Even eerlijk, ik lees meer persoonlijke verhalen en ik ben ook vrij uitgesproken geweest, dus hier komt ie.. Weetje wat het bij mij ook is, waarom ik het me zo aantrek; Het is bij mij door meerdere redenen geen reële optie om bv te geven. Ik ben -zonder in detail te gaan- iemand met een fobie. Ik zou willen dat ik het zou willen, maar het lukt me niet om ervoor te gaan. Waarschijnlijk had ik het tegen mijn zin/gevoel in wel geprobeerd, zo van: dan weet ik zeker dat ik het niet kan, maar het was door gezondheidsredenen niet mogelijk. (resistente bacterie, VUmc in paniek, eerste dagen contactisolatie en mocht zoon niet aanraken) Deze zwangerschap weet ik al dat het weer niet zal kunnen. Heb goedaardige tumoren in mijn schildklier en na de bevalling willen ze dat zsm met een radioactief jodium gaan behandelen. Mag dan een jaar niet voeden. De wetenschap dat het niet kon en nu weer niet kan geeft mij rust. Omdat ik een goede reden heb en me niet hoef te verantwoorden. Terwijl ik het anders ws zelf óók niet had gewild. Maar dat doet er niet meer toe dan. Die opluchting om niet te hoeven verantwoorden, dat vind ik eigenlijk wel erg. En daarom ben ik blij wanneer blijkt dat kv óók oke is. Het is toch superfijn dat je weet dat je je kind niet te kort doet met een flesje!
Hier was dat op een gegeven moment ook bij mn oudste zoontje. Ivm allergieën dochter mocht ik pertinent geen kv geven want dan zou alles 'verpest' zijn. Na een paar dagen was hij geel, meer dan 10% afgevallen en de vk stond erop dat we kv zouden bijgeven. De twee kregen een hele discussie en toen de vk weg was zei de kraamverzorgster dat de vk er absoluut geen verstand van had en we 'lekker haar manier zouden proberen'.
Denk dat je daar idd gelijk in hebt...twijfel wel of dat in mijn voorbeeld zo was...want het is zooo vaak gezegd en als je kindje op het randje van leven en dood balanceert...jeetje dan hadden ze er van mij yogho of cola in mogen mikken als dat zou helpen. Ben blij dat ze er uiteindelijk gewoon fv ingestopt hebben..laat moeder dan maar zeuren hoor.
Ik ben het uiteraard met je eens, hier was bij oudste dochter wat kv bijgeven ook nodig, de bv kwam niet meteen op gang en dan geef je dat gewoon. Ze dronk nog niet goed uit de borst (prematuur) dus gelukkig kun je dan bijvoeden! Wil je verder met borstvoeding, is het wel beter om via fingerfeeding te geven. Maar mag ik wel een nuancering aanbrengen? Sommige kindjes starten wat minder snel. Het maagje is nog klein en heeft nog maar kleine beetjes nodig. De een zit snel op zijn geboortegewicht, de ander doet er langer over. Hier was er ook paniek toen jongste dochter na 11 dagen nog niet op haar geboortegewicht zat. Ze viel tijdens de voedingen ook steeds in slaap. Toch had ik er vertrouwen in: de LK had geconstateerd dat ze op zich goed dronk (met tepelhoedje)maar dat ze nog wat tijd nodig had om echt wat meer per keer te gaan drinken, de plasluiers waren goed, en ze was wel tevreden. Ik heb dus nooit het gevoel gehad dat er iets "moest" gebeuren. Er is niets mis met wat kv bijgeven natuurlijk. Maar het is wel goed om er kritisch naar te kijken. Niet omdat je kv geeft, maar het beste bv-beleid is ,dat je zelf kunt voorzien voor je kindje (qua productie op gang brengen met kolven bijvoorbeeld). Een grote eter is het overigens ook nooit geworden
Hier kostte het opstarten ook wat moeite. links hapte ze prima aan...rechts wilde niet. Hoedjes ging vrij goed (ingetr. tepels) nadat ik haar triggerde door de hoedjes in een klein beetje gekolfde melk te dopen. (Toen de stuwing goed doorzette stond de boel op knappen en was er niks meer om aan te happen, vandaar de hoedjes) En eigenlijk vanaf dat momenteel meteen al kon ik supergoed en veel kolven. Altijd minimaal 1 volledige voeding en meestal zelfs 2. Maar toen de eerste dagen het niet wilde, en de stuwing opkwam en ze nog geen vriendjes was met de tepelhoedjes...tja.. toen heb ik snachts 2x kv gegeven. Wel dmv vingervoeden (vond ik trouwens ook erg bijzonder om te doen, en manlief ook!) Zelf toen geprobeerd met de handkolf er wat uit te halen terwijl manlief haar aan het voeden was. Was goed om toeschiet op te wekken zei de kraam... Ook al ervaarde ik dat gevoel pas echt na een paar weken, het hielp wel om te kolven terwijl manlief haar vingervoedde. 2x was kunstvoeding nodig en daarna had ik moedermelk in de koelkast staan om haar te geven met de spuit. En elke keer als het aanleggen niet wilde, dan deed manlief het voeden, en ik het kolven. Om toch mijn lijf te leren om te reageren op haar hongerhuiltje ook al kreeg ze melk van een vorige x kolven. Toen de stuwing weg was, ging het voeden elke dag beter. Weliswaar met tepelhoedjes maar niks te klagen. En qua productie ook geweldig. De kolfbeurt van de stuwing bijna 300cc mooie gelige vette melk en daarna nooit meer onder de 150cc uitgekomen...totdat ik ging afbouwen. Ik kon goed kolven, vond het ook niet vervelend (voeden in het openbaar vond/vind ik niks voor mij. Voelde ongemakkelijk en Norah weigerde ook vaak als we geen rust hadden) en heb dmv kolven het voor elkaar gekregen om op 2x na 6mnd volledig bv te geven met totaal ongeschikte tepels (ja, zelfs de LK zei dat!) Ik draaf weer door, maar wat ik wilde zeggen is dat een paar x kv geven in de eerste dagen echt je productie niet om zeep helpt. En dat het wel voorkomt(in de meeste gevallen) dat je kindje TE veel afvalt.
Al die onderzoeken... Over een maand is er bij wijze van weer een onderzoek die dit weet tegen spreekt. Pff. Men moet gewoon dien wat bij ze past. Voor mij is bv 100% de beste keus en heb dit 2jaar met veel liefde gedaan. En wat een ander wil moet diegene zelf weten. Het belangrijkste is dat je er zelf 100% achter staat!