Een goede ergonomische draagdoek/draagzak is superveilig en daar zit je kind echt in vast, op een goede, ondersteunende manier. Niet die enge Baby Bjorn dingen dus waar de beentjes uit bungelen. Mijn dochter gaat niet naar een kdv, ik werk thuis en mijn man ook grotendeels. We zijn nu heel veel thuis en hebben daar bewust voor gekozen. Maar hier gaat ze al met 2,5 naar school en ik vind dat vroeg genoeg. Al gaat ze sinds kort wel naar een speelmiddag om met leeftijdgenootjes te spelen. Als ik buitenshuis ga werken zal ze (en nummer 2 hopelijk) wel naar een opvang gaan. Ik vertrouw erop dat de medewerkers gediplomeerd en deskundig genoeg zijn om de aandacht te geven die ze nodig hebben. Dat zal dan ook een van de belangrijkste punten zijn bij de keuze voor een kdv of gastouder.
Ik ben inderdaad thuisblijfmoeder, wat het wellicht makkelijker maakt hoor. Mijn man zit grotendeels met mij op een lijn. Hij draagt haar ook, maar dan in de draagzak. En hier geen huilbaby, geen moeilijke start. Maar wel een pittig meisje, die bijvoorbeeld nog steeds niet altijd doorslaapt. De draagdoek zal inderdaad niet bij iedere mama of ieder kind passen. Ik vind overigens een baby wel nmr 1. Die kan het minst duidelijk maken en heeft de meest primaire behoeftes.
Misschien ben ik zo naief omdat ik denk dat het wel te combineren valt... oudere kinderen zijn al zelfstandiger, hebben wel 1 op 1 aandacht nodig natuurlijk, maar een baby wil vooral bij mama zijn en op tijd gevoed en verschoond worden, dus baby in de draagdoek, dan is dat opgelost en blijft er nog voldoende aandacht over voor de anderen. Al weet ik dat de realiteit heus anders is, dit is wel hoe ik het zie.
Dat snap ik en daar ga ik ook vanuit maar ja als er 5 kindjes zijn die allemaal huilen, ze willen elkaar weleens aansteken, dan ontkom je er niet aan als je met 2 pers. bent en je bent er 2 aan het troosten dat er 3 kindjes blijven huilen even...
Ik weet ook niet hoe moeilijk het is hoor met meerdere kids.. Maar ik denk dat de oudere kinderen ook leren om hun aandacht te delen en evt te wachten totdat baby op bed ligt of in de doek zit... Maar zoals ik zeg.. Ik weet niet hoe moeilijk het is en ik hooooop zo dat ik het ooit nog mag ervaren dus ik veroordeel hier niemand in... Je moet doen waar je je goed bij voelt... Ik krijg het soms al op mijn heupen als ik een telefoontje moet plegen en ze begint te huilen, maar over het algemeen heb ik gelukkig een meisje die bijna nooit hysterisch wordt en zichzelf goed kan vermaken in de box
En dat is een mooi streven. Ik zat hier van de week met dreumes en kleuter op schoot en dan zit schoot echt vol Voor de baby moeten ze al veel laten; of althans zachter doen, wachten op aandacht als ze eten moet of een schone luier, als ik een spelltjes met ze doe en baby krijst dan moeten hun wachten, dus ja dat moet babylief soms ook, anders krijgen ze er dadelijk een hekel aan; mama doet wel alles voor haar en niet voor ons en dat wil ik niet.... Niet dat ze zo jaloers zijn maar niet alles in hun leven hoeft te wijken voor een baby, die moet soms ook gewoon eventjes op haar beurt wachten
Helemaal mee eens! Ik kan er ook niet tegen mijn kleine te laten huilen. Ook nooit gedaan! Is ook slecht voor de hechting.
Ik snap wat je bedoelt hoor, maar een baby snapt toch niet waarom hij moet wachten? Een kleuter begrijpt dat al veel beter en die kan ook de volle aandacht krijgen als de baby slaapt of tijdens het avondeten, met naar bed gaan, terwijl je uit school loopt etc... Ik weet nog dat ik het als kind zijnde geweldig vond als mijn moeder eens thuis was als ik uit school kwam (werkte full time dus vaak pas om 17 uur thuis, ik had dan oppas.. ) dat vond ik als kind heel waardevol! Maar nogmaals, ik weet niet hoe het is om meerdere kids te hebben.... Dus ik respecteer je manier van handelen! Ik heb in een instroomklasje gewerkt, waren allemaal 4 jarigen.. De waren natuurlijk super aanhankelijk, maar ze konden echt niet met zijn allen bij me op schoot! Als ze dan iets wilden vertellen dan riep ik altijd dat hij zo iets mocht vertellen en dan nam ik die ook op schoot en dan mocht hij wat vertellen... (Had maar 8 kinderen )
Tja kdv hier doet wat moeders graag willen. Mijn dochter huilt zelden en huilt ze wel wordt ze getroost. In het begin had ze het erg moeilijk en sliep ze vaak in de sling of in de armen van de juf. Ik heb gezegd ik laat haar niet huilen en dat doen ze dus ook niet. Of minimaal. En er zitten ook oudere kindjes op de groep die helpen ook met troosten als ze huilen om aandacht. En niet omdat het moet van de juffies maar omdat het meisjes zijn en die bemoederen graag. Mijn dochter knuffelt en kust alle babies. Dus die zal als ze ouder is ook gaan troosten. Maar ik moet zeggen als ik op het kdv kom om te brengen/halen. Hoor ik nooit een baby/kind huilen. Behalve in bed (babyfoon) dus.
Haha onze baby heeft juist huiluurtje onder het eten, fijn moment kiezen ze altijd Maar los daarvan ik weet nog dat mijn broertje als kind vaak ziek was, veel aandacht voor hem dus, logisch, maar ik vond dat echt niet altijd leuk, altijd had dat voorrang boven mijn dingen en broertje was toen 6 en ik 9 ongeveer, dus vandaar wellicht... Maar weet je, soms ontbreekt het op dit forum een beetje aan respect voor elkaar, maakt mij niet uit of je linksom of rechtsom gaat, soms zegt iemand iets waar ik wat mee kan en soms kan of wil ik er niks mee, maar dat er hier dan soms gelijk oordelen over goede of slechte ouders zijn kan ik slecht tegen...
Ik beoordel je niet hoor! Vind het erg knap dat je het met zoveel kids (en natuurlijk ook een groot verdriet) toch de boel draaiende houdt en juist dat je alle kinderen zoveel aandacht geeft zegt alleen maar dat je van al je kinderen evenveel houdt!
ik wil ook niemand veroordelen en zeker niet bewust of onbewust kwetsen dus sorry als iemand zich nu rot voelt