hoop meer), vroeg testen in een natuurlijke ronde als we theoretisch gezien wel een kans hadden - nooit gedaan en ten aanzien van de terugplaatsingen heb ik er ook steeds meer een hard hoofd in. Ik word namelijk 'gewoon' altijd ongesteld. Gelet op onze leeftijd acht ik de kans ook groot (meer dan 90%) dat wij na deze IVF er een streep onder zetten en gaan accepteren dat wij (ongewenst weliswaar) kinderloos blijven. Vaak lees je verhalen over doorzetten, natuurlijke wondertjes, laatste IVF kans, maar er zijn ook echt stellen die met lege handen achterblijven (voor wie interesse heeft op Insta: Peetje Moodig bijvoorbeeld). Ik lees haar posts vaak met tranen, maar zo kan het dus ook zijn en daar begin ik steeds meer rekening mee te houden. Ik ben de eerste die erkent dat de teleurstelling van mijn bericht afdruipt, want dat is ook zo, als het aan mij had gelegen was ik jaren geleden al moeder geweest, maar soms doe je er alles aan en geeft het leven niet altijd wat je wil. Daar probeer ik mijn weg in te vinden zeg maar. Hoe gaat het met jou? X
Bedankt allemaal, het gaat wel redelijk ben wel blij dat het vandaag donderdag is en dus nog een schooldag dan kan ik vandaag verdrietig zijn want morgen heeft dochter vrij en dan wil ik er natuurlijk gewoon voor haar zijn. Al kreeg ik vanmorgen wel een extra lieve knuffel dus ze merkt het toch wel als er wat is ook al doe ik mijn best om het voor haar te verbergen. We gaan in ieder geval weer met goede moed door moet alleen nog even wachten op bericht of het weer ovulatie testen worden of toch echo controles.
@Kruimel14 wat vervelend dat je je zo voelt. Ik weet niet zo goed wat te reageren. Hopelijk gaat het voor jullie toch nog lukken het is ook z'n rot traject zo zonder garanties.
Maar dit gevoel ken ik en bekruipt mij/ons ook steeds meer. Maar wil het wel "af maken" en na 5 behandelingen sluiten wij het boek ook . Het kutte voor ons is dat we zo weining opbrengst hebben, vandaar de vele ronden, misschien als wij meer cryo's hadden zouden wij de stekker er ook sneller uit hebben getrokken.
Had eventjes druk en lees nu even alles terug.. Wat een rot berichten weer @M061987 super veel sterkte!! En een dikke knuffel En alle andere meiden waarbij het helaas weer niet is gelukt een hele dikke knuffel... Ik moet zeggen ik ben voor het eerst eigenlijk redelijk relax en ontspannen..bijna geen last van de bijwerkingen van de progynova en vind het heerlijk dat het pilletjes zijn en geen spuiten..
Zo meiden, even een klein klaag momentje. Ik heb me ineens toch krampen, buikpijn, steken en trekkende liezen. Zelfs mijn benen worden moe na een klein stukje lopen. Hoop dat het een moment opname is maar pfffff dit herken ik niet.
@Kruimel14 @Asil hoewel het echt nog niet voorbij is breekt mijn hart wel voor jullie dames. Zeker na jouw verhaal Kruimel. Dit lijkt me zo intens zwaar. Je hoort zoveel wonderverhalen, maar natuurlijk is er ook altijd een andere kant... Maar hierbij plaats ik jullie allebei in de eerste categorie, en daarmee uit ♥
Wat klote @Kruimel14 . Ik herken wel erg wat je zegt, al heb ik toch ook nog hoop omdat wij nog niet met icsi begonnen zijn. Maar ik probeer me wel heel erg in te stellen op dat het niet/nooit gaat lukken. En ik richt mijn leven dus ook echt niet in op dat het misschien ooit gaat lukken. Nu we de behandeling gaan doen, zegt mijn man soms iets van "dan gebruiken we dit maar 1 jaar" (omdat het met baby niet kan), of "dan moeten we opeens ook kinderopvang regelen" bij een verhuizing oid. Tja, dat zal best mocht het lukken, maar ik ga daar nu geen rekening mee houden door minder uren te gaan werken ofzo. Voor hetzelfde geld lukt het allemaal niet. Ik kan ook heel weinig met van die praat als 'blijven volhouden' en 'God/het universum heeft het voor je in petto' etc. Als mensen daar voor zichzelf hoop uit willen halen, helemaal prima. Maar hoop betekent ook een enorm risico op teleurstelling/verdriet. En dat soort dingen zeggen kan anderen het gevoel geven alsof het hun schuld is als ze geen kinderen kunnen krijgen, en dat vind ik ZO kwalijk. Er is geen hogere macht die zorgt dat jij een kind krijgt als je maar voldoet aan alle eisen - en krijg je die niet, dan heb je zelf niet hard genoeg gewerkt. Het is gewoon domme pech, hoe graag sommige mensen ook willen denken dat ze er controle over hebben. Er is geen controle, en je hebt geluk of pech met hoe je lichaam en dat van je partner in elkaar zit. En dat is het. Het is niet je eigen verdienste als je lichaam een kind kan maken. En ook niet je eigen falen als je lichaam dat niet kan. Het is niet bepaald zoiets als oefenen voor een sportwedstrijd, als je het maar lang genoeg traint dan lukt het wel. (Helaas! Dan waren we hier allemáál al moeder!) Sorry hoor, ik word echt al meteen boos bij het idee Ik vind het zo naar dat sommige mensen dit soort onzin verkopen. (Niet hier hoor. Maar je leest het toch regelmatig en hoort het ook wel van mensen om je heen, 'als je nou dit of dat doet...')
