Dit is ZO herkenbaar, hahaha dat heb ik nl ook. Ik heb het ook met mensen van mijn leeftijd: die zijn volwassen Mijn moeder ( van 70 dus) heeft het met oudere mensen: die zijn bejaard, ik vroeg pas nog toen ze zich over al die oude mensen beklaagde, "en wat ben jij dan???" hahaha
Ja dat had ik toen mijn zoon bellen zat te blazen in z'n ranja met een rietje. Bijna automatisch zei ik "niet doen".. En ineens, pling! Mocht ik ook nooit van mijn moeder en zei dus snel "moet je in de melk doen, dat bubbelt beter!" Zo mam, ik zei toch dat mijn kinderen dat later wel mochten
Mijn opa van bijna 90 zei altijd als hij de rouwadvertenties aan het lezen was: "Er is weer zo'n ouwe knar overleden" Oh, ja en wat ben jij dan opa? Ik heb het zelf ook hoor... Laatst had ik een "leuk" boek gehaald bij de bieb, dat begon met iets als: "Wij vrouwen van middelbare leeftijd moeten voor elkaar opkomen" zei de 38 jarige hoofdpersoon" Uhm Ik lees het nog een keer... Pardon! Middelbare leeftijd... Ik ben verdikkeme pas 39! In de bloei van mijn leven! Het leven begint pas bij 40! enz... Mijn man lag helemaal dubbel en noemt me nu dus "oudje"... Pfoe... Werd ik even met mijn neus op de feiten gedrukt... Ik ben dus echt oud aan het worden... En wat ik ook irritant vind: Als ik ergens online mijn geboorte datum moet invullen moet ik ook al steeds verder naar beneden scrollen om bij 1974 aan te komen...
Herkenbaar! Ik wilde absoluut nooooooit kinderen, wel veel huisdieren en trouwen was ook nog wel okay. Oh, en bij de McDonald's werken was m'n grootste droom. Met hoe slecht ik het op school heb gedaan, wordt dat ook ongeveer wel de hoogste functie die ik kan bereiken..
Mn moeder leek vroeger zo'n volwaasen vrouw een echte moeder. En nu ben ik dat zelf en voel me helemaal niet zo als ik mijn moeder vroeger zag!
Ah zo, ja dat kan ik me voorstellen. Wij deden er vorig jaar al aan toen was hij net geen jaar. Puur gewoon het idee niet dat hij er wat van begreep hoor. Volgend jaar dubbel en dwars incl slingers etc inhalen meis! Komt goed!
Heeeeel herkenbaar.. Ik zeg ook weleens tegen mijn man 'kijk da's nou zo'n echt moederke' en vraag me dan 2 tellen erna af of mensen mij ook zo zien
Ik geloof echt niet dat mensen mij zo zien. Denk eerder dat mensen zich niet voor kunnen stellen dat ik de moeder ben haha.
Oh pffff! Dat 'later' is hier ook al een tijd aan de gang, maar op de een of andere manier wil ik dat niet accepteren ofzo Als ik de oudste ga ophalen bij de PSZ, en tussen alle moeders sta, voel ik mij echt een moeder 'die doet alsof ze moeder is'. Heel gek, want ik ben echt niet onzeker over mijn moederschap, maar zo tussen de andere moeders wil het maar niet tot mij doordringen dat ik bij het clubje hoor. Het clubje van de volwassen vrouwen. Ik BEN mijn moeder geworden..... zomaar, ineens Ik ben 38, dus je zou denken dat ik tijd genoeg heb gehad om mij volwassen te voelen en klaar zou zijn voor het 'later'. Ik denk toch dat ik nog een aantal jaartjes nodig heb En inderdaad, een maand geleden was ik ook ballen aan het draaien voor de soep voor een groep visite voor mijn verjaardag. Dezelfde soep en dezlfde ballen die mijn moeder ook altijd maakte voor verjaardagen. Dat besef dat mijn dochters mij zien zoals ik mijn moeder zag als ik in de keuken sta is zooooo vreemd. Waarschijnlijk heeft mijn moeder hetzelfde gevoel en is haar 'later' ook nog steeds niet begonnen in haar hoofd
ooooooh, slik Middelbaar?? ik ben bijna 39, maar volgens mij ben ik nog niet van middelbare leeftijd hoor....... Dat komt wel over een jaar of 10! En dan verder naar beneden scrollen is ook herkenbaar, trouwens, iedereen die na 1980 is geboren valt bij mij onder jongkie!
Ja dat heb ik ook ik herinner nog me baby born nog kreeg van sinterklaas. Nu ben ik die vrouw die haar kinderen verwend met kadoos en wat lekkers.
Herkenbaar.. laatst nog een familiedag en dan hebben je jongste neefjes gewoon een vaste relatie.. (wij hebben een hele grote familie met neven en nichten tussen de 18 en 45). En afgelopen weekend nog zei mijn man "had je je twintig jaar geleden niet kunnen bedenken hè", toen we mijn oude bureau (uit mijn middelbare schooltijd) op zijn plek aan het zetten waren als commode in de peuterkamer van onze zoon.. Maar goed, het leven is mooi, dus ik geniet van het ouder worden!