laten huilen, wie heeft het gedaan?

Jelle heeft idd ook zo'n periode gehad en op een gegeven moment wist ik het ook niet meer. Toen heb ik hem idd laten huilen... Met pijn in mijn hart, trouwens, maar dat zal iedere moeder wel hebben.

Het heeft een paar dagen geduurd en toen sliep hij wel weer goed. De eerste avond/nacht is echt heel moeilijk, maar de tweede nacht ging al beter. Wat ik deed was de 10 minuten regel... Als hij begon liet ik hem 10 minuten huilen, dan ging ik er naar toe om hem (in bed!) te troosten, muziekje aan, zeggen dat het nacht is en dat hij moet slapen en weer weg... 10 minuten later hetzelfde riedeltje, en dat tich keer in die eerste nacht.

Ik zie dat je dochter 11 maanden is? Dat is ook wel weer de tijd voor een sprongetje... Jelle heeft ook veel last gehad van de 11 maanden sprong en het heeft hier wel een week of 3 geduurd. Het kan eraan bijdragen dat ze zich nu even niet prettig voelt...

Als je verder zeker weet dat ze niks onder de leden heeft, geen honger, dorst, vieze luier heeft is het het proberen waard...

Jelle deed trouwens geen oog dicht bij ons in bed, hij vond het veel leuker om dan een beetje te gaan keten, anders had ik daar misschien ook wel voor gekozen...

Heel veel succes ermee!

 

Hier ook een hele slechte slaper..altijd al geweest.
Sinds een paar maanden wordt hij ook 's nachts weer wakker en dan zijn we echt uren met hem bezig.
Laten huilen hebben we nog nooit gedaan..dit voelt voor mij niet goed.
Wij hebben de kiekeboe methode toegepast en nu gaat het weer goed.
Ook hier begon het lichamelijk op te breken.

De kiekeboe methode:
Als hij wakker wordt ga ik naar hem toe en geef hem zijn beer en speentje (wat hij uit bed gooit) terug en leg hem weer neer. Probeer zo weinig mogelijk tegen hem te praten (liefst niet) en geef hem een aai over zijn bol. Dan loop ik de kamer af...gaat hij meteen huilen dan laat ik hem hooguit 10 min huilen en loop dan weer terug (hele ritueel opnieuw).
Maar meestal blijft hij even stil dus als hij dan weer begint te huilen ga ik meteen naar hem toe.
Dit blijf ik herhalen totdat hij uiteindelijk in slaap valt. De eerste paar nachten duurt het bij ons meestal een paar uur, maar iedere nacht gaat het beter en op een gegeven moment gaat hij meteen na de eerste keer weer lekker verder slapen.

Het heeft bij ons wel geholpen. Nu wordt hij nog wel eens een nacht wakker en zijn we weer uren met hem bezig, maar dat is dan meestal maar 1 nacht de nacht erna gaat hij meestal meteen na de eerste keer weer slapen. En daarna slaapt hij weer door.

 

Laten huilen werkt bij onze eerste die nu 2 jaar is en bij de tweede ook.
Geen drama's, geen halve nachten laten huilen, was ook niet nodig:
Je legt ze d'r in bed, muziekje aan, zegt welterusten en gaat de kamer uit. Als ze begint te huilen kijk op je klok en ga er na 5 min. weer heen. Aai over d'r bol, dekens goed leggen, welterusten zeggen en de kamer uit. Gaat ze weer huilen, kijk op je klok en laat d'r 10 min. huilen voordat je er weer heengaat. Daarna hetzelfde ritueel. Niet teveel met d'r kletsen, alleen wleterusten zeggen, en dat ze moet gaan slapen of zoiets dergelijks. Daarna laat je dr 15 min huilen. Op deze manier weet ze dat je telkens terugkomt, maar de periodes ertussen worden groter en uiteindelijk valt ze in slaap. Bij onze oudste hebben we niet vaak gehad dat we tot die 15 min laten huilen zijn gekomen, na de 5 en de 10 min huilen sliep hij. Bij de jongste komen we niet eens tot de 10 min.
Het is even tanden op elkaar, gaan desnoods even naar buiten zodat je het niet hoort. Want nee, het is niet makkelijk. Maar vergeet niet: Ook slapen moet een kind leren! En dat gaat soms gepaard met wat tranen. Als het niet nodig is, dan liever niet. Maar 4 maanden gebroken nachten met lichamelijke problemen als resultaat is het niet waard. Daar wordt je zelf geen betere ouder van, met wallen onder je ogen en gefrustreerd door het slaapgebrek.

