Mijn dochter (net 1 geworden) heeft een langzamer tempo om zich te ontwikkelen. Dat kan te maken hebben met dat ze 6 weken te vroeg is geboren of dat ze gewoon alles op haar gemakje doet. Ik heb mezelf daar voorheen niet druk om gemaakt. Ze is gezond, groeit goed en maakt alle stappen alleen wat later. Nu is ze 1 jaar en kruipt ze nog niet, en loopt nog niet. En ineens heeft iedereen daar een mening over. ''Loopt ze nog niet, en kruipt ze nog niet?'' Nee en ze gaat ook niet zelf zitten van ligstand. Ze zit graag te spelen en schuifelt wat vooruit ook als ze op haar buik ligt tijgert ze een beetje. Ik zie haar stappen maken, al zijn het kleine stapjes. Maar door de bemoeienissen van iedereen word ik onzeker. Voor mijn gevoel is er niks aan de hand. Maar het kdv en cb vinden dat ze naar een kinderfysio moet om dat allemaal te leren... Hebben jullie hier ervaring mee? Ik hoor het graag!
Mijn zoon is net 11 maanden en schuivelt net wat vooruit op zijn buik, gaat ook nog niet zelfstandig zitten (valt ook nog heel vaak om als hij zit) en staan lukt al helemaal niet. Ik maak me er geen zorgen om, hij is volgens mij goed gezond alleen niet zo snel als de meeste andere kinderen.
Hoewel mijn zoontje jonger is, heb ik er wel ervaring mee. Wij lopen al vanaf 3 mnd bij de fysio ivm de voorkeurshouding die hij zich had aangemeten waardoor een plat achterhoofdje is ontstaan. Nu gaan de fysio behandelingen daar niet meer over (hij heeft een redressiehelm, dus de fysio kan er weinig meer mee), maar over zijn ontwikkeling. Hij tijgert pas sinds 2 weken en volgens onze fysio liep hij qua grove motorische ontwikkeling achter bij zijn leeftijdsgenootjes. Ik maakte me er voorheen nooit druk en had altijd de mening van "lichamelijk/geestelijk mankeert hij niets, dus die ontwikkeling volgt vanzelf", maar ik merk dat ik me er inmiddels wel meer van aantrek dan in het begin. Ook omdat het lijkt alsof kindjes die zich trager ontwikkelen iets niet goed doen. Dan lees je her en der van die succesverhalen en dan ga je je toch dingen afvragen MAAR... Dan kijk ik naar mijn mannetje en zie dat zijn fijne ontwikkeling ver gevorderd is en dat hij het lekker op zijn eigen manier allemaal doet, dat hij in zijn eigen taaltje de oren van mijn hoofd af praat, dat hij heel goed begrijpt wanneer hij te eten krijgen (maakt een soort hebben beweging met zijn handjes) en dat als ie een billendoekje ziet, hij gaat bibberen en mijn zijn oogjes knippert (koud mama!) en noem het zo maar op. Wat ik ermee wil zeggen is: laat je vooral goed adviseren en waar het mogelijk is kun je de ontwikkeling van je kleintje stimuleren (boekjes lezen, speeltjes verder weg leggen e.d.), maar laat je meisje zich vooral lekker ontwikkelen op haar tempo. Voel je vooral niet onzeker als een andere mama zegt "maar mijn kind loopt al". Want als je doorvraagt komt er uiteindelijk meestal uit dat ie een paar stapjes rond de tafel waggelt... Hoe jij haar ziet vooruit gaan, dat is echt de beste raadgever! En als jij van mening bent dat ze achterloopt of dat er iets mis is, dan kun je altijd nog aan de bel trekken.
