Voor ons omdat er maar 3 pogingen vergoed worden, misschien nog een 4de maar dan is het voor mij klaar. Ik wil dat mezelf en ons gewoon niet aan doen, belangrijkste basis blijft ben je samen zonden ook gelukkig en dat zijn wij in principe ook. Mijn vriend had wel wat meer tussen de 13 en 16 mlj geloof ik. Minste wat is ingebracht bij IUI is 0.5 mlj meeste was 6 geloof ik, maar is al zo lang geleden. Wij hebben dus 2x IVF gehad. Waar ik van baal. De laatste hadden wij maar 6 eitjes, als dat ICSI had geweest had ik meer over gehouden... Dus daarom de laatste ICSI. Maar wil IUI 3-6 x nog bespreken afhankelijk van follikel en semen onderzoek. Ik slik ook de multi zwanger maar die slik ik nu ook al 7 jaar en hij is zo pas begonnen met Tribex en slikt Swiss for men, hiervoor in plaats van Tribex, Aminozuren. In Tribex zit Tribulus en Rode Ginseng en die zijn inderdaad hoog in Zink. Denk dat wij 5 jaar geleden al om Zink preparaten vroegen maar die kreeg hij gewoon niet. Ze zeggen dat alles wat je doet of eet over 100 dagen invloed heeft op je ei en bij mannen 3 maanden. Acupunctuur 3-6 maanden. Als je ook de "summiere" ervaringen leest in Nederland en op Fora zijn de meeste tussen de 3-6 maanden zwanger, ga je het in het Engels zoeken dan zijn de ervaringen ontelbaar, Engeland, VS, Australie en zoveel vrouwen snel zwanger. Ook mannen kunnen behandeld worden. Er zijn fertiliteits ziekenhuizen in Duitsland en Spanje die het zelfs verplichten voordat je aan een traject begint. Dacht echt baadt het niet schaadt het niet.
Als aanvulling, lees dit eens: https://www.acupunctuur-tilburg.nl/menstruatiepijn-en-zelfs-onvruchtbaarheid-de-gevolgen-van-een-koude-baarmoeder/
Lieve dames, mag ik ook aansluiten? Wij zijn nu 3 jaar bezig... zie onderschrift voor ons verhaal... wij hopen aankomend weekend onze laatste IUI te doen, ligt even aan wat de echo zegt morgen. Daarna stappen we over op IVF. Ik zal later jullie verhalen goed doorlezen❤️
Maar natuurlijk, heeft niks met aansluiten te maken. Kom lekker je hart luchten, is allemaal al zwaar genoeg. En succes met je echo morgen.
Zo weer even bijgelezen ik was voor een echo bms meting en we mogen weer door, dat is altijd fijn nieuws! Ik ben ook heel benieuwd naar de haptonomie, nog nooit gedaan, maar voel me wel goed bij lichaamswerk. Ik doe en geef yoga dus dat sluit hier voor mijn gevoel wel mooi op aan. En als het dat niet doet dan ben ik zo weer gestopt he Ik heb ook getwijfeld over acupunctuur maar wilde nu iets wat echt mijn vertrouwen helpt en niet perse mijn lichaam helpt ‘verbeteren’. Ben lange tijd bij een osteopaat en natuurgeneeskundige onder behandeling geweest, Tegen blokkades, voor ook die doorbloeding en voorkoming van die koude baarmoeder. Sinds mijn hele cyclus is platgelegd Ivm adenomyose ben ik daar mee gestopt. Het voelde niet meer natuurlijk dus hoe krijg je dat dan in een soort balans. Nu doe ik nog wel ontspanningsoefeningen en yoga hoor, maar de rest op een laag pitje. Ik neem nog wel de supplementen, die neem ik ook al jaren en mijn man inderdaad ook aan de zink. Wij lopen ook in België, hier zijn wel echt meer gedegen onderzoeken gedaan bij mij en voelt de behandeling wel echt heel gericht, ze doen er naar mijn idee wel echt meer dan in NL maar wanneer je daar goed geholpen wordt is het ook goed he! Het is voor ons nog icsi 1 met 5 cryo’s (door Corona geen verse tp) en we krijgen volgende week cryo drie terug. We proberen nog maar niet aan een eventueel vervolg te denken, maar vol goede moed in deze te staan
Dus als Yoga specialist in ons groepje ken je natuurlijk ook Fertiliteit yoga. Die probeer ik te doen en ook mediteren. En vooral rond mijn vruchtbare dagen de benen tegen de muur omhoog. Succes. Ben benieuwd naar je ervaring.
