Gisteren zijn wij met onze dochter van anderhalf naar een orthoptist geweest ivm scheelzien. Ons vermoeden werd bevestigd. Onze dochter kijkt scheel. Al was dat niet heel moeilijk te zien. Hierdoor heeft ze een lui oog ontwikkeld. Met dat oog ziet ze helemaal niets. Op zich had ik me al redelijk ingelezen over 'een lui oog' en de behandeling daarvan. Overal wordt geschreven dat bij vroege diagnose en behandeling hele goede resultaten te verwachten zijn. De orthoptist kwam echter met hele andere, voor ons schokkende, conclusies. Het scheelzien zou door afplakken (behandelen van lui oog) niet verbeteren. Sterker nog, het zou nog erger kunnen worden. De scheelstand zou eventueel operatief gecorrigeerd kunnen worden, maar dat zou puur cosmetisch zijn. De ogen zullen op hersenniveau nooit meer met elkaar samen kunnen gaan werken en onze dochter zal dan ook nooit meer diepte kunnen zien. Wel wilde ze het lui oog gaan behandelen (afplakken van het goede oog), omdat het zicht anders helemaal verloren gaat. Wat ik echter niet snap: Waarom dan toch behandelen, als het schele/lui oog nooit meer een functioneel oog zal kunnen worden? Herkent iemand bovenstaande beweringen van de orthoptist (dus nooit meer een functioneel oog bij combi scheelzien/lui oog)? Iemand bekend met de behandeling van de combi scheelzien/lui oog? Ik kan wel even wat positieve input gebruiken. Ik weet dat het allemaal niet levensbedreigend is of zo, maar we hebben op medisch gebied al zo veel voor de kiezen gehad.
Ja, ik keek zelf als kind scheel en heb een lui oog! ben geopereerd toen ik vier was en het scheelzien is hierdoor (bijna) verdwenen. Was ook een puur cosmetische operatie, ik kijk nog steeds maar met een oog. Afplakken had hier ook geen doel, is dus ook niet gebeurd. Ik zie dus wel even goed met beide ogen, maar kijk maar met een oog tegelijkertijd. Hierdoor zie ik inderdaad geen diepte. Als ik net twee ogen tegelijk zou kijken, dan zou ik dubbel zien. Ik kan je gerust stellen, ik heb er echt nooit last van gehad! Heb nooit diepte gezien en heb altijd maar met een oog tegelijkertijd gekeken, dus ik ben niet anders gewend. Ben overigens wel blij dat mijn ouders me hebben laten opereren, anders was ik misschien gepest met het scheelzien. Ik snap alleen niet helemaal waarom het oogje van je dochter dan toch afgeplakt zou moeten worden, misschien om haar hersens te "trainen" om maar met een oog te kijken, omdat ze anders dubbel kan gaan zien? Ik denk dat dit vooral heel vervelend is voor jullie als ouders, je meisje zal er waarschijnlijk niet veel van merken! Succes!
Ik ben als kind ook behandeld voor een lui oog. Heb idd ook pleisters gehad. Ik was nog erg jong, dus weet er niet meer het fijne van... Ik weet wel dat als ik mijn goede oog dicht doe dat ik echt een stuk slechter zie, dan kan ik ook niet lezen bijvoorbeeld. In het dagelijks leven ondervind ik er echter helemaal geen hinder van. Vandaar dat ik mijn ouders er ook nooit veel over heb gevraagd. Sorry, niet een heel informatief diepgaand verhaal!
Ha Merah, Scheelzien en een lui oog zijn 2 verschillende dingen. Een scheel oog is een oog wat niet recht staat, maar wat in principe prima zou kunnen kijken. Een lui oog daarintegen is een oog wat achter is gebleven in de ontwikkeling. Dit kan meerdere oorzaken hebben, scheelzien, maar ook een brilsterkte verschil, hangend ooglid enz. Jou dochter kijkt in principe alleen met haar oog wat recht staat en daardoor is het schele oog achter gebleven in de ontwikkeling, een lui oog dus. Die ontwikkeling kan je op kinderleeftijd nog stimuleren door het goede oog af te plakken. Het slechte oog moet dan kijken en dan wordt die ontwikkeling als nog gestimuleerd. Dit gaat alleen over de gezichtsscherpte. De scheelstand van haar oogjes kan idd eerder meer worden dan minder door de pleister. De scheelstand komt waarschijnlijk door een probleem met de spiertjes en dat zou dan operatief behandeld moeten worden. De behandeling met een pleister heeft zeker zin; je zorgt er voor dat het schele oog ook goed gaat zien (mocht er in de toekomst iets met haar goede oog gebeuren) en je kunt beter ook eerst plakken voordat je gaat opereren. Als beide ogen 100 procent zien, heb je een grotere kans op een mooi resultaat. Als 1 oog goed ziet en 1 oog slecht heb je meer kans dat het schele oog op ten duur weer scheel gaat staan. Het doel van een operatie is idd groterdeels cosmetisch, soms zie je nog iets van samenwerking ontwikkelen als je vroeg opereert (onder de 4 jaar ongeveer), maar dat staat dus los van het plakken. Hier kun je nog wat extra info vinden: Lui oog: https://www.orthoptisten.info/home/patientenvoorlichting.html Scheelzien: https://www.orthoptisten.info/home/patientenvoorlichting/scheelzien.html Ik hoop dat het een beetje duidelijk is
Hoi nelta. Dank voor de uitgebreide uitleg. Het ziekenhuis heeft vandaag ook nog even terug gebeld en hun uitleg komt grotendeels overeen. Zij verwachten echter geen herstel van samenwerking, omdat onze dochter al vanaf 12 maanden (ongeveer) schheelkijkt. De hersenen hebben het samenwerken nooit geleerd, dus valt er ook niets te herstellen in die zin. Ze hebben het gewoon nooit gekund. Zij achten opereren daarom niet zinvol, anders dan om cosmetische redenen. Dit laatste hopen we eerlijk gezegd nog wel bevestigd te krijgen door een second opinion. Vandaag voor het eerst de pleisters geprobeerd. Tijdens haar verblijf op de ic na haar geboorte heb ik al die tijd amper een traan gelaten, maar nu, met een kind van 18 maanden die je niet kunt uitleggen waar die pleister goed voor is... Dat ik haar moet pesten om anderhalf uur per dag slecht te laten zien... Geen idee hoe lang we het hebben volgehouden vandaag, maar mijn moederhart brak over haar paniek, verdriet en hysterie, zolang die pleister opzat. Ik hoop dat het snel went, want dit is killing. Echt fijn zo in de kraamtijd van onze tweede... (Zo... Even zielig klagen an mijn kant).
