Ik wens jullie allemaal hele fijne dagen! Hier alles behalve positieve gevoelens. Ik corona, vriend nu ook corona. We mogen geen kant op, ik proef niks dus ook totaal geen zin om “gezellig” te eten samen.. Ik zie zo onwijs veel aankondigingen op facebook en instagram. Ik gun het echt iedereen maar het confronteert me zo Als het echt “meezit” kunnen we ook met oudjaarsdag de deur niet uit. Wat een ongelofelijk kutjaar was dit bah!
Ach lieverd toch, ik zeg dekentje en kerstfilms dan maar. En snap je gevoel wbt de aankondigen helemaal. Dikke knuffel ❤
Ik ben ook zo blij niet met de 20 weken buik van schoonzus te worden geconfronteerd met de kerst. Hoera voor de lockdown @Michelletb97 blegh!!!!! Sterkte daar. Niets aan zo
Dames is ik heb advies nodig, dag 8 van de spotting menstruatie zet maar niet door. Ik ben nu 2 dagen over tijd en dus niet zwanger. Ben t zat om tegen menstruatie aan te hikken en t zet niet door. ik heb nog doosje provera liggen: mee starten? Of 1 dag wachten en gyn bellen voor advies (en eigenlijk wel weten dat ze provera aan zal smeren?)
Ik weet niet of je er nu zin in hebt, maar een orgasme opwekken helpt bij mij wel eens als het niet door wil zetten… en anders zou ik idd gewoon met de provera beginnen.
Al geprobeerd idd hahaha maar werkte niet..normaal is dat idd wel datgene dat t even een zetje heeft als het al bijna start. Provera it is!
Heel fijne feestdagen voor iedereen gewenst, ondanks alles van lockdown tot geen-baby's. Mijn leesmeldingen deden het blijkbaar niet meer, dus ik heb eea gemist. Even teruglezen!
Hier gaat het goed; na de grote schrik van het heftige bloedverlies een paar weken geleden is er gelukkig niks 'engs' meer gebeurd. Sindsdien weer 2 echo's gehad waaronder de 13 weken echo, en de nipt-uitslag was goed (niks gevonden dus ). Ik merk dat vooral die laatste twee dingen me veel vertrouwen hebben gegeven, en nu voel ik me denk ik eindelijk een beetje 'normaal zwanger'? Met op dit moment iig redelijk veel vertrouwen dat het allemaal goed zal blijven gaan en komen. En je hebt natuurlijk geen garanties, en als er iets misgaat weet ik zeker dat ik meteen weer het gevoel heb van 'ziejewel, dit is ons niet gegund'. Maar vooralsnog is het vertrouwen er dus wel nu. Dus dat is fijn. Hebben het ook verdere familie verteld gisteren en vandaag (en mijn baas afgelopen week), en komende week/weken hopelijk ook eindelijk onze vrienden, dus we durven steeds ietsje meer vooruit te kijken. Fysiek voel ik me trouwens heel goed. Ja beetje verstopping steeds en nog steeds 's avonds wat last van maagzuur, maar verder lijkt het alsof er niks aan de hand is. Dus daar heb ik wel echt geluk mee tot nu toe.
Bij mij gaat het op de paniekzaaiende bloeding dus eigenlijk steeds helemaal goed en voel ik me fysiek ook steeds heel goed... maar dan nóg is het begin zenuwslopend. Ik denk ook echt dat dat nauwelijks anders kan als je zo lang hebt moeten wachten en een traject hebt gehad... in ons gevoel voelde en voelt het steeds alsof deze zwangerschap bijna onze enige kans is - we hebben geen cryo's, dus we zouden evt het hele traject weer opnieuw moeten doen, en dat mag dan nog wel maar wie zegt dat we dan wél cryo's hebben... als het nog 2x zo zou gaan, dan hebben we in totaal wel 3 kansen - 3 kansen is zo ontzettend weinig... dus tja, daarmee hangt er voor mijn gevoel nog zoveel meer van een zwangerschap af dan wanneer je gewoon na 4 maandjes 'klussen' zwanger bent zoals zoveel vrouwen. Krijg je dan een miskraam, tja, gewoon weer paar maandjes 'klussen', en je kunt verder. Het verdriet is er niet minder om uiteraard, maar de angst dat het nóóit gaat lukken lijkt me dan veel minder groot. Maar goed, ik heb het idee dat veel van de meiden in het post-mmm zwangerschapstopic zo rond de 12 weken meer vertrouwen begonnen te krijgen. Dus los van de fysieke klachten denk ik dat de roze wolk voor veel vrouwen wat meer begint in te kicken nu het risicovolle eerste trimester voorbij is.
Even een dilemma. 29-11 waren wij in het EMC Rotterdam en sindsdien staan we op de oproeplijst voor de TESE. We hebben 0.0 flauw idee wanneer we aan de beurt zijn. Ik krijg er met de dag meer moeite mee ineens. Nu heb ik iemand op instagram gesproken. Zij heeft gewoon met planning gebeld van de OK en kreeg iemand die het begreep (verbouwing/verhuizing) en wilde meedenken. Gister is haar man dus geholpen en 8 rietjes. Ik ben positief jaloers en wil het nu nog meer. het hoeft van ons niet al in januari maar eind februari/maart zou mooi zijn. De maar: ik durf niet te bellen. Bang voor een stuk chaggerijn of een antwoord waar ik niks mee kan….
Vriendin van me 30 wk zwanger is met covid19 opgenomen in het ziekenhuis hoorde ik gisteren.. niet gevaccineerd. Komt wel heel dichtbij nu..
Je man laten bellen omdat het zijn ingreep is en dat misschien meer helpt als hij zelf benadrukt hoe moeiljk hij het hiermee heeft
Ik ben zo blij! Net gebeld door de gynaecoloog en ik krijg toch eerst een MRI onderzoek en nog geen laparoscopie. Eindelijk perspectief, ik word nog gebeld door de afdeling radiologie.