Hallo, 20 maanden geleden is onze dochter geboren. Ik ben ingeleid vanwege zwangerschapscholestase en onze dochter is met 39,1 weken geboren. Mijn bevalling was ontzettend traumatisch. Ik had een scheur in de baarmoederhals die de arts in opleiding over het hoofd heeft gezien. Ik ben midden in de nacht naar huis gestuurd, zonder te plassen en eenmaal thuis kreeg ik een ontzettend harde bloeding. Gelukkig heeft de kraamhulp en verloskundige goed gereageerd en hebben een ambulance gebeld. Uiteindelijk met spoed opgenomen en geopereerd. Achteraf ruim 3 liter bloed verloren en had nog een HB van 2,2 (voor de bevalling 7,6). De scheur heeft de gynaecoloog gehecht en ik moest ruim 1 jaar herstellen. Was continu moe. Vaak flauw gevallen enz. Nu denken wij voorzichtig eraan dat onze familie nog niet compleet is.... Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar. Ik ben zo ontzettend bang voor een volgende bevalling en ben aan de ene kant teleurgesteld als ik ongesteld wordt, maar aan de andere kant blij dat ik toch niet zwanger ben. Kan mij iemand de onzekerheid weghalen of wat moet ik hiermee doen? Ik ben ontzettend angstig. Overdag ben ik vrij nuchter en relativeer alles. Maar 's nachts krijg ik nachtmerries, en ik ben nog niet eens zwanger...... Graag jullie hulp of adviezen!
Hoi Simoontje1985, 's nachts zijn de beren en spoken overal, altijd vervelend inderdaad! Goed dat je aangeeft angsten te hebben. Dat is stap 1! Ik zou je aanraden al vóór een nieuwe zwangerschap te gaan praten met een gynaecoloog. Als je vooraf weet wat er kan gebeuren en wat niet, dan scheelt dat een hoop in je beeld van straks als je zwanger bent. Het is ook niet niks wat er is gebeurd. Ze zullen in ieder geval heel voorzichtig met jou, je lijf en de baby zijn, zowel mentaal als fysiek. Maar voorlichting is echt het halve werk. Je kunt verder ook al op gesprek gaan bij de vk. Klinkt misschien vreemd als je nog niet zwanger bent, maar ook daar zijn we voor! Groetjes Brigitte