Het gaat er eigenlijk vooral om dat de zeer agressieve campagnes van de kunstvoedingsmerken op deze manier aan banden worden gelegd. De reclame budgetten zijn nu al zo hoog, en de beinvloeding groot. Dit is eigenlijk het enige “tegenwicht”
Hier 9 maanden, 8 maanden en 2,5 jaar gevoed. Kolven is niet superleuk. Maar ach, we hebben het niet over 10 jaar kolven. Het gaat over een paar maanden per kind. Het is voorbij voor je het weet. Wat ik eigenlijk veel belangrijker vind, is de kennis van werkgevers. Die is vaak bedroevend. We hebben het niet over een gunst, het kolfrecht is in de wet vastgelegd. Er staan soms topics op dit forum, bizar. Als daar verbetering in komt, is de drempel voor vrouwen om te gaan kolven minder groot. Mijn werkgever, met 75% vrouwen in dienst, doet het redelijk, maar sommige leidinggevenden zijn soms niet goed op de hoogte en dat is gewoon jammer.
Ik heb nooit borstvoeding gegeven, maar langer verlof zou mij ook niet stimuleren om het wel te gaan doen.
Ik ben niet gaan werken (nadat m’n contract niet verlengd werd in zwangerschap) onder andere vanwege de borstvoeding.
Als borstvoeding überhaupt gelukt was, zou wel makkelijker zijn... Na 3mnd fulltime kolven liep mijn productie zo terug dat handoek in de ring heb gegooid
Dat is toch ook niet de vraag? Als het bevallingsverlof 6 maanden zou zijn ipv 10 weken, zou je dan áls je bv heeft er ook langer mee doorgaan? Ik vind het overigens verschrikkelijk dat je na 10 weken alweer aan het werk moet. Ongeacht of je baby kv of bv krijgt. Een baby zo jong hoort gewoon bij mama/papa te zijn.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik na 16 weken thuis zijn weer graag aan het werk wilde hoor! Maar dat is niet de vraag van dit topic. Niet iedereen wilt een half jaar thuis zijn
EDIT: bij voorbaat sorry dat het zo lang is geworden. Ik zit eigenlijk tussen ja en nee in. Nee, het beinvloed mijn keuze om borstvoeding te geven niet. Maar Ja, langer verlof zou het wel makkelijker maken(nog naast het feit dat je zo meer tijd hebt om lichamelijk en geestelijk te herstellen). Met 10 weken zit je nog vollop in de regeldagen en what not. Dat is best een dingetje. Daarnaast ben ik een ramp met kolven en ik hoop echt heel erg dat ik het dit keer beter kan dan de vorige keer. Bij de oudste ben ik pas met 8 maanden aan het werk gegaan, want ik was werkloos geraakt. Uiteindelijk heb ik na 2 maanden kv bij moeten geven omdat het kolven niet wilde. Deze keer ga ik mij zo goed mogelijk voorbereiden en dan hopen dat ik gewoon tot 1 jaar door kan gaan met kolven op het werk en hopelijk weer minimaal 2 jaar bv totaal. Overigens wat betreft reclame en overheid; dit is een internationaal advies en een internationale afspraak. Het geldt niet alleen in Nederland, maar in vele landen. Kwam het niet van de VN af op basis van een advies van het WHO? Daarnaast heeft de kunstvoedingindustrie al een hele grote invloed hier in Nederland. Ze maken reclame op allerlei manieren die wel mogen, op zo'n manier dat er indirect ook reclame wordt gemaakt voor het starten met kv(bijv idd door de verpakkingen exact hetzelfde te houden). Er wordt gestrooid met merchandise en cursussen voor professionals en ze doen heel veel aan naambekendheid zodat zij geassocieerd worden met babies. Zelfs het CB, een overheidsgestuurde organisatie die het zou moeten promoten en er goed advies over zou moeten kunnen geven, is er niet veilig voor. 9 van de 10 adviezen die ze geven over voeding, ook richting de moeders die bv geven, zijn adviezen gericht op kv. Zoals; de hoeveelheid en grootte van de flessen. het constante vragen hoeveel flessen de baby drinkt. het adviseren van papflessen en indikken van voeding. het aangeven dat bv niets meer doet na zoveel weken/maanden of écht niet meer voldoende is. het aangeven dat er bijgevoed moet worden want x aantal keer drinken is veeeel te vaak en je hebt niet genoeg voedingsstoffen meer in je melk. En ga zo maar door. Je hoort de meest bizarre dingen langskomen. En de moeders die dat soort adviezen opvolgen vallen dus heel snel af, want dan stort je productie idd in en heb je idd niet meer genoeg melk. ergo kv bijgeven, ergo nog minder productie en uiteindelijk einde bv. En dat is niet hun schuld, zij vertrouwen (terecht) op die adviezen, en dat zou ook moeten kunnen. Maar de kennis is er niet naar en daardoor zijn de adviezen voornamelijk borstvoedingsondermijnend, en niet helpend. Voor heel veel vrouwen had de bv periode langer kunnen duren en