Nee vind ik niet, als je niet lekker in je vel zit en je wilt iemand om mee te praten vind ik het niet raar om dat met je vriendin te doen. En de kleding hoef ik niet terug dat is eigenlijk ook niet de issue, als ze het niet kan gebruiken mag ze het verkopen van mij, graag zelfs want dan kan ze haar schulden aflossen en weer in wat beter weer komen met haar gezin. Maar dat doet ze dus niet... En ik heb helemaal niets te zeggen over hoe ze haar financien behandeld maar ik wil haar gewoon kwijt wat ik ervan vind zodat ze snapt waarom ik gestopt ben met haar te helpen want ze merkt echt wel dat me wat dwars zit. Weet gewoon niet hoe ik het moet brengen zonder haar op haar tenen te trappen of de vriendschap te verpesten.
Hoezo is dat raar? Is toch juist fijn om te kunnen ventileren? Er heerst vaak een taboe op dat is echt overbodig.
Heel eerlijk: ik kan me niet voorstellen dat ik een beste vriend of vriendin zou hebben die zo is. Het is niet dat ik een heilige ben, maar dit staat zo ver af van mijn waarden en normen dat ik geen vriendschap met zo'n persoon zou willen. Dus misschien dat ik de vriendschap in de koelkast zou zetten....
Ik heb ook in een situatie zoals deze gezeten en ik had het dan ook niet ruim. Maar zei nog minder. Ze kregen nog een kindje erbij, al mijn goede spullen aan haar gegeven zo voor niks, geen probleem....en zo nog veel meer, altijd met mijn auto etc etc. Vond ik helemaal niet erg... en hun schulden werden groter en groter.... en hun omgeving bleef geven en geven. Totdat ik eens goed na ging denken en tot het besef kwam dat hun weekbudget eigelijk groter was als die van ons. Zeker meer als 200 euro. (ook zwart baantje erbij). Ik heb er na gevraagd en het bleek dat ze 2/3 van hun weekbudget aan blowen uitgaven. Toen was het voor mij direct over. Ik doe daar niet aan mee.
Kan me voorstellen en ik moet ook toegeven dat haar man echt totaal niet door heeft wat er zich financieel afspeelt aangezien die standaart buiten de deur eet, bier inslaat, bij vrienden zit, games koopt, vind dat er elk jaar een nieuwe tv moet komen etc... ben er nog niet over uit of dat stoere praat is of hij dit ook echt vind... Laatst zat ik bij hen te praten over de tv en de mogelijkheden (deze hebben ze bij een kennis in de winkel gekocht) en ik wist nog wanneer ze deze gekocht hadden omdat ik deze kennis had aangeraden iets met de prijs te doen voor ze. En toen ik bij ze aangaf dat dit vorig jaar december was maakte haar man de opmerking "zo lang terug al? Tijd voor een nieuwe dus!" dat zijn dus echt momenten waarop ik echt mijn mond moet dicht nieten en tot 10 moet tellen... Ik heb haar trouwens wel een keer aangeboden te helpen met de financien. We hadden het over haar schulden en dat ze zo rot in dr vel zat en toen gaf ik aan dat het bij mij enorm hielp om een overzicht te hebben van alles en vroeg of ik anders een keer langs moet komen om ze hiermee te helpen. Dit kan zonder dat ik direct op de rekening hoef te kijken als ze dit niet fijn vinden (zou ik ook niet fijn vinden) Kost haar een avond van haar tijd maar dan heb je overzicht en dan is het stukke makkelijker om rond te komen van wat je hebt. Dit wilde ze niet want de gemeente zou haar wel helpen en ze had een mannetje hiervoor via het bedrijf van haar man enz enz enz
Mijn ervaring is dat als je op fundamentele verschillen stuit in vriendschappen (geld, religie, iets anders fundamenteels) je beter dat hele onderwerp kunt uitbannen. Dus niet er zelf over beginnen en van onderwerp veranderen als de ander erover begint. En geen eigen bijdrage meer leveren (financieel in dit geval dus). Wat dat doet met de vriendschap blijkt vervolgens vanzelf. Soms is er niet genoeg meer over daardoor, soms vindt een vriendschap een nieuwe weg.
