Vigo moet meestal huilen als hij zijn bed in moet. En dan laten we hem ook wel even huilen, tenzij hij hysterisch wordt of als het erg lang duurt. Vaak staan we net met de deurknop in de hand bij zijn kamer, als hij ophoudt. Dan sluipen we snel weer naar beneden . In het gein vond ik het heel moeilijk als hij huilde, nu zie ik dat hij het gewoon even nodig heeft. Als we steeds naar hem toe gaan, valt hij nl. niet in slaap, terwijl hij dat juist zo nodig heeft.
Ik liet Marin eerst ook huilen ,maar toen ik erachter kwam dat ze veel pijn had ben ik daar heeeeeel snel mee gestopt! En bij de 2e?Nee die laat ik als ze zoo klein zijn niet huilen! Dacht met Marin ook: ojee dit komt nooit goed! Slapen zal altijd een drama blijven , maar nee hoor! IS vanzelf helemaal goed gekomen. Moet wel zeggen dat ik altijd savonds/snachts wel doorzette, door haar er niet uit te halen maar hand op dr buikje leggen..
Finn heeft ook moeite met inslapen, vooral na z'n nachtvoeding. Ook hij gaat histerisch huilen.. Ik laat hem nu wel, sinds 3 nachten, huilen, en ben er inmiddels achter dat hij binnen een half uur toch in slaap valt. Vind het echt moeilijk om hem te laten huilen, maarja, moet toch wat. In de tijd dat hij huilt pak ik een boek en ga ik lezen...en zo wacht ik tot hij in slaap valt. Heb in mn hoofd iedere keer dat ik hem maximaal een half uur laat huilen, maar dat is dus nog niet voorgekomen...
Hele kleintjes moet je ook niet heel lang laten huilen nee, maar ze gaan er wel sneller dan je denkt misbruik van maken haha. Emma had gauw genoeg in de gaten dat wanneer zij huilde in bed dat wij dan kwamen. 1 avond laten huilen, eerst na 5 minuten erheen, speen erin, even een aai over de bol en weer weg, daarna na 10 minuten en daarna een kwartier en dan sliep ze wel. Nu huilt ze vaak helemaal niet meer en soms jengelt ze een paar minuutjes.
Ik deed en doe het nog steeds. Mijn ventje is echt een driftkikker en kan echt heel boos worden om zijn zin te krijgen. Soms huilt hij wel een kwartier als ik hem in bed heb gelegd. Ene moment helemaal hysterich en het andere moment jengelen. En wat het rare is. Vanuit het hysterische is het vaak ineens stil en slaapt hij.
Ik ben daar heel simpel in: Ik laat hem NOOIT langer dan 5 min. huilen. Wij hebben absoluut geen huilerd om maar zo te zeggen en als hij huilt heeft dat altijd een reden. Dus we pakken hem altijd uit zijn bedje. Gelukkig is dat weinig nodig want hij lacht veel meer dan dat hij huilt
Waarom zou je hem uberhaupt ooit laten huilen? Ik snap dat niet hoor. Ik zie moeders in winkels een meter van hun brullende baby vandaan staan en de andere kant op kijken, dan denk ik, hallooooo dat is jouw kind daar, hij heeft je nodig!!! En dan verwachten zulke mensen zeker dat hun kind straks ineens wel naar hun gaat luisteren? Waarom zouden ze, als er naar hen ook nooit geluisterd werd.. Bij een kind van twee weken verspil je energie door op regelmaat te gaan zitten hameren. Maak het jezelf niet onnodig moeilijk en 'go with the flow' van je kindje.
Ja inderdaad helemaal goed gezegd! Daar wil ik nog even aan toevoegen dat je die boeken die er tegenwoordig bestaan over het 'trainen' van je kind dat ik dat werkelijk belachelijk vind. Ken me kind zelf het beste en zo'n miep uit zo'n boek gaat mij niet vertellen hoe ik me kind moet trainen!
Uhmm...ja, maar wat moeten ze dan? Hun pasgeboren baby op de arm door de supermarkt sjouwen, met de kinderwagen en alle boodschappen aan de andere arm? Ik heb zelf in de supermarkt ook wel eens 'de andere kant op gekeken' hoor. Dan moest hij maar even brullen, want mama moest nu toch echt even een paar boodschapjes doen. Meestal was het meteen weer over zodra we eenmaal buiten waren, en dus weer lekker doorliepen. Dat die moeders in de winkel de andere kant op kijken, wil niet zeggen dat ze hun kind altijd en overal laten huilen. Jij ziet alleen maar een momentopname.