Ik wens jullie veel succes, hopelijk levert het iets op. Als je nog vragen hebt, kan je me altijd even een pb tje sturen.

Veel succes!

 

Sem had ook een periode dat hij slecht sliep. Laten huilen kost je alleen maar meer energie en stress omdat je het zileig vindt. Ik heb in die periode naast zijn bed geslapen op de grond totdat hij écht sliep. En na een paar nachten was het over en kon ik weer in mijn eigen bed slapen.

 

Ook hier heeft laten huilen heel goed gewerkt. Maar ik zat beneden in de woonkamer mee te brullen hoor! Ooooowww, wat was dat een helse periode.

Noa huilde heel erg veel (lees: 9 - 12 uur per etmaal!) Alle medische oorzaken waren inmiddels uitgesloten, er was volgens mij ook niets aan de hand. Overdag sliep ze erg slecht en ook 's avonds. In de nachten ging het gelukkig erg goed.

Ik heb haar op een gegeven moment laten huilen, in combinatie met rust en regelmaat toepassen. Elke 10 minuten ging ik erheen, maar dit werkte voor Noa absoluut niet! Ik heb dit een week geprobeerd, maar moest toch iets anders gaan proberen. Ik koos voor laten huilen en me niet laten zien. Nou, ik kan je vertellen, mamma en Noa helemaal verdrietig en eenzaam. Zij boven huilen en ik beneden op de vloer in de keuken (dit was de verste plek van haar kamertje, ik kon haar dan niet zo goed horen!) Deze methode heb ik 3 dagen gedaan en het werkte....Ze huilde steeds minder en op een gegeven moment kon ik haar neerleggen, zonder dat ze helemaal hysterisch werd. Sindsdien het ik een goed slapend kind.

Als ze jammert, haal ik haar nooit uit haar bedje. Ook als ze lekker aan het zingen of vertellen is, laat ik haar lekker liggen. Dit is ook een rustmoment voor haar. Ik merk het snel genoeg of ze echt uit bed wil.

Succes met deze slopende periode, ik weet hoe je je voelt. Wees niet bang voor negatieve reacties, jij weet wat goed voor jouw kindje is!

Groetjes,

 

Zo zie je maar weer, bij het ene kind werkt het wel als je er af en toe heen blijft gaan, bij de andere niet, zoals bij zonnestraal. Een ding is zeker, het is even heel hard doorbijten! En hopelijk, mocht je haar laten huilen om te kijken of het werkt, geef niet meteen op en hou echt die klok erbij. Ik vond 2 minuten laten huilen voelen alsof hij al een half uur aan het huilen was. Als je het probeert, probeer het dan iig een paar dagen, denk niet meteen dat het niet werkt. Ik haalde ze idd ook nooit uit bed. Zelfs als je het voor je gevoel lang genoeg geprobeerd hebt en je blijft langer op haar kamer en haar bijv. over haar gezichtje aait zodat ze in slaap valt, is het laten huilen niet voor niks geweest. Ze leert er wel van!

 

Pff heftig hoor Guppie je verhaal, kan me heel goed voorstellen dat je na al die maanden snakt naar een oplossing. Ontzettend veel succes!

 

Wij hebben ongeveer hetzelfde probleem met ons zoontje van 12 weken.
We hebben een tijd die methode toegepast en het ging steeds beter met inslapen en doorslapen..
Alleen sinds dat we met hem in t ziekenhuis hebben gezeten vonden wij hem erg zielig en daarom hebben we die methode dus weer achterwege gelaten..
Alleen nu is t inslapen en doorslapen weer drama, zelfs in de nacht.

