Mijn man scheld nooit, heb hem ook nog nooit horen vloeken of wat dan ook! In het begin heb ik wel hele nare woorden gezegd, maar erger dan het woord eikel krijg ik niet meer over mijn lippen! Overigens is het woord appelflap mijn scheldwoord geworden
Het ergste dat we tegen elkaar zeggen is "idiot" of "poopiehead", hahaha! En dat is voor de grap! Nee, we hebben elkaar nog nooit uit gescholden of tegen elkaar geschreeuwd of iets dergelijks.
het gebeurd hier ook wel eens dat we een niet zo lief woord tegen elkaar zeggen uit boosheid, maar echr uitschelden pikken we allebei niet.. hoort ook niet in een relatie!
trouwens, sinds zoontjelief er is zijn 'dagelijkse krachttermen' verwisseld voor sukkel, stomkop etc. haha
Ja.. Mijn man en ik schelden elkaar wel eens uit.. Of eigenlijk doe ik dat, haha. Als ik pijn heb, boos ben, me machteloos voel enz. dan scheld ik nou eenmaal weleens.. Ik schaam me daar niet voor en vind ook niet dat ik mijn kinderen een slecht voorbeeld geef. Overigens zijn die er nooit bij, want mijn man is altijd pas 's avonds laat thuis.
Ja en nee. Ja, op liefkozende manier als er net niets aan de hand is. Maar nee, niet als we ruzie maken. Dat gebeurt sowieso bijna nooit.
Absoluut niet. Ik scheld nooit, nou ja zelden. Ml is daar wat makkelijker in maar nooit naar mensen en zeker niet naar mij. Mijn scheldwoord? Banaan! Moet je eens heel hard zeggen..lekker joh. Ik zeg ook "bugger" en sjips Ik vind het gebruik van krachttermen absoluut not done en wel een zeer slecht voorbeeld.
Mijn lief heeft mij nog nooit uitgescholden. Ik heb me daar wel eens schuldig aan gemaakt maar dan hou ik het bij eikel. Gelukkig zijn ruzies/meningsverschillen zeldzaam tegenwoordig. Ik ben met jullie eens dat het gebruik van krachttermen in bijzijn van kinderen een slecht voorbeeld is. Voor mij iets om op te letten dus. Aan de andere kant wil ik onze zoon niet volledig afschermen van een meningsverschil. Ik heb dat bij lief en mijn schoonzus en zwager gezien en gemerkt en ook dat is niet perse zaligmakend.
Hmm, verder dan 'zeikerd' komt het hier eigenlijk niet. Tenminste, niet in een ruzie. Soms noemen we elkaar wel eens pesterig 'sukkel' of 'sufkutje', maar we weten ook van elkaar hoe we dat bedoelen
Hier wel. Niet structureel maar is wel al eens gebeurd. Als ik blind ben van woede komen er wel eens woorden uit waarvan een ander met open mond zou staan. Echter doe ik dit nooit waar dochter bij is. Hij heeft me wel eens een zeikwijf genoemd, vind ik niet erg het is gewoon een ordinairder woord voor zeurpiet.
Wij beide ik gooi als ik echt verdrietig ben er echt wel behoorlijke krachttermen uit Mijn kinderen krijgen daar weinig van mee zo wel ook ruzie maken hoort bij het leven wij schelden elkaar uit draaien ons om en het is opgelost en dus weer gezellig! Persoonlijk lijkt me dat beter dan dagen spanning in huis omdat papa en mama ruzie hebben vreselijk vond ik dat vroeger dus laat mijn kinderen zo eens per jaar perongeluk iets opvangen
hier worden ook wel eens wat lelijke woorden gezegd als schijtvent of schijtwief niet vaak maar af en toe echt wel en ook wel gebeurd waar de kinderen bij zijn. en ik vind dat geen probleem omdat ze ook zien dat we het daarna uit praten en weer lief doen tegen elkaar. Ook dit zijn dingen die ze moeten leren dat je ruzie kan hebben en daarna het weer goed maakt door het uit te praten en sorry te zeggen.
Hier inderdaad wel eens als 1 van de twee iets dommigs doet, komt er wel eens een sukkel uit, en dan ook wel eens dat we het van onszelf zeggen. Tijdens ruzie/ stevige discussie valt er nooit een scheldwoord over de ander, wel over de situatie dat die bijvoorbeeld k***e is.
Nou, ik noem 'm wel eens zeur en in mezelf wil ik m nog wel eens iets noemen, maar hardop iig niet. Maar gebeurd niet vaak.
mijn vent heeft een kort lontje en kent de eigenschap van een spiegel niet zo goed. Hij doet zelf namelijk nóóit iets fout. zegt hij zelf. En dus heb ik het altijd gedaan. prima, ik ken hem langer dan vandaag en eenmaal gekalmeerd zal hij heus inzien dat hij ook echt wel dingen verkeerd kan doen. 1 keer schoot hij me echt even heel verkeerd. We hadden al mot, ik was kwaad en ben uit frustratie gaan afwassen (aanrader, trouwens. Is ineens heeeel snel klaar!) maar liet een beker vallen. Pats, oor eraf. zegt ie zittend op de bank vanuit de woonkamer heel lullig "wat kan je nou wel? je lijkt wel een mongooltje!" maar dan ook echt met een rot-toon, rollende ogen en zó denigrerend. Heb toen dus mooi alles laten staan en ben een blokje om gaan lopen. Eenmaal terug was de afwas klaar en stond ie voor mijn neus om sorry te zeggen. nee, als er uit pure kwaadheid eens iets naar buiten floept aan een lelijk woord zal je me niet horen zaniken. maar deze keer was het zó doelbewust en pijnlijk.. neuh, pik ik niet
Af en toe wel eens als grapje zelf-bedachte scheldwoorden die eigenlijk vooral enorm grappig klinken.. Echt scheldwoorden heeft m'n vriend eigenlijk nog nooit gebruikt tijdens een ruzie o.i.d. Wel eens stem verheffen of op zo'n sissende toon praten, maar dan zeg ik dat ik dat geen gesprek voeren vind en ga ik even in de andere kamer zitten om af te koelen. Maar zou me zeker niet laten uitschelden, hij gelukkig ook niet.