pff moet het even van me afschrijven hoor. gisteren met me zoon en met me moeder en me dochter en mijn nichtje naar de stad. mijn nichtje wilde naar intertoys want ze had zakgeld gehad om iets te kopen. mijn zoontje van 5 wilde mee dus ik ging mee hij mocht iets uitkiezen van ongeveer tot 10 euro mijn zoon is gek op dino's dus ik zag hem rennen en ja hoor hij had een dino gevonden. een grote maar stond geen prijs bij dus ik vragen hoe duur is die ja 15 euro dat had ik op dat moment niet dus ik zei tegen mijn zoon lieverd hij is te duur en dat heb ik nu niet neem maar die kleinere. maar ojee toen begon die te gillen en te huilen ik kwam er niet eens meer tussen ik blijf rustig en probeerde het hem uit te leggen. maar hij bleef gillen echt je kon hem buiten horen ik schaamde me dood maar bleef nog rustig en probeerde hem rustig te maken maar nee meneer wilde die dino ik bleef op mijn stand punt maar goed wel moeilijk iedereen keek er stond zelf een vrouw naar me te lachen ja niet uit te lachen maar ik schaamde me echt en hij wilde hem ook niet terug leggen dus ik heb hem gewaarschuwt nu leg je hem terug maar toen begon die me te schoppen en te slaan omdat ik de dino wilde afpakken omdat hij super histirisch was ja opdat moment kreeg ik het me ook te kwaad en heb de dino afgepakt nou toen pakte menneer de andere en die pakte ik ook af en legde ze ergens boven. zodat hij ze niet kon pakken maar hij was aan het gillen en luisterde totaal niet het eenigste wat ik toen noch kon doen was tegen hem zeggen ik ga nu weg en als je niet mee gaat dan blijf je maar alleen hier. hij nog steeds gillen want niks hielp dus toen ben ik de winkel uitgelopen ja en toen besefte meneer dat het menes was en bracht de winkel mevrouw hem naar me toe ze begreep het wel want ze vertelde me zoon ja je moeder moet even bij komen en lucht halen ofzo iets ik weet mijn zoon heeft een sterke eigen wil maar zo is ie anders nooit hij zeurt wel eens maar dan zeg ik 3 keer nee en is het over maar gisteren jeetje zelf buiten begon die weer weer huilen om die dino nou toen wist ik het helemaal niet meer stond echt te huilen voelde me echt omdat moment machteloos pas drie straten verder was het over en was ie weer rustig en kon ik hem uitleggen dat dat niet kan wat ie deed en heb hem ook uitgelegd dat het op dat moment te duur was en dat ie moest wachten toen begreep ie het en zij die sorry en gaven elkaar weer een knuffel en was het weer goed. maar schaamde me echt hoorde zelfs nog een oudere vrouw zeggen toen ik naar buiten liep zet hem maar naar buiten dan hebben we er geen last van. zijn er meer moeder die dit wel eens mee hebben gemaakt. wat had ik moeten doen op dat moment toegeven dan was alles goed nou dan was er geen overlast maar dat wilde ik niet ik had echt zo iets van nee je krijgt hem nu niet en omdat ie pas geleden van mijn zwager ook al een paar grote dino's heeft gehad vond ik dit wel wat te veel van het goede. en ik bleef echt rustig en praatte ook rustig maar echt niks hielp zijn er moeders die dit ook hebben meegemaakt en hoe pakte jullie dit aan een trotse moeder van een zoon van 5 en een dochterje van 1 maar soms pfffff en zeker als ze zulke kuren hebben. gr jojo
Ik heb het gelukkig nog niet meegemaakt, maar zoiets is gewoon niet leuk. Ik vind wel, dat je het goed heb aangepakt. Misschien dat ik eerder die winkel uit was gelopen, want ik heb dan niet zo heel veel geduld.
Ben je van te voren wel duidelijk geweest over hoe duur de dino mocht zijn? Want ik merk hier dat het heel erg helpt als mijn zoon van te voren weet waar hij aan toe is.
