Dag dames, Mijn lieve moeder is overleden. Waar ik wettelijk recht op heb weet ik wel qua vrije dagen, maar hoe lang 'kun je het maken' om thuis te blijven? Donderdag is de crematie en ik wilde de dinsdag weer gaan werken. Maar nu dacht ik vannacht, daar heb ik helemaal geen zin in. Mijn baas is heel meegaand, ze zei al, daar hebben we het na donderdag Wel over. Maar ik heb wel een baan waarbij mijn collega's het extra druk krijgen als ik niet werk. Ik ben behept met een flinke dosis verantwoordelijkheidsgevoel en vroeg me dus af, wat vinden jullie redelijk? Kan ik er nog een weekje achteraan plakken?
Gecondoleerd en sterkte in de komende periode! Natuurlijk mag jij langer thuisblijven, het is niet zo maar een griepje wat je hebt, neem je tijd! Ik ben toen in eerste instantie een ruime week na de begrafenis van mijn vader weer gaan werken. En je collega's begrijpen dit echt wel, wat zou jij denken als dit 1 van je collega's overkomt, dat ze direct weer moet werken?
Veel sterkte gewenst. Als mijn collega haar moeder zou verliezen, zou ik zeker niet verwachten dat ze er een week later alweer is. Dan zou ik dat werk met liefde overnemen.
Gecondoleerd met dit grote verlies. Ik zou het helemaal niet raar vinden als je nog een week thuis blijft. Het is niet niks om je moeder te verliezen. Ik denk dat je collega's er wel begrip voor zullen hebben dat je niet gelijk na de begrafenis weer aan de slag gaat.
Gecondoleerd met het verlies van je moeder. Mijn vader is 3 jaar geleden op een maandagochtend heel vroeg overleden, vrijdag was de begrafenis en die maandag erop ben ik weer gaan werken. Mijn werkgever had daarom gevraagd en ik vond het dubbel maar goed; wat had ik thuis nog te doen? Dan zou ik in mijn eentje kunnen gaan zitten huilen, ofzo. Ik weet niet. Persoonlijk schoot ik er niet veel mee op om thuis te zitten. Op mijn werk kon ik bij mijn collega's mijn verhaal kwijt en had ik afleiding. Niemand verwachtte van mij dat ik meteen weer op volle snelheid mijn werk oppakte maar het was echt oprecht fijn om even me op wat anders te concentreren. En hoe hard het ook is, het leven gaat door... Maar natuurlijk staat iedereen hier anders in en als je denkt dat jij het echt nog niet aan kan zou ik dat zeker bespreken met je leidinggevende.
Gecondoleerd met het verlies van je moeder. En qua werken, een weekje er achetraan plakken als het nodig is, zal niemand je kwalijk nemen. Je moet jezelf wel de kans geven even op adem te komen, het is niet niks! Ik ben zelf veel langer thuis gebleven.
Jij ook veel sterkte. Zoals je al zegt, iedereen verwerkt dit soort heftige gebeurtenissen op zijn eigen manier. De een heeft er veel aan om thuis te rouwen, een ander zal zich het beste voelen wanneer zij weer deel kan nemen aan de dagelijkse routine.
Allereerst gecondoleerd... Ik ben een maand geleden mijn vader verloren. Hij overleed op de 19e en werd de 25e begraven. Uiteraard (zo uiteraard is dat niet mijn broer moest na 2 dagen weer beginnen volgens CAO) had ik tot en met de dag van begravenis vrij. Op mijn werk hadden ze echter al tot en met die dinsdag daarna vervanging geregeld. Dus de 31e begon ik weer. Dit vond ikzelf ook meer als genoeg want ik wist niet wat ik thuis moest doen. Nu logt de situatie bij ons waarschijnlijk ook wel anders dan bij jullie dus ik zat er niet zwaar doorheen ofzo. Mijn vader leed immers al ruim 3 jaar aan Alzheimer en in het laatste stadium hoopte wij dat hij snel verlost zou worden. Ik kan dus niet echt weten hoe jij je voelt. Doe waar jij je goed bij voelt. Begin niet te snel alleen om je collega's. Het is wel je moeder die je bent verloren. Sterkte de komende tijd.