Ik lees alleen niks over HOE je moet troosten als je ze dus steeds even laat huilen..
Mag je dan ook speentje geven? Of echt alleen aai over de bol en muziekje weer aan?

 

Hoi,

Ons zoontje was in het begin ook een hele slechte slaper. Ik dacht dat pasgeboren babies veel sliepen, nou die van mij echt niet. Alleen 's nachts ging het enigszins beter. Na 2 weken waren we het meer dan zat. Wij waren de hele dag bezig om hem in slaap te krijgen. Zodra hij in zijn bedje lag, was brullen geblazen. Zodra we wegliepen ook. Consequentie: baby oververmoeid, en wij ten einde raad. Wij vonden dat er iets moest veranderen. Dat hij echt moest leren om te slapen en ook zijn bed.

Dus legden we hem elke keer in zijn bed, 10 minuten laten huilen, troosten en weglopen en dat ging de eerste dagen wel een uur door. Maar heel snel merkten we dat de huiltjes steeds korter en korter werden. Binnen 2 weken was het huilen over en hij huilt nooit meer als hij naar bed gaat. Hij geeft nu zelf heel goed aan als hij moe is, we leggen hem in zijn bedje, kusje en hij slaapt! Zo gaat het dus al 5 maanden.
In ons geval was dit DE oplossing. Wij hebben echt een heel ander kind voor terug gekregen. Ik ben superblij dat wij voor deze aanpak gekozen hebben.
Hij weet precies waar hij aan toe is. Heel voorspelbaar allemaal. Verder hebben wij hele duidelijke lijnen. Box is om te spelen, bed is om te slapen. Daar kan geen verwarring over ontstaan.
Ik wil niet opschepperig doen, maar wij hebben echt een supermakkelijk kind gekregen en ik weet zeker dat het voor een groot gedeelte te danken is aan deze aanpak.
Nu hij snapt dat zijn acties een reactie kunnen veroorzaken weet hij ook dat het geen zin heeft om te huilen als hij naar bed gaat want daar wordt niet op gereageerd.
Hij heeft verder ook nooit bij ons in bed geslapen. Ik ben daar gewoon niet voor.
Verder snap ik niet zo goed waarom een beetje huilen schade zou kunnen veroorzaken. Als jij een kind uren laat huilen zonder te troosten dan is het inderdaad helemaal niet verstandig, maar als je hem/haar regelmatig troost tussendoor is er niets aan de hand.

Het is idd echt even doorbijten, het is niet makkelijk omdat het tegen je natuur in gaat. Maar als je verbetering zal merken, maakt het helemaal goed.

 

Troosten deed ik door over zijn bolletje te aaien en even bij te blijven. Mijn zoontje wilde nooit een speen, dus dat deden we niet. Even over zijn bolletje te aaien of even je hand op zijn lijfje, daar werd mijn zoontje heel rustig van.

 

Nee, wij hebben de buren nooit ingelicht, maar destijds woonden wij in het buitenland en hadden ook geen buren. Nu woon ik in NL en mijn jongste slaapt meestal zonder problemen (voor nu ) en als ik hem een keer 10 minuten laat huilen, ach... Ik had het er een keer met de buren over, maar ze zeiden dat ze hem niet hoorde. Nu, als hij echt 10 minuten hard huilt horen ze het volgens mij wel, maar ze zeiden zelf al eens, dat het een baby is en dat ALS ze hem zouden horen huilen het geen probleem is.
Als je je er niet gemakkelijk bij voelt, kan je altijd gewoon eens aangeven bij de buren dat jullie dochter wat moeite heeft met slapen en dat ze het nodig heeft om zichzelf in slaap te huilen. Hoe rot het ook klinkt, als jullie buren kinderen of kleinkinderen hebben zullen ze het vast wel herkennen.

