Hoi! Al zo'n 1,5 á 2 jaar heb ik een kinderwens en deze word steeds sterker. Ik heb geen relatie en studeer nog, dus vandaar steeds de kinderwens uit m'n hoofd gezet. Toch zit ik iedere avond weer op zwangerschapsforums en blogs van moeders te lezen. Ik kan het niet loslaten, de rammelende eierstokken zijn niet meer te stoppen. Wat hierbij ook belangrijk is, is dat ik PCOS heb en hierdoor dus meer problemen zal hebben met zwanger worden. En ik heb een grote kans/angst dat het niet gaat lukken. Nu is het wel zo dat de meeste kans er is tot de leeftijd van 25 en sowieso 30. Erna neemt de kans toch wel erg af.. Ik heb al veel gelezen op forums voor Bam-moeders en sta hier ook wel achter. Een relatie is natuurlijk leuk, maar ik ben sowieso echt niet op zoek. Mijn kinderwens is groter dan dat ik een 'relatie-wens' heb. In eerste instantie zou ik 't willen proberen met ZI, als dit niet lukt, dan via een deense donor in een kliniek. Maarja, ik ben dus nog studerende. Zit nu in mijn 3e jaar en moet erna nog een minor doen en afstuderen. (Ben nu 22, bijna 23) Natuurlijk zal 't al met al nog wel wat tijd in beslag nemen. Dus ik zit dan waarschijnlijk tegen 't afstuderen aan. In hoeverre is dat haalbaar? En in hoeverre zal ik werk kunnen vinden als ik zwanger ben/net ben bevallen? Vind het écht héél lastig. Aan de ene kant wil ik m'n wens achter na gaan en denk ik dat als ik het echt heel graag wil, het misschien wel moeilijk is in 't begin, maar dat heb ik er wel voor over! Aan de andere kant moet ik misschien eerst op zoek naar een groter huisje, afgestudeerd zijn en baan hebben? Maar zo is er toch altijd iets wat 'beter' kan? Sorry.. lang verhaal! Ben erg benieuwd naar ervaringen van jonge/studerende of alleenstaande moeders! Groetjes Lotte
dat alleenstaande vind ik niet zo gek. Er zijn zoveel moeders die het alleen doen, maar met het afstuderen erbij lijkt het mij toch wel pittig. Ik zou iig afstuderen en solliciteren. Ook al is het nog niet je droombaan, je hebt iig een inkomen om je kindje te onderhouden. Verder solliciteren kun je dan nog.
ja eens met tulp. Ik vind een bam moeder ook prima, ik snap het ook wel als je zulke rammelende eierstokken hebt. wat je zegt, het kan altijd beter qua huis, inkomen etc maar het gaat om de basis. Ik denk dat het in jou geval prima is je vast en oriënteren, maar ik zou toch eerst afstuderen en een baan zoeken. Een baan zoeken is lastig en als je zwanger bent, nog lastiger. Daarbij weet je vantevoren niet hoe je voelt tijdens een zwangerschap. Als je daardoor niet kan afstuderen, dan zit je. Een kindje heeft geen enorme luxe nodig, maar wel een aantal basisbehoeften dus daar zul je toch voor moeten zorgen eerst.
Meid je bent nog zo jong! Maak eerst je studie af, solliciteer, zet alles op een rijtje en ga dan pas eens denken aan een baby! Een kind is grote verantwoordelijkheid dus denk er niet te ligt over!
Je kan uiteraard ook zonder diploma een goede baan vinden! (spreekt uit ervaring...) En een vrouw kan perfect zonder man een kindje grootbrengen (spreekt ook uit ervaring...). Toch zou ik als ik jou was nog eventjes wachten, je bent indd nog jong... Maar ik kan me inbeelden dat het niet makkelijk is, als je kinderwens zooo groot is!
Ik zou ook eerst je studie afronden...denk namelijk dat dat de eerste tijd niet gaat lukken met een kleine. Daarnaast heb je dan weinig tot geen inkomen. Een baan vinden als je zwanger bent is erg lastig...een werkgever zit niet te springen om meteen al 16 weken zwangerschapsverlof. Stel dat je studie over 2 a 3 jaar klaar is, dan ben je 24/25 en ben je nog steeds hartstikke jong en misschien loop je dan zomaar ineens tegen de papa van je kindjes aan .
helemaal met chicken eens. eerst je studie af maken,studeren met een kleine lijkt me erg lastig,en heel druk,een kindje vergt best wel veel tijd en aandacht. en ja misschien vind je na je studie wel een leuke baan en kom je eindelijk die leuke vent tegen,die met jouw een gezinnetje wil,je bent nog zo jong, geniet nog even van je vrijheid. liefs esther
Goh, je moet doen waar je jezelf goed bij voelt. Als dit is wat je wil, moet je er gewoon voor gaan. Maar, 't gaat een lastige weg worden. BAM sta ik absoluut achter (steun zo een vriendin van me ook oprecht). Maar, misschien toch even overwegen om inderdaad eerst even je studies af te maken. Je kan nooit op voorhand zeggen hoe een zwangerschap loopt en, misschien toch best dat je die eerst even afwerkt. Je niet laten ontmoedigen door PCOS. Er zijn hier best veel topics over en, 't lukt velen heus om toch zwanger te worden. Je goed laten begeleiden door een gyn is een must; en, als je die begeleiding hebt, ga je zien dat je heus niet voor een onmogelijke opgave staat. Succes!