Ik lees ook graag mee. Nu bijna 3 jaar bezig waarvan 1,5 in de mmm. Om het kort te houden: na 1,5 jaar, 3x vroege miskraam en 1x ma na een goede termijnecho onderzoeken gestart. Ik had t gevoel dat er bij mij iets niet goed ging, heb klachten tijdens mijn cyclus. Ze konden op het eerste oog niets vinden bij mij maar wel een genetische oorzaak bij mijn vriend. De mmm in om dit te vermijden, daarnaast toch ook de natuur z’n gang laten gaan want elke ronde is een kans. Helaas afgelopen 1,5 jaar natuurlijk niet meer zwanger geraakt en meer klachten tijdens mijn cyclus..Ze willen alleen geen extra onderzoekje doen want de oorzaak is bekend en we zitten al in de medische molen.. Onze 1e poging met pgd was rampzalig. Traumatische punctie, 12 blaadjes met 8 eicellen. Helaas maar 1 embryo uitgekomen, hoe weten ze niet.. Deze was helaas genetisch aangetast. In oktober onze 2e PGD poging. Als dit weer zo loopt willen we ook naar België voor een second opinion. En hopelijk willen ze mij daar uitgebreider onderzoeken zodat we wellicht ook natuurlijk nog een kansje hebben.
Hahaha yoga specialist klinkt wel heavy Maar fertiliteits en hormoon yoga ken ik inderdaad. Zijn niet de varianten waar ik les in geef overigens! Maar wel super interessant! Doe veel heupopeners voor de blokkades in dat gebied en viparita karani ofwel met je benen tegen de muur is en blijft een favoriet!! Heeeerlijk!
Wat is ieder traject, met al die ervaringen, toch weer een heftig verhaal he. Zo veel tegenslag en wanneer er dan een methode is gestart is het toch bijzonder dat jij hier niet meer in gehoord wordt met de dingen die jij ervaart, omdat er immers een behandeling is. Super vervelend voor jullie! En zeker is iedere kans er weer een! Die kansen zou ik ook zeker niet laten liggen! Ik hoop dat een volgende punctie minder traumatisch gaat zijn en goede embryo’s op gaat leveren voor jullie! Een second opinion is ook weer veel stress maar kan ook zo ontzettend veel opleveren!! Ik wens jullie ook een prachtige zwangerschap met een lief kindje als resultaat!
Wat een verhalen dames... wat heftig allemaal. Wil hier ook wel ons verhaal doen, we zijn inmiddels bijna 2 jaar bezig. Onze zoon spontaan heel snel gekomen dus daar gingen we (ja stom!) bij een volgende zwangerschap ook vanuit. Helaas kwamen we er al snel achter dat dat niet zou gaan, en werd er na een half jaar stoppen met de pil PCOS vastgesteld en subfertiliteit bij mijn man. Na 2 ronde’s ovulatie inductie gelukkig zwanger geworden en waren we in verwachting van onze dochter. Dit was een hele onzekere zwangerschap en ik heb altijd grote zorgen gehad, bij de 20 weken echo kregen we dan ook slecht nieuws en bleek mijn gevoel te kloppen. Onze dochter bleek triploïdie te hebben en niet met leven verenigbaar. Hierop hebben wij het besluit genomen de zwangerschap af te breken, en met 21+5 weken ben ik bevallen van onze dochter. We wilden geen tijd verspillen en 2 maanden later mochten we weer starten met ovulatie inductie, helaas tot nu toe zonder resultaat. Volgende maand wordt de 6e maand en we moeten langzamerhand gaan kijken naar andere mogelijkheden. De eerste stap is over op injecties en vanaf januari willen ze dat we overwegen over te stappen op IUI. Door onze dochter is de wens naar een kindje nog zoveel groter geworden als wat ik mij kon voorstellen.. maar lezende jullie verhalen besef ik dat we dit allemaal gemeen hebben met elkaar ❤️
Jeetje mina, das ook niet mis. Heb even snel translocatie op gezocht, hoe kom je daar in hemelsnaam achter, heb er nog nooit van gehoord. En wat irritant, als ik dat zo mag zeggen, dat je niet gehoord word!
Echt he, doe die tijdens de ovulatie extra vaak en elke avond hittepit op mijn buik en het liefst met sokken slapen al was dat wel een uitdaging met die hitte
Ook voor jullie wat heftig dat jullie Marley zijn verloren. Knap dat je snel weer door bent gegaan. Maar sta wel stil bij wat jullie al mee gemaakt hebben en geef dat de ruimte. Het is heel makkelijk voor een vrouwen lijf om te verkrampen bij een trauma. Maar wat ontzettend sterk van jullie.