Missyzuilen; ik troost niet echt, dwz ik praat gewoon zachtjes tegen hem zeg dat het tijd is om te slapen, aai over zijn bol en trek de dekens recht, geef hem een kus op zijn voorhoofd en zeg welterusten. Heel soms aai ik even over zijn voorhoofd. Nu is mijn jongste dus een makkelijke slaper en de oudste ook, die heb ik wel als baby af en toe laten brullen, maar zag al heel snel resultaat. Ik weet nog dat mijn zus mij deze methode vertelde, (eerst 5, dan 10 dan 15 min laten huilen en steeds even terug om te laten weten dat je er nog bent) en dat ik het ook moeilijk vond in het begin. Maar zij zei ook al: Als ze dadelijk 18 zijn dan weten ze echt niet meer dat je ze hebt laten huilen. Da's waar. Ze houden er echt niks aan over. Het is gewoon een leerproces. Lopen gaat ook met vallen en opstaan, verwacht niet dat elk kind uit zichzelf zomaar 'weet' hoe die alleen in slaap moet vallen. Sommige kinderen vatten dat blijkbaar gewoon niet.

En wat dat troosten betreft, denk dus inderdaad dat ook zonder ze uit bed te halen (dan hebben ze namelijk 'gewonnen', dat is namelijk hetgene dat ze willen, dat bed uit!) die aai, die zachte woordjes, het even bij ze zijn, duidelijk genoeg voor ze is, om ze te laten voelen dat ze niet alleen zijn.

 

wij hebben het gedaan

we hadden haar ook eerst eruit gehaald enz en zogauw we bij haar kwamen of ze was eruit ging ze lachen en wou ze spelen
dus hebben we haar laten huilen het duurt in het begin lang en breekt je hart echt maar het moest wel want ze speelde een spelletje met ons
ook snachts begon ze zomaar te huilen op een vast tijdstip zijn we ook niet gelijk naar haar toe gegaan we konden aan haar huilen horen dat er niks aan de hand was

nu gaat het al veel beter

 

moet er wel bij zeggen dat we om de 5 min even terug gingen neerleggen aai over de bol /bij haar blijven zitten tot ze sliep/niks hielp dus hebben we der laten huilen

 

ze zeggen wel eens dat je pas geboren baby,s niet kunt verwennen nou echt wel ranomi nu 4 maanden sliep constant in onze armen kon de niet neerleggen of het was brullen geblazen
op een gegeven moment wist ik het gewoon niet meer en vroeg aan het cb wat ik hier nou mee moest
ze vertelde me na het eten even knuffelen en een kus geven dan de bedje in en als ze huilt laat je haar gewoon liggen en na een minuut of tien ga je bij de kijken
de eerste ker was het vreselijk ze was helemaal over de toeren maar ik wist gewoon dat ze in haar bedje toch het fijnst slaapt

het resultaat is nu wel dat ze gewoon zonder pardon naar bedje gaat en in slaapt valt

 

pfff, dat is zwaar he?
wij zijn er net doorheen (nouja, nog niet helemaal, maar ik weet er mee om te gaan nu)

bij ons was het ookal 2 mnd raak, elkke nacht, soms de hele nacht, tot smorgens vroeg.

toen we zo moe waren dat we het zelf niet meer trokken heeft hij 1 nacht bij de oppas geslapen.
daarna ging het meteen weer een stuk beter.

nu schreeuwd hij nog wel eens snacht, dan leg ik hem bij mij in bed. (ik ben er daardoor achter gekomen dat hij heel onrustig slaapt en daar dus last van heeft)
de volgende nacht gaat het dan weer goed.

ik heb hem dus nooit laten huilen (ja, hooguit wel eens een keer 10 minuten, maar dat voelde echt niet goed.)

1 of 2 blz. verder staat mijn verhaal, misschien heb je er iets aan.

succes

 

ja het is best zwaar en aks je je kindje zo hoort huilen dat het over zijn toeren raakt wil je haar/hem het liefst opbeuren maar echt dat werkt niet en je hebt alleen maar je kindje ermee

hier heeft het 3 dagen geduurt en geloof me die dagen waren de zwaarste uit me leven omdat het gewoon vreselijk was om me meisie zo tehoren huilen maar het heeft zijn vruchten afgeworpen en slaapt me dochter als ik haar in bed ligt

okeej nu heeft een een tut problem en wil ze constant haar tutje maar dat is weer een ander verhaal