De vriendschap was inderdaad niet meer hetzelfde. Onze normen en waarden bleken toch heel erg te verschillen en dat werkte voor mij niet. Ik heb er geen spijt van gehad. Wel heb ik het idee dat ze doordat ik keihard maar wel eerlijk tegen haar ben geweest het wel haar ogen heeft geopend. Vlak daarna is ze namelijk weer aan de slag gegaan met haar opleiding en uiteindelijk werk. En dat vind ik wel fijn, vooral voor haar!
Kan me voorstellen dat gun je iedereen natuurlijk. Ik ben er nog niet klaar voor om haar vriendschap los te laten, het is iemand die ik al ruim 13 jaar ken en daarvoor hebben we echt teveel meegemaakt. Beide onverwachts zwanger geraakt, samen elkaar geholpen in financieel slechte tijden en heel veel leuke dingen samen gedaan. Kids zien elkaar veel en dus ook samen opgegroeid. Dus nee ik kan niet zo hard zijn, wel kan ik mijn bijdragen stoppen en dat heb ik al gedaan, ze merkt dit uiteraard ook en wil niet dat dit een knagende bom onder onze vriendschap word maar dat hier gewoon over gepraat kan worden. Weet gewoon niet hoe ik dit moet brengen zonder het verkeerd over te laten komen.
Er zijn zoooo veel mensen die zo zijn. Dik in de sh*t maar ondertussen wel zwart werken, volop door roken, duur en eten/drinken/kleren. En maar zwart werken en handje ophouden bij de regering. 0,0 respect voor zulke Zal me er wel buiten houden als ik jou was.. zulke mensen worden vanzelf wel gepakt!
Ik vind dit ook helemaal niet raar hoor! Als je goede vriendinnen bent, kun je toch ook gewoon over je financieën praten en waar je je geld aan uitgeeft? Als het jou zo dwars zit, zou ik toch een keer in gesprek gaan, maar het wel bij mezelf houden. Dus niet : hoe jij met je financiën en zwart werken omgaat vind ik niet kunnen, maar: je praat met mij vaak over je belabberde financiële situatie, ik vind dat rot voor jou en voel me geroepen om je dan te helpen als vriendin. Nu ik merk hoe je met bepaalde zaken omgaat, geeft mij dat een akelig gevoel. Ik wil je nog steeds als vriendin helpen waar ik kan, maar niet meer met geld (of spullen). Als ze echt een goede vriendin is, respecteert ze dat
Bij zwart werken in het algemeen denk ik...oke ieder zn ding, ik wil zo mn geld niet verdienen maar das ieder voor zich...wel heb ik er veel moeite mee als dat gepaard gaat met een uitkering of schuldsanering. ik weet ook niet of ik mn mond zou kunnen houden als het een vriendin was.
Ik heb het ook gedaan met mijn fotografie tijdens een uitkering puur omdat toen ik het eerlijk wilde aangeven er totaal niets mogelijk was want elk uur dat ik aan mijn fotografie werkte werd in mindering gebracht op mijn UWV uitkering. Het werd mij zo lastig gemaakt dat ik tegen hun op een gegeven moment heb gezegd dat ik het maar erbij liet dan en gewoon een baan zou gaan zoeken. Dus ik heb er tot op bepaalde hoogte wel ervaring mee nou verdiende ik geen honderde euro's hoor maar ik had het nodig om een naam op te bouwen om zo na de uitkering wel genoeg te kunnen vragen om rond te komen. Ik vind dat als je dit tegen wilt gaan, je als uitkering ook mee moet gaan denken met deze mensen en het inkomen moet minderen, niet de aantal uren dat ze ermee bezig zijn. Ik was er een hele dag mee kwijt en haalde hooguit 25 a 50 euro binnen. dus dat zou 5 euro per uur betekenen maar er werd wel het dubbele afgetrokken dan, dan kon ik dus niet meer rondkomen. Lijkt me dat veel mensen daarmee zitten. En ik was nog wel zo nuchter om het uwv op te bellen en uit te leggen dat ik dit wilde gaan doen en hoe ik dit het beste kon aanpakken samen met hun. Liep tegen een grote chagrijnige muur aan en er was niets mogelijk. stik dan maar en dan doe ik het dus gewoon tijdens mijn uitkering. Het geld wat ik ermee heb verdiend zit in een spaarpot die we van de zomer open gaan maken om een weekend weg te gaan. Er zit niet veel in maar het heeft mij wel geholpen om flink naam te maken bij mensen zodat ik nu wel deels rond kan komen met fotografie naast mijn gastouderwerk.
