Mijn zoon van 7 kan ook nog steeds niet los fietsen. Hij vergeet halverwege wat hij aan het doen is en stopt dan met trappen. Ook zijn balans is waardeloos. Nu moet ik ook eerlijk zeggen dat we op dit moment niet in een buurt wonen waar we echt veel kunnen oefenen, maar hij heeft er ook geen interesse in. Hij was 4,5 toen hij met zijwieltjes kon fietsen, een driewieler heeft hij nooit begrepen.
Mn oudste dochter kan nu net ook pas fietsen zonder zijwielen. Paar weken intensief geoefend en nu kan ze het, maar ze is nu nog wel erg voorzichtig en beetje bangig, dus kost ons nog steeds heel veel aanmoedigingen en hand op schouder tijdens het fietsen maarrrrrrr ze fietst los
Step heeft ie, zijn zusje ook. Zij raced er op weg en hij langzaam er achteraan. Loopfiets beiden, zij een motor variant die hij nooit heeft gesnapt
Ja hier dus ook een evenwicht van niks. Driewieler snapte hij pas toen hij er eigenlijk al te groot voor was. Hebben ze bij jouw zoon nooit gekeken naar eventuele evenwichtsstoornissen ofzo? Ik twijfel eraan bij mijn zoon. Maar wil toch nog ff jaartje wachten. Jouw zoon is natuurlijk al wat ouder, misschien dat jij wel iets heb gedaan al?
Onze dochter kan het nu ook. Alleen om zelf weg te fietsen heeft ze niet genoeg kracht, ik geef haar dan een zetje. I.c. met een buggy is dat niet handig.. Gaat dat bij jullie wel goed?
Mijn dochter van 5 (en bijna 4 maanden) kan sinds ongeveer twee maanden fietsen. Ik heb altijd zo iets gehad van 'komt vanzelf' en het is inderdaad vanzelf gekomen. Vlak voor de zomervakantie besloot ze dat ze het wilde leren en toen kon ze het ook binnen een week. Wij hadden trouwens de mazzel dat ze een nieuwe fiets nodig had, dus hebben we er één met duwstang gekocht, zodat we niet gebukt mee hoefden te lopen, maar gewoon rechtop. Je schijnt ook een soort 'vestjes' met handvat te hebben waarbij je ze veel makkelijker vast kunt houden bij het leren fietsen.
Onze oudste kan het ook nog niet. Die heeft extra fysio vanwege problemen met haar balans, (traplopen is bijvoorbeeld ook moeilijk). Ik laat het gewoon gaan, ga niet extra oefenen, want dat voelt voor haar al snel als pushen en dat geeft dus alleen maar stress. De ervaring leert hier dat als ze iets echt graag wil, ze er zelf wel voor gaat oefenen.
Die van mij hebben alle 3 autisme en daarbij horende motoriek problemen. Ook zijn concentratie is dus ruk, hij vergeet gewoon wat hij aan het doen is. We hebben fysio gehad maar daar raakten ze van overstuur (mijn 6 jarige zoon kan het ook niet die is nog beroerder met fietsen) Steppen kunnen ze hier ook met moeite, gaat zoooooo langzaam.
hoe ben je erachter gekomen dat ze autistisch zijn? ik heb het bij mijn zoon ook afgevraagd en dat willen ze pas gaan testen als hij richting de 8 a 10jaar gaat. ze vinden hem nu te jong en dan kunnen ze het nog niet zien ofzo
Bij mijn middelste was al heel gauw duidelijk dat er iets niet klopte (wilde nooit vastgehouden worden, geen contact, geen borstvoeding maar fles in de wipper etc), liep pas met 2 jaar en 3 maanden, zat uren stil op de grond, etc etc. Hij is met 2,5 in de molen gegaan en daar kwam autisme uit. De oudste is op vraag van school getest toen hij 4,5 was, en daar kwam asperger uit. Jongste werd extra in de gaten gehouden en is nu ruim 3, en spreekt slechts enkele woorden (mummy, daddy, door, yes no, me) sinds een maand of 2. Zij is ook getest, en daar kwam wel ass uit maar ze hebben haar nog niet ingedeeld.
Leuk is anders ja, maar we moeten het doen met wat we krijgen. Nu ze niet meer naar school gaan zijn ze in ieder geval een stuk handelbaarder, dus dat scheelt dan alweer.
Hier durfde dochter ook steeds niet. Ze is niet zo'n held. Hebben t vaak aangekaart maar ze wilde echt niet dus heb ik t zo gelaten. Tot ze op school al haar vriendinnetjes zonder zijwieltjes zag fietsen. Toen wilde ze ineens wel en toen kon ze t ook zo. Ze was toen 4 en een paar maandjes.
Mijn dochter is op haar vierde heel hard gevallen met haar fiets, tand door haar lip, stuk van haar tand ook afgebroken. Toen was ze erg geschrokken en als we voorstelden zonder zijwielen te fietsen, wou ze dacht echt niet. Toen ze net 5 was (ze is van augustus) en in groep 2 opeens zag dat veel van haar klasgenootjes wel zonder zijwielen naar school reden, zij ze uit zichzelf dat ze dat ook wou. We haalden die wielen er af, gaven haar een zetje en ze reed zo de hele wijk door alsof ze nooit anders gedaan had. Mijn zoontje kon al wel snel zonder zijwielen, maar dat is zo'n wilde, die vindt niets eng en is motorisch ook aardig snel.
Onze kinderen zijn 5 en kunnen technisch losfietsen maar ze vinden het nog steeds best eng. Op zich heel raar, want ze zijn over het algemeen nergens bang voor en behoorlijke wildebrassen. Op dit moment is het voldoende dat wij helpen met aanfietsen en dat we ernaast rennen De consequentie is dat ik nog steeds maar 1 kind tegelijk kan laten fietsen, dit geen lange afstand kan zijn (andere twee gaan mee op de step, gaat prima met evenwicht) en ik het geen uren volhoud
Wij hebben een sjaal onder zijn armen gedaan en zo kan je hem beetje sturen, maar Gijs had her snel door. Maarrrr duurde lang voor hij kon fietsen met zijwieltjes. Hij moest snappen dat hij vaart Moest maken
Mijn oudste van 4 kan wel fietsen, maar wil dit helemaal niet. Hij vindt de loopfiets veel makkelijker en leuker Ach er komt vast wel een moment dat ook hij op de fiets stapt, pushen heeft totaal geen zin (ja heb ik ook geprobeerd....werkt echt niet )
Gister poging #476 gedaan. Nu besloot mijn broer om te helpen 'ik leer t hem wel ff'. Nou dat heeft ie geweten ook hij kwam tot de conclusie dat het onbegonnen werk was. Mijn zoontje blijft heel erg hangen naar de zijkant en fietst dan zo de hele weg naar huis, leunend op een zijwieltje. Met als gevolg dat hij na 5min helemaal gesloopt was. Fietst hartstikke zwaar op die manier
Niet alles gelezen dus weet niet of deze tip al voorbij is gekomen. Maar met dit ding: BikyBiky vest met handvat voor fietsles - Kinderfietsshop.nl leerde mijn dochter binnen no time fietsen. Ideaal.