Ik dacht er eindelijk helemaal van af te zijn van het slaapprobleem maar we zijn (denk ik) door het 6 maanden sprongetje weer terug bij af.. Ik had eslem eindelijk zo ver dat ik haar wakker in bed legde en dat ze dan lekker zelf in slaap viel.. Momenteel is het huilen zodra ze er in ligt.. Ik heb de oude methode toegepast die ik heb gebruikt om haar het in bed in slaap te vallen aan te leren..dat wil zeggen dat ik er bij blijf..en als ze erg gaat huilen ik haar even op mijn schouder neem en dan weer terug leg..maar dit helpt dus echt helemaal niet..ze begint te lachen zodra ik haar dan bij me heb..of ze valt in slaap op mijn schouder.. Ik geef borstvoeding maar aan de borst in slaap laten vallen is geen oplossing..ik ben hier eindelijk na maanden vanaf en wil daar ook niet meer aan beginnen.. als ik haar laat huilen huilt ze 10 a 15 minuten maar ze huilt dan ook echt hartverscheurd..is nat van de zweet en ik vind dit gewoon zielig..dit helpt gewoon echt niet..ik wil haar niet van streek in slaap laten vallen.. Wie oh wie heeft er tips voor me? Moet ik misschien die erbij blijf methode toch aanpassen en heeft men daar tips voor..ik vind het zo moeilijk maar wil wel een oplossing..want haar helemaal niet laten slapen is ook geen oplossing.. en het is voor mij allemaal niet fijn maar voor haar ook niet..
Meid, gewoon alles proberen! Ik denk dat 't een fase is, mijn dochter heeft ze ook zeker gehad (soms heeft ze er nog last van, bijna 22 maanden). Als je iets wilt proberen, gewoon doen! Volg je gevoel! 't Is jouw kind! Succes ermee
mathijs heeft nu ook weer meer slaapproblemen, maar omdat ik weet dat het door zn sprongetje komt doe ik er zelf niet moeilijk over en neem het zoals het komt. Als hij blijft huilen in zn bed laat ik em lekker bij mij in slaap vallen of leg ik hem beneden in de wagen neer en wieg even een beetje. Als hij nergens last van heeft slaapt hij gewoon weer in zn bed.
Mss kan je in dr kamer blijven en dan steeds een stukje verder naar de deur toe gaan, zodat je ze nog ziet en als je bij de deur ben proberen om haar kamer uit te gaan. Zo heb ik het toen bij Britt geprobeerd en dat werkte. Ik zou haar iig niet uit haar bedje halen, want als ze dan gaat lachen (wat Britt dus ook deed) is ze precies waar ze zijn wil. En geef dr is ongelijk.