succesvoller kunnen zijn als mensen elkaar juiste informatie zouden geven, dus als er meer kennis algemeen zou zijn. En dat start idd met betere voorlichting, betere begeleiding, aanmoediging van borstvoeding geven, en ook moeders een realistisch beeld geven van borstvoeding geven zodat ze niet schrikken als het niet zo'n roze wolk is in de eerste paar maanden maar dat ze wel weten dat dat heel normaal is, en ze niet alleen erin zijn én dat gedeelte ook voorbij gaat(eventueel met begeleiding/behandeling van problemen). Oh, en steun vanuit de maatschappij. Er wordt tegenwoordig een hoop druk gelegd op moeders, onbewust wellicht, maar wat wil je ook als er van je verwacht wordt dat je zo snel mogelijk weer volledig en zoals voorheen inzetbaar bent? En dat ligt dan niet eens zozeer aan borstvoeding geven, maar aan ontzwangeren en herstellen algemeen. Dat duurt veel langer dan 10 weken. De een kan sneller weer van alles dan de ander, maar van iedereen wordt verwacht dat ze weer alles goed kunnen na zo'n korte periode. Dat vind ik best bijzonder, want dat is niet echt een realistisch beeld. Ik snap goed dat voor sommigen de muren al snel op hun af komen, maar een rustig re-integratiebeleid zou geen slecht idee zijn wat dat betreft. Bijvoorbeeld dat moeders starten met halve dagen, en dan na een tijdje op kunnen werken naar hele dagen. Dat is logischer voor een goed herstel dan hup meteen weer het diepe in. En naast al deze dingen, want dit is de grootste groep denk ik, zijn er nog de moeders die echt niet kunnen of willen. En dat is prima, daar is kunstvoeding voor en ik vind het super dat we hier de mogelijkheid hebben om te kiezen hoe we onze kinderen voeden. Maar dat het zo hoog start en zo snel en hard daalt, komt toch echt door oa slechte begeleiding en hoe de maatschappij in elkaar steekt. Voor je bevalt is namelijk iedereen hoteldebotel over je moet borstvoeding geven, maar puntje bij paaltje slaat het om en moet je kunstvoeding geven want je hebt niet genoeg/het is niet eerlijk naar je partner/je valt je collega's lastig met kolven/openbaar bv geven kan écht niet/er zit toch niets meer in/je verwend je kind/je hebt geen leven meer/insert nog meer redenen.
Misschien niet de vraag maar dit roept het wel bij mij op. Als je geen bv kunt geven maar wel wilt en je hierdoor ook nog korter verlof hebt vind ik niet kunnen. Voor sommige vrouwen valt er weinig te kiezen. Overigens vind ik niet dat je keuze op (langer) bv geven zou moeten afhangen van de lengte van het verlof. Al zou het langere verlof het waarschijnlijk wel makkelijker maken.
Eerste stuk: nee dat vind ik ook niet. Ik ben voor langer verlof voor alle baby's. Gewoon omdat ik vind dat een baby van 10 weken lekker bij mama of papa hoort. Tweede stuk: soms wel. Ik bijvoorbeeld geef bv. Over 2 weken moet ik werken. Baby is dan 10 weken. Ook is ze een flesweigeraar. Werkelijk niks werkt, dus ik zit daar ontzettend over te stressen. Ook zijn er vrouwen waarbij het kolven niet lukt, of de werkgever doet moeilijk.
Ik bedoelde het omgekeerd. Borstvoeding blijven geven om zo je verlof te rekken. Dat vind ik een verkeerde motivatie.
Daar heb je gelijk in, maar dat is absoluut niet wat hier bedoeld wordt. Ik zie ook echt niet hoe je dat hierin kunt lezen eigenlijk.
Ik heb zelf mijn vakantie erachter geplakt en ouderschapsverlof genomen tot ze 6 maanden was om haar dus inderdaad de 6 maanden borstvoeding start te geven. Ik kon op mijn werk niet kolven. Tot 6 maanden heb ik dan fulltime gevoed, en daarna tot 8 maanden half. Als ik langer thuis had kunnen zitten met haar had ik waarschijnlijk langer gevoed, maar ik heb totaal geen spijt van het stoppen en overgaan of fles.
Heel apart dat je het zo leest. Ik denk dat als een moeder echt wil stoppen, gaat ze het toch niet maanden rekken en ongelukkig zijn
Ik ben gestopt omdat zoontje niet wilde wachten op de toeschietreflex en we allebei compleet gestrest waren na drie dagen aanleggen/bijvoeden/hongerig kind. Tot 6 weken heb ik toen volledig gekolfd en was het toen zó zat dat ik gestopt ben. Ik vermoed dat als de live borstvoeding wel gelukt was, ik kolven en werken dan een ramp vond. Dan was ik waarschijnlijk gestopt op het moment dat ik weer moest werken. Dus ik heb gezegd ‘nee, want ik had een andere reden om te stoppen’ maar ik denk dat het in het geval van geslaagde borstvoeding wel de reden was van stoppen.
Je hebt ze er tussen zitten hoor. Ik ken zelf iemand die door ging met bv zodat ze niet naar school hoefde/kon.