Hallo, Ik vraag mij af hoe dit bij anderen gaat met kleintjes van ongeveer 4 maand. Wanneer ik op bezoek ga, begint de kleine vrijwel meteen bij binnenkomst (wanneer er heel wat hoofden boven de maxicosi hangen...)te huilen en wil alleen maar bij mij zijn. Thuis is er niets aan de hand en is ze een rustig en makkelijk meisje, maar dus bij anderen huilt ze veel. Ik word hier zelf dan ook onrustig van en meer omdat veel mensen dan zeggen dat ik haar teveel thuis in de rust en het ritme houd.. en dat ik haar aan aan veel dingen moet laten wennen. (geen idee hoe ik dat voor me moet zien: gewoon bij iedereen in de armen duwen en laten huilen??) Maar goed, steeds meer loop ik tegen opmerkingen op van mensen die vinden dat een baby zich aan mijn ritme moet aanpassen en maar moet leren omgaan met anderen. Ook krijg ik de opmerking of ze een huilbaby is? Maar ze huilt bijna nooit, alleen dus wanneer iemand binnen haar grens komt. Ik ben van mening dat het belangrijk is dat een kind in zijn/haar ritme gehouden wordt en zoveel mogelijk zijn slaapjes krijgt en het serieus genomen moet worden wanneer een kind zijn/haar grens aangeeft. Maar ik vraag mij dus af hoe dat bij andere is. Zijn jullie kindjes ook schrikkeriger, huilerig of wat dan ook bij anderen? Ik weet onderhand niets meer terug te zeggen tegen die mensen... Herkent iemand dit? Tips??
ach meid vertrouw lekker op je eigen gevoel... Mijn meiden zijn ook zo en de jongste heeft het nog altijd.....ze zijn gewoon een beetje eenkennig en dat is niet erg! Bij de oudste kon ik me die opmerkingen ook zo aantrekken en eigenlijk slaan ze helemaal nergens op! Je kindje voelt zich gewoon lekker veilig bij mama en dat is ook weer goed! Het heeft echt geen zin om je kind bij iemand in de armen te duwen en te denken dat ze het zo "afleert" arm kind ze wordt alleen maar overstuur! Het is zo cliche altijd dat mensen dit zeggen.......ze is te veel bij papa en mama enz.....je kindje is gewoon verlegen. Dat zijn mijn meiden ook en ik vindt het nu prima zo. Bij de jongste heb ik me dan ook nergens meer iets vaan aan getrokken hoor...je voelt je dan ook helemaal niet fijn als mensen met je kindje gaan weglopen want dan houdt ze wel op met huilen.... Gewoon doen wat jij als moeder goed vindt voor je kind en vooral niet te veel naar die (goedbedoelde) adviezen luisteren van andere ......
en ach als er weer iemand met de volgens hun "wijze oplossing" komt maak je maar gewoon een grapje ofzo! Ik zou zeggen......mijn kind wilt gewoon niet bij jou zijn .... hahahhahahaha
Vertrouw inderdaad op je eigen gevoel dat is het beste voor je kindje (heb ik ook gemerkt) en trek je zeker niets aan wat iemand anders tegen je zegt. Het gaat altijd anders als je zou willen. Een paar maanden geleden durfde ik amper nog de deur uit, als de dood was ik dat hij ging huilen en ik hem niet meer kon troosten. Daar moest ik echt overheen. Hij heeft heel vaak gehuild als ik ergens bij iemand op de koffie was, soms was het zo erg dat ik gewoon naar huis moest gaan omdat hij niet meer stopte en onttroostbaar was. Vreselijk waren die momenten je hebt dan het gevoel dat iedereen je een slechte moeder vind. Maar het is goed gekomen, ik ben nu meer zelfverzekerd en hij meer gewent. Mijn mannetje begint nu een beetje eenkennig te worden als hij bij iemand op schoot word gezet die hij niet zo goed kent. Hij zoekt mij dan echt en stopt met huilen als ik hem weer overneem. Ook dat is volgens mij maar een fase. Succes en laat je niet gek maken!
