Hey, Gewoon even van me af schrijven. We hadden zoals aan handtekening te zien weer een mooie TP gehad. Alles zo positief en een super gevoel er bij. Dus voelde lekker zo. Maar toen gister dat bere irritante ongi gevoel. En dan vandaag al licht roze verlies, dus de duivels zijn in aantocht. En dan BAM word je weer van je positieve stoel afgeschopt. Pfff wat blijft het toch een rotgevoel. Maar ja net als heeeel veeeel meiden met mij helaas ga je je energie en moed weer verzamelen om door te gaan naar de volgende poging. We willen het zo graag, maar wanneer mag het zo zijn. Voor alle meiden met mij blijf positief ookal lukt dat echt niet altijd. En dat geeft niet, luister naar je gevoel en uit dit ook. Je gevoel is oprecht. Heel veel succes met jullie pogingen, ik doe met jullie mee. Vind je het fijn/leuk hier mee te kletsen dan lees ik je verhaal hieronder.
Wij willen in september weer gaan beginnen voor tweede kindje. Dus het is nog afwachten Maar wil je veel sterkte wensen.
Klote hè? Iedereen zegt altijd: houd hoop. Maar juist die hoop en positieve gevoelens maken de klap erger! Ik word er ook helemaal gestoord van. Nu de eerste ronde Utrogestan gehad en niet zwanger. Vestig je toch wel weer de hoop op... Nu gaat het lukken.. Toch niet... Er is medisch niks met me aan de hand zeggen ze, waarom lukt het dan niet....? Zo: ook even geklaagd Ook veel succes met je volgende poging! Misschien vind je hier wat troost op het forum..
Spannend Knuffie85, eerst even lekker vakantie houden. En je eerste kindje is ook nog jong zie ik. Ja ZaZaM, niks aan he. Maar toch elke keer vind je die kracht wel weer om door te gaan. Ken dit forum al een tijdje. Ben sinds 2009 lid van deze site, dus komt helemaal goed. Balen zeg dat je poging niet gelukt is. Hebben ze het zaad van je partner al eens onderzocht?
Jeetje Ingeping, wat ben jij sterk! Dat je nu alweer de kracht vind om weer goed door te gaan en het berichtje zo positief te schrijven. Ik heb daar afgelopen ronde (ook de eerste met utrogestan) echt moeite mee gehad En eigenlijk nog steeds.. ik vind het erg lastig om hoop te houden, terwijl ik eigenlijk weinig reden heb om de hoop te verliezen. Zoveel rondes hebben we nog niet gehad, maar wel heel veel pogingen/medicijnen. Op dit moment heb ik echt niet het gevoel dat het ooit gaat lukken, ik sluit me echt overal vanaf, voelt een beetje alsof ik me wat laat leven ofzo..
Zaad van mijn vriend is ook prima.. Niks geks te vinden dus... zo frustrerend.. Wat is bij jou de reden van ivf Ingeping?
Catmommy bedankt voor je compliment. Ben na de miskraam eind vorig jaar ook behoorlijk diep gegaan hoor. Was er helemaal klaar mee. Mijn valkuil was dat ik gewoon maar doorging. Luisterde te weinig naar mezelf, me echte gevoel. Heeft erg geholpen die goed te uiten. De hormonen helpen ook niet mee he hoe je je voelen gaat. Goed blijven praten met je vriend hoe je je voelt enzo. En ja de moed zakt je wel in je schoenen, dat hebben we allemaal. Maar toch de positiviteit elke keer weer vinden helpt je er door heen. ZaZaM het gaat vast goed komen. Ze helpen al met de utro. Het is allemaal niet leuk als je wens zo groot is he, dan duurt alles te lang. Ga duimen dat het snel mag lukken. De reden dat wij IVF hebben is dat het zaad van mijn vriend niet optimaal is kwa bewegelijkheid.
Zekers eerst vakantie vieren. Dan kunnen we weer met frisse moed aan onze iui/kid pogingen gaan beginnen. Ons kindje is idd nog niet heel oud. Maar we willen niet veel tijd tussen de 2 hebben.
@Ingeping: Klopt helemaal, ik luister nu pas sinds een paar maanden naar mijn eigen gevoel en dat ik er ook meer over praat met mijn vriend, mijn frustraties en verdriet eruit gooi. In het begin deed ik dit veel te weinig. Ik had het gevoel dat ik niet echt mocht klagen. Het voelde voor mij als je pas mocht klagen als je Ivf/Icsi deed. Maar goed, ondanks dat ik nu wel mijn verdriet eruit gooi en mezelf de ruimte geef heb ik er nog teveel last van en het wordt alleen maar moeilijker.. Maar zoals vriendinnen tegen me zeggen moet ik kijken met wat ik nu al heb bereikt, ipv wat ik nog niet heb bereikt (van geen eisprong naar een eisprong maar overstimulatie, naar een eisprong maar met korte lutuale fase en nu naar een eisprong met goede lutuale fase). Dankje voor je berichtje!
Catmommy het is ook niet niks allemaal he. Maar voordat je je lichaam een beetje op de rit hebt en hoe het reageerd op de hormonen dat duurt even. Is voor je lichaam ook een shock al die hormonen EXTRA om wat mee te doen. Goed dat je zo je uit nu, herken het wel dat je jezelf een zeur vind als je je gevoel uit. Is voor mij ook een leerdingetje. Succes...
Niet gemakkelijk nee. Vooral al die leuke bijwerkingen waardoor je hoop op een gelukte poging alleen maar verhoogd. Je voelt je misselijk, pijnlijke borsten, moe,... en 5 min later ongi kramp en roze bij het afvegen. Wij intussen aan tp 6 bezig voor een 2de kindje. In begin valt nog goed te plaatsen, tja was poging 1 en poging 2 is ook nog geen probleem statistieken zeggen 1 op 3 lukt dus volgende poging zal wel lukken, oei weer niet... poging 4 zal dan wel goed gaan, weer niks 5dan maar... Intussen nr 6 dus... Ook elke keer iets zien voorbij gaan wat je eerder gehoopt had is heel frustrerend. Wouden graag 2 kindjes kort op elkaar. Zoontje is intussen 2jaar geworden. Dan gaan we voor bevallen in 2015 dat lukt intussen ook niet meer nu is het hopelijk zwanger in 2015. Maar geven niet op. Het is al eens gelukt zal nog wel eens lukken. Gaan er de 100% weer voor... Veel succes meiden!!!!
Fabace dat is ook niet niks zeg. Goed dat je positief blijft, hoe lastig ook. Je wil zo graag, maar waarom lukt het dan niet nog een keer. Ik kan zeggen het komt goed maar dat weet ik niet. Heel veel succes. Heb je de TP al gehad? Hier nu ook op naar TP zeven voor een tweede kindje dus doe met je mee. Ga morgen zkh weer bellen voor de eerste echo.
Ingeping, jij ook al zo veel terugplaatsingen. Ik krijg 13 mei een echo en waarschijnlijk paar dagen later de tp.