Ik wist niet dat ze dat dan ook bij de man zouden doen, excuses voor de onwetendheid. Mijn aanname is dat ik dacht dat zulke onderzoeken vooral op de vrouw waren gericht omdat er dan toch een bevruchting plaats heeft gevonden maar achteraf logisch natuurlijk...
Maakt niet uit! Vragen mag altijd hè Miskramen kunnen ook een genetische oorzaak hebben. Dit komt niet vaak voor maar kan wel onderzocht worden. En dan bij man en vrouw.
Heb ook PGD even op moeten zoeken. Als jij een terugplaatsing krijgt, hoeveel dagen is je embryo dan? Las ook dat je 12 follikels aangeprikt had en daarvan 8 eiblaasjes en na onderzoek 1 over. Wij ondergaan de PDG dan niet maar de resultaten van ons zijn net zo teleurstellend. 1ste IVFa afgeblazen door te vroege eisprong (12 blaasjes hoeveel ei weet ik niet). Bij de 1st IVFb hadden wij er maar 6 blaasjes, 4 (ei) bevrucht, 2 over. Maar de 2de redden het invriezen niet. Dus maar 1 TP, zwanger maar MK met 6 weken. Bij de 2de IVF 15 blaasjes, van 14-30mm geloof ik. Maar ze was wat enthousiast en had ons ook enthousiast gemaakt natuurlijk. Daarnaast een ader geraakt, zware bloeding e.d. Maargoed dat neem je weer voor lief want heej 15! Kom in het Erasmus voor de terugplaatsing. Daar hoorde wij dat er van de 15 blaasjes 12 ei hadden waarvan helft niet rijp was. Uiteindelijk maar 6 bruikbare eitjes, wederom 4 bevrucht, 2 over en 1 redde het weer niet. Geen zwangerschap. Beide hebben ze IVF gedaan, En dan denk ik had ICSI geen beter resultaat kunnen geven.. Maar ja dat is achteraf. Daarom ook zo gereserveerd voor de voor ons laatste (of misschien 1 na laatste keer) Wat als de opbrengst weer zo tegen valt. Die hormonen, de ongelofelijke honger en eetlust en de humeur veranderingen zie ik ook niet graag tegemoet. Ben van dat alles destijds 15 KG aangekomen en liep op mijn tandvlees. Die 15 KG is er af maar man man man wat is het allemaal toch zwaar.
Er is uit die 8 cellen überhaupt maar 1 embryo ontstaan. Op dag 4 worden hier 2 cellen afgehaald en op dag 5 hoor je of het embryo gezond is en nog is blijven doordelen. Onze was helaas niet gezond dus geen tp gehad in poging 1. jullie dus ook ervaring met weinig embryo’s/bevruchtingen Maakt het nog moeilijker hè. Goed bezig met afvallen! Ben nu zelf 9 kg kwijt, hopelijk werkt het wat mee. We zijn natuurlijk wel eens zwanger zijn geraakt, je zou zeggen dat er dan met ivf ook bevruchtingen moeten zijn..
Lieve dames, ik zit compleet in twijfel. Wij hadden na iui6 samen afgesproken dat we alleen nog een inseminatie doen als het eitje van links komt. Ik heb rechts geen eileider meer en hoewel er echt kans is van rechts, geeft links toch net iets meer kans. We hebben nu nog 1 iui te gaan voor we overstappen op ivf. We doen overigens iui in natuurlijke cyclus met nu bij deze laatste utrogestan. Maar nu blijkt voor de 2e keer dat het follikel op rechts zit. Eigenlijk zijn we iui zo zat en willen we door met ivf. We neigen nu naar het ‘gewoon’ doen van deze poging en dan kunnen we daarna iig door. Er is geen enkele garantie dat er volgende maand wel een eitje op links zit natuurlijk. Ook weegt het hele corona gedoe zwaar mee. In een jaar tijd amper wat kunnen doen en dat voelt naar. Door corona maar ook door mijn bbz en herstel daarvan. Maar aan de andere kant: de donorrietjes zijn heel duur en we willen die niet zomaar verspillen. Nu zitten we met ons hoofd al een tijdje bij ivf maar toch. Ook wilde ik eigenlijk met de beste kansen onze laatste iui inzetten maarja... we denken ook vooruit... ik vind het heel lastig. Mijn hart zegt: door laten gaan. Maar mijn verstand zegt: niet doen. Aan het einde van de middag heb ik een belafspraak met de kliniek om te kijken wat zij adviseren. wat zouden jullie doen? misschien is dit bericht een beetje warrig! Sorry daarvoor!
