Niet stil kunnen krijgen is iets anders dan maar alleen laten huilen. Het eerste is niet schadelijk, want je bent er voor je kleintje en je troost hem/haar. Als hij/zij dan niet ophoudt is het wel zwaar voor jou, maar het stresshormoon stijgt niet en dus betekent dat niet dat je dan faalt of zo. Bij alleen laten huilen stijgt het cortisolniveau wel en dat is gevaarlijk. Niet het huilen op zich.
klopt, weet even niet veel daar op te zeggen maar,...jij hebt je kleintje wel niet "laten" huilen, je hebt gedaan wat je kan en je baby heeft dat zeker ook aangevoeld en heeft zich nooit alleen gevoeld want mama was er dus wel altijd ik doelde ook meer op die "slaaptrainingen" het alleen laten huilen voor het eigen gemak
Hier is toch ook geen 'goed' antwoord op. Dit verschilt ontzettend per kind. Er bestaat geen goed of slecht in deze. Het ene goede is voor het andere kind slecht en andersom. Er wordt hier gesproken over huilbaby's, over baby's met reflux plat in bed te leg met pijn in zijn/haar keel. Die kindjes kan ik niet vergelijken met mijn kind. Mijn kind die nooit ergens last van heeft gehad. Dat huilen van de huilbaby's reflux baby's is niet het huilen van mijn kind. De een heeft het gewoon nodig om te huilen. Even ja want ik kan mij niet voorstellen dat wij het hier hebben over hysterisch snikkend een uur hopeloos laten liggen. Ik snap eigenlijk niet dat hier nog discussies over kunnen ontstaan. En dan de vergelijking die worden genoemd in de OT kom zeg.
Onje , Het lastige is dat als ik er nooit achter aan was gegaan hij ik niet had geweten dat het verborgen reflux was. Dus er zijn ook ouders die niet weten dat het medische is . En dan dus gewoon hun baby laten huilen. Terwijl ze meestal echt wel pijn hebben. Het had dus heel abders gelopen als ik naar het advies van de hap , ha en cb had geluisterd . Dat had hij in zijn bedje plat liggen huilen schoften zijn het !!
Zelfs als het medische uitgesloten is, blijven er nog voldoende redenen over voor baby's om te huilen en om getroost te willen worden.
Dus jij volgde jouw moeder instinct net als ik. Hebben wij allebei het beste met onze kinderen voor. Voor beide heeft het volgens van ons gevoel goed uitgepakt.
Zeker weten dat er buiten medische redenen, redenen zijn dat je kind huilt en dat je deze troost, luier verschoont, flesje geeft knuffelt etc etc. Maar nogmaals niet ieder kind is hetzelfde. Ik ken mijn kind het beste en weet dat hij heeft nodig heeft gehad en soms nog steeds in die 10 min even lekker te huilen. Dus niet hysterisch janken.
Ik denk dat alles wel is gezegd, maar toch... Je kindje even laten huilen om zich te uiten, denk aan veel indrukken, vermoeidheid en vechten tegen de slaap is 1 soort. Dan heb je nog het huilen voor eten, vieze luier, boertje moeten laten of ander ongemak. Ook het huilen ivm pijn of onbekende reden. Het eerst beschreven huiltje vind ik het logisch om even af te wachten, maximaal 10 minuten. Huiltje 2, vind ik dat je zo snel mogelijk aan moet beantwoorden. Huiltje 3, niet laten huilen vind ik! Wel moet je onderscheid (kunnen) maken in deze verschillende huiltjes. Als je, net zoals ik, je baby in de draagdoek draagt en ook daarin huilt (maar minder erg dan in bed/box etc) doe je je best om je kindje niet te laten huilen. Dus dat valt niet onder laten huilen.... Maar er wordt te vaak nog geadviseerd om je kindje (baby tot 6 maand) in bed te laten huilen tot het tijd is voor de volgende voeding. Zoals ik de OP las wordt dit bedoelt. En tja.. Daar zijn diverse onderzoeken over gedaan die zeggen dat dit niet goed is.
Ik vind het altijd lastig om te lezen dat een kind/baby totaal niet lastig mag zijn. Zo van: ik heb nu geen zin in zijn gezeur, dus je jankt maar even. Een moeder heeft voor haar kind gekozen, niet het kind voor zijn moeder. Ik heb een heel gelukkig mannetje, dat altijd tevreden is.... als ik maar in de buurt ben of als het niet anders kan papa. En dat is best heftig, maar blijkbaar heeft hij die veiligheid nodig. Nu is het een hulpeloos kind wat aandacht wil (en niet krijgt), over een jaar of 8 is het een kind wat aandacht wil (en niet krijgt) en over 15 jaar is het een opstandige puber. Als het zo hulpeloos is en krijgt al geen liefdevolle aandacht, een opstandige puber dan wel?
Ik houd absoluut niet van het laten huilen, maar op het moment heb ik weinig keuzes... Ons meiske heeft op het moment veel last van onrust. Zelfs zoveel dat inbakeren tot nu toe nog weinig helpt. Als ze moe is begint ze heel erg te bewegen, waardoor ze niet in slaap kan vallen. Dus huilt ze, want ze is moe. Ze ligt dan wel in haar bedje, maar ml en ik gaan om de beurt om t kwartier naar boven om haar te troosten en weer rustig te krijgen. De ene keer slaapt ze dan een half uurtje eb de andere keer huilt ze binnen 5 minuten weer. En nee dat vind ik niet leuk... We hopen dat t snel beter gaat en ze meer rust vind. Gelukkig doet ze dit alleen savonds.
