Hallo, Tsja, ik dacht echt dat het deze ronde raak was...1 dag overtijd, moet er even bij zeggen dat ik een hele regelmatige cyclus heb...alle symptomen waren daar. En dan toch weer ongesteld. Al met al toch al een paar maanden bezig. Ik weet, diep in mijn hart, ik mag niet klagen...we hebben een prachtige zoon, maar toch. Deze ronde was ik er ook niet echt mee bezig, op mijn NOD was ik wel wat zenuwachtiger ...vaak naar de wc (even checken haha). Baaahhhhh voel me nu zo teleurgesteld.... hoe zet ik me hier wat makkelijker overheen. Ik kan gewoon moeilijk accepteren dat mijn zoontje misschien geen grote broer wordt (ik ben midden 30) Mijn lichaam laat me nu in de steek... Zo, dat ben ik even kwijt! Kent iemand dit gevoel? M
ik begrijp je zo ik wil ook zo graag nog een kindje maar het lijkt alsof je er zo mee bezig ben je lichaam het er gewoon soms om doet zoveel kwaaltjes dat je denkt is het nou eindelijk eens raak maar elke keer weer een teleurstelling. mijn omgeving zegt ben er toch niet zo mee bezig maar dat is zo makkelijk gezegd en dan wordt je ook nog eens zo ermee geconfronteerd met iedereen om je heen wel zwanger! ik hoop dat het snel raak is voor je groetjes lies
Het helpt idd niet als mensen om je heen zeggen dat je er niet zo mee bezig moet zijn. Op het moment dat je er voor gaat, dan wil je eigenlijk ook dat het direct raak is. Ik kan je niet helpen om je er sneller overeen te zetten, maar wil je wel succes wensen. Je zoontje wordt vast wel grote broer!
Zucht ken het gevoel maar al te goed, zijn nu hier 7 maanden bezig en elke keer die teleurstelling, deze maand 6 dagen overtijd begon al licht te juigen... nu net ongesteld geworden misselijkheid, buikkrampen, alles heb ik.... wat denk je....... buikgriep.....zucht dacht echt een ronde zaak te hebben zeg maar.... dus op naar ronde 8
Enorm herkenbaar! Vind het schokkend en onbegrijpelijk dat ik nu al anderhalf jaar bezig ben om zwanger te worden van een tweede kindje. Terwijl mjin zoontje bij 1x raak was en mijn tweede zwangerschap ook in 2x gepiept was, helaas ging dat met 6 weken mis. Maar dat was vorig jaar april! Het lijkt wel of mijn lijf ineens niet meer zwanger wil worden! Elke maand voel ik nieuwe dingen en heb ik weer hoop, maar dan volgt elke keer de teleurstelling. Om gek van te worden Dus begrijp helaas maar al te goed hoe die gedacht is dat je zoontje misschien helemaal geen grote broer gaat worden ..Kleine vent is al bijna 3 inmiddels. Had ik toch van te voren niet zo bedacht Kop op, en doorgaan meid! Het gaat vast een keer gebeuren! Voor ons allebei (en vele anderen op dit forum)
Ik heb ook een enorme kinderwens en ook ik dacht dat het raak was.. drie testen gedaan deze week en er waren toch streepjes wel heel licht maar mijn man zag ze ook en vandaag de cb test gedaan omdat die aangeeft hoeveel weken dat wouden we graag even weten..en toen stond er niet zwanger...jemig wat voelde nja voel me nog steeds zwaar ... maar goed op naar de volgends ronde maar toch als je dan drie testen ziet van wel en dan toch niet..en ook alle klachten...misselijk..hoofdpijn..raar gevoel in me maag..blij dat ik ff me verhaal hier kwijt kan...
Dankjewel voor de lieve berichtjes! Inderdaad...op naar de volgende ronde! Ik voel me al weer wat beter @Betties: ik herken het; hier ook in de 1e ronde raak van mijn zoontje. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom het nu zo moeilijk is...ik heb er gewoon "te makkelijk"over gedacht, dat lukt me zo weer (zwanger worden). M
Begrijp precies wat je bedoelt..ook ik ben de laatste paar maanden erg verdrietig als ik weer ongesteld word(zijn nu 2 jr bezig)..heb ook een zoon van bijna 6, dus het moet wel kunnen.. Vaak hoor ik dan dat ik blij mag zijn dat ik er een heb, dat ben ik ook zeker maar die wens is er niet minder om hoor!! Het enige wat ik dan hoor is, heb geduld, jouw tijd komt nog wel..of let maar op, als wij allemaal zijn uitgezwangerd ben jij aan de beurt..daar heb ik natuurlijk helemaal niets aan!! Hopen maar dat we snel een keer aan de beurt komen!!
Mira, ik zit ook met hetzelfde teleurgestelde gevoel! Maar kom op, nu even door de vervelende ongi heen bijten en dan weer nieuwe moed verzamelen voor een nieuw ei! Zo oud is dat toch niet, kan nog heel goed! Ik ben 7 maanden bezig en heb lange cyclussen, moet 30 dagen wachten op mn ei.
Schrijf lekker je verdriet van je af meis... hier kan je het kwijt en zijn er genoeg meiden die begrijpen hoe je je voelt! Ikzelf ben alweer in de 26e maand aan beland van het hopen op een wondertje en keer op keer weer een teleurstelling :S