Ow mijn zoontje is nog geen 2 en daar heb ik het al bij gehad! Niet zo zeer omdat hij iets wil hebben...maar dat driftige...JA! Helaas was zijn vader vroeger ook zo. We hebben, omdat het extreem vroeg is, een half jaar geleden een pedagoog hier gehad en die heeft ons wat tips gegeven. Duidelijkheid en consequent zijn is echt het allerbelangrijkst. Overigens schaam ik me echt niet! Dat heb ik na de eerste twee al van me afgezet! Als hij een driftbui heeft laat ik hem gewoon even...ik zeg tegen hem dat ik wel even wacht tot ie weer rustig kan doen. Ik merk dat mensen dat ook altijd wel grappig vinden ofzo...daar wordt beter op gereageerd dan op een moeder waarvan ze zien dat ze zenuwachtig wordt. 1 keer heb ik wel iets erg meegemaakt door zijn driftbuien. Ik had toetjes in de kar staan en hij wilde ze meteen, maar kreeg ze niet. Dus dat was brullen. Staan we in de rij...rukt er een vent keihard aan zn arm en begint te schreeuwen tegen hem! Ik wist van gekkigheid niet wat ik moest doen! Ik stond met mn mond vol tanden! Mijn man zei dat die man van geluk mocht spreken dat hij er niet bij was! Sindsdien vind ik het soms wel lastig als ie zo doet...vooral daar in de supermarkt. Ik ben zo bang dat die vent er is en iets raars doet!
ja dat wist ie maar als hij dan iets wilt dan maakt het hem niet uit hoe duur het kost hij snap het op dat moment niet en wil het dan hebben maar echt dit heb ik nog niet eerder zo meegemaakt en ik weet hij is de laatste tijd echt helemaal gek van dino's dus ik denk dat het daardoor komt. helaas jammer dat ie daardoor helemaal histirisch werd. en we zouden geen dino kopen maar ik kon er ook echt niet tussen komen om het hem rustig uit te leggen telkens als ik me mond open wilde doen begon hij nog meer te gillen. hopelijk doet ie het de volgende keer niet meer gr jolanda
Ik was gister ook in de Bart Smit en mijn zoontje wilde van alles hebben. Uiteindelijk heb ik iets gepakt wat niet zo duur was en voorgesteld om dit te nemen, dan zouden we het samen gaan betalen? Nou hij legde gelijk het andere speelgoed neer. Ik probeer hem meestal te verleiden met iets anders wat hij interessant zou kunnen vinden. Ik dacht juist als ze rond de vijf jaar zijn veel meer begrijpen? Ik zou me ook dood schamen als dat me zou overkomen. Ik heb vaker gillende kinderen in speelgoedzaken gezien echt een drama. Ik vind dat je als ouder altijd voet bij stuk moet houden..
ik weet wel waar mijn hand had gezeten. die vent had me toch een kuist boven op zijn snuffertje gehad....
Ik was zo hahaha. Mijn moeder krijg nog kippenvel als ze kinderen met zo;n driftbui ziet! bij mij is het overgegaan maar dat heeft wel veel tranen gekost. mijn moeder is altijd consequent gebleven. Mijn zoontje van 2 kan er ook wat van en soms word ik er ook wel een beetje moedeloos van maar ik weet dat het overgaat en daar klamp ik me dan maar aan vast! Groetjes Ylona
Hier kan met name mijn dochtertje wel eens een driftbui krijgen. Het grappige is dat het in de supermarkt of in een andere winkel nog nooit gebeurd is. Thuis reageer ik er heel laconiek op. En als het me te lang duurt zeg ik dat ze kan kiezen tussen stoppen met dwingen of de gang. Dan kiest ze meestal voor de gang (ofwel ze blijft gillen). Zodra ik haar op de gang gezet heb wordt ze rustig en hoor ik haar nog heel kalm 'boos' zeggen. Dat zegt ze altijd als ze zelf boos is. Dan komt ze meestal na een minuut van de gang af en kijkt ze me heel brutaal aan. Dan kijk ik brutaal terug en schiet ze in de lach. Dan is het standaard weer goed. Ha, ik zou me geen raad weten in een winkel denk ik, want daar ontbreekt mijn reddende engel, de gang. Ik las al dat iemand zich afvroeg of het wel duidelijk was hoeveel de dino mocht kosten. En wat daarbij ook belangrijk is: heeft je zoon al besef van geld? Kan hij al lezen wat iets kost? De meeste kinderen van zijn leeftijd namelijk nog niet.
