Ja, vanaf een bepaalde leeftijd kun je (naar mijn mening) inderdaad wel laten huilen. Maar ik denk dat je als ouder zelf ook wel ziet, hoort, merkt wanneer dat moment gekomen is. Kindjes van net een maand, zoals het kindje van TS, huilen omdat ze zich niet prettig voelen. Ze huilen niet "om hun zin te krijgen". Ik denk dat over het algemeen geldt, dat ze dit het eerste half jaar zeker niet doen. Daarna zul je het zelf een beetje in de gaten moeten houden, denk ik. In mijn ogen heeft laten huilen geen zin, als het echt is omdat je kindje zich onprettig voelt. Je merkt het vanzelf als kinderen wel "met opzet" huilen om iets voor elkaar te krijgen. Dat is (denk ik) een goed moment om wel een keer te laten huilen. Maar dan nog zou ik wel eerst even kijken of je kindje echt goed ligt.
Naast laten huilen zijn er wel andere trucs om je kindje te helpen beter te slapen, als het wat groter wordt en je merkt dat het eigenlijk meer/beter zou moeten slapen. Als je kindje een kort slaapje heeft gedaan, en er alweer uit wil, probeer het dan zo lang mogelijk te troosten en in de slaapsfeer te houden. Als het nodig is om het op te pakken om te troosten: doen, maar bijv geen spelletjes gaan doen. Als het nodig is om wat te laten drinken; doen, maar blijf op het rustige/donkere kamertje. Leg steeds daarna je kindje weer terug. Soms slapen ze verder, soms is het nodig om dit een uur vol te houden ofzo. Probeer de tijd in bed/het kamertje zo ieg te rekken tot ze weer echt trek hebben, zeg na 2 of 3 uur ofzo (het gaat niet om de klok, maar dat ze echt trek hebben en een goeie volle voeding kunnen/willen drinken). Let bij het wakker zijn erg goed op slaapsignalen en leg je kindje dan snel weer in bed. Als je dit even volhoudt, en het kan heel vermoeiend zijn om dit een aantal dagen te doen, merk je dat ze steeds makkelijker een tijdje rustig in bed blijven, en zelfs uiteindelijk nog een slaapje doen of zelfs gaan doorslapen. Mijn meisje was altijd maar alert en druk en (te lang) wakker, en is hiervan enorm opgeknapt. Ze is super vrolijk en uitgeslapen, en geeft ook duidelijk zelf aan weer te willen slapen. Als ik haar dan in bed leg trappelt ze van blijdschap . Soms moet ze dan ook nog wel even jengelen hoor, om echt in slaap te vallen. Maar als ik dan wel eens binnenkom (als het zielig klinkt) kijkt ze me heel vreemd aan . Nu ze naar de creche moet, ben ik super blij dat ze langer achtereen kan slapen! EDIT; dit is trouwens een aanpak van Ria Blom, ook wel bekend om het in slaap laten huilen, maar ze heeft dus nog meer bedacht!
Vandaag is de wijkverpleegkundige van het cb bij ons geweest en ik vertelde dat mijn zoontje altijd huilt als ik hem in zijn bedje leg. Hij valt alleen in slaap als hij bij mij ligt. Toen zei ze ook dat ik hem moest laten huilen, maar hij is nog geen 2 weken oud. Ik heb het vanmiddag even geprobeerd hoor, maar het huilen werd erger en erger en uiteindelijk had ik een mannetje wat compleet over zijn toeren was. Toen heb ik hem maar weer lekker bij me gepakt en werd hij rustig, ik kan hem dus echt niet laten huilen. Ben blij dat ik hier lees dat de meesten dat zo doen want ik kreeg echt het gevoel dat ik het niet goed deed.
Inderdaad. Zo'n kleintje hoort bij de moeder te zijn. Nooit laten huilen, Wat een stom advies. Ben sowieso kriebelig van het CB.
Wat ben ik blij met mijn cb en mijn kraamhulp, die zeiden allemaal doen wat je gevoel je zegt. En dat was gelukkig niet in bed leggen en laten huilen, wij hebben het gedaan zoals hier boven staat beschreven, niet spelen en geen lichten aan, lekker in het schemer troosten/in laten slapen en dan weer naar ons bedje of naar beneden. De eerst twee weken sliep ze bij ons in bed in, en ik vind het ook niet zo gek, je zit 9 maanden in een lekkere warme buik, lekker veilig en geborgen en dan opeens kom je in zo'n grote wereld terecht. En verder hebben we er niets aan gedaan, getroost, gewiegd en met 6 weken sliep ze hele nachten door in haar eigen bedje. Nu is ze 6 maanden en soms jammert ze wat voor ze in slaapt, maar ze is gek op haar bedje en haar kamertje, dus wij slapen lekker uit smorgens Lekker ontspannen en je eigen ding doen, voor mij gold: jammeren was niet erg, huilen wel.
