oh maar daar zeg ik niks over. dit doe ik ook hoor. ik laat mijn hond alles doen op het veldje voor mijn huis. de gemiddelde tuin is inderdaad langer. hier geen tuin dus letter 10 stappen van mijn voordeur verwijderd. ik ga nooit verder weg als de kinderen binnen zijn. maar ik ken een aantal mensen die gerust een rondje gaan fietsen met de hond of het park doorgaan. want, "kind slaapt lekker en word toch nooit binnen een uur wakker en er kan niks gebeuren''. ik ken iemand die heeft speciaal een babyfoon die 4 km bereik heeft. dan kan ze de hond in het park uit laten/....
Het is en blijft toch een verhitte discussie, ieder heeft een eigen mening hier over. Maar hoe denken jullie dan hier over: niemand mag alleen zijn met een of meerdere kinderen thuis? Want: je zou namelijk zomaar van de trap kunnen vallen, of een hartstilstand krijgen, of....... Dan zijn de kinderen helemaal alleen zonder volwassene. Moeten we dan niet allemaal standaard iemand bij ons hebben in huis, voor het geval dat? Vind dat we tegenwoordig wel eens doorslaan in het zien van gevaar. Prima dat je er over na denkt wat er allemaal zou kunnen gebeuren, maar je kunt jezelf ook ontzettend gaan beperken door overal gevaar te zien.
Bedankt voor jullie antwoorden. Wilde er mee aantonen dat er een verschil is tussen een hond uitlaten en een hond uitlaten niet alles is zwart/wit Boodschappen doen zou ik ook nooit doen omdat ook al woon je er heel dicht bij, je weet nooit hoe druk het bij de kassa is en je bent dan ook echt weg. Niemand in de supermarkt of buiten de supermarkt weet waar je woont als je een ongeluk krijgt, of het gaat er zo hectisch aan toe dat ze niet zien wie een ongeluk krijgt. Niemand vraagt zich af of er misschien niet iets thuis zit te wachten op dat moment. Krijg je een ongeluk voor je huis tja de buren zullen aan de kinderen denken, voorbijgangers weten je ook wonen. Tenzij je in een hele drukke stad woont En bij de buren een koffie drinken zie ik weer hetzelfde als zelf in je tuin zitten. Niet altijd maar vaak is de afstand hetzelfde. Maar of ik het zou doen weet ik niet. Voor mezelf voelt het anders dan als in de tuin zitten maar eigenlijk zit er in veel gevallen niet veel verschil tussen
Klinkt gek maar daar heb ik ook over nagedacht. Als mijn vriend werken is bel ik al elke dag met mijn ouders op facetime. Vind mijn zoontje helemaal geweldig maar zo weten ze ook dat alles in orde is. Stel ik reageer niet en bel binnen 1u niet terug dan maken ze zich ongerust. Het kan natuurlijk zijn dat er iets gebeurd na het facetimen maar toch vind ik het iets van veiligheid hebben. Is gewoon een gevoel.
nee hoor. ik vind het geen doorslaan. lijkt voor jouw misschien zo maar dat weet je pas als je eens een brand mee maakt. dan piep je wel anders en mezelf ontzettend beperken?? waarmee. vertel. ik beperk mezelf nergens mee. ik laat mn kinderen niet alleen als ik boodschappen moet doen dus dan doe ik dit later als ze wakker zijn of voordat ze een slaapje moeten doen. en anders, pech gehad. genoeg in huis en zal echt niet omkomen van de honger van 1x geen boodschappen doen hoor. ik laat ze niet alleen als de hond eruit moet. dus, hij wacht maar en anders in het perkje voor het huis en anders in de tuin.(die ik niet heb). en met ophalen/wegbrengen van en naar school dan gaat kind gewoon mee of ik pas haar slaapjes erop aan. geen probleem. ik voel me absoluut niet beperkt hierin. nou scheelt het ook dat ik vanaf het begin af aan me niet aan allerlei strikte slaaptijden en ritmes heb gehouden. dus als ik ze een keer wat later of eerder naar bed doe dan is er hier niks aan de hand. maar mezelf beperken?? nee, absoluut niet. ik vind het eerder shockerend dat mensen zo makkelijk met hun kids omgaan en juist geen gevaren meer zien...
Van school halen of een boodschap doen snap ik echt niet. De juf kan nog iets vragen, of je kind overleg nog even plassen. Pak is de winkel 1 deur verder, je bent bijna nooit in 10 min terug. En ik vind 2 min al te lang. Beide dingen kun je niet in 10 min doen. Een eerlijk gezegd: als ik alleenstaand zou zijn, of mijn man zou snachts werken dan zou een hond die ik moet uitlaten (als mijn kinderen in bed liggen) niet in mijn leven passen. En zou ik dus geen hond hebben. Een huisdier moet een verrijking zijn van je leven, en je niet beperken ten koste van je kinderen,
Tja, heel simpel soms lopen dingen anders en om de hond dan maar te dumpen bij een ander omdat bijv een partner soms 's nachts werkt.. Absurd. De hond beperkt ons leven helemaal niet en ook niet ten koste van kinderen die eens een paar minuten 'alleen' thuis in hun bed liggen. Als ik sta te douchen op eenzelfde dag heb ik langer, minder zicht op ze. Hier kan ik trouwens ook prima binnen 10 minuten terug zijn bij van of naar school brengen/halen. Zelfs binnen 5 en meestal zelfs binnen 3. Ligt er maar net aan hoe je woont en waar de school zich bevindt. Of een winkel Dus stellen dat anderen dingen niet kunnen doen binnen een x tijd, omdat het jou niet logisch lijkt vind ik nogal wat.