Is ook zo @Leraje en @Kruimel14. Ik weet het niet, het speelt altijd mee, de "wat als het nooit gaat lukken", ik heb wel een plan B zeg maar. En samen hebben wij ook besloten in therapie te gaan als dat punt is bereikt. Ik merk dat mijn vriend er genoeg van begint te krijgen. Gister was er wat aan de hand wat naar mijn idee voor ons onnodige stress op leverde en wat makkelijk kon wachten tot na de punctie. Maar voor hem kennelijk niet. En hij maakte dus opmerkingen als "Lies, ons leven draait al 8 jaar om die kinderwens en er is nog niks van gekomen, dus mag ik dit even als een prioriteit zien". Die kwam best binnen, hij roep zoiets vaker lukraak maar nu.. Hij heeft gewoon gelijk, al 8 jaar zijn we bezig, niet persee meer op hold maar toch de "ja maar als we zwanger zijn dan" modus.. Het "dit kan niet als we een kindje verwachten en dit kan niet". Kan me de tijd niet heugen dat ik voor het laatst echt LOS ben gegaan, gegeten heb wat ik wilde eten, wijn, een sigaret gerookt (doe ik nooit alleen als ik LOS was zeg maar) en gewoon lol hebben. Het gemis van mensen om ons heen die dit gevoel kennen en daar vriendschappen mee opbouwen dan alleen maar de moekes en pakes, en de nee dat kan niet want we moeten met Pietje dit of dat.. Lang op blijven, of iets uitzinnigs doen, een reis plannen weet ik veel wat. Alles maar om de kinderwens en de hormonen.. Oh ja, best leuk een paar dagen weg schat maar dat is zo een gehannes met die medicatie... We doen het wel een andere keer, en die keer komt dan niet. Aan de andere kant, doen we het ons zelf aan voor die wens... die ene wens die een ander zo makkelijk af gaat en wij zo hard voor moeten knokken, en ik ben mijn vechtlust nog niet kwijt.. Aan het eind van de streep is mijn verwachting verdriet en opluchting en dat laatste vind ik moeilijk om te schrijven... Opluchting dat er duidelijkheid is, dat er niet meer naar geleefd hoeft te worden.. Maar verdriet dat het afgelopen is. Opluchting zou ik ook hebben overigens als wij een gezond kindje in onze armen hebben. De verwachtingen zijn al jaren bijgesteld, van een stuk of 3 naar in iedergeval 1...
Ja kan me dit ook goed voorstellen hoor. Ik weet ook echt niet of mijn man bijv. meer dan 1 poging ICSI wil doen. Ik weet eigenlijk niet eens zeker of ík dat wel zou willen. Want zodra je bezig bent met behandelingen, moet je inderdaad je hele leven op aanpassen. Dat is echt heftig, en als je dan met lege handen staat, kun je ook niet zeggen 'het was het waard en nu kan ik het vergeten'. (Al kun je natuurlijk wel zeggen "We hebben alles ervoor gegeven, we hebben niet iets laten liggen" en dat is ook een geruststelling denk ik, dat je niet altijd 'wat als' hoeft te denken). Dat is ook een van de redenen dat ik het helemaal niet erg vind om nog niet begonnen te zijn. Alleen die tikkende klok he...
Thx @Leraje, @Asil, @herfstmeisjeB en @Chrystal86 voor jullie reacties, medeleven en delen van eigen ervaringen ♥️