Oh en betreft sprongetje: echt niet alle kindjes reageren hangerig. Doe van mij heeft gewoon echt spanning van alle ontwikkelingen. Geen koorts, alert, drinkt slecht, tussen het huilen door super vrolijk, zolang ik maar non stopte hem bezig ben, helpen rollen, helpen zitten, babbelen, vliegtuigen spelen... Mar even serieus ik kan niet 24/7 met hem Bezig zijn. Moet ook koken, huishouden, etc. Ja ik moet zelfs ook wel eens naar t toilet haha. Nemen jullie de kleine dan mee op t toilet ofzo, serieus ik zou niet weten hoe je dat doet Om er doorlopend te zijn en eigenlijk vind ik dat ook wel een beetje onzin. Hij moet ook leren om Zelf zijn problemen op te lossen.
Maar ik heb ook een oprechte vraag, niet specifiek aan jou, maar in het algemeen. KUN jij dan eten als je baby huilt? Of koffie drinken/ de dag doorspreken en dat soort dingen? Ik zou echt geen hap door mijn keel kunnen krijgen.
Ja dat kan ik. Anders zou ik doodgaan van de honger vandaag. Ik Vind dat je als mama ook goed voor jezelf moet zorgen want als je jezelf compleet voorbij gaat dan gaat t niet goed met mama en ik ben een betere mama als ik fatsoenlijk eet. Dus ja hij wacht maar even.
De 'uitvinder' van sprongetjes 'Oei ik groei' heeft het juist over dat een baby tijdens de sprong terug wil naar de basis, de moeder. En op zich duurt een sprong geen maanden, de heftigste periode is totdat ze bepaalde dingen net onder de knie hebben. Ik heb geen idee hoe oud jouw baby is, maar baby's kunnen moeilijk hun eigen problemen oplossen, daarvoor zijn ze nog te afhankelijk. Het is wel zo dat ze met een beetje frustratie vooruitkomen in motorische ontwikkeling. Dus een beetje boos worden als rollen/ tijgeren/ kruipen even niet lukt is niks mee. Je kunt hem dan even uitdagen en helpen, en als ie echt begint te huilen oppakken. Misschien ook van andere kant bekijken: de baby weet zich echt geen raad met zichzelf tijdens deze fases. Er verandert zoveel in hun hoofd en lichaam ineens dat ze de kluts kwijt zijn. En de houvast ben jij.
maar je kan toch ook eten met de baby op schoot? het doel van eten is je maag vullen, dat kan toch met 1 hand? (vlees voorsnijden,...) mama tevreden want ze kan eten, baby tevreden want de baby is bij mama of afwisselen? even bij mama en even bij papa?
Oh en trouwens wat zou er mis kunnen gaan met je baby als je hem laat huilen? Ik was een huilbaby. Mijn moeder kon het soms niet meer aan en liet de stofzuiger aan staan zodat ze mijn gekrijs af en toe niet meer hoorde. Ik ben uitgegroeid tot een prima Persoon zonder emotionele problemen. Iedereen doet het op zijn eigen manier natuurlijk. Als je het niet kan, moet je het ook niet doen. Mijn lichaam reageert ook onwijs op het huilen. Natuurlijk ontspan ik niet. Maar ik negeer het. Ontspannen doe ik Pas als hij tevreden is.
nee, jij misschien niet maar als je kind dat 4 maanden lang achter elkaar doet, praat je wel anders...Dan leer je je zelf er wel van af te sluiten. Onze zoon heeft serieus vanaf 2 maanden tot ongeveer 6 maanden dit gedaan en toen hij pas aan tafel zn eigen potje mee at, was het over. en sorry koffie drinken of misschien wel thee, vind ik zelfs nog gevaarlijk worden ook. Als je perongeluk morst en het komt op je kind....moet er niet aan denken. Dan staat bij mij veiligheid voorop en dan huild het idd maar even in de box .
Dagverwerking moeten ze toch echt zelf verwerken. Als ik te vaak hem uit bed haal wordt hij alleen maar drukker en huileriger. Kom ik de kamer in en aai hem even over zijn bol, geef hem een kus en ik ga weer, dan is hij veel sneller stil.
waarom geef je er dan niet aan toe? je zegt zelf dat je je niet kan ontspannen als de baby huilt als je je eraan toe geeft en de baby troost of de behoefte van de baby vervult dan zijn jullie beiden toch meer ontspannen en relax? als de baby huilt ben je zelf dus ook niet ontspannen, je baby ook niet. gewoon toegeven dan zijn jullie beiden tevreden
Dit! Hier zat mijn dochter in de draagdoek tijdens het eten, ik liet het afkoelen zodat zij niet zich zou bezeren. Net als op de wc, ook in de doek.