Heel erg herkenbaar! Mijn zoontje heeft er ook veel last van gehad en het gaat nu wel wat beter. Hij is ook al 22 maanden, maar van kleins af aan kon hij snel onrustig worden als hij bij anderen was. En dan voornamelijk mijn familie. Want die vinden ook dat een baby zich maar moet aanpassen aan hun. Ik wist ook niet wat te zeggen tot de bom een keer gebarsten is en mijn vriend eens even goed de waarheid heeft gezegd tegen mijn familie. Weet je, het is ook per kindje afhankelijk. De ene gaat gemakkelijk met veranderingen om en de ander heeft gewoon meer behoefte aan een vast ritme. Ik zou je gewoon lekker aan dat ritme houden en proberen de opmerkingen van anderen maar van je af te zetten. Je kindje (en jullie dus ook) zal er heel erg veel profijt van hebben als je hem die structuur bied. Nu, maar ook als hij wat ouder is.
Jammer eigenlijk dat juist de familie dan zo reageert...ik merk vaak dat je als nieuwe ouder totaal niet de ruimte krijgt om het zelf te leren en je zelf MAG vertrouwen op je eigen instinct...niet?
Ze is nog maar 4 maanden oud, natuurlijk wil ze bij jou zijn. Anderen gewoon laten kletsen hoor. Lekker bij je houden je ukje.
Inderdaad cindy, ik heb soms juist zo'n behoefte dat mijn schoonfamilie mij stimuleert ipv zeggen dat het anders moet! Of de opmerking: het is er wel 1 met een gebruiksaanwijzing, zeg!! :x Het staat toch nergens hoe het moet en wat wel en niet goed is? Goed is voor mij: doen waar ik achter sta. Maar ik vind het fijn om te lezen dat ik haar gewoon lekker bij me moet houden (dan maar beschermend in hun ogen). Thanks
Misschien is het een fase, mijn zoontje heeft dat de laatste tijd ook vaak; heel herkenbaar wat je schrijft. Oh, ik zie nu dat onze kindjes precies even oud zijn, haha! Doe gewoon lekker rustig aan met je dochtertje, ze zijn nog zo klein en ze hebben hun mama gewoon nodig! Die anderen moeten gewoon nog even wachten tot ze ook behoefte aan HEN heeft. En heeft ze dat over een tijdje nog niet, is het ook goed. Geen enkel kind is hetzelfde en sommigen hebben iets meer tijd en veiligheid nodig...Prima toch? Inmiddels ken je haar nu goed en ben je zelf waarschijnlijk ook zekerder en dus rustiger...Dit voelt je kindje ook. Lekker genieten van je meisje!!! (doe ik ook, morgen zijn ze alweer 4 maanden! ) liefs Buddha
Hier ook een kleintje van 4 maanden die het allerliefste bij papa of mama is. Zodra we ergens binnen komen word ze inderdaad vaak heel onrustig of zelfs huilen. Huilen is overigens nu wel minder geworden. We houden dan ook vaak de bezoekjes een beetje korter dan anders. Onze kleine meid ligt gewoon het liefste op bed als ze moe is. Nou ja dan is dat zo. Ik ben zelf ook van de rust en regelmaat, maar vooral kijken naar het kindje. Wat zij nodig heeft.....en ja soms kan het niet anders en moet zij zich een beetje aanpassen. Heb ook een zoontje van bijna 2. Ook met hem moet er rekening gehouden worden. Ik probeer het dan wel altijd zo kort mogelijk te houden zodat onze kleine meid gewoon naar bedje kan (of wat ze op dat moment nodig lijkt te hebben). Het is voor mij dus van alle2 een beetje. Haar regelmaat is belangrijk maar soms kan het niet anders. En wat andere mensen ervan vinden???? Lekker laten denken!!! Het is jou kindje en jij weet wat het beste is voor je kindje!!!! Als jij vind dat je kindje naar bed moet gewoon gaan en doen. Ik ben wel altijd gewoon door blijven gaan met op bezoek gaan (zoontje had dit ook!!) en op een gegeven moment word het wel minder. Kortom gewoon bij jezelf blijven en doen wat jij denkt dat goed is!! Dat is vaak ook het beste voor je kindje!!