Tsja, mijn zoontje huilt ook altijd als ik hem in bed leg en het helpt ZEKER niet als ik hem uit bed haal. Hij kan niet anders dan even 2 minuten huilen, dan valt hij in slaap. Ik zie gewoon niet in hoe ik dat kan omzeilen. Dus tsja, ik denk wel dat sommige kinderen dat gewoon nodig hebben. En omdat hij het dus altijd doet, blijf ik er ook niet meer bij staan. Ik zing een liedje voor hem, neurie zachtjes, doe zijn muziekje aan en loop weg. Meestal ga ik dan even naar de wc en als ik daarmee klaar ben, is ie vaak alweer stil. Soms is het huilen dan over gegaan in gemopper en ook dan ga ik niet naar hem toe. Wetende dat hij even later alsnog in slaap valt.
@Yukl: Oh ik haal mijn zoontje ook echt niet al na twee minuten uit bed hoor. Soms huilt hij ook gewoon even 'zeurderig' en dat laat ik gaan. Maar meestal begint hij te huilen en word het erger en erger tot hij helemaal over de rooie is. Hij stopt dan ook niet meer met huilen tot ik hem bij me heb gepakt. Tja en dan laat ik hem echt niet 'ik weet niet hoe lang' liggen huilen. (weet overigens niet of je reactie aan mij gericht was)
Oh nee, niet specifiek richting jou Ik wilde alleen een situatie schetsen waarin laten huilen naar mijn mening misschien wel de juiste oplossing is. Maar ik denk dat 2 minuten huilen niet echt met "laten huilen" geassocieerd wordt. Als mijn zoontje echt over de rooie raakt, ga ik ook naar hem toe. Ook als ik merk dat het huilen aan blijft houden en hij toch niet in slaap zal vallen (op de korte termijn althans). Maar mijn oudste liet ik dus wel een paar keer wat langer huilen (op aanraden van een arts op het CB, aan wie ik om advies vroeg). Hij sliep alleen maar hazenslaapjes en dat had zeker weten geen medische oorzaak. Na 3 dagen was het niet meer nodig en sliep hij weer langer. Toen was hij 2 maanden oud. En ik ben nog steeds blij dat ik het niet heb opgelost met eindeloos wiegen en weet ik veel wat. Maar goed, ouders moeten denk ik vooral hetgeen doen waar zij zich goed bij voelen.
Ik vind laten huilen ook niet echt een goed advies. Zeker niet als je kindje nog zo klein is. Ik heb mijn zoontje de eerste maanden bijna heel de dag in mijn armen gehad, zo vond hij het 't leukst, ik weet niet hoe het gegaan is maar uiteindelijk ging hij vanzelf goed slapen in zijn bedje. Nu word hij sinds een paar maanden ook weer wakker 's nachts, maar nooit laat ik hem huilen, ondanks het advies van vele. Je moet gewoon doen waar jij je het beste bij voelt.
Dat laten huilen is vooral bedoeld voor hyperalerte kindjes die snel oververmoeid zijn en de stress even kwijt moeten door te huilen voor het slapen. Ga je dan te snel met ze slepen dan krijgen ze daar de kans niet toe en raken ze alleen maar nog vermoeider. Zo ook die van ons... Maar ze bleef huilen en uiteindelijk heeft ze veel op schoot in de bakerdoeken geslapen met een speen. Na huilen en spartelen viel ze daar wel in slaap en werd ze binnen een paar weken een stuk rustiger. Laten huilen' is niet altijd zielig, maar je moet goed op je kindje letten. Als hij bang is alleen, eenzaam of hongerig is, is het mi geen goed advies.
Lekker bij je nemen en knuffelen. Liza wilde ook altijd bij me zijn toen ze zo klein was. Het is soms onhandig, maar als ik terug kijk was het eigenlijk heerlijk Onzin wat het cb zegt! Een kind zo klein kun je nog helemaal niet verwennen. Uiteindelijk komt het goed. Op een gegeven moment kun je hem steeds vaker wegleggen en uiteindelijk kan hij zichzelf in slaap krijgen. Tot die tijd...lekker doen wat goed voelt! Dat kan nooit fout zijn.
Same here... Maar nu, sinds ik hem op zijn buik leg in de box (wilde hem niet in de box laten slapen, maar ik leg hem er in als hij in zijn oogjes gaat wrijven of gapen, en dan dus op zijn buik, en hij is in een paar tellen weg!) Daarvoor was het ALLEEN maar op schoot! Nou, dan plande ik mijn dingen dus voor andere momenten, zat lekker met baby en laptop/tijdschrift/hondjes op de bank. Lekker genieten van de knuffeltijd Enneh.. Negeer het CB alsjeblieft als het tegen je gevoel in gaat! Gewoon lekker zelf stoeien.. zo ben ik erachter dat mijn ventje super lekker en lang slaapt als ik hem overdag op zijn buik laat slapen.. Nou heerlijk toch!