Cosmetisch is idd de hoofdreden, soms zie je nog wat (zwakke) samenwerking komen, maar vaak ook niet. Voor 12 maanden ontwikkel je wel samenwerking, dieptezien nog niet. En het lijkt me ook een hele lastige leeftijd om te plakken. Mijn dochter is net zo oud en dat zou denk ook een drama worden en uitleggen kun je het nu ook nog niet.
Wat bedoel je precies met 'samenwerking'? Bedoel je daarmee dat de ogen samen in dezelfde richting kunnen bewegen (dat doen ze namelijk wel) of dat ze echt samen (tegelijk) kunnen kijken? Wat ik ook graag nog bevestigd wil krijgen is dat het echt alleen het linker oog is dat scheelkijkt. Dat dat oog lui is geloof ik wel. Toen de orthoptist haar goede oog afdekte met haar hand, protesteerde ze en probeerde onder dehand door te kijken. Maar soms zie ik amper scheelstand en soms meen ik zelfs te zien dat het andere oog scheel kijkt. Met name als ze naar iets 'over haar schouder' kijkt. Dan duikt het goede oog richting neusbrug en zou ik zweren dat ze me met het luie oog aankijkt. Al geef ik toe dat het niet logisch zou zijn, aangezien is vastgesteld dat ze hier niet mee kijkt. Maar toch ziet het er zo uit. Klinkt dit echt onmogelijk? Of moet ik me dat helemaal niet afvragen, omdathet misschien niet relevant is?
Hi. Ik ben.met scheelzien geboren en had ook een lui oog. Ik ben voor mijn 2de geopereerd en heb ook toen ik erg jong was moeten plakken. Uiteindelijk is op mijn 12de gevraagd of ik nogmaals een operatie zou willen om mijn oog nog wat rechter te krijgen. Ik keek alleen nog scheel als ik moe was dus heb t toen.niet gedaan. Later rond mijn 20ste uiteindelijk wel. Ik snap.dat je anders zou willen maar het komt echt goed! Ik heb er totaal geen hinder van.ondervonden zoals ook andere al hadden aangegeven. Ik hoop dat t afplakken straks wat beter gaat!
Het zou kunnen dat ze je met het luie oog ook wel eens aankijkt, dat is op zich positief, want dat zou betekenen dat ze ongeveer net zoveel zou zien met links en met rechts. Al moet ik zeggen dat uit de rest van je verhaal wel lijkt dat er een duidelijke voorkeur voor het goede oog is. Samenwerking heb je in verschillende ordes. Dieptezien ontwikkel je pas na 1 jaar, maar fusie al daarvoor (zie: Binoculair zien | Orthoptie). Verder leren kinderen met scheelzien wel "diepte" zien met 1 oog bijv op basis van perspectief, grootte van dingen enz en sowieso is het diepte zien met 2 ogen toch maar tot 20 meter, alles verder zien wij ook niet meer.
Fijn dat je er zoveel van weet (beroep?). Vandaag ging het afplakken wat beter. Na een kort protest en de belofte van 10 nijntje-filmpjes bleef ze toch van de pleister af. Wat ik zelf fijn vond om te zien dat ze met het luie oog niet slechter lijkt te zien dan met haar andere. Ook met het goede oog afgeplakt bouwt ze prima een toren, kijkt een filmpje, brengt brood naar haar mond en kijkt je aan. Struikelt of valt ook niet. Ik weet natuurlijk niet precies wat ze ziet (hoe het eruit ziet, wazig of niet), maar toch. Bij de orthoptist hebben ze ook gezegd dat,voor zover ze nu kunnen zien (met verwijde pupillen, een lampje en een lineaaltje met verschillende lenzen erop) de ogen ook geen of nauwelijks een afwijking hebben in sterkte. Dit geeft mij de indruk dat we er toch nog redelijk op tijd bij zijn. maar misschien heb ik dat mis. (?)
Heb ook het WKZ weer gemaild. Onze dochter is geboren met choane atresie en oa bijoortjes en is uitgebreid onderzocht op het CHARGE-syndroom. Er heeft toen ook een oogonderzoek plaatsgevonden ivm mogelijk coloboom. Hier zijn toen geen aanwijzingen voor gevonden. Twee 'afwijkingen' zijn te weinig voor de diagnose CHARGE, maar nu er ook een oogafwijking bijkomt...??? Het is natuurlijk geen coloboom (al weet ik niet of dit zich ook later nog kan openbaren), maar toch. Er zou toen ook genetisch onderzoek worden gedaan, maar het bloed voor dit onderzoek is zoek geraakt. Heb het er toen bij laten zitten, ook omdat ik dacht dat het zo'n vaart niet zou lopen, maar misschien wil ik het nu toch wel laten uitzoeken...