Ik heb boven ook een kinderstoel staan, en een televisie. Dan kan hij boven bij mij zijn als ik iets moet doen waarbij hij niet vrij mag rondlopen. Verder kan ik de was ophangen als hij mee naar zolder gaat want de wasmachine is zo interessant. Maar veel gedaan krijg je niet. Daar moet je je maat bij neerleggen vrees ik. Ik heb beneden ook nog een box staan en als ik moet plassen dan zet ik hem daar in.
Nou..ik zou eerder zeggen, het wordt anders. Je krijgt daarna de brutale mond (leuk joh, wat ze allemaal leren op school ) En daarna gaan we de pubertijd meemaken. (kan niet wachten ) Ze blijven de aandacht nodig hebben, zij het op een andere (minder fysieke) manier.
Tuurlijk hebben ze alle aandacht nodig, maar ik kan mijn dochter van 2 gerust voor de tv of aan de duplo zetten en dan even snel een was in de machine doen . Dan ben je maar een jaar verder. Dat ze net haar brood in haar drinkbeker met sap heeft gegooid hebben we het dan maar even niet over
Herkenbaar verhaal. Hier begon het al met 9 maanden. Alles wat ik of me man deden daar moest ze om huilen. Al was het even langs haar naar de keuken lopen. Dan was het huilen geblazen. Nu inmiddels een paar maandjes verder, heeft ze dat nog steeds maar wat minder. Probeer gewoon zoveel mogelijk met haar samen te doen en met haar te praten. Vertellen wat mama allemaal gaat doen. Gaat niet altijd zo makkelijk hoor, maar ja ik ga er maar vanuit dat het een fase is, want het is nu gelukkig wat minder...
Eens met DeeDee en Ukkies. Een lastige baby? Je bent niet lastig, en een baby dus ook niet, er wordt gedrag laten zien dat als lastig kan worden ervaren, de baby doet lastig. Dat is wat anders, en bovendien klinkt het, wat de meeste anderen ook zeggen, heel normaal voor een baby. Jullie baby is 11 maanden!! En heeft veel mamahonger.
Nou topicstarter zoals je leest, heeft hier iedereen ervaring mee. Dit is hartstikke normaal gedrag, welkom in de wereld van de baby's/dreumessen. Mn oudste hing letterlijk aan mn been tot aan zn 3e jaar, op den duur merk het niet meer toilet, huishouden, bellen, wat dan ook in of buitenshuis, was hij daar naast me. De ene keer in tranen, de andere keer met een grote lach. Tijd voor mezelf, had ik enkel als hij bij oma was want daar kreeg hij de tijd niet om bij mij te zijn door iedereen die hem verwende/tilden etc. En de jongste, die is nu ruim 8 maanden en begint nu ook. Ik ben er op voorbereidt en reken op weer 3 jaar geen me- time meer en dat is geen probleem, voor je het weet zijn ze groot en willen ze niet meer constant bij je zijn.
Herkenbaar inderdaad. Het is ook heel nuttig trouwens, om ze steeds mee te slepen. Zo leren ze alvast hoe knopjes werken (dl van 3 kan de was al doen) en ze leren wat een wc is etc. Kan ook helpen om een liedje te blijven zingen als je even uit het zicht bent, dan horen ze je nog.