Hier ook een langzame ontwikkeling en hij krijgt al fysiotherapie vanaf het begin. Het kan geen kwaad om met fysiotherapie te starten, ze spelen wat met de baby of dreumes in jou geval en doet wat oefeningen op een speelse manier. Het is heel leuk om te zien. Je krijgt de oefeningen mee die je thuis kan doen maar ze gaan je zeker niet verplichten de oefeningen te doen als je dochtertje er geen zin in heeft want het moet wel leuk blijven. Door sommige oefeningen kan je verbeteringen zien maar ze gaan wel pas meewerken als ze eraan toe zijn, mijn zoontje toch. Fysio in best leuk, het is op een leuke speelse manier alhoewel ik het af en toe wel helemaal beu ben want Dylan doet niks graag op zijn buik, hij werkt wel even mee maar ik ben altijd de enige die de oefeningen met hem doet en dit vind ik niet leuk, mama is de enige die hem op zijn buikje legt dus mama is de boosdoener haha
Bedankt voor jullie reacties meiden! Ja ik probeer zoveel mogelijk te doen wat goed voelt. En op dit moment lijkt het inderdaad dat anderen vinden dat er iets mis is maar ik vind dat ze het hartstikke goed doet. Om het moment dat ik ga twijfelen is het natuurlijk wel belangrijk hulp in te schakelen. Ze is ook 3 dagen per week bij verschillende oppas omas en kdv. Daar zou ik wel een lijn mee moeten trekken denk ik voor haar ontwikkeling. Is best lastig al die verschillende partijen. Emma wilde in het begin ook nooit op haar buik liggen. Dat hebben we toen veel geoefend tot frustratie van Emma. ze was het helemaal beu en deed het juist niet. Pas toen ik zoiets had van we zien het wel ging ze op haar buik liggen. Het is nog steeds niet haar favoriete ding maar ze doet het soms. Daaruit blijkt inderdaad wel dat ze zelf bepalen of ze meewerken aan de oefeningen.
Je hebt het meeste kans dat er helemaal niks mis is met haar ontwikkeling, moedergevoel klopt meestal. Waarschijnlijk is haar ontwikkeling langzamer omdat zij ook niet graag op haar buik ligt en vanuit buikligging leren ze bijna alles. Mijn zoontjes ontwikkeling is toch langzamer omdat hij niks op zijn buik doet buiten zo snel mogelijk weer naar zijn rug draaien Maar Fysio kan nooit kwaad als je twijfelt Sorry als ik wazig typ. Sta aan de rode lichten haha
Ik vraag mij altijd af waarom alles prima is bij te snelle kinderen, maar waarom dat bij langzamer dat gemiddelde kinderen ineens een probleem moet zijn... de wereld is zo jachtig tegenwoordig.... alles moet snel, sneller, snelst. Als je kindje het verder goed doet, lekker met hem/haar genieten!
Mijn zoontje is ook langzaam. Met 1 jaar lag hij alleen nog maar op zijn rug en rolde niet, tijgerde niet, ging niet zitten, kroop niet en lopen al helemaal niet. Vooral het niet willen rollen baarde mij wel wat zorgen. Ik heb dus uit mijzelf wel fysio ingeschakeld omdat eigenlijk wilde weten wat we konden oefenen op een leuke manier. We kregen toen elke week 1 uurtje fysio en hele leuke speelse oefeningen om te doen. Wij zagen daarna heel erg veel vooruitgang en met 18,5 maand loopt hij los. Ik denk dat het zeker te maken heeft met zijn eigen tempo met een beetje hulp en advies van de fysio.
Ha TS, onze dochter was 10 weken te vroeg en was ook traag in de grove motorische ontwikkeling. Het begon bij niet op de buik willen liggen (reflux) en wél willen zitten (reflux en nieuwsgierig), maar dat zelf dus niet kunnen. We hadden vanuit het protocol een kinderfysio aan huis, en dat was heel erg fijn, vooral voor ons vertrouwen. Van de oefeningen kwam meestal weinig, want onze dochter is ook nogal eigenwijs, maar het gaf ons wrl vertrouwen, we zagen dat er ontwikkeling in zat. Met 1 jaar gecorrigeerd stopte de fysio, en toen ging ze billenschuiven. Toen bijna een half jaar niets, en toen ging ze een keer staan. Maaaanden later een paar pasjes achter een blokkenwagen en met twee jaar ongecorrigeerd stond ze op en wandelde ineens. Niks aan de hand. Ik heb me nooit al te druk gemaakt dankzij de morele steun vd fysio het eerste jaar, en de wetenschap dat mijn man z'n familie ook niet vlot was met lopen. Kortom: die fysio is zo gek nog niet, die komen lekker thuis en zijn vast hartstikke leuk en lekker praktisch. En verder zou ik me echt niet druk maken. Je hebt vroege en late kinderen, en over een aantal jaar zie je echt niet meer wie wie was. Trust me.
