Sjonge jonge, ik heb echt last van m'n hormonen, op een vervelende manier. Ik kan de laatste dagen ineens boos worden om niks (maar dan ook echt boos ) of me rotergeren aan bepaalde mensen in m'n omgeving (bijv. aan een of andere opmerking die ze maken), of ik kan ineens heel emotioneel worden . Ik was gisteravond ook echt een beetje down (vraag me niet hoe het komt). Ik was ook ineens onzeker, zo van 'Pfff ... een 2e, kan ik het wel aan ... zou het wel goed gaan met 't beebje in m'n buik' enz. Slaat nergens op wellicht, maar zal wel een hormoonkwestie zijn denk ik? Ook kon ik het echt al voelen, zo'n beetje elke dag sinds een week. (in begin dacht ik dat 't m'n darmen waren, maar ik herkende op den duur toch het gefladder, maar dan nog in hele lichte mate uiteraard .. bij m'n eerste voelde ik het bij psies 16 weken). En dan ineens gister en vandaag niet ... beetje belachelijk van me wellicht, maar ja ... kan die emoties en onzekerheid niet echt in bedwang houden ... Voel me dan zo stom! ..rothormonen..
hoi hoi ik begrijp wat je bedoelt ik heb ook ontzettend last van me hormonen kan zo om niks gaan huilen en om de kleinste dingen boos worden, echt heel iritant vind iik het want je wilt niet zo tegen mensen zijn of uitvallen, maar ja moeten ze ook maar weten dat we zwanger zijn en hormonen een hele grote rol spelen
Ik heb ook last van mn hormonen, veel meer dan vorige zwangerschap.... denk alleen dat mijn partner nog meer last heeft van MIJN hormonen...
Hier ook een emo patient ik ben een tophuilebalk geworden moet ik zeggen heb laatst boodschappen met me vriend gedaan en hij zei dat ik moest opschieten omdat ik enorm zat te dralen en ik barstte uit in tranen midden in de albert heijn.Boze buien heb ik niet echt maar ik voel me zo snel gekwetst. Maja lang leve de zwangerschap
hihi hier nog zo 1,... als mijn vriend na een lange werkdag buiten gaat roken en vervolgens ff praatje maakt met de buurman en weer binnen is negeer ik hem en jammer vervolgens dat hij me in de steek laat hihih,.,. Die arme schat heeft veel teverduren, ken zo ineens chaggie/boos worden om niks of janken om de raarste dingen. Inmiddels weet hij wel dat het aan de hormonen ligt maar toch vind ik het sneu hihi
echt zooooooo herkenbaar... op werk hier net echt uitgevallen..ze schrokken heel erg van me..ik ben namelijk normaal heel rustig, maar het werd me even allemaal teveel ik kon gewoon ineens niet meer aardig zijn en ben geïrriteerd om de stomste dingen. die hormonen ook...