Ja het lijkt wel alsof ze dan jaloers zijn he...maar misschien ook niet teveel aantrekken van die opmerkingen! Is ook wat Jesjuh schrijft ... niet hiervoor thuis gaan blijven natuurlijk en soms een beetje huilen is niet erg...maar ah je moet doen waar jij je goed bij voelt.. Het is jouw`n vlees en bloed en wie weet dan nu beter wat het beste is voor zijn kind....jij als moeder en de vader natuurlijk..
Gelukkig dat er meerdere zijn die er hetzelfde over denken. Tja, ik snap ook niet waarom mensen steeds maar denken dat ze zich overal mee kunnen bemoeien als het om kinderen gaat. En je vol ongeloof aankijken wanneer ik ze uitleg dat zij het zelf toch ook niet fijn zouden vinden als ze constant aangestaard worden of dat er iemand te dichtbij komt of steeds aan je zit. Geeft het kind zijn grens aan door te huilen, wordt het niet begrepen en krijgt ook nog moeders de schuld (die is te beschermend)...snap jij het nog? Maar ik ga inderdaad nog gewoon overal naartoe, maar wanneer ik zie dat ze moe is, leg ik haar in de maxicosi/wandelwagen en lukt het slapen niet dan ga ik gewoon. Thuis slaapt ze vrijwel meteen in haar bedje, dus waarom zou ik haar die slaap ontnemen terwijl ze die juist zo nodig heeft. Ik probeer me weinig aan te trekken van die opmerkingen, maar me steeds te moeten verantwoorden vind ik toch behoorlijk irritant worden. Want als jij denkt dat je kindje moe is, zegt een ander: nee hoor, ze heeft gewoon honger... Grrr Maar Buddha30, het is toch volgende week dat ze 4 maanden zijn?
aaaahhhhh ja ik snap dat ook nooit.... Maar dan moeten ze maar hun eigen kind maken kunnen ze daarop losgaan hahahaha
ja hoor , je doet het gewoon goed.. het is doodnormaal dat babies niet continue hoofden boven willen of andere handen...nee hoor lekke rmet je kindje mee gaan en naar haar luisteren..mijn zootnje kon pas tegen "drukte met 8 /9 mnd...toen pas vond hij het leuk op feestjes enz...daarvoro zat ik standaar dop een rustige kamer..en kwam om de zoveel tijd even met hem naar de drukte...maar al gauw kotm iedereen, aah, oeh, lief, kusjes, aaien, mag ik vasthouden.. ik zei altijd al..dat heeft ie liever niet...maar goed er zijn altidj eigenwijze mensen..dus vaak dee dik het dan express..en dan zaten ze binnen 1 minuut met een huilende-opzoeknaarmama-baby ion hun handen...eigen schuld dacht ikd an... en natuurlijk zijn er uitzonderingen, kindjes die heel makkelijk zijn..en er prima tegen kunnen ...maarja uit mijn ervaring zijn dat uitzonderlijke gevallen... Ik dee dhet trouwens zo...sommige dutjes wilde ik standaard thuis hebben, en bijv midden op de dag, liet ik em het dutje in de wagen doen, zodat ik kon winkelen... die tijd dat je veel meer kunt doen komt wel...lekker rustig aan doen, ze hebben het ehct nodig...
Ja hier hebben we dat ook gehad. Rond die tijd ja. Er is mij dus gezegd dat als we huilen niet twijfelen maar meteen pakken. Ik heb dat dus gedaan en nu is het helemaal weg. Soms als we visite krijgen wil ze nog wel eens huilen hoor. Als ik haar dan pak is het zo over. Ze is dus gaan beseffen dat mama toch wel in haar buurt is. En eerlijk vind ik het ook wel fijn dat ze zoveel bij mij wil zijn.
ja idd, en wat ik ook vaak deed was dan naats die persoon zitten die dan hem wilde hebben ofzo..om eerst even te wennen..en vaak vond ie het dan wel goed..als iemand hem aaide ofzo..en soms wilde ie er dan even bij zitten...
Ja hier net zo hahaha jolisa wie is dat. Wil je niet bij hem zitten? Dat hoeft ook niet hoor. En dan begint we alweer te kletsen hahaha