Ik vraag mij af wat jij dan doet in zo'n situatie. Speen in de mond en maar eindeloos wiegen totdat hij/zij er een keer mee ophoudt? En dat is nou waar ik zo van op kijk. Brullen? Hup speen in de mond en maar krampachtig wiegen. Velen vergeten dat huilen een vorm van uiting kan zijn. Er hoeft niet altijd iets aan de hand te zijn, soms betekent huilen indrukken verwerken. En dat verstoren wij steeds door ze snel te laten ophouden. Ik denk dat een gemiddelde moeder erg goed weet wanneer er echt iets aan de hand is. Ik heb ook weleens geen aandacht gegeven aan het huilen van mij zoontje. Ik wist precies wanneer er niets aan de hand was en wanneer ik hem dus lekker zijn gang kon laten gaan. En het gaat nog steeds er goed met hem, hij luistert naar mij als de beste
helemaal mee eens! gelukkig loop ik bij een CB die wel adviseert om zoveel mogelijk mijn kindje bij me te nemen. s'nachts slaapt ze echt zonder te jammeren of huilen. ze wordt alleen wakker voor de borst en slaapt dan meteen weer verder. overdag wilt ze echt alleen maar tegen mijn borst aanliggen. lekker dicht tegen mama aan kleintjes snakken gewoon naar hun mama, dat heet 'huidhonger'.. ik vind het dan echt zielig om je baby weg te leggen en hysterisch te laten huilen. om mijn kleintje altijd tegen me aan te kunnen dragen, heb ik een draagdoek zo draag ik haar knus tegen mijn borst/buik, maar heb ik wel mijn handen vrij! en ze vindt het heeeeeerlijk. ik heb mijn kindje altijd bij me. ik laat haar nooit alleen in een kamer liggen. en ik weet niet of het verband heeft, maar ik heb een heel makkelijk rustig kindje.
Het kan ook anders. In een draagdoek of -zak bijvoorbeeld. Mijn zoontje heeft nooit een speen gehad. En ja, even in de armen nemen kan helpen ja. Eindeloos ken ik niet, is hier nooit nodig geweest. Ken ik ook niet van andere vrouwen, zal wel jouw momentopname zijn dan. Dus maar laten huilen want het is goed voor ze?! Ik ben er van overtuigd dat er nooit "niets aan de hand" is. L-e-k-k-e-r zijn gang laten gaan?! Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Je bent net geboren, en dan...? Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Reactie op de (concept) richtlijn 'Aanpak van excessief huilen bij zuigelingen'
@ keiko: ten eerste is er een groot verschil tussen veelmatig huilen van een huilbaby en het af en toe laten huilen van een kind dat bijvoorbeeld moeilijk in slaap komt. Ten tweede is er ook een groot verschil wat betreft de leeftijd. Ik heb naar aanleiding van vele discussies hier wetenschappelijk onderzoek gelezen over het laten huilen en de "gevaren" zijn alleen gevonden bij huilbaby's. Dit is ook wel logisch aangezien deze baby's niet voor niets huilen. Maar een kind dat nooit huilt op een dag, maar wel een paar minuten als het naar bed moet (zoals mijn zoontje dat wel eens heeft), ondervindt echt geen grote gevolgen van het "laten huilen". En ja, laten huilen kan in die zin zelfs goed voor ze zijn. Toen ik naar aanleiding van mijn kleine research heb besloten hem in slaap te laten huilen, had ik een kind dat veel beter sliep. Maar nogmaals, hij huilt overdags nooit, echt nooit (ook daarvoor niet). Hooguit als ie wat moe is, maar dan til ik hem dus op en dan is hij ook gewoon stil. Het is dus niet zo zwart/wit. En van een keer in de supermarkt huilen, houdt het kind ook heus niets aan over hoor. Jij ziet inderdaad een momentopname. Je weet toch niet hoe het er thuis aan toe gaat?
KEiko, je moet vooral doen waar jij achterstaat, maar graag zonder je mening op te dringen. Iedereen wil het beste voor haar kind en doet wat goed voelt. Mijn zoontje heeft de eerste periode gehuild voor het slapen gaan. 10 minuutjes laten huilen heeft er wel voor gezorgd dat hij dat na 1 week nooit meer deed en altijd lekker uitgeslapen was. En dit is wat bij ons heeft gewerkt en niet bij elke piep "troosten", want daar ging hij niet van slapen. Mij zul je dus er nooit van overtuigen dat je een baby nooit moet laten huilen. Maar ga jij maar vooral je gang hoor.
Hoi dames Graag wil ik ff inhaken. Mijn dochter is as donderdag 7 weken. Sinds een dag of 3 gaat ze steeds huilen als we haar neerleggen. Eerst een beetje mekkeren maar na een paar minuten komen de traantje te voorschijn en raakt ze soms echt overstuur. Zodra we haar oppakken gaat het al snel beter. Maar willen we haar na een tijdje als ze bijv in slaap is gevallen in haar bedje of box leggen word ze wakker en begint ze weer. Overigs doet ze dit niet 'snachts maar tegen en in de avond en soms ook overdag. Wat raden jullie aan? Oppakken en desnoods de hele avond op schoot nemen ( vind ik niet erg hoor lekker kroelen! ) Of laten liggen. Vind het eerlijk best moeilijk om ze te laten liggen als ze zo moet huilen.