en dit is nou de reden dat ik een vriendin minder heb! schulden van hier tot gunder, geld uitgeven die ze eigenlijk niet hadden. naar de voedselbank en ga zo maar door. profiteren van een ander kon het niet meer aanzien en heb er een keer wat van gezegd (op een hele vriendelijke manier hoor) en nadien werd me van alles verweten. heb meteen de vriendschap verbroken want kon er gewoon niet meer mee om gaan.
Je bent echt een meid met een hart van goud. Ik zou dit onderwerp niet aansnijden, wat geweest is, is geweest. Wel doe je er goed aan om dus niks meer te geven. En voor de mensen die tegen zwart werken zijn... tja in deze tijden kan ik het begrijpen ik zou het zelf ook doen als ik geen werk vond of niet genoeg had om rond te komen. Bij sommige mensen die daar heel kwaad om worden of meteen aan de telefoon hangen om het te melden zie ik het toch als jaloezie, bovendien boontje komt om zijn loontje en als je iemand dus verraad in de hoop dat ze het dan slechter hebben en in de problemen komen ben je in mijn ogen geen haar beter, alles komt bij je terug dus wees voorzichtig wat je andere toewenst.
Dank je wel. Toch zou ik het zo graag aan willen geven... Ze belde me laatst ook op of er iets aan de hand was omdat ik wat minder contact was tussen ons, dat was totaal niet mijn bedoeling en heb ook gezegd dat dit niet het geval was en dat ik nog steeds zin heb om af te spreken. Alleen stiekem ben ik bang dat ze verwacht dat ik betaal en daar heb ik nu net geen zin meer in... Dan zou ik graag uitleggen waarom niet... Laatst vroeg ze me speelgoed mee te nemen omdat ik toevallig langs die winkel reed. Normaal vraag ik het nooit terug en als ze het aanbiedt zeg ik altijd dat ze het mag laten zitten. Dit keer toen ze zei, ik rij zo wel even langs de pin automaat voor je, zei ik "ja is goed". Ik zag haar even nadenken en toen ging ze gelukkig gewoon verder zonder iets te zeggen maar ze merkt het echt aan me en ik wil zo graag kwijt wat me dwars zit maar ben zo bang dat ze het verkeerd opvat... Ik maak al subtiel wel opmerkingen van "het is maar net waar je je geld aan uit wilt geven he, iedereen is anders daarin" maar heb het idee dat ik net wat TE subtiel ben en het dus totaal niet overkomt...
Ik zou er niks over zeggen, het is overigens verder haar eigen pakkie aan toch? Over het zwartwerken. Tsja, toen ik (noodgedwongen) in de WW terecht kwam (wat ziektewet had moeten zijn) begon ik met thuiswerken. Ik verdiende zo 150 euro per week. Maar ze vroegen bij het UWV vooral naar mijn uren. Nouja. Voor 150 euro per week werkte ik ongeveer een uurtje of anderhalf per dag. Uiteindelijk werd er dus nog veel minder op gekort dan dat eigenlijk het inkomen was. Dus ik kan er niet veel over zeggen eigenlijk. Ik ben ook niet tegen bijklussen zeg maar. Ook al is het voor wat extra's zo nu en dan (niet structureel). Maar als je echt bij de voedselbank loopt om vervolgens dan nog te profiteren van een uitkering plus zwart werk en eigenlijk altijd boven je stand leeft. Dan kan ik er begrip voor opbrengen helaas.