N.a.v.een ander topic schoot me deze vraag te binnen en ben wel benieuwd hoe julllie daarover denken. Stel dat je zoon later als ie groot is nu eens een typisch vrouwenberoep gaat beoefenen zoals verpleger, tiepmiep, of verkoper in een damesmodezaak?? Of als je dochter ervoor kiest om een typisch mannenberoep te gaan beoefenen zoals vrachtwagenchauffeuse, timmervrouw, monteur enzovoorts?? Ik zal onze zoon laten doen wat hij zelf leuk vindt om te doen.Ook als dat een beroep zal zijn wat ik totaal niet achter hem zoek.Zolang hij er gelukkig van wordt ben ik dat ook,omgeacht welk stempel er door de maatschappij op gezet zal gaan worden. Hoe denken jullie hierover??
ja uiteraard. Ik moet eerlijk zeggen dat ik verbaasd zou zijn als hier op een Nederlands forum mensen het niet met je eens zouden zijn...
ze moet kiezen wat ze zelf wil. Waar ze zelf gelukkig in voelt. Dus als dat een mannenberoep zou zijn, dan is dat zo. Als zij maar doet wat ze wil
Nou ik moet wel heel eerlijk zeggen dat ik het er wel moeilijk mee zou hebben wanneer mijn zoon echt iets typisch vrouwelijks zou willen doen.
ik vind dat niet eens echte vrouwenberoepen... Werk zelf in de zorg en je ziet steeds meer mannen op de werkvloer. Oke tiepmiep klinkt wel erug vrouwlijk haha....wordt t eerder een TikRik
het enige wat ik erg zou vinden is als ik 1 van mijn kids later voor het raam zal zien staan(en dan bedoel ik niet het keukenraam!)! Ik zal hem/haar er persoonlijk aan haar/zijn nekharen achter vandaan trekken... Maar verder...als ze maar gelukkig zijn met wat ze doen en zichzelf in hun eigen onderhoud kunnen voorzien!
Ik denk dat, dat nogal tegenvalt! Vooral als het tegen het geloof in gaat of tegen de opvattingen van hoe een kind zou moeten gedragen of worden. (En dan vooral ten opzichte van de jongen/ man!) (denk bijv. homoseksualiteit)
Zo lang hij het een leuke job vindt, vindt ik het best. Zal hem wel stimuleren om echt voor iets te gaan leren. En niet zoals ik met mijn 16de van school af en gaan werken en nu dus spijt hebben van dat ik niet heb doorgeleerd. Maar als hij echt niet wil dan niet.
Ik geloof dat ik niet graag zou zien dat mijn DOCHTER als tiepmiep gezien wordt.. wat een denigrerende term zeg... maar als mijn zoon secretaris wil worden of datatypist dan moet hij dat vooral doen. Mijn kinderen moeten beide gaan doen waar ze blij van worden en energie van krijgen. De genoemde 'beroepen' zijn in mijn ogen niet typisch vrouwelijk of mannelijk. Ik zou er meer moeite mee hebben als mijn zoon op een kinderdagverblijf zou willen werken (niet omdat ik denk dat dat niet kan maar omdat ik denk dat hij dan veel cynisme en wantrouwen zal tegen komen) of als mijn dochter het leger in zou willen of zou willen werken op een boorplatform. Dit zijn omgevingen waar bijna uitsluitend mannen werken en dat maakt het (werkende) leven niet bepaald makkelijk. Maar putjesschepper of arts, kunstenaar of boer.. het maakt me niet uit.. zolang ze dat doen waar ze blij van worden!
Hier is het idd oa een kwestie van het geloof. En ik zou mijn dochter ook niet aanraden om in haar eentje europa af te rijden in een vrachtwagen, zou me niet lekker zitten. Of mijn zoon die kraamverzorgster zou willen worden en de onderkantjes van de kraamvrouwen zou moeten checken, nee ik hoop toch echt dat ze voor iets anders kiezen.
Al word hij homo, transseksueel, laat hij zich ombouwen of wahtever. het intereseert me niets! Misschien schrik ik ff, maar zal hem dat nooit laten merken! ook als hij op jonge leeftijd per ongeluk papa word, ik zal er voor hem (ze) zijn!
Nou mij interesseert het ook wel moet ik zeggen.... Maar of ik er nu zo`n grote moeite mee zou hebben nee natuurlijk wil ik alleen dat mijn meiden gelukkig zijn... Maar als ze nu idd vrachtwagechauffeur willen worden of vuilnisman? Nee dan sta ik niet te juichen hoor.... We roepen natuurlijk allemaal gelijk .. nee hoor.... maar ergens zou het mij wel dwarszitten hoor
Zolang mijn zoon gelukkig is moet hij doen en laten wat hij wil later... Een vrouwenberoep? prima als hij dat wil dan doet hij dat. Ik zal hem ook stimuleren zijn school af te gaan maken later en ook niet zoals ik de school niet afmaken en gaan werken op vroege leeftijd (heb ik nu spijt van maar goed) ik hoop dat mijn zoon wel zijn school af gaat maken later.
Ik vind dat ik daar weinig in te sturen heb, ze moeten kiezen wat ze willen. Al hoop ik stiekem wel dat het geen leger wordt, veel te gevaarlijk voor die kleintjes van mij
Al wordt ie putjesschepper of verpleger.. En komt ie met een kerel thuis.. Als ie maar gelukkig is! Het maakt me echt NIETS uit. Natuurlijk zal ik hem altijd stimuleren zijn best te doen op school en het maximale overal uit te halen.
Mijn zoon moet later doen wat hij zelf wil(dat zal die vast doen ook, want wat heb ik er dan nog over te zeggen, haha..) maar ik zou het wel leuk vinden als hij een beetje een beroep heeft waar ik trots op kan zijn.
Toevallig ben ik automonteur En daarbij ben ik een aantal weken bijrijdster geweest op de vrachtwagen (internationaal) Het plan was om vorig jaar te beginnen met de chauffeur opleiding, maar niet aan begonnen omdat ik toen zwanger bleek te zijn. Maar in toekomst zal ik nog zeker wel mijn chauffeursdiploma halen!! Zal mijn dochter straks thuis komen met de mededeling dat ze monteur wil worden of vrachtwagen chauffeur, of het leger in zou willen (heb zelf gesolliciteerd bij de Landmacht 2 jaar terug) dan zou ik dat zeker toejuichen en er 100% achterstaan.
ik heb zo´n eigenwijsje op de wereld gezet, die laat zich later echt niet vertellen wat ze moet worden of gaan doen. ik kan dat ook wel prima loslaten, wij voeden haar op volgens onze normen en waarden en je hoopt dat ze er wat mee doet maar als het tijd is om haar eigen keuzes te maken dan zijn wij niet de aangewezen persoon om te eisen dat ze iets gaat doen waar ze ongelukkig van wordt, als zij ongelukkig zou zijn dan zou ik daar ook aan kapot gaan, ga dan maar alsjeblieft doen wat je wil.
Maakt me niks uit, ik zou alleen van een baan in de seksindustrie iets minder gelukkig worden... Stel dat ze iets wil worden later wat best gevaarlijk kan zijn (heb even geen voorbeeld) dan zou ik daar niet bij staan te juichen, maar goed... dan nog is het haar leven en haar beslissing. Als zij daar gelukkig van wordt, dan kan ik daar alleen maar achter staan!