Helaas is het zo bij IVF/ICSI dat van het uiteindelijk gepunctueerde eicellen aan het eind van de rit de helft maar over blijft. Dus bij je 1e punctie 4 bevruchtingen en 2 over is helemaal niet slecht. Nadeel is wel weer dat een embryo heel sterk moet zijn om als cryo de vriezer in te kunnen en ze dat vaak ook weer niet halen. Bij je 2e poging lees ik 15 blaasjes tussen de 14-30 mm met uiteindelijk 12 eitjes en maar 6 bruikaar. Ook dat is niet raar. Een follikel is pas rijp als ze 17mm zijn. Uit de kleinere follikels kunnen wel eicellen komen, maar deze zijn gewoonweg nog niet rijp en dan dus ook onbruikbaar voor IVF/ICSI. De gene van ruim 30mm kunnen weer overrijp zijn en zijn dan dus ook niet bruikbaar. Op welke cyclusdag heb je je punctie gehad? Het klinkt mij in de oren alsof ze niet helemaal op het juiste moment een punctie doen. Maar ik heb zelf ook geen mega opbrengstenr: ICSI 1- MCK Leiderdorp-> 2 eicellen, 2 geschikt voor ICSI, 1 bevruchting, verse terugplaatsing 1 embryo dag 3 -> niet zwanger ICSI 2- MCK Leiderdorp-> 1 eicel, 1 geschikt voor ICSI, geen bevruchting, geen terugplaatsing (punctie veel te vroeg gedaan door ziekenhuis) ICSI 3- MCK Leiderdorp-> 5 eicellen, 3 geschikt voor ICSI, 2 bevruchtingen, verse terugplaatsing 2 embryo's dag 3 -> zwanger van een tweeling (MA 9,2 weken) ICSI 4- MCK Leiderdorp-> 10 eicellen, 10 geschikt voor ICSI, 3 bevruchtingen, verse terugplaatsing 2 embryo's dag 3, geen cryo's -> Zwanger van een tweeling (MA 10,4 weken) ICSI 5- UZ Gent-> 7 eicellen, 4 geschikt voor ICSI, 4 bevruchtingen, verse terugplaatsing 1 embryo dag 5, 2 cryo's (2x een biochemische zwangerschap, 1x niet zwanger) Je ziet, er vallen altijd aardig wat eicellen af. Deze zijn net nog niet rijp of juist overrijp. Het is dus ook echt een kunst van de artsen om op het juiste moment een mooi aantal binnen de 17 tot 26/27mm aan follikels te hebben, want daar zitten vaak wel de rijpe eicellen in. Ik heb voordat ik overstapte naar UZ Gent een 2nd opnion gehad bij UZ Gent & Vivaneo Dusseldorf. Wat beide ons aangaven was dat in Nederland de injectie van een zaadcel in een eicel vaak gebeurt met onrijpe zaadcellen. En je zal begijpen, een onrijpe zaadcel kan geen eicel beruchten. In Nederland kijken ze naar de beweeglijkheid van een zaadcel en naar een afwijking van een zaadcel. In zowel Belgie als Duitsland kijken ze naar de beweeglijkheid, afwijking maar ook of de zaadcel rijp of onrijp is. Bij mijn laatste ICSI poging had ik 10 eicellen welke geinjecteerd waren. Beide klinieken gaven aan dat daar zeker 5-6 bevruchtingen uit hadden moeten komen. Hun conclusie, er zijn onrijpe eicellen gebruikt voor injecteren (mijn huidige arts heeft hiervoor in het UZ Brussel gewerkt en daarvoor een tijd in een Nederlandse fertiliteitskliniek. Hij weet dus ook wat er binnen Nederland gebeurt). Uirteindelijk zijn we naar UZ Gent gegaan omdat de heren Cuypers&Cuypers weg zouden gaan bij Vivaneo en een eigen kliniek zouden beginnen, maar dat duurde nog even. Gent heeft het voor elkaar gekregen om de 4 eicellen welke geschikt waren ook alle 4 te bevruchten en ook had ik 4 dag 5 embryo's. helaas is er 1 voor de vriezer afgevallen, maar alsnog 2 cryo's. Iets wat in Nederland nog nooit gelukt is. Dus ik geloof ook zeker in de onrijpe zaadcel theorie. Maar uiteindelijk is het ook een dosis geluk wat je nodig hebt.... Misschien voor jullie toch het overwegen waard om eens verder te kijken dan Nederland....Het gebrut vaak dat vrouwen binnen Nederland als "uitbehandeld" worden bestempeld en in Belgie of Duitsland terecht komen en alsnog een wolk van een baby mogen krijgen. Er zijn veel artikelen daarover.