Dacht het al gelezen te hebben op insta inderdaad. We leven graag met je mee wat ongelofelijk spannend!
HCG daalt maar de klap komt nu een week later pas binnen. Ik wil niet dat het daalt.. wel veel afleiding ivm nieuw project. Alles tegelijk.. Iedereen succes met terugplaatsingen en uitslagen/ echo’s etc.
Goddank uit de gevaren zone. Nu tijd voor herstel ♡ pas heel goed op jezelf. Er is veel gebeurd nogmaals dikke knuffel!
@Wondertje2020 ❤️❤️ @Muisjepluisje oo wat spannend dat het nu echt eindelijk zo ver is.. Veel succes deze week!
Hoop dat ik niemand met m'n post tegen het hoofd stoot, ik schrijf even puur vanuit mezelf.. Vorige week donderdag heb ik een cryo terugplaatsing gehad. Vanochtend getest en ik was echt overtuigd dat hij negatief zou zijn omdat ik helemaal geen steekjes of krampen heb gehad zoals alle afgelopen (misgelopen) zwangerschappen. Gister manlief daar al over ingelicht en dus samen er al op voorbereid dat het niks zou zijn. Maar nu was de test vanochtend gewoon positief, prima tweede streep te zien Ik voel nauwelijks blijdschap en juich totaal nog niet, voelt slechts als een eerste hindernis die genomen is met nog ontelbaar veel hindernissen te gaan. Durf totaal nog niet te geloven dat dit wel goed kan gaan. Waarom zou het nu wel goed gaan als alledrie mijn zwangerschappen afgelopen jaar tot miskramen leidden, de kans is dan toch veel groter dat het nu ook 'gewoon' weer misgaat? Oh man wat is dit hele traject toch een mindfuck hè.. Hopelijk gaat de tijd bewijzen dat dit keer al deze zelfbescherming niet nodig was geweest
Wat spannend en onwerkelijk! Voorzichtig gefeliciteerd ❤️ Je gevoel is ontzettend herkenbaar. Als het vaker fout dan goed is gegaan is je referentiekader heel anders. Ik hoop dat het nu toch echt goed mag blijven gaan! Liefs.
Ik begrijp wat je bedoelt, helemaal na de laatste mk van 12 weken. Het worden hoe dan ook zenuwslopende maanden als het wél goed gaat. maar wauw! Wat spannend weer. Ik duim voor een goedlopende zwangerschap! ♥️
O dames, man heeft corona en tegelijkertijd in t gezin ook een gewoon virus erbij: oudste blaft als een zeehond, de jongste heeft koorts. Man is iets minder ziek aan t worden maar dat heeft 1 giga nadeel.... hij gaat dan van ziek over naar vooral heel zielig. Elke zin hoor ik wel dat ie echt niet lekker is, zo zwak is, zo blegh is. Ahhhhhhhhhh Ik sta er alleen voor, zelf niet fit met 2 ziekige kids en een zielig 'kind' op zolder, maar meneer heeft t zwaar en dat laat ie graag weten.
Ik was gister ineens even intens verdrietig. Wat bereft de wens, het wel of niet vervullen ervan e.d. Struisvogelen lukt prima, maar soms komt het gewoon even heel hard binnen. Maar in de middag zat ik lekker door Zalando te scrollen. Gooi altijd mijn favorieten lijst helemaal vol. En zo nu en dan komt er wel wat positiekelding voorbij. Waarbij ik normaal met een verdrietig gevoel er langs swipe. Dacht ik nu "goh best wel comfortabel zo een legging en ook deze trainigsbroek, zonder er overna te denken staan ze nu in mijn favorieten... Nu hopen dat ik ze in de toekomst mag bestellen ♥. Probeer echt positief te blijven. Vind het rete spannend, hoop dat de adenomyose weg is en dat ik direct mag starten. Het enige waar ik mijn een tikkeltje schuldig over voel is dat ik niet zo gezond leef als dat ik deed. Ondanks dat ik nog redelijk op gewicht ben, heb ik wel vreetbuien. En dit weekend zelfs 2 zakken chips en een pak roze koeken op . Ik probeer snacken te beperken tot het weekend maar ook door de weeks kruipt er ineens een snoepje of koekje in mijn mond . Ik voel mezelf daar zo kut bij maar aan de andere kant heb ik er ook weer schijt aan. Want hoeveel vrouwen op een pizzadieet worden niet gewoon zwanger? Aan de andere kant denk ik dan weer "Jeetje Lisa, lukt dat je al geen eens". Daarnaast, heeft mijn vriend duidelijk gezegd dat hij wilt dat ik niet op ZP zit tijdens onze laatste ronde. Hij wilt het samen beleven en ook dat ik mijn angsten en gevoelens met hem deel dan op ZP. Hij heeft vaak het gevoel het allemaal alleen te doen terwijl ik jullie heb. Ik ga mezelf daar aan proberen te houden. Iig te beperken. Als er nieuws is zal ik dat delen of vragen of iemand anders dat voor mij deelt (@Betsies) in dat geval.
ZOOOOOO met je te doen, en een schop onder ze hol met zijn mannengriep. Is toch belachelijk dat wij vrouwen het huishouden tijdens ziekte nog draaiend moeten houden. Ik heb dat gedurende ons samen zijn hem echt afgeleerd. Niks te vreten? Maak het zelf of bestel wat!
@Asil ahhhh, ik hoop ook zo dat je die positiekleding mag aanschaffen straks ♡ enne maak je om t dieet maar geen zorgen, ik ben ook aangekomen door al die hormonen... hopelijk word je straks dik door de baby. Jezelf laten gaan is ook gewoon menselijk he? Kilo of 3 meer of minder maakt t verschil echt niet. En wel mooi hoe je vriend dat zo zegt, heel begrijpelijk. T is voor jullie het slotstuk ♡ hopelijk met een staande ovatie en anders maken we alsog een diepe buiging voor jullie ♡
Ik ben gister al weggelopen en extra lang gedouchte. Hij had gister wel geld naar mij overgemaakt (morgen krijg ik pas weer inkomen) zodat ik eten kon bestellen, vooruit dat was al behoorlijk initiatief nemend Maar jemig ik trek dit niet hoor, heb zelfs al bij booking.com gekeken voor een leuk huisje tot ik besefte dat de oudste wel naar school moet Meneer meldt nooit dat ie naar de dokterspost moest omdat hij op werk flink verwond was, 2x al... maar gut dit? Hij staat nog net niet voor de poort van Petrus te kerken 'waar zijn de ibu's' eh op de vaste plek 'maar dan moet ik naar beneden' eh ja, anders moet i omhoog en ik heb ze niet nodig' Steun, puf, hijg, kreun de trap af.... extra hard natuurlijk. We moeten t wel allemaal kunnen horen
I know, maar toch. Als je je zo verdiept in fertilliteit en een hoop ook echt van voeding af hangt en het het gevoel er alles aan gedaan willen hebben, voelt dit een beetje als zelfsabotage. Ook al weet je dat het nergen op slaat. Maar de kans achter af te zeggen dat het niet is gelukt omdat ik slecht heb gegeten is daar. Want je wilt alles de "schuld" geven om er zelf niet mee te hoeven dealen zeg maar.