Maar bouncytigger, je kan haar toch gewoon bij je houden? De avonden zijn heel vaak onrustig, hier heeft dat tot een maand of 3,5, 4 geduurd. Om het kwartier gaan kijken terwijl ze overduidelijk niet lekker slaapt en het ook zo lang duurt voor ze in slaap valt, geeft volgens mij aan dat ze jullie nodig heeft, en niet om alleen in een bedje te liggen. Ik zou eerder een draagdoek proberen of haar in een prikkelarme omgeving lekker bij je houden.
Waarom laat je haar niet lekker bij jou op de arm/buik slapen dan? Ze is nog maar zo klein Meestal gaat het vanaf een maand of 4 geleidelijk vanzelf
Dat heeft te maken met meerdere dingen. Haar onrust word veroorzaakt door prikkels. Daarom proberen we haar ook zo rustig mogelijk te troosten, anders word t alleen maar erger. Als ze bij ons ligt word t ook alleen maar erger. Ze is van nature erg nieuwsgierig en wil graag alles zien en meekrijgen. Wat dus zorgt voor nog meer prikkels. Hier door word t huilen alleen maar erger. Dit hebben we al geprobeerd. De hele vorige week heeft ze savonds bij ons gelegen en zeker 4 uur non-stop gehuild. Vanaf vrijdag ligt ze in dr bedje en huilt gemiddeld nog "maar" 2 uur en jammert ook meer dan dat ze huilt (gister een dag met weinig prikkels heeft ze twee keer een half uurtje gehuild). T liefst hou ik dr bij me als ze zo huilt. Maar als ze minder huilt wanneer ze boven in dr bedje ligt kies ik toch daar voor.
Maar wat gebeurd er als je haar bij je houd? Onze zoon gaat ook huilen als hij savonds in bed ligt. Echter mag hij beneden liggen of bij ons is hij zeer tevreden. Na de fles van rond 9 uur is het goed en gaat hij tevreden de nacht in. Overdag is er niets aan de hand en wil hij juist in zijn bedje slapen. Edit; lees net je antwoord al. En in een draagdoek? Kunnen ze niet alles zien, maar s ze wel bij je...
Met ts ben in absoluut niet mee enbs mbt dat huilen is altijd pijn. Huilen babys ook vaak ondat ze zich vervellen of omdat ze iets willen wat ze zelf niet weten wat of ondat ze in bed worden gelegt en zelf niet moe zijn dan gaan ze huilen. Ook hongerig kunnen ze huilen. Ik ben van mening dat als je weet of denkt dat je baby pijn kan hebben dan laat je inderdaad niet huilen. Veel babys laten zich zelf in slaap huilen en jengelen erbij wat absoluut normaal is en vergelijken het met zo n test is absuurd. De meeste moeders weten gevoelsmatig welke huiltje is het. We laten ons meisje na flesje altijd spelen en als ze moe wordt hup gelijk in bed. Vaak vind ze het niet erg leuk en begint gelijk huilen dan loop ik vaak heen speentje erin te doen maar meestal ba 3-4min huilen valt ze in slaap. Ze wordt ook vaak waker overdag met korte huiltjes en hengelt. 1 keer had ze echt pijn ofwel huil waarbij we met mijn man ocer seconde onafhankelijk van elkaar bij haar wieg waren: ze had enge droom of zo want het was echt een andere huiltje dan altijd. Babys zijn erg slim en sluw ze weten dondersgoed van ouders als ze huilen welke reactie ze kunnen krijgen. Vabts gebruiken huil voor uiting van hun wil en zin en vele ouders zitte aan baby daarbij vast. En tja... Doe een andere test: probeer baby die honger of pijn heeft te troosten: dat gaat je niet lukken maakt niet uit wat je gaat doeb baby blijft schreuwen voor eten. En andersom pak op huilende baby van bed en knuffel hem op je schouder: je zal gelijk zin dat je baby als die geen honger en geen pijn geeft vroolijk hangt op je. Ik weet enorm veel vriendinen due konden baby nooit laten huilen of los laten en maanden met hangerige baby gelopen hebben. Nu is ook geen succes want als baby toch zelf moet slapen kan die het ook niet meer zonder moeder en hoe ouder baby wordt hoe slimmer ze worden.
Piccolina , Maar het kan ook pijn zijn terwijl je dat niet weet! Dus dan denk je dat het geen pijn is , maar wie weet heeft je kind hele erge pijn. Je kan niet uitsluiten of je kind pijn heeft. Honger kan je uitsluiten . Vieze luier kan je uitsluiten . Maar pijn niet.
Sorry ik vind die gedachte ff te makkelijk. Weet zeker dat jouw kindje te troosten/in slaap te krijgen was op de arm of in een draagdoek oid. Al is het alleen maar dat je ernaast staat.
Wat heb jij een naar beeld van babys! Ik laat mijn dochter niet huilen. Ik word ook heel naar van sommige reacties. Babys die je voor de gek houden Dat kunnen ze niet! Ze hebben ons nodig. Inmiddels gaat mijn dochter slapen zonder te huilen. Ik ben er wel van overtuigd dat het bij ieder kind zal werken, als je maar volhoudt. Ze geven het gewoon op. Ze zijn het vertrouwen kwijt. En ik ben er van overtuigd dat dit uiteindelijk terug te zin zal zijn.
Piccolina , baby's zijn sluw ?? Ik ben het daar totaal niet mee eens . Peuter/kleuters is een ander verhaal . De een noemt graag bij zijn moeder willen zijn en daarom huilen sluw . Ik noem het eerder , zich eenzaam voelen en bij mama willen zijn . Waar hij hoort en waar hij vandaan komt . Logische toch .