Dank je wel. Ik zie dat het niet zo duidelijk is in mijn berichtje maar dat was al in 2009 . Heb het even aangepast.
Ten eerste gecondoleerd!! Verder kan je dat absoluut wel doen hoor!! Je zou zelfs langer thuis kunnen blijven of deels terug na een tijdje. Na het plotselinge overlijden van mijn moeder (2003) ben ik maar een week thuis geweest en weer fulltime aan het werk gegaan. Achteraf was dit niet zo'n heel slimme keus... Maar doe wat je hart je ingeeft... Maak je om die collega's niet druk, hun pakkie aan, jij hebt andere zorgen... Sterkte meis!!
Je moet niet kijken naar wat andere doen maar wat jij wil en waar jij aan toe bent. De een staagde dag na begravenis alweer te werken en de ander heeft zelfs paar weken nodig om de klap te verwerken. Vg je gevoel. Denk je dat je dan nog niet aan werken toe bent, huilt bij elk woordje gecondoleerd en je je gedachte nog niet ergens anders op kunt richten zeg ik wacht nog even. Als de mogelijkheid en de begrip er is vanaf hun kant zal ik de tijd nemen die nodig is. Wil je het proberen ook prima. Die vooral waar jij aan toe bent en laat je beslissing niet afhangen van wat andere denken of doen. Je moeder verliezen lijkt mijn verschrikkelijk en ik denk dat ik echt wel even nodig zou hebben om de waarheid onder ogen te zien, het een plekje te geven en door te gaan. Sterkte
Misschien vind ik het straks wel weer fijn hoor, o'n te werken. Maar ik weet nu amper hoe ik de dag door moet komen. Ik kan het gewoon echt niet geloven. Wil haar steeds maar bellen om te vertellen wat ik meegemaakt heb de afgelopen dagen. We spraken elkaar meerdere keren per dag en ik zag haar minimaal 4/5 keer per week. Ik weet echt oprecht niet hoe ik zonder haar moet....
Toen mijn ouders in 2009 overleden verwachtte mijn leidinggevende dat ik meteen weer kwam werken. Het is dat er feestdagen tussen overlijden en crematie zaten anders had ze verwacht dat ik dan ook zou komen werken.
Toen mijn vader overleed ben ik na 2 weken weer gaan werken. Mijn tweede werkdag is helemaal geëscaleerd en heb daarna maanden met een burnout thuis gezeten. Neem de tijd dus! en: heel erg veel sterkte de komende tijd!
Ik ben toen mijn moeder overleed een weekje thuis geweest daarna weer naar school ik had volgens mij examens of moest me daar op voorbereiden Bij mijn vader ben ik ook een weekje thuisgebleven, ik heb daar toen geen vakantie uren voor opgenomen maar me gewoon ziek gemeld (leiding gevende wist er natuurlijk wel vanaf)
Ik ben destijds 2 weken thuisgebleven..dus nog een weekje na de crematie vrij geweest..op mijn werk vonden ze het heel erg dat ik zo jong mijn moeder verloor en kreeg ik alle dagen van mijn baas..dus buiten cao om..vond ik een mooi gebaar. Bij ons ligt de werkdruk ook hoog, dus voelde me na 2 weken wel soort van verplicht om te beginnen..maar je moet het wel al aankunnen natuurlijk!
Gecondoleerd. In het kader van die verantwoordelijkheid.... Zorg goed voor jezelf, dan kun je ook een goede collega zijn! Dus als dat betekent dat je nog een weekje voor jezelf nodig hebt, om daarna weer goed te kunnen presteren.... DOEN!
Gecondoleerd met je moeder. Jij moet heel goed naar jezelf luisteren. Iedereen doet dit op zijn eigen manier. Toen mijn moeder was overleden heb ik gewoon doorgewerkt. Mijn vader is er nog en regelde de begrafenis. Ik had verder toch niks te doen en bij mij gaf werken afleiding.