Tja ik vind het lastig. Meestal klopt je moedergevoel. Toch vind ik een opmerking van het kdv ook wel wat waard. Zij zien heel veel kindjes en ook jouw dochtertje zien ze een hele dag. Als er wat anders is dan anders valt ze dat natuurlijk ook op. Ik zou misschien gewoon eens een afspraak maken bij de fysio om het voor de zekerheid te laten controleren. Kan geen kwaad lijkt me en misschien is je dochter er wel mee geholpen.
Mijn zoontje tijgerde pas een week op zijn 1e verjaardag, vrij laat dus. Lopen ging opeens wel snel met 15-16 maanden. Nu heeft hij geen "achterstand" meer. Hij is trouwens ook 6 weken te vroeg geboren. Ik heb me er niet druk over gemaakt, het kwam vanzelf. Je moet denk ik doen wat goed voelt!
Als zowel het kdv als cb je adviseren om naar een fysio te gaan, zou ik dan niet negeren. Ze zeggen dat niet om jou of je kindje te pesten maar omdat zij heel veel vergelijkingsmateriaal hebben en zien dat jouw kindje wellicht veel kan hebben aan fysio. Bovendien is een fysio voor kinderen juist hartstikke leuk, mijn dochter heeft er een tijdje gelopen en altijd groot feest als ze er naartoe mocht. Natuurlijk heeft ieder kindje zijn eigen tempo maar blijf wel openstaan voor adviezen van anderen, want je kunt toch niet helemaal objectief naar je kindje kijken aangezien het je eigen kind is.
De kinderfysio moet je zien als steuntje in de rug. Een keer proberen en advies van iemand die echt verstand heeft van de lichamelijke/motorische ontwikkeling van kinderen kan geen kwaad. En juist als je gaat twijfelen door iedereen, zou ik zeggen: Overleg eens met een fysio en laat die naar je kindje kijken. Ook ik heb goede ervaringen met de kinderfysiotherapeut, alleen dan toen mijn dochter 2,5 was en haar beentje gebroken had. Nadien twijfelde ik of haar herstel wel goed genoeg ging- dus heb ik zelf aangeklopt bij de fysio. Dochter vond het toen ook alleen maar leuk om daar te zijn en te 'spelen'
Ik sluit me bij de meeste hierboven aan. Luc was eerst ook vrij traag in zijn ontwikkeling, het buikliggen was hier ook een probleem. Ik heb van de fysio heel veel tips gekregen en volgende week is wat mij betreft de laatste keer (ik denk dat zij het er ook wel mee eens is). Luc was 5,5 week te vroeg geboren. Hij heeft in twee weken tijd leren zitten en kruipen. Staan heeft hij geen belangstelling meer voor, maar dat komt ook wel goed. Maar gewoon een keer een afspraak met een fysio, wellicht heeft die handige tips voor je
Lees stiekem even mee ondanks dat nathan pas vier maanden is Hij vind allemaal wel best en doet nog steeds niet veel meer dan slapen en eten.Hier en daar een lachje maar daar houdt het dan ook mee op....als zo lees komt allemaal goed!
