Hoi allemaal, Zoals jullie aan mn banner kunnen zien ben ik net zwanger en ik was benieuwd wat jullie ervaringen zijn met de invloed die dat heeft op je relatie. Omdat het nu nog zo pril is merk ik dat we beiden niet onszelf zijn en het nog erg onwennig is. Ons kindje is zeer zeker welkom en gepland we hebben er al veel over gefantaseerd en nu is het zover en is het zo moeilijk te bevatten. Ik zou dus graag van jullie horen of het jullie relatie onder druk heeft gezet of dat het juist alleen maar beter is geworden. Alle verhalen zijn welkom alvast bedankt!
Verplaatst naar zwangerschap, de lounge is hier niet voor. Graag opletten waar je iets neerzet! Dank je!
Ik zal ook antwoorden op je vraag.. wij zijn 2 jaar bezig geweest om zwanger te worden en hebben in het ziekenhuis gelopen. Het was ook erg onwennig in het begin maar onze relatie is er alleen maar beter op geworden. Nu ik hoog zwanger ben, wordt er zo goed voor me gezorgd! hij is zo betrokken en al een echte papa! Nog eventjes!
Van Harte Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik denk ook wel dat iedereen dat heeft dat het onwennig is, met name bij de eerste omdat er dan ook zoveel veranderingen te wachten staan. Maar je krijgt van de buitenwereld altijd zo'n idee dat je op een roze wolk zit samen. Natuurlijk zijn we erg blij en dankbaar dat ik zwanger ben maar de roze wolk is nog niet helemaal gearriveerd Vroeg me af of dat nou heel raar was. We lijken het nu allebei een beetje voor onszelf te verwerken
Hier heeft het weldegelijk een beinvloeding. Ik ben zowel bij Daan als nu harstikke ziek en hang meer boven de wc dan dat ik ergens anders te bevinden ben waardoor ik niet echt te geniten ben. Me vriend wil me echt wel helpen op de dagen dat ie thuis is maar dat is ie niet veel.
Hoi Fleur, Ja dat zat ik me ook net te bedenken ja. Mijn humeur wordt er ook niet beter op (is nog zacht uitgedrukt) en ben snel geirriteerd. Probeer me wel een beetje in te houden maar is nog niet zo makkelijk hihi! Is het bij je 1e zwangerschap na de eerste 3 maanden beter geworden of ben je de hele zwangerschap flink ziek geweest?
Het is bij Daan blijven hangen tot aan het laatste moment nu ben ik weer zo ziek dat ik vorrige week in het ziekehuis heb gelegen met uitdroging
Sterkte meid! Wat naar voor je dat je dat nu voor de 2e keer hebt! Iedereen zegt dan je doet het voor iets prachtigs en natuurlijk is dat waar maar soms wil je je ook wel even goed voelen. Hoop dat de laatste maanden vd zwangerschap voorspoediger voor je zullen verlopen.
Hier heeft de zwangerschap de relatie absoluut niet onder druk gezet. Volgens mij is er niet eens veel veranderd eigenlijk. Mijn vriend is wel een stuk zorgzamer, als was hij dat altijd wel al
Die roze wolk was er hier ook niet gelijk hoor, dat duurde wel even. We hadden een hoop te verwerken.
Bij de eerste is er nooit een roze wolk geweest voor mij, ik vond zwanger zijn een ellende. Constant ziek en spugen. Maar we zijn er wel nog hechter van geworden, hij heeft zo goed voor me gezorgd toen, en mijn pesthumeur doorstaan, mijn opruimwoede enz. En niet te vergeten de bevalling. Nu ging het tot vorige week goed, maar ben nu weer erg misselijk. Hij is weer ontzettend zorgzaam en doet hartstikke veel in huis en met ons meisje, zodat ik het niet hoef te doen.
Ben blij zulke positieve verhalen te horen over de mannen! Ik bedoelde ook niet dat een zwangerschap je relatie heel negatief onder druk zou zetten. Maar soms krijg je er van tevoren een beeld van dat als je eenmaal zwanger bent de wereld niet meer stuk kan en je saampies gezellig op de roze wolk vertoeft! hihi! Maar goed als nog meer vrouwen hun ervaringen met ons willen delen graag!