Oké je doet net alsof ik mijn baby nooit troost maar als je baby met troosten en al 12 uur op een dag huilt, dan vind ik het knap als je echt 24/7 met je baby loopt te tuttelen. Moet ik ook naar t toilet zeker met m'n kleine ik wil gewoon kunnen eten. Anders trek ik het op een gegeven moment niet meer en wat heeft hij dan aan mij? Niets. Dus ik neem mijn tijd om even te eten. Zonder hem. Want ik lunch vaak genoeg met hem op M'n arm, nou ik vind het geen doen. Met mijn thee en alles. Levens gevaarlijk zelfs! Of wat dacht je van koken met je kleintje? Nu kan ik hem wel opvreten maar liever heb ik geen gebraden pootjes...
kahlen, jij bent goed voor mn lachspieren zeg hahahaha. Wat een giller zoals je dat omschijft Ik sluit me er helemaal bij aan.
Even serieus zit je dan te poepen met je kleintje bij je?? Wow. Oké ik vind dit best ver gaan. Begrijp me niet verkeerd, iedereen is hier een goede mama, welke manier ook goed voor je is, maar dat moet je toch alleen kunnen doen?
Maar je MOET toch geen koffie drinken op dat moment? Of heb ik echt een heel raar wereldbeeld? Mijn kinderen zijn bijna 4 en ik kan de momenten dat ik mijn koffie warm heb gedronken terwijl de kinderen wakker zijn, op 2 handen tellen denk ik. Maar ja, dat is op mijn werk ook zo. Ben inmiddels gewend aan koude koffie
Ik heb even teruggelezen, maar jouw eerste reactie ging over een baby dat prima tevreden is en 1 uur per dag huilt. Behalve tijdens een sprongetje, want dat ie is meer ontevreden. Dan hebben we het toch niet over een kind dat 24/7 huilt? En ik ging ook niet met mijn kinderen naar de toilet, zou niet weten hoe dat moest doen met 3 baby's. Maar dat deed ik tijdens een moment dat ze tevreden wakker waren, of sliepen. Behalve als ik echt echt moest. Koken ook, dat deed als er tijd voor was. En iig niet als een baby huilde. Maar dat is echt niet veroordelend, gewoon verschillend per persoon. Ik kan fysiek niet iets anders doen als mijn kind huilt. Dat gaat niet, nu na 4 jaar nog steeds niet. En dat geldt echt niet alleen voor ouders die een makkelijke baby hebben. Wij hebben een drieling, waarvan 2 refluxbaby's tijdens het eerste jaar. Zelf eten en slapen waren voor mij echt luxe.
Ik heb de koffie en thee de deur uit gedaan werd toch altijd koud. Hier zat mijn huilbaby in de doek die woonde erin. En ja ik ging ermee naar de wc ik at ermee alles.
Dan drink je op dat moment even iets anders als thee... Ik vind persoonlijk dat er soms problemen gecreerd worden die er in mijn ogen helemaal niet Zijn...(in het algemeen dus niet apecifiek op deze quote gericht) Huilen in bedje omdat het kind perse in eigen bed moet want dat moeten ze maar leren... Je kindje laten huilen tijdens t eten omdat e geen zin eb om op schoot te zitten met je kind.. Als mensen dat soort dingen nou eens laten varen en je je kind gewoon geeft waar het behoefte aan heeft, hoeft je kind minder te huilen, jij als Moeder ben daardoor blij.. En ineens is er geen 'probleem' meer... 9 van die 10 dingen zijn fases... Je hoeft je baby geen 'dingen te leren' je baby 'leert' die dingen vanzelf.. Net zoals dat de meeste baby's rond de 3 maanden makkelijker alleen in bed slapen.. Beetje geduld en alles komt op zn pootjes terecht
Ik weet niet hoe oud je kindje is.. Maar de eerste tijd dtaait het , hoe lullig het ook klinkt, nou eenmaal niet Om jou... Dat komt gewoon vanzelf weer.. En ter info... Mn zoontje hangt ook om me heen als ik poep.. Ten eerste omdat hij dol is op deuren En ten tweede.. Met de deur dicht kn ik niet zien wat hij uitspookt En ja ook hier heeft ie wel eens in de wipper kn de deur opening van de wc gestaan oid
Dit is zich gewoon onodig problemen creëren ? Hier 16 weken lang van 7 tot 23 uur gehuild geschreeuwt en de momenten dat hij sliep zat hij in de doek, en ik heb echt wel gegeten en gedronken hoor. Maar goed ik had een huilbaby. Ik heb hem nooit alleen laten liggen huilen. Zou zelf geen hap kunnen eten als ik wist dat zon weerloos babytje mij nodig heeft