zelfs dat hielp niet want ik zei neem dan de kleine dino die is ook mooi maar nee echt die vond die stom want hij wilde die grote alosaurus ofzo iets hebben dus echt dat hielp ook op dat moment niet anders weer wel hoor maar echt hij is zo gek op dino's en hoe groter hoe stoerder he dus ik snapte wel dat hij die erg mooi vond en dat vertelde ik hem ook maar dat die nu echt even te duur was maar dat wilde hij niet horen. mijn moeder vertelde dat ik weer niet zo was en mijn man ook niet want die had vroeger in zijn land dat allemaal niet. maar ja het zijn kids en ik moest echt op mijn stand punt blijven nee is nee dan maar huilen maar voelde me wel rot omdat ie zo histerisch werd. pff hoor het gegil nog steeds en het is gisteren gebeurt hahaha ze zeggen je moet altijd rustig blijven en rustig praten maar dat hielp niet dus omdat het niet hielp ben ik maar weg gelopen hij komt me wel achterna ja want zonder mama kan die niks kopen ik had het wel eerder willen doen maar goed ik probeerde hem rustig te maken en dat ie wat anders kon kopen jammer jammer maar kwam niet tot hem door. gr jolanda
Dat weet jij, dat weet ik, maar dat hoeven zij helemaal niet te weten Hier is het nl zo dat overal waar we zijn, ze allemaal een gang hebben waar mama vast wel even gebruik van mag maken
nee dat snap ie dus nog niet hij kan nog niet lezen voor hem is 1 euro 50 euro dus dan kan je het wel kopen in zijn ogen maar als ik hem uitlegt dat het niet genoeg is of te duur dan is het best wel moeilijk voor hem om het te snappen vaak lukt het wel en legt ie het terug en kiest ie iets anders maar dit was echt een geval apart. gr jolanda
Ja heb dit ook wel eens aan de hand gehad en dan voel je je zo machteloos! Je hebt het juist aan gepakt. Je gaf niet toe 10 euro is 10 euro, tuurlijk wilde hij zijn zin door drijven maar jij als moeder bent en blijft de baas. En ik zou ook zeker het afgepakt hebben!(En me ook een rotmoeder gevoeld hebben) maar de afpraak was 10 en dan blijft het tien. Ik zelf had wel in de winkel nog gezegt ( hij is vijf en begrijp dit best wel na zijn boze bui dat dit niet kan) En had gezegt als we thuis komen mag je even 5 minuten in je kamer na denken over wat er is gebeurt en daarna er even over gepraat en zeggen de volgende keer afspraak is afspraak en nee is nee. Maar lastig is het zeker wel.!!! Achter het behang momenten zijn dat voor het kind en voor je zelf omdat je toch niet wilt dat je kind in een winkel zo uit zijn dak gaat! En we weten wel wat een ander denkt is niet belangrijk maar op dat moment pff je voelt die ogen prikken en dat werkt alles behalve relaxed
Goed opgelost hoor, en zeker niet toegeven! Mijn dochtertje is iets ouder dan 2 en doet dit ook al heel af en toe. Logisch, ik deed het vroeger ook Kinderen voelen feiloos aan in welke situaties ze maximale impact kunnen krijgen, en winkels zijn geliefd. Schaam je niet, de meeste mensen die kijken zullen alleen denken: "Jeetje wat vervelend voor haar zeg" en die ene oudere meneer die volgens jou het vervelend vond, jammer dan. Opvoeden doe je overal, niet alleen in huis, en als je keurig een afspraak met je zoontje maakt moet hij leren dat je je daar aan houdt. Haha ik heb wel eens met een compleet over haar toeren woedend meisje al schoppend en schreeuwend onder de arm onverstoorbaar in rij bij de kassa bij het Kruidvat gestaan......ja, je moet toch afrekenen nietwaar?
Volgens mij zullen de meeste moeders vroeg of laat wel in zo'n situatie zitten hoor. Ik heb het vroeger ook wel geprobeerd als kind, lekker drama schoppen, krijsen etc., nou, het had weinig zin, want mijn moeder gaf niet toe. En dat wist ik dan ook weer voor een periode. Hier ook wel eens gehad hoor, met mijn dochtertje niet in zulke erge mate, maar mijn zoontje heeft een wat pittiger karakter en die kan kan nu al zwaar dramatisch doen als hij niet direct krijgt wat hij ziet. Kan me werkelijk geen moer schelen wat anderen er van vinden als ik met een krijsend kind door een winkel loop, ze moeten toch leren dat ze niet altijd alles krijgen wat ze hebben willen, that's life!