Misschien al antwoord gehad maar ik heb niet alles gelezen: what the heck is een goede reden om je kind(eren) alleen te laten? Er is nl in mijn ogen GEEN reden een goede.
Ik laat mijn dochter echt niet alleen thuis. Kan ook niet begrijpen waarom je perse op dat moment je boodschappen moet doen.. Gemakszucht komt dan in mij op.. Omdat je vlugger klaar ben Zonder kind? We hebben een hondje, als vriend weer eens moet overwerken, op oefening is of wat dan ook gaat hij (de hond) avonds maar een keer se achtertuin (14x16) in.. Geen haar op m hoofd die er aan denk E. Alleen te laten.
Hond uitlaten of boodschappen doen vind ik ook een heel verschil. Ik zou mijn kind ook nooit alleen laten zodat ik ff boodschappen kan doen. Die enkele keer dat mijn dochter alleen thuis is, diep in slaap, laat ik haar ook zeker niet thuis voor mijn eigen gemak. En zo gemakkelijk voelt het ook niet, die 10 minuten weg. Je kunt het ermee eens zijn of niet dat sommige mensen ervoor kiezen om hun kinderen een paar minuten alleen te laten. Maar (ik spreek vast niet alleen voor mijzelf) gemakzucht voor de moeder is nooit de beweegreden voor deze keuze. Alleen wanneer mijn dochter een slechte dag heeft en het echt niet meer volhoudt kies ik ervoor om haar thuis te laten omdat het op dat moment voor haar beter is om lekker door te slapen. Normaal gesproken slaapt ze later, als het halen of brengen al klaar is. En over twee weken mag ze met zl mee naar de psz dus dan wordt het weer anders. En ja, wel strikte afspraken met de psz omdat mijn dochter niet gezond is en dit ook nooit zal worden. Soms moet je dealen met een situatie zoals die is en ieder maakt daar haar eigen keuze in, hopelijk een wel een weloverwogen keuze. Maar laat aub iedereen in zijn waarde ook als je zelf een andere keuze zou maken. Het maakt je geen betere of slechtere moeder.
Boodschappen deed ik ook niet en gemakzucht is juist niet de reden om ze even alleen te laten. Soms is het kiezen tussen 2 kwaden.
Nee ik zou dat nooit doen. Ik ben wel een keer heel snel naar mijn auto gerend (woon in een flat). Dat vond ik eigenlijk al vreselijk. Weet niet waarom, ik was maar 2 min weg, maar ik voelde me onwijs nerveus en zenuwachtig.
Ik vind het echt onzin om te stellen dat je jezelf beperkt als je de kinderen niet eens alleen thuis laat. Das wel de omgekeerde wereld zeg!
Wat een verschillende meningen, maar volgens mij geldt voor iedereen: doen wij jij vindt dat goed voelt! Ik heb drie kinderen, waarvan de oudste twee op school zitten en de jongste acht maanden is. Ik had het bij de eerste ook nooit verwacht, maar ja, ik laat de jongste regelmatig alleen thuis als hij slaapt en ik oudste twee naar school breng of haal. Ik kan/wil niet mijn jongste iedere dag uit zijn ritme halen, dus ik heb hiervoor gekozen. Ik laat mijn moeder weten als ik dit doe, dus als er iets met mij gebeurt, dan komt zij hierheen. De risico's zijn mijn inziens verwaarloosbaar klein, vandaar. En straks met één slaapje wordt het weer makkelijker
Het komt op mij zeker over als gemakszucht! Waarom niet naar de winkel als ze wakker zijn? Ben je sneller klaar alleen ofzo? Ik kan echt niet begrijpen waarom je dat zo doen! Je kan Zeggen het zijn maar 10 min, maar je weet nooit wat er tussendoor kan gebeuren.. Met jou of met je kindje!
Er staat toch juist dat ze geen boodschappen doet als de kinderen daardoor alleen thuis zouden zijn? Iedere keer weer die boodschappen die erbij worden gehaald terwijl ik voornamelijk lees dat het niet om de boodschapmomenten gaat.
Dit topic is hilarisch. Eigenlijk zegt iedereen hetzelfde: "nee, dat doe je niet". Met de kanttekening dat de tuin, of het veldweggetje over de deur wel ok zijn. De moedige mama's gaan even naar een schooltje op enkele meters van huis, al is dat voor sommigen te ver. Ziedaar de onenigheid. En toch wordt hier al pagina's gefoeterd op mama's die rustig de hele supermarkt gaan leegkopen terwijl hun kind alleen thuis is. Alleen doet niemand dat. Waar zijn we nu eigenlijk over aan het discussiëren?