@Claudia: Ja, moeilijk. Ik heb wel eens begrepen dat het normaal is dat kinderen 's avonds graag bij hun ouders willen zijn en dat daarom het slapen in de avond vaak niet zo goed gaat. Maar even in meegaan, misschien dus. Ik heb mijn zoontje overigens ook niet echt laten huilen in het begin. Dat werkte inderdaad echt niet. En ik trok het ook niet, moet ik zeggen. Maar nu doe ik het wel soms. Inderdaad eerst vijf minuten, en dan tien, totdat hij slaapt (maar nooit langer dan een half uur). Hij heeft dat gewoon nodig om even los te komen van het spelen. Het schijnt ook doodnormaal te zijn dat kinderen even moeten huilen om in slaap te komen en als je dat steeds verstoort, moet hij dus steeds weer opnieuw beginnen aan zijn proces van in slaap vallen. Maar goed, het zal ook van het kind afhangen. Ik heb gewoon een ventje dat overal bij wil zijn. Zodra je in de kamer staat is het feest. Dus als ik ga troosten om hem in slaap te laten vallen, vat hij dat heel anders op. Daarom laat ik hem expres alleen. En dat laten huilen in de supermarkt... Ooit wel eens van drammers gehoord? Ik was er een. Een superdrammer. Dus ik kan me heel goed voorstellen dat mijn moeder mij wel eens heeft laten huilen. De enige manier om mij te laten stoppen, was mij mijn zin geven en dat is verwennen. Met als gevolg dat ik de volgende keer weer begon te drammen.
ooit wel eens gehoord van baby's die tegen hun slaap vechten en daarom huilen? moet je je baby dan iedere keer maar uit de wagen halen, sorrie hoor maar dat gaat niet altijd! als ik ga wandelen heb ik mijn dochter van 2,5 aan de hand naast mij lopen als de kleine dan huilt haal ik hem echt niet uit de wagen, hoe moet je dat allemaal gaan doen dan? de een aan de hand de ander op de hand en tja dan hebben we geen handen meer over om de wagen te duwen, moet je dan maar bijven staan in een winkel of op straat?
Onze dochter was enorm lastig met slapen de eerste 3 maanden. bij ieder zuchtje was ze wakker, en ze wilde niet in dr bedje Ik wilde haar niet laten huilen , maar op een gegeven moment was ze zo erg aan het huilen/krijsen dat ik dacht nu moet er wat gebeuren. Vanaf dat moment heb ik haar in bed gelegd en laten huilen, en iedere keer hetzelfde ritueeltje herhalen Het werd veeeel beter, na 4 dagen ging ze liggen in dr bedje en alg ze ook wel eens wakker maar was wel stil Maar vanaf 10 maanden ging het weer fout en kwam ze snacht ook weer, toen heb ik geprobeerd haar te laten huilen. Maar dat haalde niks uit, ze bleef huilen , dat heb ik opgelost door haar een fles te geven. Dat zal niet iedereen een goed idee vinden, maar ze sliep daarna weer lekker door, en onze nachtrust kon ook doorgaan Inmiddels is ze 20 maanden, en krijgt nog wel eens een flesje snachts. Ik luister naar haar huiltje, en als ik denk die gaat wel weer slapen, dan laat ik dr liggen, en als ze echt na 2 minuten al hysterisch is krijgt ze lekker een flesje Ik wilde eigenlijk zeggen dat je moet doen wat je zelf denk dat goed is, maar het is wel een heel verhaal geworden
Je kind niet meenemen naar de super, is dat misschien een idee? Ik heb nog nooit in de situatie gezeten dat me kind huilt in de supermarkt, simpelweg omdat ik boodschappen ga halen als me man thuis is. En soms gebeurd het ook dat als me mannetje lekker ligt te pitten dan ik even snel er tussenuit piep om ff wat te halen met mijn boodschappenlijstje, maar dan ben ik hoogstens een kwartier weg. (Dus niet uitgebreid boodschappen doen)
Ik heb 5 kinderen en 1 onderweg, en het is mij ook gelukt hoor. Dus het kan wel. Nu scheelt het wel dat ik mijn baby altijd gedragen heb in een draagdoek. Nee. Ik laat mijn kindje niet huilen nee. Een baby kan alleen communiceren door te huilen. Er is dus iets. Het kan best voorkomen dat ik 1,2,3 niet kan zien waarom mijn kindje huilt, maar het helpt hem wel als ik hem dan troost, omdat ik hem warmte en geborgenheid biedt. Al die zgn 'verplichtingen' : Baby moet in eigen bed slapen, moet op een bepaald tijdstip slapen, moet eten op dit tijdstip, moet zoveel groeien in een periode, moet doorslapen met zoveel weken, moet huilen om in slaap te vallen, moet mee naar allerlei gelegenheden omdat de ouders dat willen. Pffff. Ik vraag mij wel eens af wie dat allemaal ooit verzonnen heeft?