Wij waren in de medische molen al hechter naar elkaar geworden. En in het begin van mn zwangerschap hebben we er eigenlijk nog niet veel over gesproken en hebben we ook nog niet genoten, omdat we een groter risico hadden op een miskraam. Pas na de 3 maanden zijn we echt gaan genieten, en is onze relatie nog hechter geworden. We willen alles met zn tweeen doen. We moeten echt opletten, dat we ons sociale leven niet vergeten, want op dit moment zijn we het liefst met zn tweeen en hebben de buitenwereld helemaal niet nodig. En mn mannetje is super enthousiast. Die houd het langer uit in babywinkels dan ik. grijns. En hij is super zorgzaam en beschermend. En hij doet een hoop in het huishouden omdat ik al een hoop niet meer mag ivm de bekkenistabiliteit. Ik betrek hem dan ook veel bij mn gevoelens en wat er in mij gebeurd. Hij is tot nu toe naar alle controles meegeweest en sinds deze week kan ie de kleine ook voelen. Hij praat meer met mn buik, dan ik. Super gewoon die gozer. We kunnen elkaar eigenlijk de hele dag wel knuffelen. Het is nog erger dan toen we verliefd waren. Maak je geen zorgen over een paar weken is ie helemaal om.
Hoi Sas7! Wat leuk om te horen! Gefeliciteerd met je zwangerschap maar ook met je mannetje! Ik denk dat je ook wel gelijk hebt, mn vriend zegt zelf ook dat ie er nog heel erg aan moet wennen maar het idee super vindt. En hij durft nog niet te enthousiast te zijn omdat hij bang is dat het misgaat. Ik heb die angst wat minder heb gevoelsmatig t gevoel dat t wel goed zit dus ik hoop dat dat klopt. Nou meid geniet jullie samen lekker verder van je zwangerschap! Groetjes
Hoi! Bij ons het het juist andersom: ik ben heel bang dat het misgaat terwijl mijn wederhelft echt nergens bij stil staat. Staat raar te kijken als ik vraag om caffeine-vrije koffie enzo... Misschien heb ik nog wat opvoed-werk te doen Groetjes, Simone
In het begin had ik erg lasy van de hormoontjes, toen hadden we nog wel eens ruzie, maar nu is alles Prima We zijn erg met de kleine bezig en hebben er veel zin in. en Mijn vriend neemt veel taken van mij over in de huishouding wat ik heel erg lief van hem vind Dus hij begrijpt wel wat er met mij en in mijn buik gebeurt, en nu mijn buik bol is en af en toe beweegt, zie je hem echt er heel erg betrokken bij zijn. kortom in het begin hadden we nog wel eens ruzie door de hormonen, maar nu is alles OK Hoop dat dit bij jullie ook zo gaat
Positief gewerkt we waren al hecht en nu nog hechter... en tsja wat betreft de invloed van de hormonen etc..mn man weet waar het van komt. Dus ondanks alle kwaaltjes, missleijk, ziekenhuis uitdroging, bekkeninstabilitet etc genieten we samen erg van ons wonder en zijn we heel blij dat we straks samen papa en mama zijn!
Mijn ervaring met de eerste was wat anders. Mijn vriend was wel heel lief hoor. Samen naar haptonomie -babykamer uitzoeken etc. Alleen de kleine kwam met 33 weken waarvan 3 weken in het ziekenhuis hebben gelegen. Daarna moesten we nog verhuizen. Een chaos! Spanningen waren erg hoog. En we hadden best vaak ruzie. Ik was best teleurgesteld in hoe het allemaal gegaan was. En de roze wolk? Waar was die? Nee hoor nergens te bekennen. Daarbij had ik best veel pijn gehad dat ik boos was op mijn kind. Dus zoals je dit leest kan het ook anders gaan. Je weet het gewoon niet. Het gaat nu wel goed hoor. Maar na de geboorte verandert er zooveel. Je hormonen slaan op hol. je relatie verandert ook. Je ben niet alleen maar vriend-vriendin maar ook papa -mama.Je hebt nu een kleine die je alles wilt geven. Je bent verantwoordelijk. Je wilt dat alles goed gaat. Je wilt een goede moeder zijn-een goede echtgenote-je sociale leven wil je nog houden. Best pittig hoor. Ik wil je niet depri maken ,maar soms word het allemaal te mooi beschreven. Misschien een tip: Go with the flow. laat het maar lekker op je afkomen.