Kinderen moet inderdaad tegenwoordig ineens perfect zijn..... Had de buurvrouw toen straks ook nog, ik stapte de auto komt ze naar me toe: loopt ze nou nog niet? Dus ik zeg nee, ze is net een jaar en haar rechterkant functioneert niet zo goed.... En kinderen hoeven met 1 jaar nog niet te kunnen lopen.... En ik erger me zoiezo al aan dat mens! Maegan heeft een herseninfarct gehad waardoor haar motoriek rechts niet optimaal is... Maar ze kan tijgeren als de beste, kan sinds een kleine maand uit zichzelf gaan zitten, staat sinds 3 weken bij de tafel en inmiddels zet ze ook al stapjes en gaat rond de tafel en al! Kortom het komt allemaal wel, en waarschijnlijk gaat het allemaal ineens in een rap tempo achter elkaar. Fysio zou je inderdaad kunnen proberen, maar je kan er ook wat onzeker van worden (vind ik), zo wordt Maegan haar motorische ontwikkeling ook gevolgd en zit dus onder de curve (gaat er inmiddels wel weer naar toe). En dat vind ik zo oneerlijk! Alles gaat bij haar gewoon net wat langzamer, en ik hoef dat niet elke keer te horen! En waarom zou alles ineens zo vroeg moeten? Ze kunnen nog jaren lopen!
Onze dochter is bijna 14 mnd en is ook iets trager.Zij heeft een lage spierspanning en is hypermobiel in haar heupen en daardoor kost het allemaal wat meer moeite. Zij gaat 1x per 4 weken naar de fysio maar of het iets uithaalt vraag ik me weleens af.Ze is nu voorzichtig bezig met optrekken maar het heeft gewoon tijd nodig. De fysio zegt ook dat zolang er een verklaring is waardoor een kind motorisch achterloopt er geen reden tot grote zorgen zijn. Ik ben trouwens op eigen gelegenheid naar de fysio gegaan.Dit is mijn derde kind en ik zag wel verschil met mijn andere 2 kinderen.Mijn oudste liep overigens ook "pas"met 18 maanden maar deed wel andere dingen volgens het boekje.Mijn middelste liep met krap 12 maanden. Je kunt gewoon eens naar een kinderfysio gaan,Misschien heeft jouw kindje ook een lage spierspanning of is ook hypermobiel.Trek je niets aan van wat anderen zeggen onder het mom van loopt hij nog niet blabla bla.
Mijn dochter is inmiddels 14,5 maanden. Toen ze een jaar was kon ze alleen nog maar blijven zitten. Drie dagen na haar vejaardag begon ze te tijgeren, enige tijd later ging ze kruipen en inmiddels loppt ze langs de tafel, gaat oveal staan, kan zelf gaan zitten, liggen enz. Zelfs van rug naar buik rollen kan ze inmiddels (net een week, haha). Ze heeft dus een enorme inhaalslag gemaakt. Haar fijne motoriek is goed te noemen, niet utzonderlijk. Ze is met praten wel een stuk sneller dan haar broers. Ze zegt echt heel veel na. Het gaat om het totaalplaatje. Ik zie geen reden om kinderfysio in te schakelen. Maar ik ben geen expert natuurlijk.
Laat je niet onzeker maken! Je meisje is 6 weken te vroeg en daar is veel van haar energie de eerste tijd heengegaan. Zij doet het lekker in haar eigen tempo. De 2ling hier is 8 weken te vroeg geboren en die stopten het eerste jaar al hun energie in groeien............ Na hun 1e verjaardag ging het in ene heel snel en liepen ze uiteindelijk los met +/- 18 maanden. Laat je niet gek maken hoor! Iedereen heeft altijd zijn/ of haar mening klaar, maar jij kent je kind als de beste!
Hier maar twee weken te vroeg geboren en verder ook geen medische rariteiten en liep ook 'pas' met 18 maanden (maar wel gelijk stabiel en grote afstanden). De fijne motoriek ging echter als een speer maar de nadruk wordt helaas altijd gelegd op staan en vooral lopen maar er is natuurlijk zoveel meer gaande in de ontwikkeling. Wij en het cb maakten ons er niet druk om maar in de omgeving waren er wel die me zorgen probeerde aan te praten over het nog niet lopen, ben daar gelukkig niet heel gevoelig voor. Jou meisje is maar liefst 6 weken te vroeg geboren maar ze doet het goed zeg je, nou daar gaat het om....en uiteindelijk kunnen ze allemaal hetzelfde