zaterdag gebeurde dit dus ook met onze dochter waarom weten we nog steeds niet ! maar niks was goed thuis kon ze gelijk naar de bed vertrekken in de hoop dat ze de link gaat snappen luister ik niet dan moet ik thuis naar me bed ! me man kon hier echt slecht tegen ik heb haar bij de arm gepakt en we zijn naar de auto gelopen en we hebben haar totaal genegeeerd en bij thuiskomst kon ze naar de bed! hier is het ook nog is zo dat me jongste zoontje heel veel gaat overnemen dus hier is het gewoon radicaal niet luisteren is naar bed in de hoop dat me zoon ook weer gaat denken oe laat ik het maar niet doen want anders gebeurt dat ook met mij dus hier is het strak in de hand houden en dan hopen dat ze beter gaat luisteren en die driftbuien minder worden
@Sarah: zo vertelde iemand mij ooit "als mijn kind zo deed had ze allang een beuk gekregen". Waarna hij met een ander ging zitten bespreken wat een slechte ouder ik was. Ik was witheet en heb mijn koffie uiteindelijk niet eens meer opgedronken en weggelopen met de mededeling dat IK mijn dochter in ieder geval manieren leer en dat zij da vast erleerd waren inmiddels. Zat ik nou in een luxe restaurant is het 1 ding maar ik zat gewoon even bij de Hema. @firstbaby: als mijn dochter zo te keer gaat krijgt ze gewoon niks. Ook niks kleins. Dan gaan we de winkel uit en kan ze zich dan nog niet gedragen; dan zijn we heel vroeg thuis. Hier doen papa en mama daar gewoon niet aan mee. @jojo: ik denk dat ik minder geduld had gehad maar kan me voorstellen dat je je nogal opgelaten voelde Maar zeker in een speelgoedwinkel denk ik dat de meeste mensen weleens zoiets aan de hand hebben gehad. Ik had het denk ik weinig anders gedaan behalve dat mijn lintje wat korter is En ik net als Juul rustig met een kind onder m'n arm ga afrekenen. Meestal pak ik dr bij dr bovenarm ipv onder mijn arm.. Maar ok Oh en bij ons hebben de winkels geen gang maar zet ik dr rustig in het gangpad of tegen een rekje. Komt bijna nooit voor trouwens. Zeker als we met z'n 2en winkelen. Met z'n 3en heeft ze feilloos door dat ik niet continu kan opletten maar papa ook aandacht wil en krijgt
Mijn dochter heeft dit 1x bij mij gedaan; ik heb haar hand vastgepakt en ben de winkel uitgelopen. Sindsdien doet ze het niet meer. Wat ik wel regelmatig doe, is een speelgoedwinkel met haar ingaan, lekker laten kijken maar met lege handen weer naar buiten gaan. Zo voorkom je dat ook. Wees gerust; er zijn volgens mij veel meer kindjes die dat doen hoor.
ik heb het gelukkig ook nooit meegemaakt maar kan me voorstellen dat je het spaansbenauwd kreeg.... ik zou gewoon voet bij stuk houden en vd week het nog eens uittesten met hem.... geef je hem 5 euro en dan laat je hem wat uitzoeken.. met van te voren duidelijkheid wat wel en niet gekocht kan worden.... Mijn oudste loopt ook weleens te kijken in de speelgoedwinkel maar als ik nee zeg dan accepteerd ze dat... ze heeft 1x geprobeerd haar zin door te drijven nadat ze al een klein kadootje had mogen uitzoeken, heb toen heel duidelijk gezegd dat als ze nu bleef doordrammen in de winkel ik haar kadootje terug zou brengen naar de kassa.... toen zei ze ineens, oke mama en was het goed.... denk dat je veel duidelijker moet zijn en al voordat je de winkel ingaat vertellen wat het plan is. de zoon van mijn man kan soms ook zo drammen om speelgoed en wil dan weer iets heel duurs.... maar ook hij weet dat het dan is afgelopen en we naar huis gaan zonder speelgoed.... denk dat elk kind het wel eens geprobeerd heeft, maar als mijn dochters als een bezetene gaan lopen krijsen omdat ze iets niet mogen, dan ben ik daar zo weg hoor... krijgen ze helemaal niet. en niet omdat ik het ze niet gun maar om ze goed te laten weten dat ik zulk gedrag echt niet accepteer.... dan kijken ze de volgende keer wel uit
Mijn zoontje van anderhalf heeft het in de supermakrt. Hij wil dan graag wat hebben en als hij het nite krijgt dan... gaat hij op d egron dliggen (de supermarkt reclame) heb vaak zin om er naast te gaan liggen, maar ik kan mij nog inhouden hoor. Ik stap over hem heen en ga gewoon verder met winkelen (lees wel zo dat ik hem met een schuin oog kan zien) laatste keer liep hij stampvoetend achter mij aan, maar zijn gegil wa sgestopt. Waar ik meer van baal is de mensen die je dan erop gaan wijzen dat je kind daar verderop op d egron dligt te huilen. Ik sta er boven en zeg dan rstig ja weet ik hij zit in een driftbui en daar ga ik als oude rniet op in. Ik negeer hem gwoon en het gaat vanzelf over. ja helaas zij er echt volhouders bij. Toegeven nooit doen, want dan weet je kind precies hoe hij iets voor gedaan kan krijgen.